![]() |
Boekverslag : Harm De Jonge - Dood Spoor
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1424 woorden. |
Samenvatting Sieger is een jongen van rond de 16. Zijn vader is leraar Biologie op zijn school. Sinds kort wordt zijn vader gepest door de klas, omdat hij er toch niets van durft te zeggen. De grootste pesters zijn Saatman en Tobias, Tobias voert alles uit voor Saatman. Op een dag na een lesuur van zijn vader loopt Sieger op de gang. Saatman en Tobias wachten op hem, ze willen een deal maken. Saatman en Tobias houden hun mond een les lang, en Sieger moet dan voor Saatman een motorboek meenemen, een boekje met blote meiden, Sieger gaat akkoord. 's Avonds gaat Sieger naar zijn hut, dat is bij een oud verlaten laadperron, hij had het 2 jaar geleden ontdekt, soms maakt hij zijn huiswerk er, heel vaak kwam hij er met Esther, zijn vriendin uit de klas. Hij denkt na over zijn vader, vroeger zou zoiets in de klas nooit gebeurd zijn, dan zei hij er wat van. Als Saatman nu zat te klieren dan durfde zijn vader er niets van te zeggen. Zijn vader heeft ook vaak nachtmerries, dan roept hij allemaal rare dingen. Een paar weken geleden was dat begonnen, toen Sieger op zolder een oude foto vond, er stond een jongetje in korte broek op, en erachter stonden soldaten. De jongen hield zijn handen omhoog. Sieger wilde graag weten, wie dat jongetje was, en was met de foto naar beneden gelopen. Hij liet de foto aan zijn moeder zien, en die pakte de foto af, en zei dat hij daar niks mee te maken had. Sinds die dag deed zijn vader ook steeds vreemder. Sieger schaamde zich een beetje om zijn vader. Achter zich hoorde hij een tak kraken, het was Esther, Esther had op Sulawesi gewoond, maar ze was op haar derde naar Nederland gekomen. Ze gingen praten over Sieger z'n vader dat zijn handen trilden als hij op het bord schreef, hij vertelde dat er iets mis was met z'n vader. De volgende dag ging Sieger vroeg naar school, hij zag Saatman en Tobias meteen staan, hij gaf de 2 bladen aan ze. Zoals beloofd deden Saatman en Tobias gewoon mee, totdat de laatste minuut was ingegaan, ineens hoorden ze voor uit de klas, een keiharde scheet, Saatman had dat gedaan, hij had voor in de klas een box verstopt die hij op afstand bediende. De bel ging, iedereen ging lachend de klas uit, behalve Sieger. Saatman en Tobias wachtten Sieger op, op ons kun je bouwen, zei Saatman. Sieger zei niets. Saatman wou weer een nieuwe deal maken, hij en Tobias 2 dagen stil, Sieger gaf dan de proefwerk opgaven van die donderdag, omdat ze dan een proefwerk hadden, Sieger ging weer akkoord. Toen Sieger thuiskwam dacht hij na, over de deals, eerst waren het 2 tijdschriften, en nu die proefwerkopgaven, wat daarna. De eisen werden natuurlijk steeds meer. Het is gelukkig bijna zomervakantie. Dan komt z'n moeder binnen, ze begint te praten over vaders probleem, en dat hij het nog niet aan hem kan vertellen. Hij vroeg of die foto van die jongen ermee te maken had. Zijn moeder schrok, ze begon gelijk over iets anders. Hij stond op en liep naar zijn kamer. Hij wist waar zijn moeder de foto had gelaten en hij pakte de foto. Hij fietste naar de hut, Esther was er nog niet, toen Esther er was vertelde hij haar van de foto, ze zei: vraag het is aan Peper, die weet alles van de oorlog, dat zou Sieger doen. De volgende dag sloop hij naar het werkkamertje van zijn vader en stal de proefwerkopgaven, hij schreef ze over en legde ze daarna weer terug. Toen hij op school kwam stonden Saatman en Tobias hem op te wachten, hij gaf de opgaven aan ze, Saatman wou gelijk een nieuwe deal maken, als hij f200,- dokte dan zouden ze tot de zomervakantie stil zijn want ze wilden nieuwe muziekboxen kopen, je kunt barsten zei Sieger toen. Oké, zei Saatman ook goed, maar morgen dan alle records, muizen in de klas, stinkgas alles, Sieger liep weg. Na de lessen ging Sieger naar Peper, die alles van de oorlog wist, hij vroeg of hij wist waar de foto vandaan kwam. Peper ging zoeken, hij vond de bladzijde, zelfde foto, alleen nu groter afgedrukt. Er stonden gruwelijke verhalen onder. Hij ging naar huis. 's Avonds gaat hij naar de hut, en hij verteld alles aan Esther, ook dat hij dingen voor Saatman, hij verteld over de f200, - die hij moet betalen, hij kan zijn fiets verkopen. Esther wordt dan heel kwaad op Sieger, ze zegt dat je Saatman niet moet vertrouwen. Dan verteld Sieger dat het jongetje op de foto uit Polen komt. Hij gaat naar huis. Boven op zijn kamer, bekijkt hij het boek wat hij even mocht lenen van Peper, ineens komt zijn vader dan binnen en zegt: "ik ga vroeg naar bed, ik wou je nog ven welterusten…." Hij stopt ineens. Zijn ogen zakten naar het opengeslagen boek. Sieger zag hem slikken, bleek worden en ineens ging zijn vader huilen. Zijn vader rende weg. Sieger kroop in zijn bed en hoorde zijn vader weer allemaal rare woorden zeggen. Sieger werd er bang van. De volgende dag stond hij vroeg op, hij ging gauw naar school. Hij besloot de deal niet te doen. Het was te veel geld. Hij zei het tegen Saatman en die zei; "nou dan weet je het". En hij liep weg. De les begon rustig, en ineens hoorde hij van achter uit de klas gezoem, het werd steeds erger, z'n vader begon te stotteren er vloog een papieren vliegtuigje langs z'n vaders hoofd. Tobias rende achter het vliegtuigje aan: even mijn aantekening terug halen, zei hij. Tobias maakte links en rechts buigingen naar de meisjes, toen hij achter de leraar stond, maakt hij rare geluiden, en trok vreemde gezichten. Tobias werd steeds gekker, want er kwam geen reactie van de leraar. Tobias zei: "vanaf nu ben ik de leraar". Hij rende naar de cassetterecorder en zette hem aan. Er knalde rockmuziek door het lokaal, de leraar, Siegers vader kwam overeind en ging jankend het lokaal uit. Esther rende naar voren, en sloeg met haar tas Tobias neer, het werd stil in de klas, de directeur kwam het lokaal in, ze mochten naar huis, en Tobias werd van school gegooid. Toen Sieger thuiskwam lag er een briefje: "Ben met papa naar het ziekenhuis, ik denk dat hij opgenomen wordt, je redt het wel, hè" De volgende dag is het actiedag voor Polen, de school had er een ziekenhuis geadopteerd, ze deden allemaal dingen zoals, sponsen gooien naar de docenten, sponsorlopen, alleen Sieger was thuis gebleven, om 10 uur besloot hij om toch maar te gaan. De hele aula stond vol met kraampjes. Saatman en Tobias stonden bij een werptent, op dik karton hadden ze een mens getekend, met een hart op de borst, ze hadden bij de administratie foto's geleend van de leraren, je kon er met pijltjes opgooien maar als het toezicht weg was, liet Saatman schieten met een windbuks, als er gen leraren waren dan plakte Tobias een grote naaktfoto op, waar hij dan weer het hoofd van de lerares Engels opplakte. Iedereen lachte, Sieger wou weglopen, maar ineens riep Saatman door de zaal, op wie wil Siegermannetje schieten. Sieger antwoordde met op jou, schiet dan maar op mij, zei Saatman, ze zetten een appel op zijn hoofd en Sieger moest op de appel schieten, met de windbuks, Sieger denkt van zo'n klein kogeltje kan hij heus niet doodgaan. Hij schiet, maar Saatman duikt weg. Lafbek, roept Sieger. 's Avonds was het disco, na een tijdje had hij geen zin meer, hij ging samen met Esther naar de hut, toen ze weer wegwilden, hoorden ze brommers, het waren Saatman en Tobias, die kwaad waren, Saatman dreigde met een mes, en Esther ging er vandoor. Met Tobias achter der aan op de brommer, even later heeft hij Esther gevangen, en bindt hij haar vast aan het stootblok van de rails, Sieger trapt Tobias in zijn rug, Saatman staat tussen de wagons en ineens gaat de trein rijden, hij valt, zijn arm zit vol met bloed, en hangt helemaal slap. Sieger gaat hulp halen, en even later staan de politie en de ambulance er. Een paar dagen later gaat Sieger naar zijn vader, die in een herstellingsoord zit. Daar verteld zijn vader dat hij vroeger in een jodenkamp heeft gezeten, samen met zijn moeder, maar hij alleen mocht blijven leven, omdat hij goed viool kon spelen voor de Duitsers, nu snapte Sieger het gedrag van vader. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |