Boekverslag : Tim Krabbe - Vertraging
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1763 woorden.

Tim Krabbé - Vertraging

Beoordeling door Orneé & Vermeer Tekstbureau



Boekbeschrijving

Krabbé, T., Vertraging, uitgeverij Bert Bakker, eerste druk, Amsterdam 1994. Een afbeelding

van de omslag is op deze pagina te zien. Je ziet een deel van een gezicht op het bovenste

deel van de omslag en een Australische weg op het onderste deel. Het boek, dat 144

pagina's heeft, verdeeld over 14 genummerde hoofdstukken, kent geen motto.



Inhoud

Schrijver en quizmaster Jacques Bekker is naar Nieuw-Zeeland geweest in verband met een

culturele trip voor Nederlandse emigranten, georganiseerd door het ministerie van WVC. Op

de thuisreis van Auckland naar Amsterdam, waar zijn vriendin Sonja op hem wacht, maakt het vliegtuig een tussenlanding in Sydney. De aansluitende vlucht blijkt vertraging te hebben.

Om de tijd zoet te brengen, gaat Jacques met twee reisgenotes Sydney in. In de stad

aangekomen, gaat hij niet mee op een boottocht, maar vertelt hij zijn reisgenotes dat hij

'nog een duivel uit te bannen heeft'.



In een oud telefoonboek vindt hij het adres van Moniek Ilegems, die nu Monica George heet,

een jeugdliefde. Per taxi laat hij zich afzetten bij Monieks huis, waar hij een vrouw op

middelbare leeftijd ziet die juist koffers in een auto laadt. Het is Moniek, die hem vraagt haar te helpen. Hij stapt in de limousine, waarop ze vertelt over de grote moeilijkheden waarin ze verkeert.

Ze vraagt Jacques voor haar een Ford Falcon te kopen. Als de Falcon gekocht is, rijden ze

achter elkaar aan naar het vliegveld, zodat Jacques zijn vliegtuig nog kan halen. Maar Moniek rijdt naar een achterbuurt, parkeert de limousine, gooit de sleuteltjes erin en stapt in de Falcon.

Bij het vliegveld aangekomen, blijkt zijn toestel net vertrokken. Willoos stapt hij weer

in de Ford Falcon en ze rijden Sydney uit, terwijl Moniek vertelt over het mode-imperium

Madame Twenty waarvan ze de eigenaresse was, maar dat nu ineengestort is. Ze is op de

vlucht. In het dorpje Goulburn doen ze boodschappen. Moniek verkleedt zich en verft haar

haar. Aan het eind van de dag nemen ze een motel in Batemans Bay. 's Avonds dansen ze

samen op een disco-avond. Jacques is gelukkig.



Langzamerhand wordt duidelijk wat er zich ruim dertig jaar geleden tussen de jonge Jacques

en Moniek heeft afgespeeld. Op doorreis naar Frankrijk bleef hij hangen in Oostende, waar

hij Christa ontmoette in dancing Oppy’s. Een afspraak met Christa in Brussel na een

jaar loopt uit op een mislukking, maar in de Oppy’s ontmoet hij Moniek. De schooljongen Jacques is helemaal weg van haar, maar na een weekend moeten ze al afscheid nemen, Moniek moet werken.



Om de achtervolgers voor te blijven, rijden Moniek en Jacques kris-kras door Australië.

Tussen Moniek en Jacques ontstaat direct een liefdesverhouding. Om niet herkend te worden,

nemen ze nieuwe paspoorten, op naam van Paula Fuerst en Leslie Elder. Echt serieuze

pogingen om te ontsnappen doet Jacques niet, hij is passief. De autoriteiten zitten hen

steeds dichter op de hielen.

Tijdens een nachtelijke rit worden ze beroofd van hun geld en wordt de auto onklaar

gemaakt. Ze krijgen een lift van Rick Windham naar de bewoonde wereld, maar Moniek wordt direct herkend. Vanuit het huis van Ricks vriendin Eileen, waar ze voor grof geld logeren, onderhandelt Moniek over een bedrag voor een interview met haar. De zaken lopen echt uit de hand als Moniek Eileen neerschiet, als ze hen het huis wil uitzetten.

Ze weten weer te ontsnappen, nu naar Fort Madness, een huisje in een gebied dat onder

water gezet gaat worden. Daar blijven ze lang. Jacques’ plannen om te ontsnappen worden wat concreter, totdat hij op een nacht inderdaad vlucht. Hij loopt lang door, maar Moniek pikt hem weer op met de auto. Na een worsteling weigert Jacques verder te gaan, waarna Moniek zelfmoord pleegt.



De jonge Jacques en Moniek spraken een week na hun eerste weekend weer af in Brussel.

Moniek komt in haar lunchpauze, gekleed in een mantelpakje. De afstand tussen de schooljongen en de secretaresse is groot. Ze geeft hem een briefje, dat hij op de terugreis pas in Oostende mag lezen. Op het briefje staat: Het was een grap. I’m sorry. Moniek.



Perspectief

Tim Krabbé heeft voor deze roman gekozen voor een personale vertelsituatie. Je maakt

bijna alle gebeurtenissen mee door de ogen van het personage Jacques Bekker. Zo ervaar je

al zijn twijfels, angsten en verliefdheden. Het verhaal wordt niet in de ik-vorm, maar in

de hij-vorm verteld, waardoor je soms even de indruk krijgt van een auctoriële

(alwetende) verteller.

Opmerkelijk is de perspectiefwisseling in het vijftiende en laatste hoofdstuk. Het

perspectief blijft personaal, maar nu maken we de ontwikkelingen mee door de ogen van

Moniek Illegems. Deze perspectiefwisseling vindt niet zo maar plaats. In dit hoofdstuk

wordt verteld hoe Moniek het 'grap-briefje' voor Jacques schrijft en het aan hem geeft. Zo

kom je ook Monieks beleving van deze onvergeeflijke daad te weten. Je weet nu dat ze

wel degelijk wist, wat ze ging doen, maar dat weerhield haar er uiteindelijk niet van het toch

te doen.



Tijdsverloop

Het tijdsverloop is zeer interessant en ingenieus uitgedacht. Als je kijkt naar de hoofdstukken, dan merk je dat de opbouw achronologisch is. Hoofdstuk 1, 3, 5, 7, 9, 10, 12 en 14 spelen in het heden in Australië, hoofdstuk 2, 4, 6, 8, 11, 13 en 15 in het Oostende van dertig jaar geleden. Je ziet dat de oneven hoofdstukken in het heden spelen, wat wisselt naar de even hoofdstukken na hoofdstuk 9. In dit negende hoofdstuk schrijft Jacques een brief vol heimwee en angst naar zijn vriendin Sonja in Amsterdam. Deze brief kan hij overigens niet versturen, gezien het isolement van Fort Madness. De tijd tussen het heden en het verleden, dertig jaar eerder, wordt niet ingevuld, hier is sprake van een hiaat.

Het aardige is dat je de vervlechting van de tijd niet alleen in de hoofdstukken ziet, maar ook bijvoorbeeld in de openingszin, tevens de flaptekst: Dertig en een half jaar nadat hij op zijn bromfiets was vertrokken voor een vakantie in België en Frankrijk, voelde Jacques Bekker dat de Boeing-737, die hem van Aucklamd naar Sydney bracht, de daling inzette. Knap is de wijze waarop Krabbé de flashbacks naar Oostende, dertig jaar eerder, in zijn tekst verwerkt. Nergens doet de structuur gekunsteld aan, beide verhaallijnen zijn spannend en hebben effect op elkaar. Binnen de twee verhaallijnen is het tijdsverloop wel chronologisch is. Binnen de roman is de relatie tussen de vertelde tijd en de verteltijd eveneens boeiend. Het eerste hoofdstuk is met 31 pagina’s veruit het langst. De tijdsspanne van een middag en avond wordt hier besproken. Je kunt niet spreken van tijdsdekking, maar het komt in de buurt. Tijdens het verblijf in Fort Madness vindt het tegenovergestelde plaats, hier gaat de vertelde tijd met grote sprongen tegelijk: ... de dagen gingen steeds makkelijker, en in steeds groter hoeveelheden

voorbij. Hier is sprake van tijdversnelling.



Ruimte

De roman speelt zich af op twee locaties, in het Australië van nu en in het Oostende /

Brussel van ruim dertig jaar geleden. De uitgestrektheid van Australië versterkt de

eenzaamheid en wanhoop van Jacques. Het biedt tevens de noodzakelijke ruimte voor een

ontsnappings- en verdwijningstocht zoals Moniek en Jacques die maken. De keuze voor België vloeit waarschijnlijk voort uit de (financiële) mogelijkheden van de scholier Jacques

Bekker voor een vakantie. Hij gaat op de brommer, dan vallen veel exotische locaties al snel

af.



Personages

De roman telt twee round characters, te weten Jacques Bekker en Moniek Illegems, en

meerdere flat characters, zoals Jacques’ vriendin Sonja en Rick (die hun een lift

geeft) en zijn vrouw Eileen.

Jacques is schrijver / quizmaster en tegen de vijftig jaar. In het begin van de roman

neemt hij initiatief. Hij gebruikt de tijd tijdens de vertraging van het vliegtuig om

Moniek op te zoeken. Zodra hij onder haar invloed komt, neemt de passiviteit en lethargie

bij hem toe. In het begin voert hij nog enkele halfslachtige ontsnappingspogingen uit, later denkt hij alleen nog aan ontsnappen, maar doet niets.

Pas als Jacques ziet dat bij Moniek blijven in Fort Madness zijn ondergang zal worden,

ontsnapt hij definitief. Hoewel dit eerst lijkt te mislukken, wordt dit actief handelen

zijn redding. Hier is sprake van een ontwikkeling. Ook uiterlijk verandert hij, door zijn

hoofd kaal te scheren en zijn baard te laten staan, lijkt hij steeds minder op Jacques en

steeds meer op Leslie Elder, de naam in zijn valse paspoort. Dit bereikt een hoogtepunt

als Moniek hem feliciteert met zijn verjaardag. Leslies verjaardag.

Moniek is de tegenpool van Jacques in deze roman. Zij neemt nu juist in extreme mate het

initiatief, maar dit wordt uiteindelijk haar ondergang. Moniek is bij hun eerste ontmoeting in Australië mooi, vrij klein, met iets krachtigs en verends. Als ze zich heeft verkleedt en haar haar heeft geverfd, dan is ze fris, nieuw en rafelachtig.

Moniek heeft een sterk karakter, ze laat zich door niemand de wet voorschrijven en ze

heeft een sterk sturende invloed op haar omgeving. Haar sterke wil gebruikte ze om Jacques

in Oostende zo onaardig te dumpen, om een mode-imperium op te bouwen en om een

grootschalig schandaal te veroorzaken waardoor ze moet ontsnappen. Verder houdt ze

Jacques haast stilzwijgend in haar ban. Uiteindelijk wordt haar geloof in de maakbaarheid

van haar omgeving en zichzelf haar fataal, als Jacques in opstand komt en ze zelfmoord

pleegt.

Verder zijn er nog een groot aantal flat characters, zoals Jacques’ vriendin Sonja, Monieks zakenpartner Alan Wolpe en reisleidster Marijke Eerhard. Een hele fraaie spiegeling van de relatie Jacques - Moniek is die tussen Rick en Eileen. Rick houdt zoveel van Eileen, dat hij ‘s nachts honderden kilometers voor haar door de woestijn rijdt. Een mooi contrast met de inmiddels onderkoelde liefde van Jacques voor Moniek.





Thema's

Voor het vaststellen van het thema is het gedachtegoed van Moniek belangrijk. Zij

neemt het heft in eigen handen, te beginnen bij het uitmaken van de relatie met de jonge

Jacques, terwijl ze toch van hem hield. Het thema is: maak actief je eigen keuzes, en trek de consequenties ten volle. Het maakt niet uit of de gevolgen positief of negatief zijn.

De rol van Jacques is ondersteunend. Hij is passief en komt pas weer uit de problemen als

hij actief weigert met Moniek verder te vluchten. Daarop trekt Moniek de ultieme

consequentie van al haar handelen: ze pleegt zelfmoord.



Schrijfstijl

Ook deze roman van Krabbé leest weer als een trein. De zinnen zijn over het algemeen

kort en precies geformuleerd. Het verhaal is degelijk in elkaar gezet, losse draadjes kom

je nauwelijks tegen. Dat het verhaal vlot leest, wil niet zeggen dat het ook snel

geschreven is. Vertraging verscheen eerder in andere vorm als feuilleton in de Volkskrant.

Krabbé staat erom bekend dat hij veel herschrijft; dat is ook hier gebeurd.



Titel

De titel heeft in eerste instantie een voor de hand liggende, letterlijke verklaring.

Het vliegtuig van Sydney naar Amsterdam heeft vertraging, waardoor Jacques de tijd krijgt

Moniek te gaan zoeken. Een tweede verklaring ligt bij de structuur van de roman. De

spanning wordt opgebouwd door het voortdurend versnellen en vertragen van de tijd.
















Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen