Boekverslag : Leon De Winter - Hoffman's Honger
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1629 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1629 woorden.
Leon de Winter - Hoffman's honger
Beoordeling door Ornée & Vermeer Tekstbureau
Samenvatting
Felix Hoffman is ambassadeur in Praag. Hij is ongelukkig getrouwd en heeft een tweeling; twee dochters gehad, Esther en Mirjam. De een is jong (8 jaar) gestorven en de ander is aan drugs verslaafd geraakt (schuldgevoel over dood zusje) en is door een overdosis om het leven gekomen (waarschijnlijk zelfmoord). Hij werkt al zijn hele leven bij de buitenlandse dienst van het ministerie van Buitenlandse zaken. Hij heeft over de hele wereld gewerkt; Caracas, Madrid, Lima, Dar es Salaam, Rio de Janeiro, Houston en sinds 1983 als tijdelijk zaakgelastigde in Khartoum en nu dus sinds kort als ambassadeur in Praag. Hij is joods en zijn ouders zijn in de oorlog in de handen van de Duitsers gevallen. Hij zat als klein jongetje ergens anders ondergedoken en heeft zo de oorlog overleefd. De vader van een vriend van hem; Hein Daamen, werd zijn voogd. Hij ging evenals Hein op kamers in Amsterdam; pas in 1953 studeerde hij af. Zijn vader was bankier geweest en Felix kreeg een maandelijkse vergoeding. Daarna volgt hij een opleiding bij Buitenlandse zaken en raakt bevriend met Wim Scheffers. Wim maakt snel carrière bij het ministerie. Wim houdt Felix het hand boven het hoofd; Felix heeft een rel veroorzaakt door gedonder te krijgen met een prostituee. Ook zijn relatie met de Buitenlandse dienst is nooit goed geweest; zijn reputatie is niet goed, hij drinkt te veel. Felix’ vrouw; Marian houdt zich vooral bezig met de Nederlandse literatuur van de zeventiende eeuw en dan met name Vondel; ze probeert er een boek over te schrijven om haar vader, die hoogleraar geweest is, te evenaren. Felix eet te veel en heeft sinds de dood van zijn dochtertje niet meer gewoon kunnen slapen. Om de nachten door te komen leest hij de ‘Verhandeling voor de verbetering van het verstand’ van de zeventiende eeuwse Nederlandse filosoof Spinoza.
In de zomer van 1989 is Freddy Marcini (een Amerikaan) samen met zijn vrouw Bobby op groepsrondreis door Europa en doet Praag aan. Freddy Marcini behoort tot de 100 zwaarste mensen van de V.S. en wil ‘s avonds in zijn hotel wat gaan eten. In het hotel is geen eten en hij wordt doorverwezen naar een restaurant. De taxichauffeur zet hem echter af in een donker steegje; even later wordt Freddy beroofd. Als hij verdwaasd zit bij te komen, ziet hij iemand van zijn reisgroep die gekidnapt wordt. Later in Rome wordt hij benaderd voor een gesprek in Amerika met de geheime dienst. Hij komt in een ‘safe house’en moet een formulier van strikte geheimhouding tekenen, hij wordt ondervraagd door John Marks over de gebeurtenissen in Praag en wordt ontzettend verwend.
John Marks heeft, toen hij getrouwd was, een affaire gehad met Marian Hoffmann, na deze verhouding is hij gescheiden. John is agent van de ‘Firma’ (geheime dienst), evenals Marian toen was. Felix weet hier niets van.Ondertussen in Praag worden Nederlandse journalisten gearresteerd; Felix wordt terug geroepen voor consultatie. In Nederland ontmoet hij Wim Scheffers weer; Wim vertelt hem dat Mirjam in heel Nederland in een pornofilm te zien is. Felix besluit alle kopieën van deze
film te kopen; dit kost hem zijn vermogen. Mirjam had voor haar dood alle afbeeldingen van
zich vernietigd (films, foto’s verknipt). Felix keert terug naar Praag; hij wordt langzaam gek, hij realiseert zich het leven van zijn dochter Mirjam, de vroege dood van Esther en van Spinoza wordt hij ook niet vrolijker. Hij probeert zijn problemen te vergeten door veel te eten en te drinken; dit wordt hem te veel en op een receptie raakt hij onwel en de journaliste Irena Nova helpt hem in een taxi. In de residentie besluit hij zich dood te eten en te drinken, als zijn dochters het leven niet verdienen waarom hij wel? Hij krijgt een hartinfarct. Irena Nova bezoekt hem aan zijn ziekbed, ze wil een interview met hem. Hij wil nog maar een ding in het leven en dat is naar bed met haar. Vanwege dit interview ontmoeten ze elkaar een paar keer. Ze krijgen een sexuele verhouding en hij betaalt haar veel geld, hij leeft weer op en kan weer slapen. Zij is echter een dubbelspionne. Zij vraagt hem om technische gegevens van computers; hij kan dat wel regelen via Hein Daamen. Hein Daamen is getrouwd maar homo (gemakkelijk te chanteren) en werkt bij Philips en heeft dus beschikking over de gewilde infomatie.
Ondertussen licht John Marks Marian in. Het is eind 1989 en de spanningen in het Oostblok nemen toe. Felix levert de informatie om zo Irena bij zich te houden. Dan valt de Berlijnse muur en Irena vlucht. De Amerikaanse geheime dienst (John Marks) heeft alles door en speelt dit door naar Nederland. Felix gaat ervan door, de zaak wordt in de doofpot gestopt en hij krijgt eervol ontslag. Felix en Marian gaan aan de Cóte d’Azur verder leven.
In Amerika wil Bobby van Freddy scheiden, er komt rechtzaak. Freddy wil Bobby vermoorden en stuurt een brief naar de Tsjechische ambassade, hij vraagt in ruil voor informatie of zij zijn vrouw niet kunnen vermoorden. De brief wordt door de ‘Firma’ onderschept en Freddy komt in een psychiatrisch ziekenhuis.
Thema
Wanhoop. Felix realiseert zich dat zijn leven een grote puinhoop is geweest. Zijn ouders zijn vergast. Zijn tweelingdochters zijn overleden; de een aan leukemie, de ander aan een overdosis. Hieraan heeft hij een groot schuldgevoel overgehouden. Zijn werk heeft hij eigenlijk te danken aan zijn studievriend Wim die hem de hand boven het hoofd houdt.
Spinoza geeft ook wat richlijnen; daar kan hij zich ook niet in herkennen. Ook bij Freddy Marcini komt wanhoop terug; op het laatst probeert hij wanhopig zijn vrouw te laten vermoorden.
Titelverklaring
Hoffman’s honger, Felix probeert zijn problemen weg te eten, ook Freddy is eetziek. Geestelijke honger van Felix om Spinoza te lezen.
Analyse
Personages:
Felix Hoffmann is 59 jaar en vrij laat in zijn leven tot ambassadeur benoemd. Hij begint zich te realiseren wat er allemaal in zijn leven gebeurd is en kan dat eigenlijk niet aan. Hij reageert zijn problemen af door te eten en te drinken. Zijn vrouw noemt dit Hoffmann’s honger. Veel eten en drinken deed hij sinds de dood van Esther. De laatste woorden van Esther waren: "Ik weet het". Door Spinoza te lezen probeert hij de betekenis hiervan te achterhalen. Hij voelt zich schuldig aan de dood van vooral Esther, maar ook de dood van Mirjam. Hij probeert het schuldgevoel te verminderen
door die pornofilm op te kopen. Hij kan de dood van zijn dochters niet verwerken. Felix is joods, maar heeft nooit iets aan godsdienst gedaan. Spinoza zegt dat je in je leven moet zoeken naar één goed wat in staat is je ziel te vervullen en dat je daarna kan genieten van eeuwige en maximale vreugde. Hiermee bedoelde hij God.
Ook Fredi Mancini is een persoon uit dit verhaal. Hij is ook erg dik en eindigt na een poging zijn vrouw te laten vermoorden in een psychiatrisch ziekenhuis.
Perspectief: Auctoriaal verhaal. Wisselende vertelstandpunten.
Tijd: Chronologisch, tussen 21 juni en 31 december 1989. Veel terugblikken.
Ruimte: Belangenruimte: het ambassadeurswereldje vol protocollen, Felix gaat af en toe door het lint (drank).
Beoordeling
"Hofmans Honger", vond ik een leuk boek om te lezen. De Winter schrijft af en toe met moeilijke woorden en uitdrukkingen. Ook de stukken waarin de hoofdpersoon het filosofische boek "Spinoza" leest, zijn saai en langdradig. De theorie die in dit boek wordt beschreven is, namelijk erg namelijk moeilijk te begrijpen. De hoofdpersoon put uit dit boek echter wel zijn hoop om zijn wanhoop te onderdrukken. Het verhaal op zich, dus het wereldje waarin de hoofdpersoon als ambassadeur functioneert, is leuk om te lezen. Geld is voor de hoofdpersoon in dit verhaal geen enkele zorg, maar desondanks is hij niet gelukkig. De recensent zegt dat Felix, de hoofdpersoon van dit verhaal, een
interessant personage is. Ik ben het met hem eens. De hoge functie die hij heeft in de maatschappij, is voor veel mensen, en dus ook voor mij, een soort van voorbeeldfunctie. Maar hij is wanhopig. Hij heeft in de Tweede Wereldoorlog zijn ouders verloren. Ook zijn twee kinderen zijn overleden. Verder leeft hij met het feit dat hij moddervet is. De gedachtegang van hem wordt ook nauwkeurig beschreven. Dat vind ik erg boeiend. Je kan je dan namelijk identificeren met de hoofdpersoon. Je gaat met hem meedenken en je probeert jezelf in zijn situatie te verplaatsen.
Al met al vond ik het dus een leuk boek om te lezen, ondanks de filosofische spreuken van Spinoza.
Informatie over de schrijver
Leon de Winter is in 1954 geboren in Den Bosch als zoon van orthodox-joodse ouders.
Vanaf 1966 bezoekt hij het stedelijk gymnasium in zijn geboorteplaats. In 1973, in het
jaar van zijn eindexamen wordt zijn werk voor het eerst bekroond met de ontmoetingsprijs
van de Stichting Literaire Dagen. Aanvankelijk schreef Leon de Winter kale sobere boeken
over de problemen van de naoorlogse generatie zonder eigen geschiedenis. Veelzeggend is de
titel van zijn debuut Over de leegte van de wereld. Leon de Winter werd een
intellectualistisch schrijver. Recensenten hadden hoge verwachtingen van hem, maar de
Winter zag zichzelf als het cliché van een boekenwurm en kreeg steeds meer genoeg van
zijn eigen werk. Zelf zei hij hierover: "Ik kom uit een gezin waar niet werd gelezen en ik voelde enorm de behoefte me intellectueel te ontwikkelen. Dus schreef ik literaire bouwwerken, heel fijntjes en heel
precies geconstrueerd, waaruit bleek dat ze geschreven waren door iemand die niet van de straat was. Humor, ontroering en zelfspot hield ik zorgvuldig uit mijn boeken weg. tot ik niet meer verder kon en dacht: als ik zo doorga word ik een verzuurde grijze vent."
Met Kaplan rekent de Winter af met zijn oude image en begint op vlotte Amerikaanse manier te schrijven. Waarschijnlijk was de overstap voor de meeste mensen te groot en weinigen konden respect opbrengen voor de nieuwe stijl.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen