Boekverslag : Hella S Haasse - De Verborgen Bron
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1548 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1548 woorden.
Hella S. Haasse - De verborgen bron
Beoordeling Ornée & Vermeer Tekstbureau
Auteur
Hella S. Haasse (Hélène Serafia)
Titel
De verborgen bron
Indeling
Het boek is ingedeeld in 27 hoofdstukken. Er wordt gebruik gemaakt van de briefvorm en van fragmenten uit het dagboek van de hoofdpersoon.
Motto
Er is een motto, geschreven door Emerson. Het motto slaat terug op de titel. Het motto luidt: ‘Man is a stream, whose source is hidden’.
Samenvatting
Dokter Jurjen Siebeling is voor herstel van zijn gezondheid in een hotel in de nabijheid van een landhuis waar zijn vrouw Rina geboren is. Hij komt vaak bij het landhuis, omdat het nog in het bezit is van Rina. Hij krijgt dan ook steeds meer interesse voor het raadselachtige leven van Elin Breskel, de moeder van Rina. Hij is niet de enige die hier interesse voor heeft. Arts Meinderts, die in het dorp woont, heeft hier ook interesse in. Meinderts en Siebeling ontmoeten elkaar in het landhuis, bij Meinderts thuis en in het hotel waar Siebeling logeert. In het landhuis vinden ze een zelfportret van Elin in de gedaante van een nimf. Dan vertelt Meinderts het verhaal over Elin Breskel, voor zover het bij hem bekend is. Jurjen vindt later in het landhuis allerlei brieven aan de familieleden van het landhuis Breskel. Het blijkt dan ook dat er een grote liefde bestaan heeft tussen Meinderts en Elin Breskel. Ze waren van kindsafaan bevriend en groeiden samen op. Toch kwamen ze uit twee heel verschillende werelden: Meinderts was een (dorps)dokterszoon en de Breskels waren van adel. Het leek er eerst veel op dat Meinderts en Elin zouden trouwen, maar Elin wou dat toch niet. Meinderts ging toen weg uit het dorp en hij heeft haar daarna nooit weer gezien. Elin is later getrouwd met officier Van Starvold. Ze kregen een dochter: Rina. Vlak na de geboorte van Rina heeft Elin zelfmoord gepleegd in zee (volgens de officiële lezing). Haar lichaam is overigens nooit ontdekt. Na de dood van haar vader is Rina verder opgevoed door haar grootouders, de burgerlijke ouders van haar vader.
Alles wat Jurjen beleeft in en om het landhuis Breskel, schrijft hij aan Rina. Zij schrijft dan ook dat ze wil, dat hij weer naar huis komt. Ook ontkent zij dat haar moeder zelfmoord heeft gepleegd. Als Jurjen weer thuis is, zet hij alles over Breskel van zich af.
Een jaar later zijn Jurjen en Rina op vakantie in Parijs. Rina is zwanger, en als zij op een middag in het hotel blijft om te rusten, gaat Jurjen naar een expositie waar hij een schilderij aantreft van de dan in Marseille wonende Elin Breskel. Elin leeft dus nog wel. Weer in het hotel vertelt Rina dat ze wist dat haar moeder nog leeft, maar voor haar was ze dood, want ze had in een brief laten blijken dat ze slechts met zichzelf bezig is en dat ze geen begrip heeft voor anderen.
Thema
Het thema van het boek is een verhaal van de mens die zichzelf zoekt, want in feite is de hoofdpersoon vooral op zoek naar zichzelf.
MOTIEVEN
Enkele motieven zijn:
de dood: de schijndood van Elin en haar egoïsme want ze denkt alleen aan zichzelf. Ze heeft Rina verlaten en ze leeft in haar eigen droomwereld.
liefde: Tussen Meinderts en Elin en tussen Jurjen en Rina
Eenzaamheid: Jurjen voelt zich erg eenzaam op het verlaten landgoed.
Nieuwsgierigheid: Hij wil graag te weten komen wie Elin Breskel precies is, alleen hij kan er
niet achter komen.
Twijfel: Hij twijfelt vaak, of hij niet te veel vraagt aan Rina over Elin. En hij twijfelt
ook vaak of hij Meinderts nou wel of niet binnen zal laten, als hij weer eens
een keer naar die kamers wil om te zoeken/kijken.
Titelverklaring
De titel "De verborgen bron" slaat terug op een nimf uit de Griekse mythologie, Arethusa geheten. Zij vlucht voor de toenaderingspogingen van een stroomgod, die verliefd is geworden op haar. Om hem te ontvluchten, verandert ze in een verborgen bron. Als ze uiteindelijk weer tevoorschijn komt, is de stroomgod er ook nog en dan biedt ze geen weerstand meer en bron en rivier worden één en stromen samen naar de zee. In het boek gaf Elin Breskel, naar wier verleden de hoofdpersoon, Jurjen Siebeling, op zoek is, vaak haar tekeningen en schilderijen de naam Arethusa mee.
ook het huis is in zekere zin een verborgen bron, omdat wat er zich heeft afgespeeld
voor Jurjen verborgen blijft.
Elin zelf is ook een verborgen bron voor Jurjen, omdat hij haar nooit heeft ontmoet.
En het bewustzijn van de mens is ook een verborgen bron, zie de laatste zin in het boek
waarin Jurjen voor zichzelf heeft geaccepteerd dat hij bij Rina blijft, maar dat
er toch iets is, wat naar het dromen wijst/leidt. Dit zal hij altijd houden.
Dr. Jurjen S. is op zoek naar het verleden van de moeder van zijn vrouw. Het huwelijk van Jurjen en Rina is min of meer mislukt en Jurjen hoopt door meer te weten te komen van de achtergronden van zijn vrouw en met name over zijn mysterieuze schoonmoeder, nader tot Rina te komen. In feite is Jurjen echter vooral op zoek naar zichzelf. Zo is de verborgen bron dus het zoeken van een mens naar zichzelf, de diepere achtergronden.
Personages: De hoofdpersoon in het verhaal is Jurjen Siebeling, een round character, die op zoek gaat naar sporen van Elin Breskel, waar het verhaal om draait. Hij ontmoet dan ook arts Meinderts, die naar hetzelfde op zoek is (hij was de jeugdliefde van Elin). Een andere belangrijke bijfiguur is de vrouw van Jurjen, Rina, die de dochter is van Elin.
Perspectief: Ikperspectief met als afwisseling gebruik van de briefvorm en fragmenten uit een dagboek van Jurjen Siebeling.
Tijd: De gebeurtenissen vinden plaats in de zomer van 1937, behalve het slot, want dat vindt een jaar later plaats en neemt één middag in beslag.
Ruimte: Het verhaal speelt zich af in en rond het vervallen buitenhuis Breskel, behalve het slot, dat zich een jaar later op een hotelkamer in Parijs afspeelt.
Beoordeling
Ik vond het wel een vrij moeilijk te lezen boek, want ik vond het in het begin nogal eentonig en je moest sommige zinnen wel twee maal lezen om het goed te begrijpen. Hierdoor vind ik het boek geen aanrader, maar ook weer geen afrader, want het blijft wel spannend, omdat er niets wordt weggegeven over de afloop.
Informatie over boek en schrijfster
"De Verborgen Bron" is een boek dat is uitgegeven door Em. Querido's Uitgeverij B.V. Het boek zat ook in "De Grote Lijsters" van 1996. Het boek heeft min of meer een open einde, want er is geen echte afloop, hoewel je aan het eind van het boek zeker weet dat Elin Breskel nog leeft.
Hella S. Haasse, de schrijfster van het verhaal, is geboren op 2 februari 1918 te Batavia, gelegen op het toenmalige Nederlands-Indië. In haar jeugd heeft Hella van 1924 tot 1928 in Nederland gewoond, omdat haar moeder voor een kuur in Zwitserland verbleef. Toen Hella weer in Indië was, heeft ze zich met twee hobby's beziggehouden, namelijk lezen en toneelspelen. Ze schreef toneelteksten, die ze door kinderen bij haar uit de buurt liet uitvoeren. Ze schreef haar eerste historische roman toen ze elf jaar oud was. Ze zat op het gymnasium, waar ze veel belangstelling had voor de Nederlandse literatuur. Haar voorkeur ging uit naar poëzie. Ze verhuisde in 1938 naar Nederland, want ze ging studeren in Amsterdam. Ze studeerde daar de Scandinavische taal- en letterkunde. Ze is na een jaar hiermee gestopt.
In de Tweede Wereldoorlog heeft Hella S. Haasse veel gedichten geschreven. Deze zijn in 1945 gebundeld in haar poëziedebuut "Stroomversnelling." In 1940 heeft ze zich aangemeld bij de toneelschool, want achteraf vormde toneelspelen voor haar de voedingsbodem voor het schrijven van romans. In 1943 deed ze eindexamen aan de toneelschool maar in 1944 beëindigde zij haar toneelloopbaan al omdat ze met tegenzin moest meespelen in een Duits toneelstuk.
Vanaf 1944 schreef Hella veel poëzie, toneel- en cabaretteksten. Later schreef ze alleen nog maar proza. Haar prozadebuut "Kleren Maken De Vrouw" trok weinig aandacht. De doorbraak was de novelle "Oeroeg," deze novelle was het boekenweekgeschenk van 1948.
Hella S. Haasse heeft ook verschillende prijzen gewonnen, zoals bijvoorbeeld in 1981 de Constantijn Huygensprijs en in 1984 de PC Hooftprijs. In 1993 won ze de Publieksprijs voor het boek "De Heren Van De Thee."
In 1981 verhuisde Hella met haar man naar Frankrijk, naar een plaatsje vlak boven Parijs. Ze bleven daar bijna tien jaar wonen. Hella schreef daar romans die zorgden voor een tweede doorbraak. Ze werd een heel bekend schrijfster in binnen- en buitenland, want veel van haar romans zijn ook vertaald. Ook kreeg ze in 1992 van Koningin Beatrix de "Eremedaille in Goud voor Kunst en Wetenschap in de Huisorde van Oranje”. Voor de boekenweek in 1994 schreef zij het boekenweekgeschenk "Transit," een novelle.
Het boek is een psychologische roman, omdat de hoofdpersoon een geestelijke en emotionele crisis doormaakt.
Hella Haasses boek kan geplaatst worden bij de Nederlandse, naoorlogse roman in de jaren '50/'60.
Critici hebben Haasse met dit werk in de romantische traditie geplaatst, maar het is nog niet volmaakt, zo concludeert Van der Woude van Vrij Nederland: "Zij moet nog bewijzen wat zij werkelijk waard is."
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen