![]() |
Boekverslag : Johan Daisne - De Trein Der Traagheid
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 597 woorden. |
Het begint in de trein. Een man, de verteller, overdenkt wat hij die dag nou eigenlijk heeft gedaan en komt tot de conclusie, dat dat bar weinig is. Na een tijdje filosofisch beredeneren, dommelt hij in slaap. Als hij weer wakker wordt is de gehele coupé donker en iedereen slaapt. Als hij op zijn horloge wil kijken merkt hij dat deze het heeft begeven. De man wordt bang en begint te lopen. Ook in alle andere coupés is het donker en ook dáár slaapt iedereen. De man begint nu echt te panikeren. Na een tijdje te hebben doorgelopen, ziet hij een klein lichtje. Het lichtje van een brandende sigaret, en hij rent eropaf. Het blijkt een professor te zijn, professor Hernhutter, een zeer begaafd man, van al een redelijk hoge leeftijd. Ook zijn horloge is stil blijven staan en, merkwaardig genoeg, ook op half zeven. Is dit toeval? De twee mannen weten het niet. De trein komt tot stilstand. Ineens komt er een jonge man voorbij rennen. Het duo gaat hem achterna. Buiten blijkt dat er in de verste verte geen licht te bekennen is. De jonge man, zijn naam bleek Val, is helemaal buiten zijn doen. Als het duo de jongeman heeft ingehaald, hij is namelijk ook van het perron weggerend., horen ze de trein weggaan. Ze besluiten het pad te volgen dat daar loopt. Nergens in de gehele omgeving is er licht te vinden, hoe ze ook zoeken. Gedurende deze wandeling bespreken ze filosofische kwesties. Na een lange tijd, zo leek het voor hen, lopen komen ze bij een herberg. Het lijkt een doodgewone herberg, maar als ze daar binnen komen, blijkt dat er een hele andere taal wordt gesproken. Met handen en voeten maken ze de serveerster duidelijk dat ze iets willen eten. Ze krijgen een heerlijke maaltijd. De sfeer in de herberg is gezellig, maar ze vinden het wel jammer dat ze de taal niet kunnen verstaan. Na het eten gaan ze kaarten. De andere bewoners worden nieuwsgierig en gaan mee doen. Het blijkt dat de mensen daar ook een beetje kunnen kaarten. Als ze het kaarten beu zijn, gaan ze dansen. Val danst met de serveerster. De andere twee mannen zitten aan het tafeltje. Professor Hernhutter denkt dat de vrouw waar Val mee danst zwart is, maar de ikpersoon denkt dat ze een blondine is. Als ze allebei het meisje beschrijven, blijkt dat professor Hernhutter de vrouw van de ikpersoon ziet en de ikpersoon de vrouw van professor Hernhutter. Als Val is uitgedanst, komt hij naar de beide heren toe. Ook hij ziet de vrouw op een andere manier. Dan opeens krijgt professor Hernhutter een hartaanval, niemand in de herberg let op het drietal, dus merken ook niet wat er gebeurd. Plotseling wordt het stil, en horen de twee mannen een tram. Alle mensen uit de herberg gaan naar die tram, ook Val wil op de tram stappen, de ikpersoon probeert hem nog tegen te houden, maar dat lukt niet. De man raakt in paniek en begint tegen de serveerster, die niet de tram op ging, te schreeuwen en vraagt haar wie ze is …De serveerster blijkt een zuster te zijn en de ikpersoon ligt in een ziekenzaaltje. Er is een treinongeluk gebeurt en alle mensen die in de tram zijn gestapt zijn overleden. Professor Hernhutter ligt in een bed naast hem. Val ligt bij de mensen, die zijn gestorven… Mijn reactie op het boek. Ik vond het boek heel mooi. Overal kreeg ik een duidelijk beeld van, natuurlijk ook met de nodige fantasie. Daisne zette zijn karakters heel duidelijk op papier. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |