Boekverslag : Isabel Allende - La Ciudad De Las Bestias / De Stad Van De Wilde Goden
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1514 woorden.

De titel heeft geen directe betekenis. Hij zegt namelijk waar het boek over gaat; de stad van de wilde Goden.



Dit boek is een mengeling van twee genres: fantasie en avontuur. Dat maak je op uit een aantal dingen.



Het is een fantasieboek omdat het gaat over enorme wezens die in het hart van het Amazonewoud wonen en de Nahab vermoorden (Nahab zijn vreemdelingen in het Indiaans). En het is al helemaal makkelijk om uit te leggen waarom het een avonturenboek is. Het gaat namelijk over een jongen die om persoonlijke redenen naar zijn oma moet die op expeditie gaat in het Amazonewoud. De jongen is zelfs nog nooit zijn eigen staat uitgeweest (hij woont in Californië VS). Dat is dus wel een groot avontuur.



Dit boek speelt zich voornamelijk af in het Oog van de Wereld, dat is een plek in het Amazonewoud die nog niet ontdekt is door de Nahab. Maar ook langs en op de Amazone spelen zich een aantal hoofdstukken af.



Het verhaal speelt zich in ongeveer één maand af. Het begint ergens in de winter van 2002 en eindigt daar ook in. Dat het verhaal ongeveer één maand duurde was goed vast te stellen omdat de expeditie drie weken duurde en er ongeveer één week aan voorafging.



Er zijn een hele rits hoofdpersonen maar ik zal de belangrijkste opnoemen. Het uiterlijk van de personen wordt niet erg duidelijk beschreven, maar ik doe mijn best.



Alex Cold: een Amerikaanse jongen die gek is op fluitspelen en bergbeklimmen. Hij is een slank en vijftien jaar maar erg klein voor zijn leeftijd en wordt in het boek altijd aangesproken met Alex. Hij heeft een opgeruimd leventje en heeft al zijn plannen voor de toekomst al klaar: hij gaat professioneel fluitspelen en trouwen met Cecilia Burns, het mooiste meisje van de school. Hij wil graag drie kinderen en gewoon in zijn eigen kustdorpje in Californië blijven wonen. Maar dat wordt ernstig in de war geschopt als zijn moeder kanker krijgt en hij naar zijn oma Kate Cold moet als zijn vader en moeder naar Texas moeten voor een goede behandeling.



Nadia Santos: de dochter van César Santos. Haar moeder is een Canadese maar is vertrokken uit de Amazone omdat ze niet tegen de eenzaamheid en de gevaren kon. Nadia is twaalf jaar maar denkt al als een volwassene. Ze spreekt veel talen: Spaans, Portugees, Engels, verschillende Indiaanse dialecten en de Taal van de Dieren. De Taal van de Dieren is niet een echte taal maar als je spreekt en luistert “met je hart” dan kan je alle dieren verstaan. Ze woont al haar hele leven in het Amazone en kan met veel mensen goed opschieten.



Kate Cold: de grootmoeder (vijfenzestig) van Alex. Ze is ongeveer overal op aarde geweest en ze schrijft artikelen voor de International Geographic. Ze is een harde tante die (naar eigen zeggen) nog nooit naar de dokter is geweest. Ze heeft alle gevaren zelf overleefd van schorpioenensteek tot schaafwond. Ze helpt Alex op haar eigen manier: ze heeft hem leren zwemmen in vier minuten door hem gewoon in het diepe te gooien. Ze is ook nooit bezig met andermans problemen haar motto is dus ook: je hebt problemen die je zelf op kan lossen en problemen die niet opgelost kunnen worden.



Omayra Torres: een dokter die de Indianen moet inenten met een vaccin tegen mazelen. Maar zij speelt onder een hoedje met een steenrijke Goudzoeker. Ze is een mooie vrouw van dertig jaar. De hele mannelijke kant van de expeditie valt op haar.



Samenvatting

Alex heeft een rustig en normaal leventje tot zijn moeder kanker krijgt. Daardoor moet hij naar zijn oma in New York want zijn vader en moeder gaan naar Texas omdat zijn moeder bestraald moet worden..

Toen hij in New York geland was zou Kate hem komen ophalen. Zij was daar echter niet dus besloot hij er zelf heen te lopen want hij wist in welke straat hij moest zijn. Uiteindelijk is hij er aangekomen, hij is onderweg namelijk beroofd. Eenmaal bij Kate aangekomen nam die hem mee naar het Amazonewoud waar hij Nadia leerde kennen. Ze gingen op expeditie met twee fotograven, professor Leblanc, twee Indianen, Kate Cold, Nadia en haar vader César Santos en natuurlijk Alex.

Na een week in het oerwoud te hebben doorgebracht worden Nadia en Alex ontvoerd door het Volk van de Nevel. Die aanbidden de Beesten waarnaar de Expeditie op zoek is. Zij wonen in het Oog van de wereld. Alex en Nadia worden opgenomen door de stam en worden door de sjamaan Walaimai maar de Beesten geleid. Ze vragen allebei een gift. Alex vraagt het genezende water om zijn moeder te genezen en Nadia de eieren van de adelaar die zij heeft gezien in een visioen. Maar om de dingen te krijgen die ze willen moeten er zelf heen gaan. De eieren van Nadia liggen op de hoogste berg van het woud en het water van Alex liggen in het midden van de aarde. Het lukt ze hun spullen te krijgen maar ze moeten er wel iets heel kostbaars voor geven: Alex moet de fluit van zijn opa afstaan en Nadia haar dierbaarste talisman.

(er zijn veel meer dingen te vertellen over het boek en de andere leden van de expeditie maar dat past er niet meer bij, helaas).



Het boek heeft een open einde. Dat is eigenlijk het enige dat niet goed is aan het boek. Je komt bijvoorbeeld nooit te weten of het genezende water helpt en hoe het verder gaat als Alex thuis is. Je weet ook niet hoe het verder gaat met Nadia.



Mijn mening



Ik heb de laatste tijd erg weinig te lezen omdat ik steeds vergeet naar de bibliotheek te gaan. Wij hebben op onze zolder gelukkig een grote kast met boeken staan. Mijn moeder wist dat ik dit soort boeken goed vind dus zij gaf het aan mij. Want zij had het ooit gelezen en vond het zelf ook een heel goed boek.

Het spannendste fragment vond ik het stuk waarin Alex zijn gift moest gaan halen.

Alex moest naar het binnenste van de aarde. Hij ging een hele nauwe grot in die steeds smaller werd. Toen hij in een grotere ruimte kwam zaten de wanden vol met edelstenen. Hij begon ze uit de muur te halen met zijn zakmes, maar plotseling schoot het hem weer te binnen dat hij het Genezende Water moest halen voor zijn moeder. Hij ging weer verder en moest over een pad lopen waarop allerlei kikkers liepen. Maar plotseling hield het pad op en moest hij een doorgang maken in een stenen muur. Toen hij daar doorheen was stond zijn vriendin daar. Dat was een hersenspinsel maar hij trapte er niet in. In een zijkamer zat een enorme vleermuis die het water bewaakte, hij misleide de vleermuis door fluit te gaan spelen en had toen de tijd om de kalebas te vullen met het water. Helaas stopte het meteen met stromen, maar het begon weer te stromen toen hij zijn kostbaarste bezit neerlegde bij de bron: zijn fluit.

Het minst indrukkwekkend deel van het boek vond ik het einde. Over het algemeen vind ik boeken leuker als het ze gesloten einde hebben (met uitzondering van griezelverhalen). Maar dit boek heeft een open einde dat eigenlijk té open is. Het boek eindigt al als Alex en Nadia aan het afscheid nemen. De laatste zinnen van het boek zijn: ‘En jij mijn beste vriend, zolang we elkaar kunnen zien met ons hart,’ antwoordde Nadia Santos.

‘Tot ziens, Adelaar…’

‘Tot ziens, Jaguar…’

Het is dus niet duidelijk wat er verder met de kinderen gebeurt, en of het water van Alex werkt. Je blijft achter met veel vraagtekens. Dat past niet bij de rest van het boek.

Over het algemeen vind ik dit een duidelijk en goed leesbaar boek. Er wordt veel aandacht besteed aan de details. In de jungle wordt namelijk heel veel beschreven zoals het leven van de indianen waardoor Alex en Nadia ontvoerd worden. Het enige niet goede punt is het einde maar daar heb ik het al over gehad.



Over de auteur



De biografie van Isabel Allende.

Isabel Allende werd op 2 augustus 1942 geboren in Lima. Maar ze groeide op in Chili, want daar kwamen haar ouders vandaan. Ze trouwde met Miguel, een rustige man. Ze is ook een tijdje journalist geweest, waar ze veel vreemde mensen tegenkwam die soms in haar boeken terugkomen. Ze is ook een tijdje werkzaam geweest als een soort verzetsstrijder want ze hielp mensen over de grens. Daar is ze mee gestopt toen het tot haar doordrong dat ze zichzelf en haar kinderen in gevaar bracht. Ze is verhuisd naar Venezuela waar Miguel en zij scheidden.

In de militaire staatsgreep in 1973 word de president (haar oom) vermoord. En weer een paar jaar later lag haar grootvader op sterven. Ze wou hem een brief sturen maar die kon ze nooit opsturen omdat de brief veranderde in een compleet boek: Het huis van de Geesten. Dat vormde het begin voor haar schrijverscarrière. Haar boeken Het huis met de geesten (1985), Liefde en schaduw (1986), Fortuna's dochter (1999) en Portret in Sepia (2001) werden namelijk wereldwijd een groot succes.

Deze informatie heb ik van de onderstaande sites:

http://www.huiswerk.scholieren.com/uittreksels/print.php3?id=819

http://www.wereldbibliotheek.nl/auteurinfo.asp?AuteurID=2.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen