Boekverslag : Emile Degelin - De Code Van Napoleon
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1617 woorden.

Titel

De code van Napoleon (1984)



Auteur

Emile Degelin



De hoofdstukken zijn geen echte hoofdstukken. Er spelen twee verhalen door elkaar:

- een gedeelte in het verleden als Johannes nog studeert (staat ook in de verleden tijd). Speelt in Parijs 1948-1949

- gedeelte speelt in het heden in Brussel 1952.



Erik en Karen, geen liefde op het eerste gezicht. Een rechtlijnig verhaal, tussen de Panne en de Franse grens.



Wouters schrijft dit in 1951. Zo'n romantiek is achterhaald. Het paar zit maar in de duinen. Over zo'n film kun je maar beter een kruis maken. Zijn alle filmproducenten van hetzelfde slag?



(8) Wouters studeerde in 1948 (blijkt op blz. 23) aan de filmacademie, de gevaarlijkste school van heel Frankrijk! Tijdens de introductie stak de directeur een filmrol in brand om te tonen hoe gevaarlijk het wel was. Er heerste daarom een absoluut rookverbod. Ze waren met 36 nieuwe studenten. Op het eind zouden er maar 10 hun diploma halen, en slechts 4 in de film terecht komen. Hij logeerde in het Belgische studentenhuis. Hij correspondeerde met Rachel, een Zwitserse.

    (14) Johannes Wouters ontmoet in een dancing in Brussel Martine Adler, studente, voorlaatste jaars geneeskunde, maar ze wil liever schrijfster worden. Johannes moet wegens ziekte later examen doen voor de filmacademie. Hij maakt een filmscenario over een geïdealiseerde liefde. Hij wil van z'n hoofdpersonen broer en zus maken. De producent wil er echter niet aan, omdat er geen seks in voor- komt. Martine bekent dat na een t.b.c. er maar een long werkt. Ze ontmoeten op een feest Marcel Verdin, componist.




Begin 1949 ontving Johannes een brief van Rachel: ze ging trouwen met een jeugdvriend. Hij zocht troost bij Maj Hedberg, een pianiste die woonde in het Zwitserse paviljoen, en Vincent, die door iedereen Jezus Christus werd genoemd, en communistische ideeën had.

    (31) Johannes trouwt met Martine. Op dezelfde plaats zal hij terugkomen om te schei- den, als haar roman klaar is. Hij houdt niet van haar. Op z'n eigen trouwfeest gaat hij naar de danszaal waar hij haar heeft ontmoet. Hij ontmoet er Serge Taneief, vulcanoloog. Deze nodigt hem uit voor 3 jaar mee te gaan op expeditie naar de Zuidpool. Martine weet de naam van haar roman: het huwelijk, of anders geformuleerd: de code van Napoleon. In zijn wetboek zijn rechten, afstamming en huwelijk sinds 1804 vastgelegd. Haar boek heeft hetzelfde thema als de film van Johannes, over de grote liefde met Karen en Erik in de hoofdrol, alleen zijn ze hier geen broer en zus, maar een man van rijpe leeftijd en een 20-jarig meisje. Het laat immers wel seksuele relaties toe.




Johannes was op zoek in Parijs naar het evenbeeld van Rachel die hij op een foto had gezien. Plots stortte hij in. Hij werd geopereerd in Parijs. De dokter dacht eerst aan niergruis, maar het bleek een blindedarmontsteking. Door zij ziekte moest hij z'n filmproef en z'n achterstand in de weekends en de paasvakantie inhalen. Hij maakte z'n filmpje: Julie of Juliette.

    (57) Marcel wil bij Johannes en Martine in komen wonen. Hij gaat trouwen met Hilde Maas. Johannes vindt hen de ideale bliksemafleiders, de gemeenschappelijke vriend die de intimiteit tussen hem en Martine in de weg staat. Ze zoeken een groter huis, en vinden een rustige belvédère. De kelder voor de toekomstige conciërge. De Verdins nemen de benedenverdieping en Martine en Johannes nemen de 1e. Ze hebben ieder hun eigen slaapkamer. Ze huren het voor 3 jaar. Lang genoeg om een roman te schrijven denkt Johannes. Martine wil eerst een novelle schrijven om het literaire terrein te verkennen. Ze heeft al een naam: duizend en één nacht. Hij zet een advertentie voor een actrice voor de hoofdrol in de z'n film. Martine zendt haar eerste novelle naar de uitgever. Het wordt uitgebracht.




(68) Hij zocht nog steeds naar de dubbelgangster van Rachel, die hij op een foto had gezien. Hij ontmoette haar in een volkswijk. Ze bleek danseres en heette Colette. Colette noemde Johannes steeds Erik omdat ze hem deed denken aan een Zweed. Hij wou foto's van haar maken om te kijken of ze fotogeniek was.

    (80) Johannes is nog steeds op zoek naar de hoofdpersoon in z'n film: een Karen. Hij ontmoet haar in een bioscoop. Ze heet Gaby Cristiaans, dochter van rijke ouders. Hilde blijkt zwanger. Hij zegt z'n expeditie naar de Zuidpool af. In Gaby heeft hij z'n Karen gevonden.




(89) Vaak was Colette niet bereikbaar, nam de telefoon niet op, had een afspraak. Johannes achtervolgde haar. Ze bleek een hoer te zijn. Johannes, Maj en Vincent schilderden politieke affiches. Johannes maakte een fotoreportage van Collette. Hoewel ze zich aanbood, wilde hij niet met haar vrijen. Ze werden ontdekt door de conciërge. Vrouwenbezoek was verboden in het Belgische huis.

    (103) Gaby vindt het scenario interessant. Haar ouders zijn er alleen niet weg van dat Erik en Karen in de film broer en zus zijn. Johannes zegt dat hij geen film over liefde op het eerste gezicht wil maken, in feite niet meer dan seks en sentiment, een 'coude de foudre', maar over een hechte relatie, z'n filmscenario wordt het klankbord van z'n angst. Martine is zwanger. Johannes oefent met Gaby in de duinen enkele sketches uit de film. Ze bekent hem dat ze van hem houdt. Hij weet het. Hij speelt trompet, zij danst (zie omslag). Ze vinden in Guido Engels de Erik. Er ontstaat een driehoeksverhouding tussen Gaby, Johannes en Guido. Hun geld raakt bijna op. Johannes solliciteert bij het ministerie van Nationale Opvoeding. Daar zit men echt niet te wachten op nieuwe filmmakers. Hij kan wel brieven gaan vouwen en in enveloppes doen. Uit geldnood doet hij dat. Van een bediende hoort hij later dat communisten geen filmopdracht krijgen, alleen katholieken, socialisten en liberalen.




(112) Johannes ging de foto's naar Colette brengen op haar hoerenadres. Tegen Maj zei hij dat hij Colette had opgegeven. Van de directeur van het Belgische huis kreeg hij te horen dat hij het huis moest verlaten. Vanwege de fotoreportage, het poseren was nu eenmaal verboden. En ook vanwege een onschuldige vrijpartij met Maj. Maar de belang- rijkste reden was het produceren van politieke leuzen. Vincent was daarvoor al eerde op de vlucht geslagen. Toen de eerste jaars examenpunten bekend werden, was de kleine Belg de beste van de klas. Johannes ging met Maj op vakantie naar Nice

    (119) Johannes huurt in de Panne een huis. Eindelijk gaat hij z'n film maken. 'Hier heb ik 27 jaar op gewacht' zegt hij tegen Gaby. Gedurende de opnames vrijt hij regelmatig met Gaby. Na twee maanden zij de opnames klaar. 'Over een jaar ga ik scheiden' zegt hij tegen Gaby. Hij vraagt haar op hem te wachten.




(125) In z'n tweede studiejaar maakte Johannes een documentaire over de Parijse vlooienmarkt. Hij schreef in z'n brief naar Rachel:2 van de 3 jaar studie heb ik achter de rug. Dit is mijn laatste brief voor ik je volgend jaar kom opzoeken. Hij won er een prijs mee: een jaar stage in de Engelse filmindustrie. Hij nam afscheid van Maj.

    (132) Martines boek is op 11 september 1952 af. De novelle heet 'de Bélvedère'. Met haar linkerlong gaat het niet goed. Er hoopt zich vocht op waardoor ook haar zwangerschap uitzichtloos is. Ze moet een abortus ondergaan. De rekeningen van het ziekenhuis stapelen zich op. Ze moeten een deel van de inboedel verkopen. Met de opbrengst kunnen ze 3 maanden leven. Verder leven ze van Martines novelle het voorschot op haar roman, en van de film die gaat lopen in de bioscopen op het einde van het jaar.




(139) Johannes zat in Londen bij verschillende hospita's. Met Patricia ging hij een keer uit. Maar hij zocht in haar Maj, en in Maj Rachel.

    (150) Johannes is bezig met de montage van de film. Martial Soral maakt de muziek voor z'n film en niet Marcel Verdin. Deze heeft meer affiniteit met z'n film 'als je de wind vreest' dan met de film van een eerdere debutant Jean-Luc Govard, een Zwitser. Zou het de broer zijn van Rachel denkt Johannes? Gaby weigert nog langer de rol van Karen te spelen.




(154)Johannes kwam terug uit Engeland. Na 3 jaar ging hij eindelijk naar Lémanmeer, naar Rachel, het beslissende rendez-vous. Maar deze bleek te zijn overleden aan tyfus nadat ze was vertrokken naar Venezuela met een overtuigd communist. Johannes had van een dode gedroomd, op een dode gewacht. Hij vertrok weer. In de trein tussen Genève en Brussel schreef hij z'n frustratie neer. Hij zou een film maken, een therapeutische biecht, een scenario waarin hij het lot forceerde, hij zijn liefde voor Rachel anders zou laten eindigen. In z'n auto die hij van z'n vader kreeg zocht hij naar de geschikte locatie. Hij vond deze in de duinen tussen de Panne en de Franse grens.

    (158) De eerste roman van Martine verschijnt: "de code van Napoleon' op 31 januari 1953. De dag van verschijnen is de dag die Johannes voor hun echtscheiding heeft uitgekozen. In maart 1953, als Johannes bij Gaby op haar kamer zit, komt de politie met een huiszoekingsbevel. Martine blijkt de aanvraag om echtscheiding te hebben ingediend. Ze heeft het plan uitgevoerd wat hij 1,5 jaar eerder heeft beraamd, en toch kan hij zijn verdriet niet verwerken. Marcel en Hilde mijden hem, ze hebben partij voor Martine gekozen. Zonder Martine kan hij zich zijn leven niet voorstellen.



    (162) Z'n film 'Als je de wind vreest' is klaar. Johannes vertrekt naar New York voor de première. Voor z'n vertrek ontmoet hij Jean-Luc Govard. Instinctief denken beiden aan Rachel. Hij vraagt zich af hoe de reactie zal zijn, wat de nieuwe wereld denkt van de grote liefde.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen