Boekverslag : Kader Abdolah - De Reis Van De Lege Flessen : Roman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3998 woorden.


Onderdeel I – Voorwerk


Uitgeverij: Malmberg, Denbosch

Jaar van verschijning: (Boektoppers) 2001

Omslag:


Je ziet op de voorkant van het boekje een grote foto. Je ziet een uitvergroot raam met daarbij luxaflexen. Je ziet dat de luxaflex naar beneden wordt geduwd door een persoon die staat te gluren. De persoon is een getinte man met donker haar en donkere ogen. Hij is geen Nederlander, maar een allochtoon. Het is de vluchteling Bolfazl de hoofdpersoon uit dit verhaal. Deze foto spreekt over een belangrijk gedeelte van het verhaal. Wat dan? Het beeld van de Bolfazl die door de raam en de luxaflex kijkt heeft volgens mij met een herhalende gebeurtenis in het verhaal te maken. Vooral als je naar zijn ogen kijkt, zie je ongelovigheid en angst maar vooral ook nieuwsgierigheid. Wat is er op de foto aan de hand? Bolfazl had een Nederlandse buurman René. Vaak keek Bolfazl door de raam van het huis van zijn buurman naar binnen. Hij wou dan meestal weten of René ook thuis was. Maar vaak was het ook nieuwsgierigheid, naar de Nederlandse gewoonten. Bolfazl, zag dat René samen met een buurman woonde. Toen hij een keer door het raam van René keek zag hij tot zijn grote schrik, dat René samen met zijn woon kameraad in bed lag. In de samenvatting ga ik hier verder over in.

Verdere uiterlijke beschrijving.


Het boek bestaat uit 138 pagina’s. Het verhaal is verdeeld in hoofdstukken. Er zijn 28 hoofdstukken. De hoofdstukken zijn aanwezig, zonder titels.

Onderdeel II – Samenvatting



  1. Beginsituatie: Een vluchteling, ‘Bolfazl’ genaamd, krijgt een huis aangeboden naast een zekere René in een dorp aan de IJssel. Bolfazl kwam uit Iran, en nu was zijn nieuwe plek aan de IJssel in Nederland. Kortom een omschakeling. In zijn gedachten leefde hij ook nog lange tijd in Iran, terwijl de gebeurtenissen in Nederland zijn herinneringen probeerde te verstikken.


    • Bolfazl: hij is een vluchteling die naar Nederland is gekomen. Wij maken het verhaal via zijn gedachten en ogen mee. Hij heeft moeite met de Nederlandse cultuur. Hij is 33 en komt uit Iran.

    • René: Is de buurman van Bolfazl. Voor Bolfazl is René eigenlijk de enige steun en toevlucht die hij in Nederland heeft. Hij kon altijd bij zijn buurman aankloppen voor allerlei dingen. René was voor Bolfazl een stukje vaste grond in Nederland.

    • Miranda: de dochter van René. Bolfazl zegt Mietra tegen haar. Mietra doet hem denken aan het eerste meisje dat hij had in Iran.

    • Moka Moka: Is de homoseksuele vriend van René. Deze speelt niet zo’n grote rol in het verhaal. Omdat Bolfazl de Nederlandse naam te moelijk vond om te spreken en te onthouden, had hij deze zelf een naam gegeven: Moka Moka.

    • Jacobus: De nieuwe buurman van Bolfazl. Hij is treinconducteur en zijn huis vol met zend apparatuur. René was voor een trein gesprongen, en Bolfazl denkt zelfs dat Jacobus de man is die op de trein zat. Jacobus verre weg vergelijkbaar met René! Bolfazl had een heel andere soort band met Jacobus.

    • Mary Rose: de vrouw van Jacobus. Ze was mexicaans. Haar vader in Mexico was gestorven. De vrouw van Bolfazl wilde niet met haar praten omdat haar Nederlands dan achteruit zou gaan. Bolfazl sprak wel met haar. Hij putte hoop en rust uit haar. Waarschijnlijk omdat zij dezelfde aanpassingsmoeilijkheden doormaakte die hij ook gekend had.




Plaats & Tijd


Het verhaal speelt zich af in een plaatsje aan de IJssel. Het verhaal wordt chronologisch verteld, af en toe afgewisseld met herinneringen van vroeger in Iran. Tussen het begin en het eind lopen een paar jaren

Samenvatting:


Een vluchteling‘Bolfazl’ genaamd kwam in Nederland terecht in een plaatsje aan de ijzel. Hij kreeg daar een woning, naast een man René genaamd. Bolfazl leefde nog in twee werelden, in die van Iran en Nederland. De buurt bood hem afgedankte spullen aan, wat hij als een belediging ervoer. René leefde op dat moment samen met een andere man die Bolfazl Moka Moka noemde, omdat hij zijn naam niet kon onthouden. Bolfazl moest erg wennen aan de nieuwe cultuur. Anderhalf jaar later kwam zijn moeder op bezoek. Zij moest niets weten van de homoseksuele René die van haar een foto had gemaakt. Moeder wilde precies weten waar Mekka lag. Bolfazl zei dat ze zich richting de kerktoren, die juist boven de dijk uitkwam, moest richten. Op een dag was ze overstuur, de kerk was weg, maar dat kwam door dat mistig was die dag. René had een windwijzer, een haan. Dat deed Bolfazl vallen in gedachten. Hij dacht aan de haan van Hassan die Verdwaalde. De haan gaf voortaan Mekka aan. René’s dochter had al snel het huis verlaten. Bolfazl zat enkele dagen met René glas wijn te drinken in de tuin. Ze praatten over verschillende dingen. Moka Moka woonde later niet meer bij René. René zat sollicitatie- brieven te schrijven. Bolfazl dacht aan het verhaal van gekke Karim die altijd brieven schreef aan zijn vriendin achter de bergen. Toen kreeg Bolfazl een baantje aangeboden, hij moest mest verscheppen. Na een half jaar werken ging Bolfazl weer es lang bij die goede René. Bolfazl dacht: Er hing nog één pruim aan de boom. Als die zou vallen, kwam René niet meer terug. Maar die kwam desondanks terug, met grijs lang haar en een baard. Hij was verward en werd opgenomen. Het huis van René was een tijd gesloten. René was voor hem de verbinding met de rest van de buren, maar die was er niet meer. Dan denkt Bolfazl weer over zijn jeugd. Zijn grootvader woonde in de bergen. In z'n huis was een kelder met lege flessen, al eeuwen oud. Iedere fles vertelde een verhaal van een moord, een verboden relatie, een arrestatie. Toen opa stierf haalde oma alle flessen en wierp ze in de rivier. Bolfazl werkte in de blikfabriek. Na zijn werk ging hij naar de bibliotheek om precies om 5 uur naar huis te gaan, net als de andere mannen in de wijk. Hij kwam René tegen, maar zwaar onder de kalmeringsmiddelen herkende die hem niet. Toen Bolfazl merkte dat René z'n verleden niet meer herinnerde en niet meer wist wie Bolfazl was, realiseerde hij zich dat ook hij zich maar met moeite zijn eigen verleden kon herinneren. Hij realiseerde zich dat zijn gezin uiteen begon te vallen. Hij zat in een dal. Hij ging op bezoek bij Renés nieuwe adres. René liet hem een schilderij zien van een trein. René was niet meer René, zijn gevoel was weg. Plotseling belt de ex-vrouw van René op en die vertelt dat René zelfmoord heeft gepleegd. Hij is voor een trein gesprongen. In een brief werd vermeld dat alleen Bolfazl en Renés ex aanwezig mochten zijn bij de crematie. Hiermee sluik Bolfalz het hoofdstuk René als het ware definitief af. Een paar weken later krijgt hij weer nieuwe buren. Hij kan het met deze buurman niet zo goed vinden zoals met René. Ook krijgt een nieuwe baan in een conservenfabriek, waar hij later werd weggestuurd gestuurd. René was veel in bibliotheek om zijn Nederlandse taal te verbeteren. Zijn nieuwe buurman heette Jacobus. Bolfazl hielp hem met het plaatsen van een nieuwe antenne op het dak. Deze kwam in plaats van de windhaan die eerder op het dak werd geplaatst. De windhaan was voor moeder, om de plaats en tichting van Mekka te bepalen. Maar nu was er niks meer. Bolfazl kreeg nieuw werk. Z'n huwelijk liep steeds slechter. Z'n vrouw had werk gevonden bij een chocoladefabriek. Ze ging een leven voor zichzelf opbouwen. Jacobus vulde geleidelijk de lege plek van René op. Toch kon hij geen vriendschap met hem opbouwen. Mary Rose, de vrouw van Jacobus kwam in Nederland. Haar vader in Mexico was gestorven. De vrouw van Bolfazl wilde niet met haar praten omdat haar Nederlands dan achteruit zou gaan.



Afloop ( Hoort bij de samenvatting)

Een tijd later stuurde Miranda, de dochter van René, een felicitatiekaart naar Bolfazl, omdat hij 40 werd. Zij wou dus contact met hem. Miranda woonde nu in Groningen, dur moest Bolfazl op reis. Mirande vond dat Bolfazl zijn Nederlands sterk was vooruitgegaan. Bolfazl verbaasde zich over Miranda, hoe ze was veranderd. Daarna ging hij ook naar Anneke die nu een nieuwe vriend had. Nu pas begon hij zich een beetje in Nederland thuis te voelen, vooral omdat hij beter Nederlands kon. Hij vertelde aan de vriend van Anneke het verhaal van de fles en de reis van de lege flessen. Ze dronken oude jenever. De vriend maakte een schilderij van hem, die zich niet verzette. Ten slotte zij Bolfazl: Ik, Bolfazl, was een verlengstuk van de ballingschap. Nu zou iemand mij aan het doek toevertrouwen. Hij ging op de stoel zitten. Hij plaatste een wit doek………………. Einde!

Onderdeel III – Persoonlijke Reactie


Leesgedrag


Ik heb dit boek uitgekozen, omdat de titel vreemd en onduidelijk was. Ik wou wel eens weten wat die titel samen met de omslag ( foto) in hielden. Ik las achter op het boekje een samenvatting die me ook erg aansprak. Over een vluchteling die in Nederland is terechtgekomen. Stel je zelf die situatie es even voor! Het zou vreemd zijn, om zomaar als vluchteling in een ander land terecht te komen, en dat je daar een nieuw bestaan op moet bouwen. Wat zal je onbekende dingen tegen komen! Kortom interessant.



Waar heb je dit boek gelezen?

Ik heb het boek deels op school en meest thuis gelezen.



Was je snel geboeid door het verhaal?

Ik was snel geboeid door het verhaal, omdat het verhaal direct begon in de gedachten van Bofazl die voor het eerst in Nederland kwam. Je kon direct meevoelen hoe hij alles ervoer.



Hoe stond het met je aandacht tijdens het lezen ?

Toen ik het boek ging lezen boeide het me direct. Ik had geen reden meer op dit boek niet door te lezen. Naarmate ik verder in de kern van het verhaal kwam, boeide me het alleen maar meer. Mijn aandacht voor het verhaal versterkte steeds.

Onderwerp:


Het verhaal gaat over een vluchteling in Nederland die alle gewoonten van de Nederlanders cultuur wil leren kennen maar daarbij ook nog de taal onder de knie moet krijgen, en daarbij veel “problemen” ondervindt.

Het Probleem van de hoofdpersoon. Kort gezet is het probleem, dat het voor Bolfazl moeilijk is om zich aan te passen in Nederland. Verdere toelichting: Bolfazl met zijn vrouw en zijn zoontje moeten naar Nederland vluchten, vanwege ondergrondse activiteiten. Hij denkt veel na over alles wat hij meemaakt. Maar zijn ballingschap geeft hem veel problemen. Hij durft amper Nederlands te praten en krijgt daardoor nauwelijks contact met de buitenwereld. Hij vindt het heel erg rot dat hij niet, zoals andere mannen de hele dag aan het werken is. Hij schaamt zich daarover. En doordat hij in Nederland niet meer de status heeft die hij in Iran had, verdwijnt de traditionele rolverdeling tussen hem en zijn vrouw. Zij gaat steeds meer haar eigen gang, waardoor hij nog meer alleen komt te staan. Toch had Bolfazl altijd nog iemand waarmee hij contact had. Dat was René zijn buurman, totdat hij zich voor een trein wierp. Bolfazl zorgde er ook voor dat zijn problemen met het aanpassen in Nederland wat minder werk. Hij kreeg nieuw werk, bij het gemeentelijke depot van dossiers. Z'n vrouw had werk gevonden bij een chocoladefabriek. Ze ging een leven voor zichzelf opbouwen. Jacobus vulde geleidelijk de lege plek van René op. Toch kon hij geen vriendschap met hem opbouwen. Een vrouw kwam, Mary Rose, de vrouw van Jacobus. Haar vader in Mexico was gestorven. Mary Rose was voor bolfazl een soort hoop en rust. Miranda, de dochter van René, stuurde een felicitatiekaart naar hem, omdat hij 40 werd. Zij zocht dus contact met hem. Hij ging naar haar toe in Groningen. Zij verbaasde zich over zijn Nederlands. Toen ging hij ook naar Anneke en haar nieuwe vriend. Hij voelde zich als iemand die uit een slaap van vijf, zes, zeven jaar ontwaakte, omdat hij de taal een beetje onder de knie kreeg.



Wat heb ik van dit boek geleerd?

Ik heb uit deze boek duidelijk gemerkt en geleerd, dat het heel erg moeilijk is om je zomaar als vluchteling ergens in een andere land te vestigen. Er is heel wat bij betrokken, kijk maar eens naar bolfalz. Het was voor hem een heel lang proces. Trouwens dat hij zich voelde als iemand die uit een slaap van vijf, zes, zeven jaar ontwaakte, omdat hij de taal een beetje onder de knie kreeg wil nog niet zeggen dat hij zich al voledig thuisvoelde. Zijn herinneringen van Iran, zullen nooit helemaal verdwijnen.

Gebeurtenissen:


Noem de meest indrukwekkende gebeurtenis.

Het meest indrukwekkende in dit verhaal vond ik toch wel de kennismaking van onze Nederlandse Cultuur, die Bolfazl moest maken. Hij maakte voor een grote deel kennis met de Hollandse cultuur, doormiddel van zijn buurman René.

Een indrukwekkende gebeurtenis uit dit boek vind ik het moment dat de moeder van Bolfazl erachter komt dat René homo is en dat ze vanaf dat moment niks meer met René te maken wil hebben. Ik vind dit een belangrijke gebeurtenis, omdat je goed kunt zien dat er grote verschillen tussen de 2 culturen zijn. (blz 17)

Wat me in dit verhaal juist boeide was dat bolfazl ondanks alle problemen zo sterk bleef. Hij verloor nooit de greep op het leven. Sterker nog hij hield het leven sterk vast. Het was heel indrukwekkend hoe Bolfazl zijn Iraanse herinneringen met de werkelijkheid verbond. Wat ik ook zo apart vond, was de ijzeren haan. Voor bolfazl en zijn moeder was het niet zomaar een haan, maar het had een diepe betekenis voor hen.

Noem een tenminste 1 gebeurtenis uit het verhaal (met paginavermelding) waarbij een van de hoofdpersonen gedwongen worden om een keuze te maken.

Het moment dat Bolfazl voor zichzelf besluit om René te vergeten en zijn leven weer opnieuw wil beginnen een belangrijk moment. Het zet op dat moment het leven van Bolfazl erg op zijn kop. Hij moet nu zonder hulp van René de Nederlandse samenleving in en proberen om nieuwe vrienden te maken..



Wat voor een voorwerp speelde een belangrijke rol in dit verhaal?

Dat waren een aantal voorwerpen., waaronder de kerktoren. Maar ik noem er 1. Ze hadden allemaal te maken met Mekka.

Het was een windwijzer, een kerktoren haan, die geen haan meer was, maar een versleten roestige vogel. De haan zat vastgeroest op zijn as en kon niet meer met de wind meedraaien. Dat was precies Renés bedoeling, maar voor Bolfazl moest een haan zich juist kunnen bewegen. Voor Bolfazl en zijn moeder was de haan heel erg belangrijk omdat ie Mekka kon aanwijzen. Bolfazl zei tegen ze moeder: ‘Als u naar dezelfde richting kijkt waar de haan naar kijkt, hebt u Mekka voor u’. Voor moeder was Mekka een belangrijke plek. Voor bolfalz nam de betekenis van Mekka sterk af, doordat hij zich in Nederland steeds beter begon te vestigen. Maar wat is Mekka precies?

Mekka of el-Mekka, ook wel Mecca, stad in Saoedi-Arabië, in de Hedzjaz, op 277 m hoogte, met 682!000 inw. Mekka wordt, als voornaamste bedevaartplaats en religieus centrum van de islam, jaarlijks door bijna een miljoen bedevaartgangers bezocht. Middelpunt van de pelgrimage is de Ka‘ba, in de binnenhof van de Grote Moskee (775–785). Voorts worden de Bron van Semsen en het graf van Mohammeds eerste vrouw Chadidja vereerd.



Irritatie

Wat me soms wel een beetje irriteerde, was het terugvallen in gedachten van Bolfazl. Dat gaf soms bij het lezen wel verwarring. Een voorbeeld kun je vinden op bladzijde 16.



Wat vind je van de afloop van het verhaal?

Ik vond de afloop ingewikkeld om te begrijpen, vanaf het moment dat Henk Bolfazl ging schilderen. Het was voor Bolfazl de vlucht, dus verzette hij zich niet. Hij zegt: Ik, Bolfazl, was een verlengstuk van de ballingschap. Nu zou iemand mij aan het doek vertrouwen. Ik ging op de stoel zitten. Hij plaatste een wit doek.

Ik denk dat hij hiermee duidelijk wil maken, dat hij na zijn moeizame proces als banneling eindelijk weer een nieuw bestaan heeft weten op te bouwen om zo weer een compleet mens te worden. Het woordje was maakt duidelijk, dat er aan het verlengstuk van de ballingschap een einde is gekomen. Kortom, het moeilijke proces en de vlucht waren voor Bolfazl voorbij. Hij laat zijn herinneringen en andere dingen uit zijn geboorteland achter, en vetrouwd op zijn nieuw bestaan. Hij zegt ook: ‘Nu zou iemand mij aan het doek toevertrouwen’, wat te kennen geeft dat hij er zeker van is, dat hij is zijn nu nieuwe bestaan vrienden zal gaan ontmoeten. Ik het een bevredigde afloop en een passend antwoord, omdat je ziet dat het Bolfazl zijn doel bereikt. Namelijk het verleden achterlaten, en een nieuw bestaan opbouwen. Ja, ‘de reis van de lege fles ‘bolfazl’ heeft bijna de ‘finish’ bereikt’.

  1. Noem een gebeurtenis uit het verleden van de hoofdpersoon (of een van de hoofdpersonen), die een belangrijke rol in het verhaal speelt en geef aan waarom deze gebeurtenis zo belangrijk was.
    Ik noem er 3 belangrijke gebeurtenissen.

    1. Het was niet eigenlijk een gebeurtenis, maar een herinnering uit het verleden van Bolfazl die en belangrijke rol speelt in het verhaal maar ook nog de titel is van dit verhaal. De reis van de lege flessen. De regendruppels tikten nu duidelijk tegen de lege flessen. Ze stonden voor mijn voeten in het gras, maar ik hoorde getik, het getik van regendruppels achter me. Ik draaide mijn hoofd weg. Ik zag een hoop lege flessen die naast elkaar in het donker stonden. Op het punt te vertrekken. Om hun reis te beginnen. De reis van de lege flessen. In deze herrinnering zit een symbool opgesloten. Het symbool van de fles als de vluchteling.

    2. Nog een belangrijke gebeurtenis uit dit boek vind ik het moment dat de moeder van Bolfazl erachter komt dat René homo is en dat ze vanaf dat moment niks meer met René te maken wil hebben. Ik vind dit een belangrijke gebeurtenis, omdat je goed kunt zien dat er grote verschillen tussen de 2 culturen zijn.

    3. Zoals ik al eerder zei vind ik het moment dat Bolfazl voor zichzelf besluit om René te vergeten en zijn leven weer opnieuw wil beginnen een belangrijk moment. Het zet op dat moment het leven van Bolfazl behoorlijk op zijn kop. Hij moet nu zonder hulp van René de Nederlandse samenleving in en proberen om nieuwe vrienden te maken.


  2. Noem een plaats uit het verhaal die voor de hoofdpersoon ( of een van de hoofdpersonen) belangrijk is en geef aan waarom deze plaats zo belangrijk is.
    ‘De reis van lege flessen’ speelt zich af op twee plaatsen: ‘Mijn wereld bestaat uit twee delen. Het ene deel ligt tussen de bergen in mijn vaderland. Het andere ligt in een dorpje aan de IJzel. In dat dorpje krijgen Bolfazl en zijn vrouw en zijn zoon een hoekhuis toegewezen. Achter het huis loopt een sloot en daarachter strekt zich een zeer Nederlands landschap uit: oude boerderijen en weilanden met koeien en trekkers. Alles is nieuw voor Bofalz niets is vertrouwd.



Personages


Noem een persoon die je in de loop van het verhaal sympathiek ofwel onsympathiek bent gaan vinden.

René is Bolfazls buurman. Een grote, vriendelijke, blonde man van 47 jaar die Bolfazl graag helpt, bijv. met zijn Nederlands of door voor Bolfazls moeder een haan op zijn schuur te zetten, zodat ze kan zien waar Mekka ligt en kan bidden. Bolfazl en René krijgen een hechte band. Misschien doordat ook René een balling is.

Tot zover vond ik René vrij sympathiek, vooral omdat hij zich zo bekommerde om Bolfazl en zijn moeder. Bolfazl was een vreemde vluchteling, die door René eigenlijk direct als goede vriend geaccepteerd werd.

In de loop van het verhaal begon ik René steeds meer onsympathieker te gaan vinden, maar dat kwam mede doordat het steeds slechter met René ging, hij was werkeloos, eenzaam en aan de drank.

Door zijn homoseksualiteit werd hij onzeker in de relaties die belangrijk voor hem zijn en kan hij niet meer werken. Hij raakte steeds meer geïsoleerd en gedeprimeerd en gooide zich uiteindelijk voor de trein

Noem een beslissing van een van de personen die jij in zijn/ haar geval niet genomen zou hebben of die jij je moeilijk kunt voorstellen.



Het moment dat Bolfazl voor zichzelf besluit om René te vergeten en zijn leven weer opnieuw wil beginnen lijkt me een beslissing die ik me moeilijk kan voorstellen. Het zet op dat moment het leven van Bolfazl erg op zijn kop. Hij moet nu zonder hulp van René de Nederlandse samenleving in en proberen om nieuwe vrienden te maken. Het lijkt me moeilijk als je dat als vluchteling dat allemaal moet meemaken. Stel je eens voor, dat je je eerste vriend in een vreemd land moet vergeten, en dat je helemaal alleen komt te staan omdat je er voor kiest om een nieuw bestaan op te bouwen, dat lijkt me heel erg moeilijk. Vooral als je de nieuwe taal nog niet beheerst.

Citeer een kenmerkende uitspraak van een persoon.


Bolfazl zei altijd Moka. Moka was de homoseksuele vriend van René. Omdat René de Nederlandse naam van hem niet kon onthouden, had hij deze zelf een naam gegeven: Moka Moka. Hierin komt weer duidelijk naar voren, hoe moeilijk is om een nieuwe taal direct onder de knie te krijgen. (blz. 36)

Miranda werd door Bolfazl altijd Mietra genoemd. Mietra was een perzische naam en was dus voor René makkelijker om uit te spreken. (blz. 21)

Bolfazl had het vaak over Mekka. Moeder wou weten waar Mekka lag. Ik had al uitgezocht wat Mekka is.

Is de hoofdpersoon in de loop van het verhaal door gebeurtenissen veranderd? Wat is dan die verandering? Zo niet, hoe zou het dan komen dat er geen verandering heeft plaatsgevonden? ( Als er meer hoofdpersonen zijn, kies dan de persoon die volgens jou het meest veranderd is.) Zou jij op dezelfde manier veranderd zijn? Licht je antwoord toe.

De hoofdpersoon is Bolfazl. Een Iranese wiskundige die door ondergrondse activiteiten met zijn vrouw en zoontje naar Nederland moet vluchten. Bij aankomst is hij 33 jaar. Hij is niet erg groot en hooft zwart haar. Hij is een intelligente man die veel nadenkt over alles wat hij meemaakt. Maar hij verandert wel doordat zijn ballingschap hem erg van stuk brengt. Hij durft lang geen Nederlands te praten en krijgt daardoor nauwelijks contact met zijn buren. Hij schaamt zich dat hij niet, net als andere mannen, de hele dag aan het werken is. En doordat hij in Nederland niet meer de status heeft die hij in Iran had, verdwijnt de traditionele rolverdeling tussen hem en zijn vrouw. Zij gaat steeds meer haar eigen gang, waardoor hij nog meer alleen komt te staan. Maar in het begin is bolfazl erg afhankelijk van René, maar naarmate hij langer in Nederland is begint hij zich zekerde te voelen. Hij legt meerdere contacten met andere mensen in Nederland. Doordat zijn Nederlandse taal sterk verbetert, kan hij weer meer contact met de buitenwereld leggen. Hij wordt opener.



Stel dat jijzelf een rol in het verhaal zou mogen spelen. Welke rol zou dit dan zijn?

Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik zou ondanks alles problemen de rol van Bolfazl willen spelen. Waarom? Omdat hij de meeste dingen in dit verhaal heeft meegemaakt. Het lijkt me spannend om net zoals Bolfazl in een vreemd land te komen en daar vervolgens weer een nieuw bestaan op te bouwen. De vraag is of ik ook net zoals Bolfazl zou hebben gehandeld? Zou ik ook mijn leven in de greep kunnen houden, door herinneringen met de werkelijkheid te verbinden? En zou ik het aan kunnen om als vluchteling in een vreemd land te komen?

Als ik Bolfazl zijn rol mocht spelen had ik geprobeerd om direct met veel mensen contact op te zoeken, zodat ik een beetje meer te weten zou komen over mijn nieuwe land. Bolfazl hield het in het begin vooral bij een persoon René en maakte het voor zichzelf alleen maar moeilijk. Vooral nadat René zelfmoord had gepleegd, was dat voor René extra moelijk. Hij had niemand anderes. Ik zou proberen om gelijk met meerdere mensen contact op te zoeken. Anderzijds zou het voor mij heel moeilijk zijn om het verleden zo achter me te laten. Toch zal ik altijd geprobeert hebben contact met mijn geboorteland te houden.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen