Boekverslag : Ira Levin - Rosemary\'s Baby
De taal ervan is Engels en het aantal woorden bedraagt 1439 woorden.
De taal ervan is Engels en het aantal woorden bedraagt 1439 woorden.
Algemene gegevens
Naam schrijver: Ira Levin
Titel boek: Rosemary’s Baby
Naam uitgever: Signet
Jaar 1e druk: 1967
Plaats uitgave: Londen
Gelezen druk: 2e
Genre: Satanisme, gezin, verraad
Aantal bladzijden: 204
Over de schrijver:
Ira Levin: Ira Levin is geboren in New York City en zat op school op de New York University.
Hij woont nu in Manhattan waar zijn novelle Sliver geschreven is. Over Rosemary’s baby is ook een film gemaakt met in de hoofdrollen Mia Farrow en John Cassavetes.
Ander werk: A kiss before dying
Sliver
The boys from Brazil
The Stepford wives
This perfect day
Samenvatting:
Rosemary, die meestal gewoon Ro word genoemd, is samen met haar man, Guy, op zoek naar een appartement en zo komen ze in “De Bramford” terecht. Als het appartement vrij is gekomen trekken ze erin en horen ze rare dingen over “de Bramford” van hun vriend Hutch. Er zijn blijkbaar hele erge dingen gebeurd. Als zij in het appartement wonen horen ze dat de vorige bewoonster, Mrs. Gardenia, is overleden in het ziekenhuis, na een lange tijd in coma te hebben gelegen.
Al snel ontmoet Rosemary Terry, die zeer positief over de buren praat. Dit is de familie Castavet, waar Terry bij in woont. Zij vertelt allerlei dingen over Mrs. Gardenia en hoe zij is overleden. Als Terry een paar dagen later “zelfmoord” pleegt, willen de Castavets dat eerst niet geloven. Pas als de politie een briefje van Terry laat zien geloven ze het. Rosemary en Guy ontmoeten hier voor het eerst Roman en Minnie Castavet. Rosemary krijgt de geluksketting van Terry, waar een heel sterk ruikend kruid in zit: Tannis Root.
Een aantal dagen later, worden Rosemary en Guy door Minnie uitgenodigd om bij hen te komen eten. Onder dat eten hebben Roman en Guy een gesprek, over het theaterstuk en over het feit dat Guy een rol niet heeft gekregen. Guy is namelijk toneelspeler. Donald Baumgart heeft de rol namelijk gekregen en daar is Guy niet echt blij mee. Als Rosemary en Guy weer thuis zijn, hebben ze wat lol om de Castavets, omdat daar het eten niet lekker was geweest.
Op een dag krijgt Rosemary een toegangsbewijs van Guy voor een theaterstuk. Hij vertelt tegen Rosemary dat de acteur Donald Baumgart opeens blind was geworden en dat Guy nu dat stuk mocht gaan spelen. Guy vindt dit wel erg maar hij is toch blij en hij vertelt tegen Rosemary dat hij toch wel vader wil worden. Daar is Rosemary heel erg blij mee want het liefst zou ze drie kinderen krijgen. Nog diezelfde avond komt Minnie een toetje brengen. Rosemary vind dat er een nasmaak aan zit en als Guy even in de keuken is dan gooit ze het gauw weg. Ze heeft er wel een beetje van gegeten en valt in slaap. Ze droomt dat er allemaal mensen om haar heen staan, waaronder de Castavets en Guy. Ze wordt verkracht door een of ander wezen dat knalgele ogen heeft. Doordat ze het toetje niet helemaal had opgegeten, was ze teveel bij bewustzijn. Als ze ‘s ochtends wakker wordt dan ziet ze allemaal krassen op haar lichaam en Guy vertelt dat hij dat is geweest met zijn lange nagels. Rosemary is boos omdat ze sliep en omdat Guy haar zwanger had gemaakt terwijl ze niet bij bewustzijn was.
Als Rosemary op vakantie is geweest en naar de huisarts is geweest voelt ze zich al weer een stuk beter. Ze is zwanger. Haar arts, Dr. Hill, vraagt om weer terug te komen maar de Castavets verwijzen Rosemary naar een vriend van hen: Dr. Sapirstein.
Rosemary moet een drankje van Minnie drinken dat zij zelf heeft gemaakt van allerlei vreemde kruiden uit haar keuken. Rosemary begin steken in haar buik te krijgen en deze pijn wordt steeds erger.
Rosemary vertelt tegen Hutch dat ze zwanger is en Hutch komt op bezoek.. Hij schrikt omdat Rosemary er zo slecht uitziet. Hij belooft Rosemary om dat Tannis Root te gaan opzoeken in een boek.. Hutch belt ’s avonds op en vertelt tegen Rosemary dat hij haar dringend moet spreken over iets dat hij niet aan de telefoon wil vertellen. Ze spreken af maar Hutch komt niet en Rosemary belt op en krijgt Grace Cardiff aan de telefoon, een goede vriendin van Hutch, die haar vertelt dat Hutch in coma ligt.
Als Rosemary een feest geeft vertellen vriendinnen van haar dat ze er slecht uitziet en dat ze naar een andere dokter moet gaan. Rosemary vertelt dit tegen Guy en die wordt ineens heel boos omdat hij Dr. Sapirstein veel te goed vindt. Dan houden opeens de pijnen op.
Hutch overlijdt in het ziekenhuis en op zijn begrafenis geeft Grace een boek aan Rosemary dat van Hutch was. Voor Hutch dood ging was hij nog even bijgekomen en had Grace duidelijk gezegd om het boek aan Rosemary te geven. Het boek heet: All of them Witches. Als Rosemary dit boek goed gaat bekijken komt ze met een woordwisseling erachter dat Roman Castavet eigenlijk Steven Marcato heet, de zoon van Adrian Marcato die de duivel aanbidden. Guy doet hier heel kortaf over.
Als ze de volgende dag bij Dr. Sapirstein komt moet ze wachten en de assistente vertelt dat Rosemary hetzelfde geurtje draagt als Dr. Sapirstein. Het is de Tannis Root. Doordat ze het zelf droeg had ze niet in de gaten dat hij het ook om had. Het bleek een duivels kruid te zijn.
Rosemary wordt wantrouwig en komt erachter dat Guy helemaal geen toegangsbewijzen van het theaterstuk had. Van Dr. Sapirstein hoort Rosemary dat de Castavets op vakantie gaan omdat Roman/ Steven nog maar een paar maanden te leven had. Door de vele opeens doden in haar omgeving begint Rosemary te vermoeden dat Guy een heks is en haar baby wil hebben voor hun heksenkring. Ze gaat naar dokter Hill en vertelt daar het hele verhaal. Hij laat Rosemary uitrusten in een kamer en belt dan Dr. Sapirstein omdat hij denkt dat Rosemary gek is geworden. Rosemary wordt opgehaald door Sapirstein en Guy en die brengen haar naar de Bramford. Daar laat ze haar tas vallen en probeert te ontsnappen. Maar ze komen via het huis van de Castavets toch binnen en geven Rosemary een spuit. Als Rosemary weer wakker wordt verteld Guy dat de baby is een stuipligging lag en dat de baby doodgebloed is. Rosemary gelooft dit niet en ze wordt helemaal wantrouwig als ze in het huis van de Castavets een baby hoort huilen. Omdat zij volgens Dr. Sapirstein nog melk moet afkolven vraagt zij zich af waar die melk blijft. Ze doet een vies koffielepeltje is het bakje met melk en de vrouw die op haar past schrikt hiervan. Nu weet Rosemary zeker dat haar baby nog leeft en verzamelt al haar slaaptabletten tussen een spleet in de muur. Die tabletten doet ze bij de “waakvrouw” in haar drinken en deze valt meteen in slaap. Door een geheime deur in een kast komt Rosemary in het huis van de Castavets uit. Daar ziet ze allemaal schilderijen hangen van brandende kerken en duivels. Als ze op het gehuil afgaat komt ze in een kamer waar Guy, Minnie, Roman en nog meer mensen van de heksenkring zijn. Daar ziet zij haar baby en schrikt, want de baby heeft gele ogen en klauwtjes in plaats van handen en voeten. De heksenkring vertelt dat het de zoon van Satan is die haar heeft uitgekozen als sterveling als moeder van zijn zoon. Als zij is bijgekomen beslist ze om toch voor de baby te zorgen omdat het haar kind is. De heksenkring wil het kind Adrian noemen maar Rosemary noemt heer baby Andrew.
Titelverklaring:
De titel Rosemary’s baby, valt te verklaren als je let op het feit dat de baby van Rosemary door het hele verhaal een rol speelt. Eerst lees je haar zwangerschap, daarna hoe zij het kind krijgt en daarna hoe de heksenkring haar haar kind afnemen.
Hoofdpersonen:
Rosemary Woodhouse: Een jonge vrouw die in verwachting is van de duivel. Zij is de
belangrijkste hoofdpersoon.
Guy Woodhouse: Echtgenoot van Rosemary. Wordt later lid van de heksenkring.
Minnie Castavet: Buurvrouw van Rosemary
Roman Castavet/ Steven Marcato: Buurman van Rosemary, lid van de heksenkring, zoon van Adrian Marcato.
Tijd: van ongeveer 1966 tot 1967
Plaats: De plaats waar het grootste gedeelte van het boek afspeelt is in New York City, om precies te
Zijn in De Bramford, een sombere, antiek appartementencomplex.
Perspectief: hij- perspectief
Mening: Ik vond het boek spannend om te lezen en je las meteen door zodat je het boek snel uit had
gelezen.
Ik heb de verfilming van het boek 2 keer gezien in het Engels en het Duits. Het boek is niet langdradig en ik vind het knap dat de schrijver dat heeft verzonnen. Ik kon me niet goed inleven in de hoofdpersoon want ik heg zoiets niet meegemaakt en het lijk me onwaarschijnlijk dat ik zoiets ook ga meemaken. Ik vond het een superleuk boek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen