Boekverslag : Maarten 't Hart - De Kroongetuige
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1187 woorden.

Maarten 't Hart, De kroongetuige 1983

Beoordeeld door Ornée & Vermeer.



Samenvatting van de inhoud:



De titel 'De Kroongetuige' komt uit een tekst van Nietzsche die in het boek gelezen wordt door Leonie, hij schrijft: "Zijn niet de meeste huwelijken van dien aard dat men geen derde als kroongetuige wenst? En juist deze derde ontbreekt vrijwel nooit -het kind- en dat is meer dan een kroongetuige, namelijk de zondebok." Het kind wordt hier dus kroongetuige genoemd en Leonie kan geen kinderen krijgen. Een andere verklaring is dat ze zichzelf kroongetuige (belangrijkste getuige) van de moord noemt, omdat ze het lijk heeft gevonden.



Thomas Kuyper is verliefd geworden op Jenny Fortuyn, een meisje dat in de bibliotheek werkt. Ze is nogal een losbol, ze gebruikt drugs en heeft al enkele malen abortus laten plegen. Ze is eigenlijk heel anders dan zijn eigen vrouw, die een beetje truttig is, maar hij vindt toch dat ze iets van haar heeft. Op een avond zitten Jenny en Thomas in een café; Thomas' vrouw is een weekje naar haar moeder. Ze hebben allebei al genoeg gedronken en als ze naar huis willen gaan, vraagt Thomas aan Jenny of ze met hem mee wil. Ze wil niet en er ontstaat een ruzie. Deze ruzie wordt gezien door een groepje jongeren dat in de buurt staat te kletsen.



Een paar dagen later komen twee politieagenten hem vertellen dat Jenny vermist is en dat hij de laatste moet zijn die haar gesproken heeft. Wanneer Thomas naar de bibliotheek gaat, kan hij het niet laten om even naar Jenny's kamer te gaan. Daar komt hij de inspecteurs weer tegen en ze ondervragen hem opnieuw. Thomas vertelt dat zij die avond naar huis was gegaan en hij haar wilde opwachten, maar dat ze niet kwam opdagen. Lambert, een van de inspecteurs, wil hem graag geloven, maar het is wel een verdacht verhaal. Lambert vertrouwt het toch niet helemaal en vraagt of hij eens bij Thomas thuis mag komen kijken.

Thomas wil niet dat zijn vrouw iets van zijn vriendin afweet en daarom zegt hij dat Lambert kan komen, maar dat hij net moet doen alsof hij zijn collega is. Natuurlijk heeft zijn vrouw het in de gaten en ze wordt erg wantrouwig. Lambert vindt op Thomas' jas bloedvlekken, maar Thomas vertelt dat ze van ratten zijn uit het laboratorium waar hij werkt. Lambert vertrouwt hem,

Thomas wordt later toch opgepakt, omdat zijn collega uit het laboratorium vertelt, dat de ratten opeens geen honger meer hadden, terwijl hij hen aan het uithongeren was. Dit gebeurde na de nacht van vermissing van Jenny. Lambert dacht dat Thomas het lijk aan de ratten had gevoerd.



Leonie (Thomas' vrouw) gaat nu zelf op onderzoek uit om de onschuld van haar man te bewijzen. Ze doet het ook, omdat ze jaloers is op Jenny, want zijzelf kan geen kinderen krijgen en ze denkt dat Thomas daarom naar Jenny ging. Ze gaat naar Thomas' collega om hem te vragen of het mogelijk is dat de ratten het lijk hebben verslonden. Leonie denkt dat de ratten per ongeluk door iemand anders gevoerd zijn, omdat dat al eens eerder is gebeurd. Ook gaat ze naar een man die tegenover het laboratorium woont. Hij vertelt dat hij, op de nacht dat Jenny verdween, Thomas samen met Jenny uit een auto zag stappen, hen het laboratorium zag binnengaan en Thomas daarna alleen naar buiten zag komen. Ze denkt dat de man zich vergist, heeft omdat Thomas niet eens z'n rijbewijs heeft.



Thomas bleek bij Jenny ook een zekere Robert ontmoet te hebben en Leonie gaat naar hem toe. Robert schijnt volgens de buurvrouw samen met zijn vrouw vertrokken te zijn. Leonie herinnert zich een filmpje dat Thomas gemaakt heeft. Het ging over een moord waarbij het slachtoffer in sterk water bewaard werd in een laboratorium. Ze gaat er kijken en vindt daar inderdaad een lijk op sterk water. Steeds minder begint ze in de onschuld van Thomas te geloven. Bij het proces ontkent Thomas alles en houdt verder zijn mond. Er blijkt ook dat er drugs uit het laboratorium zijn gestolen en Thomas zou dit ook gedaan hebben. De rechtbank laat hem later toch vrijuit gaan bij gebrek aan bewijs.



Thuis vertelt Leonie over het lijk op sterk water. Thomas gelooft er niets van, omdat hij Jenny samen met Robert uit het laboratorium heeft zien komen met een tas drugs. Dit vertelde hij niet tijdens het proces omdat hij het te vernederend vond. Samen gaan ze kijken. Thomas zegt gelijk dat het Jenny niet is en als Lambert erbij wordt gehaald zegt hij het ook.



Later wordt het lijk gedentificeerd als de vrouw van Robert. Leonie weet nu hoe alles in elkaar zit. Jenny heeft de sleutels van het laboratorium van Thomas gestolen. Daar heeft ze samen met Robert drugs gestolen en de vrouw van Robert vermoord en op sterk water gezet. Daarna heeft ze de kleren van Roberts vrouw aangetrokken, waarna ze samen naar het buitenland gingen, zoals de buurvrouw van Robert vertelde.



Kerstmis staat voor de deur. Leonie heeft er een grote hekel aan, omdat dan bij de meeste gezinnen de kinderen thuiskomen en het dan heel gezellig is. Maar Leonie kan geen kinderen krijgen. Thomas laat haar dan een artikel lezen over reageerbuisbaby's en ze krijgt weer hoop.



Het thema van het boek bestaat uit twee onderdelen. Aan de ene kant de misdaad en aan de andere kant het kinderloze huwelijk van Thomas en Leonie. De motieven zijn de kinderloosheid, de spinnen waarvoor Leonie bang is en de zwarte vogels die aangeven dat er iets belangrijks gaat gebeuren in Leonies leven.



De hoofdpersoon van het boek is Leonie. Ze heeft Frans gestudeerd, maar werd liever huisvrouw dan te gaan werken. Ze is burgerlijk en een beetje truttig. Thomas, haar man met wie ze twaalf jaar getrouwd is, vindt haar een degelijke vrouw. Leonie haat Jenny, omdat ze jaloers op haar is. Het liefst wil ze een kind, maar ze is onvruchtbaar. Thomas is een beetje een onhandig iemand, hij houdt van klassieke muziek. Hijzelf wil niet zo graag een kind als zijn vrouw Leonie. Jenny is een feministe en ze is aan de drugs en het lukt haar Thomas in haar macht te krijgen. Lambert is een braaf en af en toe kwaadaardig politieman. Leonie wordt een beetje verliefd op hem en hij ook op haar.



In het eerste deel van het verhaal (totdat hij naar de gevangenis gaat) is de ikpersoon Thomas, het perspectief ligt dan ook bij hem. In het tweede deel is Leonie de ikfiguur en het verhaal wordt vanaf daar verteld vanuit haar gezichtspunt. De spanning ontstaat doordat je niet zeker weet of Thomas schuldig is en omdat je niet weet of er iets/iemand nou wel of niet met de moord te maken heeft. Bijvoorbeeld het filmpje dat Leonie zag over een lijk op sterk water. De wisseling van perspectief vind ik niet echt meer spanning geven. Het verhaal is bijna volledig chronologisch verteld. Alleen de herinnering aan studentenfilmpje van Thomas en de zwarte vogels zijn flash-backs. De vertelde tijd is ongeveer een half jaar en op veel tijden is de verteltijd gelijk aan de vertelde tijd. Er zijn geen duidelijke voorbeelden van tijdverdichting.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen