Boekverslag : Lieneke Dijkzeul - De Tweede Viool
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1932 woorden.

A. Zakelijke gegevens



1. Titel: De tweede viool

2. Auteur: Lieneke Dijkzeul

3. Omslag: Roelof van der Schans

4. Uitgever: Lemniscaat b.v.

5. Jaar van de uitgave: 1991

6. Jaar van de eerste druk: 1991

7. Aantal bladzijden: 187

8. Eventuele bekroningen: -

9. Informatie over de schrijver: Lieneke Dijkzeul werd in 1950 in Sneek geboren. Als kleuter had ze maar één wens: leren lezen, want dan hoefde je je nooit te vervelen. Toen ze eenmaal kon lezen en schrijven hield ze uitgebreide dagboeken bij. Haar toekomstwens was òf schrijfster òf paukeniste te worden. Het eerste leek haar het gemakkelijkste: “want je schreef gewoon op wat je dacht en voelde.” Na haar jeugd woonde ze lange tijd in Amsterdam waar ze onder andere op Schiphol werkte. Ook was ze een tijd als psychologisch assistente werkzaam. Na de geboorte van haar dochter raakte ze opnieuw in de ban van kinderverhalen en kinderpoëzie. De 'schrijfkriebel' zoals ze het zelf noemt kwam terug en eind 1987 begon ze met het schrijven van verhalen. Lieneke Dijkzeul woont met haar man en dochter in Culemborg.



































B. Inhoud



1. Hoofdpersonen

In De tweede viool is David zwerver de hoofdpersoon. David is een jongen van dertien jaar en zit in de brugklas. Hij woont in een klein huis in een niet al te goed bekende buurt, omdat ze het oude huis niet meer konden betalen. Hij wordt er op school mee gepest en het lijkt wel of de ‘kakkers’ op hem neerkijken. David voelt zich daarom minderwaardig tegenover zijn klasgenoten, omdat hij geen goede schoolspullen heeft, weinig geld heeft en geen modekleren draagt.

David ziet zijn vader nooit, omdat zij ouders gescheiden zijn. Hij heeft een klein zusje dat Mongools is, Jenny. David moet voor zichzelf zorgen en is daardoor heel zelfstandig. Hij kan zelf eten koken als het moet en vind het leuk om klusjes te doen. David houdt veel van zijn moeder en zijn zusje, maar soms heeft hij genoeg van ze. Van zijn moeder omdat ze soms dagen voor de tv zit zonder te werken of iets aan het huishouden te doen. Van Jenny omdat ze soms erg lastig is, alleen kan zij daar niks aan doen en dat weet David ook wel.

Je leert David heel goed kennen in het verhaal, je weet wat hij denkt en voelt. Hij voelt zich gemeen en onrechtvaardig behandeld, hij is eenzaam en heeft steeds geldgebrek. Hier kan hij niet tegen, hij wordt er chagrijnig en opstandig van.



2. Plaats en tijd

Het verhaal zou zich rond deze tijd kunnen afspelen, er bestaan gewoon auto’s enzo, alleen denk ik dat mensen niet zo gemakkelijk meer een gehandicapt kind de hele week zelf zouden verzorgen. Ook denk ik, dat zo’n oude vrouw als Bella niet zomaar een achternicht in huis haalt zonder dat ze haar goed kent, maar ja, oude mensen zijn wel wat vaker onbegrijpelijk. Henriëtte heeft Bella’s hele huis zo ongeveer leeggehaald, zou er nou nooit iemand langskomen, al zijn het de buren, die zoiets merken? Ik geef toe, oude mensen wonen wel vaker helemaal alleen zonder dat iemand naar ze toe gaat of dat ze vrienden of familie hebben, maar dat het hele huis leeggehaald wordt???

Het verhaal duurt ongeveer iets minder dan anderhalf jaar, omdat Bella 6 maanden in het ziekenhuis ligt en de rest duurt ook wel een hele tijd. Het verhaal begint denk ik in het begin van de lente. Het is dan nog welk koud buiten, maar niet zo heel erg koud meer. Het eindigt in de zomer, want dan heeft David net grote vakantie gehad en zit hij alweer een paar weken op school.



3. De gebeurtenissen

David Zwerver zit net op een nieuwe school. Hij wil nieuwe vrienden maken en omdat hij niet met een flutcadeau aan wil komen zetten op een feestje, probeert hij een cd te stelen. Als David met de cd onder zijn jas weg wil lopen, houdt een oude vrouw hem tegen. Ze zegt, dat het geen zin heeft om een cd te stelen, want er zit toch geen cd in het hoesje. David is boos dat zijn plannetje is mislukt en hij schaamt zich ook wel tegenover de vrouw. Tot Davids verbazing geeft ze hem niet aan bij de verkoopster, maar ze biedt hem zelfs aan dat hij bij haar thuis wel wat klusjes mag doen om geld te verdienen.



Eerst heeft David helemaal geen zin om naar Bella Chazounov, de oude vrouw, te gaan, maar als hij weer wordt uitgenodigd voor een feest en hij geen geld voor een cadeau heeft, gaat hij toch. Thuis is het ook al niet gezellig, zijn ouders zijn gescheiden toen zijn moeder zijn zusje Jenny kreeg, een mongooltje. Jenny eist alle aandacht op en daardoor wordt het thuis steeds ongezelliger en het aan het huishouden is al in geen tijden meer iets gedaan.

David en Bella raken steeds meer bevriend en David voelt zich steeds meer bij har thuis. Ook thuis gaat het beter, zijn moeder heeft en nieuwe baan gevonden en Jenny vindt het leuk als ze mee mag naar Bella.



Dan komt er een achternicht van Bella logeren. In het begin vindt David Henriëtte wel aardig, maar na een tijdje vertelt ze nooit meer iets, waar ze werkt bijvoorbeeld en ze verwacht altijd belangrijke telefoontjes.



Als Bella onverwachts een hersenbloeding krijgt, komt Henriëtte weinig op bezoek maar blijft wel in Bella’s huis, waar ze al veel te lang is. David gaat wel eens naar het huis van Bella om wat klusjes te doen in de tuin of in het huis, maar Henriëtte is er steeds minder en als ze er is, doet ze heel vreemd en wil David het huis uit hebben.



David begint het wel vreemd te vinden dat haar huis steeds leger wordt nu Bella weg is. Haar gouden pen is weg, het schilderij boven de haard, de beeldjes van Mozart en Beethoven en als hij de lege zolder ziet weet hij het zeker: Henriëtte is geen achternicht maar gewoon een dief. En hij denkt meteen aan de viool van Bella waarvan ze verteld had dat hij tweehonderdduizend gulden waard was. Hij koopt een tweedehans viool op de markt en verwisselt die met de echte.



Nadat David Bella kwijt was, omdat Henriëtte had verteld dat ze naar een bejaardentehuis zou gaan en ze in plaats van in een verpleeghuis in een revalidatiecentrum zat, krijgt David een brief van Bella waarin staat dat Henriëtte weg is. Hij rent meteen naar Bella`s huis en daar is Bella. David legt het hele verhaal van Henriëtte aan Bella uit maar ze schijnt dat al te weten.



Ookal gaat het weer goed met Bella, ze moet van de dokter wel een hulpje zien te vinden voor het huishouden. David weet dat ze boven nog drie lege kamers heeft en dan denkt hij aan zijn ontslagen moeder, zijn zusje en hemzelf…



4. Titelverklaring

Waarom het boek zo heet, kan je op twee manieren uitleggen.

Letterlijk: David koopt een andere, een tweede viool en wisselt die om voor het kostbare instrument van Bella.

Figuurlijk: ‘de tweede viool spelen’ is een gezegde. Iemand die de tweede viool speelt is wat minder belangrijk dan de rest. Het geldt voor David, in de klas is hij niet erg populair. Het geldt ook voor Bella, want vroeger was ze een beroemd violiste. Nu ze reuma heeft, kan ze amper een viool vasthouden. Dit is een stukje uit het boek, waarin Bella wat tegen David zegt:

“Toen ik niet meer kon optreden vanwege die reuma, heb ik nog een tijdje in een orkest gespeeld. Eerst bij de eerste violisten en toen dat ook niet meer ging, bij de tweede. Op de groep tweede violen wordt altijd een beetje neergekeken. En dat is niet terecht. Ze verschikte haar sjaal. Vanaf toen werd ik met andere ogen bekeken, alsof ik niet meer meetelde. Vanaf toen speelde ik ook figuurlijk de tweede viool. En daar heb ik nooit aan kunnen wennen.” (blz.59)













































C. Mening



1. Keuze

Meestal vind ik boeken van Lemniscaat heel erg goed. Mijn ouders weten dat en we zijn ook lid van de Lemniscaatclub. In een krantje daarvan stond een keer een stukje over dit boek. Het leek me heel mooi en ik vond een ander boek van Lieneke Dijkzeul ook goed. Toen hebben mijn ouders het voor mijn verjaardag gegeven en ik vond het wel een mooi boek om mijn leesverslag over te doen.



2. Het verhaal

Ik vind dit een heel mooi verhaal. Het is geen sciencefiction ofzo, het lijkt de hele tijd of je zelf meespeelt in het boek. Bijvoorbeeld als David denkt dat het steeds leger wordt in huis, denk je bij jezelf: Het is Henriëtte!!!!! Daarom vind ik het boek ook goed geschreven, omdat je zelf ‘de hoofdrol’ speelt.



Ik denk niet dat het verhaal snel voor zal komen in Nederland. Het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat iemand precies weet dat iemand ergens een achternicht heeft en wat iemand allemaal in huis heeft, net als Henriëtte. En zelfs al weet je het, dan ga je jezelf toch niet voor die achternicht uitgeven om daarna iemands hele huis leeg te halen??? Maar goed, je weet nooit hoe gek iemand kan zijn.



Het belangrijkste stukje vind ik als David erachter komt dat Henriëtte Bella’s huis heeft leeggehaald en als hij naar Bella’s huis toe gaat om dat tegen Henriëtte te zeggen. Ik zou zoiets nooit doen!!! Het is wel zielig voor David als twee jongens hem pesten met zijn mongolische zusje. Ik vind het heel lief van David dat hij het voor zijn zusje opneemt en dat hij met één van die jongens ‘s avonds gaat vechten, omdat hij iets stoms over Jenny heeft gezegd.



3. De personen

Ik vind David in dit boek echt heel aardig. Hij is altijd lief voor zijn moeder en zusje en hij probeert zijn moeder zo goed mogelijk te helpen. Ook vind ik het lief van hem dat hij klusjes doet bij Bella, ookal is het ook om zelf geld te verdienen. Davids moeder vond ik in het begin helemaal niet aardig, want ze was de hele dag thuis, zocht geen werk, deed niets aan het huishouden en had geen aandacht voor David. Na een tijdje werd dat minder, ze had werk gevonden, hield het huis weer schoon en was weer bezorgd om David. Henriëtte vind ik dus echt een hele stomme vrouw, ze deed zich heel anders voor dan dat ze eigenlijk was en haalde het hele huis van Bella leeg. Voor haar had ik geen sympathie.



4. Tot slot

Ik vind het een kei mooi boek en vind dat iedereen het zou moeten lezen. Je leert er wel wat van, of eigenlijk kúnnen sommige mensen er iets van leren. Bijvoorbeeld dat je gehandicapten (en hun familie) niet moet bevooroordelen en dat iemand die in een klein huis of in een niet zo’ n goede buurt toch heel aardig kan zijn.



De voorkant vind ik op zich best mooi, je ziet niet meteen wat er nou eigenlijk mee bedoeld wordt en al helemaal niet als je het boek nog niet gelezen hebt. Als je het wel gelezen hebt, zie je dat David op de voorkant staat en dat hij de dure, goede viool van Bella in zijn armen houdt.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen