![]() |
Boekverslag : Renate Dorrestein - Want Dit Is Mijn Lichaam
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2577 woorden. |
Renate Dorrestein: Want dit is mijn lichaam Een uitgave van de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek ter gelegenheid van de Boekenweek 1997 Uitgeverij Contact Beschrijvingsopdracht Motivatie van de boekkeuze Ik had al een keer wat over dit boek gelezen omdat het in 1997 het boekenweekgeschenk was. En toen ik de achterkant van het boek las, sprak het mij wel aan. Dit maakte mij wel nieuwsgierig naar het verhaal. Ook had ik van iemand gehoord dat het verhaal goed te lezen was, omdat het verhaal niet zo moeilijk geschreven is. Korte weergave van de inhoud In het gehucht Oude Brug, dat ligt aan de vaart die de Noord-Hollandse polder omsluit, woont de norse, 70-jarige schilder Job Olson samen met zijn kreupele dochter Maria Olson van middelbare leeftijd. Job is erg beroemd geworden door de portretten die hij van Maria heeft gemaakt. Hij is nu bezig met, wat volgens hem de beste schilderij van Maria ooit moet worden, het schilderij heeft als titel Maria`s wereld. De moeder van Maria, Claudia, is gestorven toen Maria nog erg jong was, Job heeft zijn vrouw begraven in hun tuin. Job heeft geen medelijden met zijn dochter en houdt er geen rekening mee dat zij invalide is. Zelf vindt Maria het verschrikkelijk dat zij kreupel is. Maria doet het hele huishouden en poseert zonder protest voor haar vader, als hij haar dat opdraagt. Job heeft ook een vriendin, de 30-jarige Felicity (Fee), een fitnesslerares, die er alles voor doet om gezond te leven, ze eet bijvoorbeeld alleen maar biodynamische groenten. Maria mag Felicity niet zo, ondanks dat Felicity het vaak voor haar opneemt. Job vraagt Felicity ten huwelijk en als ze later getrouwd zijn, neemt Felicity alle taken over van Maria. Maar Job krijgt last van incontinentie en zondert zich een beetje af van Felicity, omdat hij er onzeker van wordt. Felicity voelt zich hierdoor erg achtergesteld. Ondertussen laten de zoon van Maria, Casper (Cas), en zijn vrouw Xandra niks aan het toeval over, Xandra is zwanger en een genderkliniek heeft hen al gegarandeerd dat het een jongen zal zijn. Dit echtpaar is erg op alert op hun uiterlijk. Voordat Xandra zwanger werd deden ze voortdurend aan de lijn en sportten ze allebei heel erg veel, om er maar zo goed mogelijk uit te zien. Maar doordat Xandra steeds dikker wordt door haar zwangerschap, wordt zij heel erg onzeker. En Casper brengt ook heel erg veel tijd door mer Felicity. Tot overmaat van ramp wordt het lijk van Claudia toevallig in zijn tuin gevonden, en er komt een onderzoek. Door al deze ontwikkelingen schiet het werk van Job er helemaal bij in, en Maria vreest dat als hij niet snel de draad weer op pakt dat dan al zijn schilderijen in hun lijst zullen verbleken. Job stopt met het schilderen van het schilderij Maria`s wereld, omdat er iets mis mee is, maar hij kan maar niet ontdekken wat. Felicity probeert ondertussen Maria het huis uit te krijgen, omdat zij denkt dat Job dan minder aan zijn overleden vrouw zal denken, omdat Maria hun gezamenlijke dochter is. Ook heeft ze dan pas door dat Job de schilderijen van Maria als een soort eerbetoon aan zijn overleden vrouw schildert. En Felicity hoopt dat Job haar dan meer aandacht zal geven, als hij Maria niet meer elke dag zal zien. Omdat Job is gestopt met Maria`s wereld, heeft zij het gevoel dat zij zich moet bewijzen en neemt zij autorijlessen. Maar dan krijgt Maria een auto-ongeluk en zij heeft veel ribben gebroken en gekneusd. Zij moet nu de hele dag in bed liggen en Job verzorgt haar. Casper heeft ondertussen door dat hij alleen met Xandra is getrouwd, omdat zij qua karakter erg op zijn moeder lijkt. Het wordt gelukkig duidelijk dat er geen proces komt vanwege het lijk van Claudia en Claudia wordt gecremeerd en Job strooit het as van Claudia uit over de tuin. En op een dag als Xandra en Casper een keer komen eten bij Job en Felicity, krijgen Casper en Xandra ruzie en gaat Xandra alleen naar huis. Ook Job en Felicity krijgen ruzie, maar zij krijgen ruzie over Maria, Felicity vindt dat Job te veel tijd aan Maria besteedt. Job draait helemaal door en wil het schilderij Maria`s wereld dan vernielen, om zo Felicity een plezier te doen, maar Felicity houdt hem tegen. En als hij dan naar het schilderij kijkt ziet hij op eens wat er mis is met het schilderij. Dan loopt Job weg om Maria wat te drinken te brengen. En Maria kijkt ondertussen uit het raam en ziet dat als Job weg loopt uit zijn atelier en dat daarna Casper het atelier binnen komt. Hij begint Felicity te troosten. Dan komt Job de kamer van Maria binnen, om haar op te dragen te poseren voor het schilderij Maria`s wereld. Maar Maria wil niet, ze heeft eindelijk besloten dat zij de eigenaar van haar eigen lichaam is. En dat Job daar niets over te zeggen heeft. Dan kijkt Job uit het raam en ziet dat zijn vrouw vreemd gaat met zijn kleinzoon. Op dat moment besluit Maria dat zij haar vader niet zal verlaten, als hij haar vraagt om te blijven. En dan hebben alle hoofdpersonen de opvatting dat de mens zijn eigen maker is. Persoonlijke reactie Ik vond het een heel herkenbaar boek, omdat het onderwerp, nl. onzekerheden over jouw lichaam en dat jij de enige bent die wat over jouw lichaam te zeggen heeft, heel herkenbaar is, omdat iedereen hier vaak mee te maken heeft. Daardoor vind ik het onderwerp ook interessant. De schrijfster heeft het onderwerp erg goed uitgewerkt vind ik, omdat er meerder personages in het boek waren die allemaal te maken hadden met hetzelfde onderwerp. Daardoor werd het onderwerp van meerdere kanten belicht en dat vond ik heel erg goed. In het boek wordt ook een bepaalde visie gegeven op het onderwerp, nl. de overtuiging dat de mens zijn eigen maker is, en ik ben het wel eens met die visie. De belangrijkste gebeurtenis in het boek vind ik het auto-ongeluk van Maria, omdat Maria dan eindelijk beseft dat zij meer is dan een hoopje ledematen, die Job rangschikt en op een doek schildert. Ook heeft Casper dan door dat hij met Xandra is getrouwd, omdat zij op zijn moeder lijkt. En Job moet dan voor Maria zorgen, waardoor Felicity zich achtergesteld voelt. Daar krijgen zij dan ruzie over. En dan komt Casper haar troosten. En dan ziet Job dat Felicity vreemd gaat met Casper. Ik vind dit de belangrijkste gebeurtenis, omdat alle personen in het boek hier wat mee te maken krijgen. De gebeurtenis zelf is niet heel erg uitgebreid beschreven, maar de gevolgen van de gebeurtenis zijn wel goed en uitvoerig beschreven. Ik vind dat de gedachten van de personages de belangrijkste rol spelen in het boek, omdat het boek niet zo zeer gaat over de dingen die gebeuren, maar meer hoe de personages hierover denken. Veel dingen die in het boek gebeuren, komen voort uit hoe de personages zich op dat moment voelen. De dingen die in het boek gebeuren vind ik interessant, omdat ze voortkomen uit de gedachten en gevoelens van de personen. Daardoor zijn de gebeurtenissen ook wel verrassend. De gebeurtenis die de meeste indruk op mij heeft gemaakt, is het moment dat Maria voor het eerst tegen haar vader zegt dat ze niet voor hem wil poseren, omdat dit het moment is waarop ze eindelijk haar vader durft tegen te spreken en ze eindelijk voor zichzelf op durft te komen. Het moment dat Job tegen Maria zegt dat hij Felicity ten huwelijk gaat vragen, heeft mij het meest aan het denken gezet, omdat hij het helemaal niet overlegt met Maria. Terwijl zij ook in hetzelfde huis woont. Job vraagt niet eens haar mening. In het begin zijn er twee verhaallijnen en soms is het verband dan een beetje moeilijk te leggen. Ook speelt het verhaal eerst in April, dan gat het weer verder in Augustus en dan in December en wat ertussen de hoofdstukken gebeurd moet je zelf bedenken. En dat is soms wel een beetje moeilijk. Er zijn in het boek meerdere hoofdpersonen, namelijk Maria, Felicity, Job, Casper en Xandra. Maar ik vind de echte hoofdpersoon Maria, omdat het boek hoofdzakelijk over haar gaat. Ik vind haar wel een beetje een heldin, omdat ze aan het eind van het boek eindelijk voor haarzelf op durft te komen. De karaktereigenschappen komen wel aardig naar voren, maar worden niet met zoveel woorden verteld. Ik vind de personages in het boek wel heel erg herkenbaar, omdat ze allemaal onzekerheden hebben. De gedachte van Maria, dat het geen bezwaar is om een klein gebrek of een andere huidskleur te hebben, omdat iedereen wel een mankement heeft, heeft me wel een klein beetje beïnvloed. Ik had het eigenlijk nooit zo bekeken. Ik kan me wel een klein beetje verplaatsen in het personage van Maria. Maar ik vind het niet echt noodzakelijk om me in goed in een personage te verplaatsen. Alle personen in het boek hebben goede kanten, maar ze hebben ook allemaal wel iets gemeens in zich. Ik kan me het wel voorstellen hoe Maria zich gedraagt, maar ze doet soms ook erg gemeen, bijvoorbeeld in het begin van het boek als Felicity op bezoek komt en Felicity vraagt of zij Maria moet helpen. Ik zou me misschien ook wel zo gedragen, Maria wordt natuurlijk ook niet goed behandeld door haar vader. De andere personages in het boek kunnen zich ook onuitstaanbaar gedragen, maar dit komt omdat zij zelf ook allemaal problemen hebben. Sommige beslissingen die de personen in het boek nemen, zijn soms gemeen. Zoals wanneer Maria besluit haar vader door het raam te laten zien dat zijn vrouw vreemd gaat, zonder dat zij hem waarschuwt. In sommige situaties zou ik misschien wel hetzelfde reageren als de personages in het boek. Het verhaal is een klein beetje ingewikkeld van opbouw, omdat het verdeeld is in drie maanden. Het verhaal is niet echt heel erg spannend, maar eerder interessant, omdat je niet weet hoe de personen gaan reageren op de situaties. Er zitten gelukkig niet zo veel flashbacks in het verhaal, want ik vind dan dat het verhaal al snel erg ingewikkeld wordt. Ik vind het leuk dat je de gebeurtenissen door de ogen van meerder personages ziet, ik denk dat het verhaal anders een beetje saai zou zijn geworden. Aan het einde van het boek blijf je je wel afvragen hoe het verder zal gaan met de huwelijken van Xandra en Casper en Job en Felicity. Ik vond dat het boek al vrij snel interessant begon te worden, omdat het personage van Maria me erg interesseerde. Het taalgebruik in het boek is niet heel erg moeilijk, alleen je moet je hoofd er wel goed bij houden, anders begrijp je de gedachtegang van sommige personages niet helemaal. Er worden in het boek bijzonder weinig dialogen gevoerd, omdat het boek voornamelijk bestaat uit de gedachtes van de personages. In de tekst komen bijna geen symbolische verwijzingen of andere moeilijkheden voor, dus in dat opzicht is het niet een hele moeilijke tekst. Het taalgebruik past wel goed bij het onderwerp, het onderwerp is een beetje diepzinnig en dat kan heel goed worden weergegeven in dit soort taalgebruik, zonder dat het nodeloos ingewikkeld wordt. Verdiepingsopdracht verwachtingen Ik had verwacht dat het boek zou gaan over hoe mensen over hun lichaam nadachten, vanwege de titel. Ook dacht ik dat het boek toch wel een klein beetje diepzinnig zou zijn, omdat ik dat had gehoord. Ik dacht ook dat het boek over schilderen zou gaan, omdat er op de voorkant een kwast staat afgebeeld. Ook dacht ik dat het over allemaal zielige mensen zou gaan, omdat op de achterkant het al ging over de een kreupele vrouw en haar vader die een vervelende kwaal heeft. Doordat het broek vrij dun is, dacht ik dat het verhaal ook vrij oppervlakkig zou zijn en niet heel diep op de gebeurtenissen in zou gaan. Het uitkomen van de verwachtingen Het boek ging inderdaad over mensen die over hun lichaam nadachten. En het verhaal was ook wel een beetje diepzinnig, maar niet zo heel erg als dat er aan mij verteld was. In heel groot deel van het boek draait om het schilderen van het schilderij Maria`s wereld. Het was niet zo dat in het boek alleen maar zielige personages werden afgebeeld. Gelukkig was het boek niet zo oppervlakkig als ik had verwacht, het ging toch wel vrij diep op de gebeurtenissen in. Het boek sloot wel aardig aan bij mijn verwachtingen, de meeste verwachtingen zijn toch wel uitgekomen. Daardoor stond er ongeveer in wat ik had verwacht en daardoor vond ik het een leuk boek. Omdat ik het soort verhalen als wat ik had verwacht vaak wel leuk vind. Open plekken Er zaten weinig open plekken in het boek, omdat het boek de gebeurtenissen chronologisch verteld. Het boek vertelt gewoon wat er op een bepaald moment gebeurt, zonder dat er informatie wordt achtergehouden. De belangrijkste open plek vind ik de titel van het boek, Want dit is mijn lichaam. Je weet niet gelijk waar de titel op slaat. Deze open plek wordt pas ingevuld aan het eind van het boek, als Maria tegen haar vader zegt dat zij niet meer voor hem wil poseren en dat wanneer haar vader zegt dat ze moet, dat zij dan zegt dat ze helemaal niet moet, omdat het haar lichaam is. Ook belangrijke open plekken zijn, wat is er mis met Maria`s wereld en komt het schilderij wel af. Deze open plekken worden ook ingevuld aan het einde van het boek, als Job het schilderij wil vernielen, dan ziet hij dat Maria haar hoofd te veel laat hangen en dat zij helemaal geen levenslust uitstraalt en als hij Maria wil halen, zegt zij dat zij dat zij niet meer wil poseren. En nog een open plek is, wat is er gebeurd met de moeder van Maria, deze open plek wordt ingevuld door een flashback, waarin de begrafenis van Claudia wordt beschreven. Ook zitten er in het begin twee open plekken, wie is Felicity en wie is Cas. Deze open plekken worden al vrij snel opgevuld, doordat zij dan een rol krijgen in het verhaal en dan wordt duidelijk dat Felicity de vriendin van Job is en Cas de zoon van Maria. Alle open plekken zijn ingevuld als je het boek uit hebt. Spanning In het verhaal zit niet echt een duidelijk spanningsboog, maar als ik er toch een aan moet wijzen dan is volgens mij de belangrijkste spanningsboog, die begint in het begin van het verhaal, als Job bezig is met schilderij Maria`s wereld. De lezer vraagt zich dan af of Maria nog voor haarzelf op zal komen of dat zij zich zal laten commanderen door haar vader. Ik vond het boek niet heel erg spannend, dat komt omdat er niet veel gebruik wordt gemaakt van manipulatietechnieken en spanningsbogen. Einde Het boek heeft een gesloten einde. Alle open plekken worden ingevuld. Ik ben wel tevreden over het slot, omdat ik het een heel mooi einde vond. Het past heel goed bij de rest van het verhaal. Soort boek Het boek dat ik heb gelezen is fictie, omdat het heel onwaarschijnlijk is dat de schrijfster zich precies feiten heeft gehouden. Ook is de tekst proza, omdat de volle breedte van het papier is gebruikt, de hele regels zijn volgeschreven. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |