Boekverslag : Anke De Vries - Blauwe Plekken
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1001 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1001 woorden.
Anke de Vries – Blauwe Plekken
Personages
Hoofdpersonen :
Judith van Gelderen,
een verlegen en teruggetrokken meisje van elf jaar is de hoofdpersoon. Ze woont samen met haar 2-jarige broertje bij haar moeder in een flat. Haar vader heeft haar moeder al bij haar geboorte verlaten. Judith wordt zwaar mishandeld door haar moeder en haar broertje Dennis is juist de lieveling. Op school gaat ze maar met 1 jongen om, Michiel, die haar goed opvangt en waar ze zich echt thuis voelt in de familie. Niemand weet dat Judith wordt mishandeld door haar moeder.
Bijpersonen :
Michiel,
is een jongen bij Judith in de klas. Michiel komt uit Amerika en is bij z’n tante n oom in Nederland gaan wonen. Judith komt vaak bij Michiel thuis, wat ze heerlijk vindt. Dit doet ze zonder dat haar moeder dit weet, natuurlijk.
Judith’s moeder,
die er helemaal alleen voorstaat het gezin draaiende te houden. Ze slaat Judith geregeld in elkaar en komt ook regelmatig dronken thuis met een man die ze heeft ‘opgepikt’.
Het broertje van Judith, Dennis,
hij is een erg grappig mannetje. Judith moet veel voor Dennis zorgen.
Tante Lies,
is een tante van Judith uit Canada, ze komt weer terug naar Nederland en blijft een week bij Judith logeren.
Onderwerp
Kindermishandeling
Samenvatting van het verhaal
Judith is een meisje van +/- 12 jaar, die vaak door haar moeder geslagen wordt. Ze weet niet waarom ze slaag krijgt. Ze doet immers veel dingen voor haar moeder, ze verzorgt haar broertje en brengt hem naar de crèche. Haar moeder werkt hele dagen en daarom helpt Judith ook vaak in het huishouden. Later komt ze er door haar tante achter, dat ze erg lijkt op het broertje van haar moeder. Deze was als kind door het ijs gezakt en haar moeder kon hem niet redden. Dit heeft ze zichzelf nooit kunnen vergeven. Haar oma verweet haar moeder de dood van haar broertje en die heeft dat niet kunnen begrijpen. Daarom reageert ze zich af op Judith. Omdat haar moeder haar slaat, zit ze vaak onder de blauwe plekken. Ze probeert zoveel mogelijk deze blauwe plekken te verbergen, o.a door het dragen van truien met lange mouwen en lange broeken. Op school doet ze vaak niet mee met gym, omdat ze bang is dat iedereen haar blauwe plekken ziet.
Het is soms zó erg dat ze helemaal niet naar school komt, omdat ze niet eens meer kan lopen. Op school komt ze in contact met Michiel, een jongen die een jaar ouder is dan zij. Hij heeft, na de dood van zijn moeder, verschillende jaren met zijn vader, waarmee hij niet goed op kon schieten, in Amerika gewoond. Ook Michiel heeft problemen. Hij kan op school niet goed meekomen, hij is al twee keer blijven zitten. Zijn vader wil dat hij goed leert en denkt dat Michiel niet goed zijn best doet. Michiel is zeer goed in sport, maar zijn vader vindt dat hij meer tijd aan leren moet besteden. Later blijkt dat Michiel last heeft van dyslexie. Door toedoen van zijn tante woont hij nu in Nederland. Als zijn vader een nieuwe relatie krijgt, wordt hij milder ten opzichte van Michiel. Hij bezoekt hem een paar keer in Nederland en hun contact wordt beter.
Tussen de middag gaat Judith vaak met Michiel mee naar huis, om daar te eten. Judith voelt zich erg thuis bij de familie van Michiel. Als Michiel merkt dat ze blauwe plekken heeft, vertelt Judith dat ze door een paar jongens in elkaar geslagen is. Ze vertelt hetzelfde verhaal ook aan haar leraar, nadat ook haar blauwe plekken had ontdekt. Eerst geloven ze dit verhaal, maar naderhand komen ze er achter dat haar moeder haar mishandelt. Als Judith’s moeder in de gaten krijgt dat er steeds meer mensen gaan letten op de blauwe plekken van Judith, gaan ze verhuizen. Michiel weet niet waar Judith nu woont, maar met hulp van zijn leraar, komt hij er achter dat Judith nu in Leiden woont. Michiel zoekt Judith op en zegt haar dat hij weet waar haar blauwe plekken vandaan komen en dat ze hulp moet zoeken, eventueel bij zijn familie of bij haar leraar. Ze volgt zijn raad op, neemt afscheid van haar kleine broertje en bestelt een enkele reis naar Den Haag.
Opbouw van het verhaal
Het verhaal begint midden in een van de keren dat Judith weer eens in elkaar wordt geslagen, dus midden in de handeling. Het probleem van Judith is dat ze vaak door haar moeder in elkaar geslagen wordt en dat ze veel in het huishouden moet doen, dit durft ze tegen niemand te zeggen. De belangrijkste gebeurtenis is toch wel dat ze uiteindelijk besluit om weg te lopen, je wilt weten hoe het afloopt, of ze weggaat als ze uiteindelijk is verhuist. Wat je niet te weten krijgt is wat er met haar is gebeurt en wat er met haar gaat gebeuren, want ondertussen zijn Michiel en de meester erachter gekomen dat Judith mishandeld wordt door haar moeder. Het einde is heel raar, het heeft eigenlijk twee eindes, een goede en een slechte. De slechte kant van het einde is dat Judith wegloopt en hier los je uiteindelijk niks mee op, je moet dingen uitpraten en de goede kant van het einde is dat ze nu niet meer door haar moeder geslagen wordt.
Taalgebruik
Ik vond het een goed lettertype om te lezen, ook het taalgebruik vond ik goed, maar ik kan me voorstellen dat het voor wat jongere kinderen soms moeilijk was om te gebruiken omdat ze zinsopbouw dan iets wat vreemd is. Het verhaal bevat weinig dialoog, omdat Judith de hoofdpersoon is en nogal verlegen en stil, lees je vooral haar gedachten.
Persoonlijke mening
Ik vind het wel een mooi verhaal want het is heel spannend geschreven en het is heel boeiend want als je eenmaal begonnen bent, wil je de rest ook weten. Het zet me wel aan het denken want het is ook zo dat het in het echt gebeurt.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen