Boekverslag : Hans Dorrestijn - Gevaarlijke Stroom
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2020 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2020 woorden.
Titel
Gevaarlijke stroom
Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam 1992
Uiterlijke Beschrijving
Gevaarlijke stroom telt 101 bladzijden en 7 hoofdstukken. Deze hoofdstukken verschillen in lengte van 6 tot 22 bladzijden. Ze zijn genummerd, maar hebben geen titels. Er is geen motto aanwezig en het boek is ook niet opgedragen.
Op de omslag staat niets bijzonders afgebeeld en op de achterkant staan stukjes van de pers over het werk van Hans Dorrestijn. Ook staat er dat het boek een thriller lijkt en een handleiding voor kindermishandeling kan zijn. Verder staat er dat de lezer helemaal opgaat in het boek en medeplichtig wordt aan een misdrijf. Volgens mij staat er ook een zin die als thema kan worden opgevat: "Karnton is wreed maar gaat zelf diep gebukt onder zijn gevoelloosheid en misschien juist daardoor nemen zijn wandaden gruwelijke vormen aan"
Samenvatting
Karnton is vier jaar geleden gescheiden van zijn vrouw. Omdat hij de kinderen Edgar en Emily niet vaak ziet, neemt hij ze mee voor een vakantie van drie weken op Aruba. In het vliegtuig probeert Karnton vriendelijk te zijn tegenover zijn kinderen. Hij hoopt "ze in de juiste sfeer te brengen voor een onvergetelijke vakantie met een rijk scala aan emoties". Al snel blijkt wat hij bedoelt. Karnton is gemeen, treitert zijn kinderen en maakt ze bang. Dit begint al in het vliegtuig als hij beweert dat de landingen het gevaarlijkst zijn en zijn kinderen daardoor doodsbang zijn voor de landing. Ook de eerste dagen van de vakantie gaat Karnton door met zijn pesterijen. Hij liegt tegenover over het bestaan van levensgevaarlijke giftige slangen op het eiland. Hij geniet van hun verdriet over het feit dat hun hamster dood kan gaan. Karnton wordt woedend omdat de kinderen hun eten niet lusten. Ook Edgar's zwakke plek buit hij uit. Edgar heeft angst voor diep en gevaarlijk water en dus leent Karnton de film "Jaws". Als Edgar ongerust is over een scène uit de film is Karnton tevreden.
De volgende dag gaat Karnton een stap verder. Als hij met Edgar gaat zwemmen besluit hij ineens een grap uit te halen. Hij stuurt Edgar terug, gaat hem achterna, duikt onder en knijpt het nietsvermoedende jongetje in zijn kuiten. Als Edgar in paniek raakt blijft Karnton doorgaan. Hij verbeeldt zich dat hij een haai is en knijpt en krabt en bijt zelfs in de spartelende benen. Edgar verdrinkt bijna, maar Karnton brengt hem naar het strand. Hij zegt tegen het huilende jongetje dat hij maar een grapje maakte en dat hij dacht dat Edgar meteen wist dat het zijn vader was. 's Avonds is Karnton verbaasd dat Edgar nog een film over haaien wil zien. Het lijkt alsof hij de schok alweer te boven is. Karnton zoekt nog eens twee 'geschikte' films uit.
Karnton is zich bewust van zijn wrede karakter, maar hij wil toch proberen om zijn kinderen gelukkig te maken. Hij wil ook tegenover buitenstaanders laten zien dat hij de zorgzame vader van een gelukkig gezin is. Een week lang lukt dit aardig. Karnton maakt alleen ruzie met Emily omdat ze haar chocolademelk niet opdrinkt. Na een volle dag zonder te drinken wint Karnton de strijd. Emily drinkt de chocolademelk, die al een dag naast haar bed staat, haastig op.
De relatie tussen Karnton en zijn kinderen wordt slechter. Op een dag wil hij testen of zijn kinderen om hem geven. Als hij ver de zee inzwemt wordt hij meegetrokken door de stroom. Hij ziet tevreden dat zijn kinderen met hem meelopen op het strand. Dan begint hij plotseling wild met zijn armen te zwaaien, alsof hij in nood is. Zijn zoontje springt meteen de zee in en zwemt, ondanks zijn angst voor het diepe water, het hele eind naar hem toe. Dan vertelt Karnton dat hij alleen maar zwaaide. Later maakt Karnton opnieuw ruzie met Emily omdat ze niet wil eten. Ze krijgt van hem geen eten meer. Als Edgar smeekt om Emily een boterham te geven, zegt Karnton: "Dan maar dood, ik zal haar leren". Karnton geniet, om de een of ander reden vrolijkt de stille strijd met zijn dochtertje hem op. Edgar en Emily zijn echter doodsbang geworden voor hun vader. Vooral nadat hij, op bezoek bij een ex-collega, vertelt over zijn haat tegenover hun moeder. Als Edgar en Emily dit horen willen ze zo snel mogelijk terug naar hun moeder. Karnton wordt kwaad, maar hij beseft dat dat de verkeerde reactie is. Hij probeert het weer goed te maken en hoopt dat ze het gebeurde snel vergeten. Dit lijkt inderdaad zo te zijn.
Karnton gaat echter door met zijn pesterijen. Hij geniet van Emily's angst voor slangen en donkere grotten en pest Edgar met zijn gierigheid. 's Avonds geeft hij zijn kinderen een slaaptablet terwijl hij vertelt dat het Vitamine B is. Karnton wil dat de kinderen goed slapen. Het is duidelijk dat Karnton zich voorbereidt op de dood. De volgende dag voert Karnton uit wat hij de gehele vakantie al van plan was. "Papa gaat even zwemmen" zegt hij zo normaal mogelijk tegen zijn kinderen. Hij zwemt steeds verder de zee in en terwijl hij ziet hoe zijn kinderen vanaf het strand naar hem kijken, verdrinkt hij.
Thema, idee en titelverklaring
Ik denk dat het thema in dit boek wraak is. Dat doet Karnton via zijn kinderen. Hij wil wraak nemen op zijn ex-vrouw omdat zij een nieuwe man heeft gevonden en hij eigenlijk nog wel van haar houdt. Ook wil hij wraak nemen op zijn ouders omdat hij vroeger geen gewone jeugd heeft gehad. Zijn zus heeft zelfmoord gepleegd en dat was de schuld van zijn ouders. Zijn ouders trekken zich daar echter niets van aan. Hij mocht nooit huilen en zijn kinderen nu ook niet. Zijn ouders houden niet van elkaar en daardoor heeft hij, volgens zichzelf, geen gevoelens; hij kán niet van zijn kinderen houden.
Het idee achter "Gevaarlijke stroom" staat volgens mij op de achterkant van het boek. Er staat een stukje over kindermishandeling. Ik weet niet precies wat het idee is, maar ik denk dat het met kindermishandeling te maken heeft.
De titel "Gevaarlijke stroom" slaat op de zee. Edgar durft eerst niet tot aan de boeien die daar in de zee liggen. Zijn vader dwingt hem echter om steeds in ieder geval tot aan de boeien te zwemmen en stuurt hem dan alleen terug. Maar een keer gaat Karnton zelf verder en komt in een stroom terecht. Deze neemt hem zo'n 200 meter mee. Zijn kinderen lopen over het strand met hem mee. Dan doet Karnton of hij verdrinkt en zwemt Edgar het hele eind, ook door de stroom heen, naar zijn vader toe om hem eventueel te redden. Daar aangekomen blijkt er helemaal niets aan de hand te zijn. Hij gebruikt de sterke stroming in de zee dus om zijn kinderen bang te maken. In het eind van het verhaal verdrinkt hij zelf ook in de sterke stroming van de zee, dus is het een gevaarlijke stroming.
Personages
De hoofdpersoon is Karnton. Zijn voornaam wordt niet genoemd in het boek. Hij is ex-medewerker van een reclamebureau. Zijn 'slechte' karakter wordt in de loop van het boek verklaard. De schrijver geeft vier verklaringen: overspel door zijn vrouw gepleegd met Karnton's naaste collega, de echtscheiding met zijn vrouw, ontslag bij het reclamebureau en zijn moeilijke jeugd. Dit reageert hij af op zijn kinderen tijdens de vakantie op Aruba.
Edgar en Emily, Karnton's kinderen zijn bijfiguren. Edgar is de oudste. Hij is levendig en druk. Hij wil alles weten, vraagt veel en kan goed rekenen. Zijn daarbijbehorende angst dat iets te duur is, doet Karnton denken aan zijn eigen ouders. Edgar is bang voor slangen en gevaarlijk water. Emily is veel rustiger dan Edgar, maar ze is ook heel eigenwijs. Ze is bang voor slangen en donkere grotten. De kinderen hebben geen bijzondere relatie met hun vader, maar later in het boek blijkt dat ze toch liever bij hun moeder zijn.
Aart, een ex-collega van Karnton, speelt een kleine rol in het verhaal. Hij is eigenlijk alleen een 'klankbord'. Karnton ontmoet hem slechts een keer en dus kan hij tegen hem alles vertellen over de vervelende dingen in zijn leven. De schrijver kan op deze manier een verklaring geven voor Karnton's gedrag.
Stijl
De taal is erg begrijpelijk. Het bevat niet zo heel veel dialoog, maar het is daardoor nog wel heel goed te begrijpen. Het is heel eenvoudig om te lezen. Ik vind het heel levendig geschreven; je kan je heel goed inleven hoe Edgar en Emily zich gevoeld moeten hebben. Ik vond dat je ook heel duidelijk kon merken dat het nog niet zo lang geleden geschreven is; een vakantie op Aruba, een echtscheiding, de airconditioning op de hotelkamer, enz.
Opbouw
Je komt heel makkelijk in het verhaal, want het begint in het vliegtuig, als Karnton zijn kinderen meteen al begint af te katten.
Het verhaal bevat een chronologische vertelvolgorde. Er zijn wel wat flashbacks, naar zijn jeugd bijvoorbeeld. Volgens mij is er ook maar één verhaallijn; namelijk de voorbereiding op de dood van Karnton, want daarom gaat hij eigenlijk met zijn kinderen op vakantie.
Tijd en vertelsituatie
Er is een alwetende (auctoriale) vertelsituatie. Deze persoon (verteller) staat buiten het verhaal. Het verhaal speelt zich in het heden af, het zal niet zo lang geleden gebeurt zijn. Het verhaal speelt zich in ongeveer twee weken tijd af. Er is een continu tijdsverloop.
Gebruikte hulpmiddelen
-Op Niveau literair
Afd. C hfst. 2 t/m 7.10
-Uittreksel uit een uittrekselboek (??)
Persoonlijke reactie
Onderwerp
Ik vond het een heel aangrijpend onderwerp; om te zien hoe iemand bezig kan zijn met het wraak nemen op iemand die er eigenlijk niets aan kan doen. Hierdoor ligt het ook in mijn belevingswereld. Toen ik het las, kon ik het me helemaal voorstellen hoe het er daar was. Het onderwerp heeft me ook aan het denken gezet. Een man die zelfmoord pleegt met zijn kinderen die erbij staan te kijken, is toch best wel aangrijpend. Je zag nu ook waarom hij het deed en ik voelde ook een zekere sympathie voor Karnton.
De gebeurtenissen
Het verhaal bevat wel veel gebeurtenissen, maar de gebeurtenis waar het eigenlijk echt om draait, gebeurt pas op het laatst, als hij zelfmoord pleegt. Daarvoor gebeuren er ook wel veel dingen, maar die zijn niet zo heel belangrijk, ze zijn eigenlijk alleen maar een soort inleiding op Karnton's zelfmoordactie. De gebeurtenissen komen niet echt logisch uit elkaar voort. Het zijn allemaal 'kleine' gebeurtenissen met wel hetzelfde thema; de mishandeling door Karnton. Desondanks bleef het boek wel boeiend tot het eind.
De bouw
Het verhaal is niet ingewikkeld opgebouwd. Je leest wat ze dag in dag uit meemaken en daardoor is het goed te begrijpen. De tijd verloopt zoals in werkelijkheid, maar Karnton heeft af en toe wel een terugblik naar zijn jeugd. Dan denkt hij aan zijn ouders; hoe zij hem behandelden. Het nut hiervan is dat je de daden van Karnton dan een beetje beter gaat begrijpen. Je weet nu waarom hij zijn kinderen mishandelt en daardoor is het makkelijker te lezen.
De personages
De personages gingen echt voor je leven. Je kon een goed beeld van ze vormen. Karnton is streng en dan ineens is hij heel lief voor zijn kinderen, die daardoor in de war raken. Hij reageerde dan ook helemaal niet voorspelbaar. Zijn kinderen zijn stil, maar toch druk en levendig. Ze zijn bang voor hun vader en voor slangen. Je raakte ook echt betrokken bij wat de personages meemaakten. Je voelde wat zij voelden, en daardoor was het ook veel spannender. Je kon je makkelijk verplaatsen in de problemen van de personages.
Het taalgebruik
Het verhaal bevat niet zo heel veel dialoog, maar desondanks was het heel goed te volgen. Er werd ook meer aandacht besteed aan het weergeven van de gevoelens van vooral Karnton. Hierdoor kwam je ook te weten waarom hij bepaalde dingen deed. Het verhaal bevat veel beschrijvingen, bijvoorbeeld als hij met zijn kinderen op het strand ligt. Er liggen dan mensen naast hem en de schrijver beschrijft die mensen helemaal en vertelt wat Karnton over hen denkt.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen