Boekverslag : Maarten 't Hart - Laatste Zomernacht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1350 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1350 woorden.
Titel: Laatste zomernacht
Schrijver: Maarten ‘t Hart
Jaar eerste uitgave: 1977
Uitgever: De Arbeiderspers
Druk: 1e
Samenvatting:
Er is een groepje studenten biologie op excursie bij een moeras.
Het verhaal begint als Anton en George richting het moeras lopen. Anton merkt op dat
Ingeborg en Pieter iets hebben. Dan wordt meteen duidelijk dat George het een tijd terug
heeft uitgemaakt met Ingeborg.
Anton is op zoek naar vuurbuiken. George kijkt met Jakob naar een paring van twee
vlinders. Jakob merkt op dat twee parende avondroodpijlstaarten net zo bij elkaar
passen als George en Ingeborg
‘ "Avondroodpijlstaart en welriekende nachtorchis horen bij elkaar als…
als…" Hij kon geen passende vergelijking bedenken, tenminste niet dadelijk, maar
na een kort ogenblik zij hij triomfantelijk: "Als Ingeborg en jij." ‘ (uit:
laatste zomernacht, p.15)
Jakob vraagt waarom George het heeft uitgemaakt, maar George wil hier geen antwoord op
geven.
Hij komt nu Marijke tegen en al snel blijkt dat hij een zwak voor haar heeft. Ook zij
vraagt waarom hij het heeft uitgemaakt met Ingeborg. George wil er niets over zeggen.
George begint met haar te flirten, maar Marijke stelt het niet op prijs.
Marijke vertelt dat ze Anton misleid heeft om zo te voorkomen dat hij vuurbuiken vindt.
Als George en Marijke op de pont terug staan, zien ze een bloeiend waterdrieblad. Marijke
vindt het erg mooi. En George flirt meteen: "Als je bloeiend waterdrieblad ziet mag
je elkaar een zoen geven." (uit: laatste zomernacht, p.43) Hij is er zelf verbaasd
over.
Op de boerderij gaat hij naar Anton. Deze heeft geen vuurbuiken, maar gewone padjes
gevangen. Hij vraagt of George even op de padjes wil letten tot Ingeborg komt, dan kan zij
ze zien, want zelf gaat hij nog even zoeken naar vuurbuiken. Als Ingeborg komt, doen ze
een wedstrijdje. Wie een padje het verst kan laten springen. Dan komt Pieter binnen, en
begint zomaar George te slaan. George doet niets terug. Later bedenkt hij dat hij Ingeborg
toch nog wel terug wil.
Hij gaat weer naar het moeras. Daar komt hij Marijke tegen en die draagt het gedicht
‘Haar laatste brief’ van Nijhoff voor:
Verwijt me niet dat ik lichtzinnig was
omdat ik liefgehad heb zonder trouw
en zonder tranen heenging. Want een vrouw
komt nooit, als zij bij boorbaat niet genas,
de wond te boven ener tederheid
die op toekomstig leven is gericht.
Ik moest mij wel hernemen tot een plicht
waartoe ik onbemerkt was voorbereid.
(uit: laatste zomernacht, p.60, 61)
Anton gaat weer vuurbuiken zoeken en Marijke en George doen een wedstrijdje. George
moet vanaf de pont Anton in de richting van de vuurbuiken dirigeren en Marijke moet Anton
van de vuurbuiken afleiden. Het lukt George niet om Anton te helpen, hij ligt te denken
aan hem en Ingeborg. Uiteindelijk valt hij in slaap.
‘s Ochtends vroeg wordt hij door Marijke wakker geschreeuwd. Ze gaan samen op een
hek achter de boerderij naar de zonsopgang kijken.
George vertelt aan Marijke waarom hij het heeft uitgemaakt met Ingeborg. Zijn vader was
vermoord door de Duitsers, en Marijkes vader was een Duitse officier. Toen ze dat
aan hem vertelde heeft hij het uitgemaakt.
Ingeborg komt aanlopen. Marijke loopt erop af. Samen lopen ze weg. Dit betekent voor
George, dat hij geen van beide meer zal kunnen krijgen.
George gaat naar het moeras. Daar ziet hij Anton. Anton heeft nog steeds geen vuurbuiken
gevonden. Samen gaan ze terug. Ze hebben allebei gefaald.
Beschrijving van de personages:
George: De ikpersoon uit het boek. Hij is een wat schuchtere bioloog en heeft een
serieuze relatie met Ingeborg gehad. Het had iets verhevens, zoals hij het zelf noemt. Ze
hadden veel dingen gemeen. Dit was wat hij aantrekkelijk vond aan haar. Zijn vader is in de Tweede Wereldoorlog vermoord door de Duitsers. Dit heeft hem erg aangegrepen. Hij heeft niet veel herinneringen aan hem, alleen een foto en een brief. George heeft gezworen zijn
vader altijd trouw te blijven. Daardoor is hij sterk anti-Duits.
In het verhaald heeft hij een oogje op Marijke. Hij flirt met haar, maar kan niet tussen
Marijke en Ingeborg kiezen.
George heeft niet echt belangstelling voor één onderwerp, hetgeen hem ergert.
Ingeborg: Zij heeft een tijd lang een relatie gehad met George. Ze vertoont veel
gelijkenissen met hem. Alleen haar vader was een Duitse officier in de oorlog. Ook zij is
haar vader in zekere zin trouw gebleven. In dit verhaal heeft ze een relatie met Pieter.
Marijke: Zij is bevriend met Ingeborg en verliefd op Pieter. Ze probeert George weer aan
Ingeborg te koppelen, zodat Pieter weer vrij komt. Ze heeft een passie voor waterdrieblad
(een waterplant) en weet wat van poëzie. In het verhaal praat ze over een gedicht van
Nijhoff. Ze vindt het zielig wanneer padjes in een bak worden meegenomen.
Pieter: Hij is zeer agressief. Als hij Ingeborg en George samen ziet, begint hij George
ineens te slaan.
Anton: De enige in dit verhaal die niet iets met liefde te maken krijgt. Het is geen
flirtend type. Het is misschien een beetje een sukkelig type. Aangezien hij stottert en
een bril heeft.
Titel verklaring:
Er zijn meerdere verklaringen mogelijk:
Het is de laatste (zomer)nacht van de excursie.
Het is de laatste (zomer)nacht dat George de kans heeft om Ingeborg terug te winnen.
Opbouw:
Het boek heeft geen hoofdstukken. Het is een doorlopend verhaal. Alleen
op het moment dat George wakker wordt, blz.71, lijkt een nieuw hoofdstuk te beginnen. Het
is niet genummerd, maar na het in slaap vallen zijn een aantal witregels. Het wakker
worden begint op een nieuwe pagina.
Plaats:
Het speelt in een laagveen gebied. Met veel water in de buurt. Misschien een
polder.
Tijd:
Het verhaal speelt ergens tussen 1965 en 1975. Dit omdat George en Ingeborg in de
hongerwinter (1945) geboren zijn. Ik heb het idee dat zij in de twintig jaar zijn.
Aangezien geen van hen een vaste relatie heeft of getrouwd is. Dit duidt er op dat ze nog
niet al te oud zijn.
Het speelt in de maand mei of juni, want dat is de bloeitijd van waterdrieblad.
Het verhaal duur ongeveer zeven uur. Namelijk van ± elf uur
‘s avonds tot ± zes uur ’s ochtends, want als het verhaal begint is het al
donker en als het eindigt is er net een zonsopgang geweest.
Perspectief:
Het is een ikfiguur, gezien vanuit de ogen van George.
Verhaal verloop:
Het verhaal is chronologisch. De verteltijd is gelijk aan de vertelde tijd.
Thema: Het niet kunnen vergeten van een oude liefde, maar deze ook niet terug willen.
George kan Ingeborg niet vergeten, maar ook wil hij haar niet terug. En Marijke vindt hij
wel leuk, maar ze kan nooit zo goed zijn als Ingeborg is geweest.
Motieven:
Anton - Hij gaat telkens terug om vuurbuiken te zoeken.
Marijke - Het hele verhaal door is George met Marijke aan het flirten.
De pont - Deze speelt een cruciale rol in het verhaal. De pont scheidt het moeras van de
slaapboerderij.
In het verhaal is Marijke aan de ene kant van het water en Ingeborg aan de andere kant.
George zit dan op de pont midden op het water. Hij twijfelt dan of hij voor het verleden
(Ingeborg) of de toekomt (Marijke) moet kiezen.
Nijhoff - Meerdere keren worden delen uit gedichten van hem genoemd.
‘laatste’ - Het gedicht van Nijhoff heet: ‘Haar laatste brief’. De herinnering aan zijn vader is alleen zijn ‘laatste brief’. Het is de ‘laatste zomernacht’ van de excursie.
Informatie over de schrijver:
Maarten 't Hart is geboren op 25 november 1944 in Maassluis. Hij is streng gereformeerd
opgevoed en is in zijn jeugd erg geïsoleerd geweest van andere kinderen.
Hij is enig kind en zijn ouders zijn overleden toen hij in de twintig was.
Maarten heeft biologie gestudeerd in Leiden en is gepromoveerd op "A Study of a Short
Term Behaviour Cycle" in 1978.
Na 1978 heeft hij het meeste succes gehaald met schrijven met o.a. zijn boek een ‘Vlucht
Regenwulpen’ die ook is verfilmd.
De eerste twee boeken van Maarten verkochten heel slecht. De uitgever overwoog geen nieuw
werk meer van hem uit te geven. Maar toen schreef hij een boek over ratten, dat wel
aansloeg. Veel hoofdfiguren in boeken van Maarten zijn schuchtere biologen, dit
waarschijnlijk omdat hij zelf ook biologie gestudeerd heeft.
Zijn boeken zijn vaak gedeeltelijk autobiografisch.
Genre:
Omdat niet iedereen erg uitgebreid beschreven wordt en het boek ook niet erg dik is, is het een novelle
Mening:
Ik vond het boek wel aardig. Niet goed en ook niet slecht. Het boek bestaat alleen maar uit gedachten van George en gesprekken die hij met mensen voert, dus veel gebeurt er niet. Ik vind een boek vaak leuk als er echt veel gebeurt zoals in ‘De kroongetuige’, ook van Maarten ’t Hart.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen