Boekverslag : Mensje Van Keulen - Overspel
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2423 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2423 woorden.
Bibliografie
Jaar van schrijven : 1982
Jaar van uitgave : 1982
Genre: Het genre van dit boek is Psychologische roman, omdat het gaat over het leven van verschillende mensen. Gevoelens worden zeer uitgebreid beschreven.
Samenvatting
Het boek begint bij Anna hofman, die naar Engeland afreist om daar voor oppas te spelen voor de kinderen van de familie Masefield. Ze word hier met een busje naar het huis van de familie Masefield gebracht en op de hoogte gebracht van de huisregels. Ze krijgt hier een kamertje en schrijft een brief naar Laura, een vriendin van haar. De volgende ochtend doet ze haar plicht zoals het moet.
Dan gaat het verhaal naar Anton Hofman, hij staat op het punt om thuis aan te kommen, en in gedachten verzonken over zijn leven (je komt hier te weten dat hij bij een bank werkt, dat het hem lang voor de wind is gegaan, maar het nu slechter met hem gaat). Dan word er ook iets van Maria's gedachten verteld. Zij is bezorgd over Anton, ze merkt wel dat er iets met hem is, maar weet niet wat. Als hij een slechte bui heeft sluit hij zich vaak een tijdlang op in de schuur, en gaat dan knutselen. Maar de laatste tijd sluit hij zich vaak en lang op. Dan weer Anton's gedachten (of is het een beschrijving van de schrijver over anton's verleden). Tijdens zijn baan bij de bank kreeg hij een cliente die regelmatig terugkwam. Ze word in dit boek "De Barones" genoemd, ze is dan ook een barones. Zij kreeg steeds meer vertrouwen in hem. Op een gegeven moment kwam hij bij haar aan huis om alle papieren van de bank voor haar in te vullen. Hij krijgt zelfs een volmachtiging van haar om haar geld en spullen te beheren; hij kon ermee doen wat hij wilde. In het begin deed hij dat eerlijk, maar later begon hij steeds meer geld stiekem in eigen zak te steken. De barones had onvoorwaardelijk vertrouwen in hem, en controleerde hem niet. Hij had zich onder andere hiervan uitzonderlijk goed gekleed, en goed gegeten. Maar nu is de barones dodelijk ziek geworden. Hij zal problemen krijgen als ze sterft en het geld aan de nabestaanden verdeeld zou moeten worden. Hij bedenkt dat de enige persoon van wie hij geld kan lenen zijn zuster is.
Die zuster is Laura, het boek gaat verder op het moment dat Anton bij Laura is aangekomen, en een poosje in het huis verblijft, en haar daarna vertelt dat hij als dat mag geld van haar wil lenen. Ze besluit nog niet gelijk. Anton vertrekt.
Het boek gaat naar het huis van de familie Hofman, waar Maria Anton op de hoogte brengt van een telefoontje van mijnheer Spelberg, die gevraagd had of Hofman hem kon terugbellen. Omdat Anton al naar een club was geweest waar Spelberg ook was, vermoedde ze dat er iets mis was. Ze dacht aan een meisje waar ze anton achter de bar naar had zien staren.
Het verhaal gaat verder bij Laura, die op dat moment zich bedronken heeft, en nu wil gaan slapen. Dit is op een moment in haar leven dat ze al bijna zeker weet dat haar man, David, met een ander naar bed gaat. Hij doet ook telkens heel hatelijk tegen haar. Ze maakt zich boos, ze is jaloers. De volgende ochtend word ze gewekt door haar katten, die ruzie krijgen. Ze is op dat moment erg aggressief, alles stoort haar.
Naar Anna Hofman,
Ze doet op dit moment (S'ochtends vroeg) haar dagelijkse werk. Het valt op dat meneer Masefield zo stil is. Dan gaan ze boodschappen doen. Er word onderweg in de auto wat geruzied en gepraat, maar er gebeurt niets bijzonders. Op de terugweg stoppen ze bij de brillenzaak van de familie Masefield. Hier word er een poosje met de kinderen een spelletje gedaan met de letterkaart, die voor het testen van je ogen bedoeld is.
Naar Anton Hofman. Hij ergert zich nu aan alles. aan een vlieg en aan zijn kasboek. Hij maakt zich kwaad over de kwaliteit van de schutting. Die avond sluipt Maria Hofman naar de schuur, en twijfelt of ze in de kasboeken van haar man zal kijken, ze doet het, maar krijgt al meteen erna spijt, ze had het niet mogen zien, ze heeft er verdriet over. Als ze op bed ligt, bedenkt ze zich dat ze Anton ook weleens een paar schroevedraaiers heeft zien stelen. Ondertussen was de barones nog steeds ziek.
Terwijl de familie Hofman al op bed ligt, is Laura ondertussen aan het praten met haar man. Ze beschuldigt hem ervan dat hij niets meer met haar te maken lijkt te willen hebben. Ze huilt en probeert iets uit hem te krijgen, maar hij blijft ijskoud tegen haar. Dan krijgt David er genoeg van, hij loopt weg naar zijn andere vriendin. Dan gaat ze zitten nadenken, als ze van narigheid niets meer weet, gaat ze maar wat met haar kat zitten spelen.
De volgende ochtend zit Anton Hofman in een cafetje in amsterdam koffie te drinken. Die smaakt hem niet, en daarom koopt hij maar wat chokolatjes, waarvan hij een doosje zelf opeet. Dan gaat hij naar Laura en Donald. Hij geeft de chokola aan laura, en dan bespreken ze de lening. Die bleek gauw geregeld te zijn. Anton kan het geld zo meenemen.
Anna is de kinderen aan het bezighouden, Ze vertelt ze een verhaaltje over een paar eskimokinderen, dat aan het eind slecht afloopt. Eenmaal thuis gaat Anna weer een brief aan Laura schrijven. Ze schrijft hierin over haar omstandigheden en wat ze allemaal heeft meegemaakt. S'avonds word er nog even TV gekeken, en gepraat over van alles en nog wat. Onder andere dat ze zijn uitgenodigd bij de familie Pott's, waar ze gaan tennissen. Dan gaat ze naar bed.
Laura is begonnen een brief te schrijven, maar het lukt haar niet, ze met steeds aan David denken, van wie ze, ondanks zijn overspel, nog ontzettend veel houdt. Ze bedenkt hoe hard ze tegen hem zal zijn als hij thuiskomt. Dan gaat ze maar wat tekenen. S'avonds, toen David thuis was, ruziede ze met hem, naar David trekt zich niets van haar aan. Integendeel. Hij blijft rustig zijn krantje lezen. Uiteindelijk loopt de ruzie er op uit dat David Laura in zijn armen neemt, wat al genoeg voor haar is om alles te vergeten.
Anton hofman is de volgende dag op weg naar het ziekenhuis, naar de barones. Ondertussen eet hij nog een broodje. Dan komt hij in het ziekenhuis, en geeft de barones een orchidee als kadotje. Ze praten wat over de omstandigheden van de barones en die van het ziekenhuis. Dan vertrekt hij weer. De volgende ochtend word de barones naar huis gebracht, niet omdat ze weer beter is, maar als ze sterft, wil ze thuis sterven.
Anna is weer met de kinderen bezig. Ze was ze aan het klaarmaken voor het tochtje naar de familie Pott's. Daar word een praatje gehouden. Waarna iedereen, behalve mijnheer Pott's, de kinderen en Anna, gaat tennissen. Dan word er iets verteld over Pott's huwelijk, hij heeft veel te haastig gekozen voor zijn vrouw. Dan word er een glaasje gedronken, terwijl de kinderen wat ruzien met Anna. Kort daarna merken ze dat Philip ziek is. Hij heeft koorts. Voor meneer masefield is de dag dan echt verpest. Onderweg naar huis rijdt hij zeer gevaarlijk.
Anton is een wandelingetje aan het maken. Hij heeft pech gehad. Het bedrijf waar hij zijn aandelen in heeft, is bestolen door de directeur. Het was een gerucht, maar anton was er zeker van dat het waar was. Hij was op weg naar de barones. Het bleek nog niet beter met haar te zijn. Anton wilde haar vertellen over zijn fraude met haar geld, maar ze geloofde zo vast in hem, dat het hem niet lukte haar duidelijk te maken wat hij gedaan had. Toen hij weer weg was ging hofman een wandeling maken, hij weet zich geen raad meer. Hij besluit een paar dagen weg te gaan zonder zijn vrouw dit vantevoren dit te laten weten. Hij meld zich ziek op zijn werk en gaat dan naar huis om voorbereidingen te treffen. Hij stopt een brief in de la van zijn buro, en vraagt aan Laura of zij Maria, als hij al weg is, op de brief wil wijzen.
De volgende ochtend, toen Anton weg was, kwam Laura aan de deur, zij vertelde haar over de brief. In het begin is Maria nogal overstuur. Later koelt dat wat af.
Ondertussen was Laura David steeds in de gaten aan het houden, ze kijkt wat hij doet, ze kijkt in zijn jaszakken en bespioneert hem. Ze vond een briefje met een telefoonnummer van David. Midden in de nacht kan ze zich niet meer inhouden, en belt dit nummer, verwachtend de vriendin van David aan de lijn te krijgen, Sophie Rolder. Het blijkt een verkeerd nummer te zijn.
Anton hofman was al een heel eind weg. Hij was naar Frankrijk gegaan, naar het plaatsje Biarritz. Hier huurde hij een hotelkamer. De volgende ochtend ging hij wat vissen, en in zijn boek van David Copperfield lezen. S'avonds ging hij naar de casino. Hij vond het hier erg gezellig. Hij zette weinig in, verloor weinig en won weinig.
Laura begon meer wraak te willen. Maar David kwam maar niet thuis. Ze dacht terug aan het moment dat hij was weggegaan naar Sophie. Na twee dagen kwam david weer thuis, maar hij ging bijna gelijk weer weg, terwijl Laura hem een stuk vlees nasmeet. Die avond ging Laura naar bed met een verboden liefde van haar.
Ondertussen had Anton in de casino veel geld verloren. Hij kwam nog een vreemde man tegen die dacht hem te kennen, maar kwam gauw weer weg. Hij besloot zijn auto te verkopen om weer wat te kunnen winnnen.
Anna had het nieuws over haar vader ook gehoord, en schreef een briefje aan Laura. Hierin verteld ze dat ze veel van Donald Masefield houd. Ook dat ze al met hem naar bed geweest is. Ondertussen is Penny Masefield ook steeds vervelender tegen haar gaan doen. Die dag komt de dokter voor Arthur. Annan mag de medicijnen gaan halen. Dan besluit Anna om naar huis te gaan. Die avond (ze is dan nog bij de Masefields), hoort ze Donald Masefield lopen, ze gaat kijken, en vind hem bij Arthur, zich ongerust makend.
Voor het huis van de familie Hofman waren wegwerkzaamheden. Maria kreeg te horen dat de huizen verkocht zouden worden, en dat het verstandig zou zijn als zij het huis zelf weer zouden kopen.
Maria had het huishoudelijke werk weer hervat. Maar ze kon zich niet op het werk concentreren, en was bang voor de ruwe bouwvakker, die nog steeds voor hun huis bezig was. Dan komt er een overlijdensbericht van de barones binnen. Anton kon zijn auto maar voor heel weinig geld verkopen aan een garagehouder. Die avond maakte hij veel winst, en had uiteindelijk 80.000 francs. Er was een kluis in het hotel waar hij sliep, maar hij verstopte het geld op verschillende plaatsen in zijn kamer. De volgende ochtend was hij naar zee gegaan, en was bijna niet op tijd weg voor de snelle vloed aan zee. In het hotel wachtte hem een verrassing, zijn geld was gestolen. Maar hij wilde geen aangifte doen bij de politie.
David was weer weg naar Sophie Rolder. Laura wilde hem bellen om hem eens goed de waarheid te zeggen, maar hij nam niet op. Dan gaat laura naar het vliegveld, weg naar Engeland. Hier vind ze de familie Masefield en Anna in een feestje. Dan verteld Anna haar dat ze wel naar huis wil, maar nog steeds van Donald houdt, en ze weet niet hoe ze dat moet regelen. Laura adviseert haar zich er overheen te zetten.
Anna lag die avond op bed, toen ze opeens een gil en een bonk hoorde. Toen ze kwam kijken , vond ze Penny dood onderaan de trap...
Anton Hofman was s'ochtends vroeg in zijn hotel, toen er onderzoek werd gedaan door de Politie. Hij greep de gelegenheid aan om aangifte te doen van zijn gestolen geld, maar kwam in de problemen, toen ze hem vroegen naar zijn auto, die hij al verkocht had, maar hij wilde niet toegeven dat hij geen auto meer had. Nadat hij ook nog eens erbij werd geluisd door mijnheer Lestino, de hoteldirecteur, zat hij zo in de cel.
Thuisgekomen hebben David en Laura weer ruzie. Maar deze keer niet zo erg. Maar het liep toch weer stuk en Laura liep weg naar buiten, waar ze maar wat liep te dwalen. Zonder erbij na te denken springt ze van een brug af, en schiet onder het ijs.
Hofman was algauw weer vrij, en was nu op weg naar huis. Hij komt over de grens, en komt algauw weer thuis, waar hij met open armen door Maria en zijn dochter (anna) word ontvangen.
Het hele verhaal van de directeur die er met de kas vandoor zou zijn bleek niet waar. Anna gaat weer naar Engeland, "om voor de kinderen te zorgen", en Anton gaat wat knutselen in de schuur.
Tijd & Ruimte
In dit boek komt regelmatig een flashback voor. Meestal als mensen terugdenken aan het verleden. Voor de rest zijn er geen bijzonderheden te noemen.
Vertel situatie
Dit boek is geschreven in vertellersperspectief, dit is te merken aan het feit dat het boek voortdurend van het ene naar het andere personage "switcht", Dit boek bestaat ook eigenlijk uit meerdere, samenhangende verhalen.
Personages
Hoofdpersoon :
In dit boek is er heel moeilijk een hoofdpersoon aan te wijzen. Het boek is zo geschreven, dat je steeds een fragment van een paar bladzijden krijgt over iemands leven. Na die paar bladzijden komen er weer een aantal bladzijden met een fragment uit het leven van een ander personage. Hierna word de draad weer opgepikt bij het eerste personage enz. Het boek is zo geschreven dat al deze levensbeschrijvingen samenlopen met elkaar, door onderwerp of doordat deze mensen familie van elkaar zijn. Eigenlijk is iedere persoon die in het boek voorkomt (behalve enkele figuranten) een hoofdpersoon.
Personen zijn :
Maria Hofman, Anna Hofman(dochter van Maria en Anton Hofman), Anton Hofman, Penny Masefield, Laura (geen achternaam).
Andere belangrijke bijpersonen:
Mae, Arthur, Philip, Geraldine, Donnie, (kinderen van Donald en Penny Masefield), Donald Masefield, Laura en David (geen achternaam genoemd).
Eigen mening
Ik vind dit boek geen vervelend boek, maar ik vond het ook weer niet zo geweldig. Het verhaal is leuk (om te lezen), maar het is erg saai. Er komt geen actie in voor. Het draait hier puur om de gevoelens van verschillende mensen. Het boek heeft een duidelijke lay-out, hoewel de eerder onder het kopje
"Hoofdpersoon"(In....hoofdpersoon) beschreven overgangen soms wat moeilijk met elkaar in verband te brengen zijn.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen