Boekverslag : Ronald Giphart - Ik Ook Van Jou
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1556 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1556 woorden.
Ronald Giphart, Ik ook van jou
Beoordeling Ornée & Vermeer Tekstbureau
Zakelijke gegevens
Schrijver : Ronald Giphart
Uitgeverij : Nijgh & Van Ditmar
Eerste druk : 1992
Fabel
Twee vrienden vertrekken naar Fankrijk voor een vakantie. Ze rijden in een stuk door naar de Dordogne. Ze voelen zich gelukkig, ze willen beiden genieten van het leven. Ze praten over liefde, literatuur en nog veel meer. Fräser wil een boek schrijven over zichzelf en over zijn geluk. Ronald is bezig met een boek over Reza (de ex-vriendin van Ronald). Op een dag in hun vakantie huren ze een kano. Tegen de avond stoppen ze bij een eilandje en overnachten daar. Daar besluiten ze dat ze voortaan of in een hotel slapen, of in een tent bij twee mooie vrouwen. Ze geven de reis de naam: “Dordogne 1990, Grote Queeste naar Literatuur en Sex,” want liefde en geluk is samen sex.
Even later zien ze twee bloedmooie vrouwen voorbij varen. Ze besluiten achter hen aan te gaan. Ze raken de meisjes kwijt, maar ontmoeten ze later toch weer. De meisjes nodigen hen uit om langs te komen, de jongens nemen het aanbod aan.
Als de jongens bij de camping aankomen, zien ze nog net de kano van de meisjes omslaan. Ronald redt Silke en Fräser redt Nadine, omdat Fräser dit zo wilde. De liefdesverhoudingen liggen nu vast.
Na het diner dansen de vier op de muziek van Madonna tijdens een dorpsfeest. Daarna wandelen ze in het donker terug naar de camping. Fräser en Nadine lopen voorop. Ronald en Silke stoppen om naar de sterren te kijken. Op een open plek in een maisveld kust hij Silke voor het eerst, zacht en teder. Ronald denkt meteen aan de sexspelletjes met Reza.
De volgende dag nemen de vier afscheid, Ronald had willen blijven, maar Fräser voelt zich schuldig omdat hij met Nadine naar bed is gegaan.
Als ze naar huis rijden en Fräser ligt te slapen, bedenkt Ronald zich, hij rijdt terug naar Silke en vindt haar in een discotheek. Daar hebben ze sex op de dansvloer en dan beseft Ronald dat hij na Reza zijn nieuwe liefde heeft gevonden.
3. Biografie
Roland Giphart is ‘een schrijver met een eigen aanpak en geluid, ironisch, verfrissend, kritisch en gevoelig tegelijkertijd.’
Ronald Giphart die in 1965 in Dordrecht is geboren, komt uit wat hij omschrijft als 'een heel links milieu'. Zijn vader was huisvestings-ambtenaar en zijn moeder, Wijnie Jabaaij, is kamerlid geweest voor de PvdA. Wanneer hij elf is, gaan zijn ouders uit elkaar. Hij blijft bij zijn vader wonen. In 1987, het jaar dat hij begint met de studie Nederlands, verhuist hij naar Utrecht. Omdat hij schrijver wil worden, stopt hij na drie jaar met zijn studie. Bij uitgeverij Nijgh & Van Ditmar is men zo gecharmeerd van zijn bijdrage in een literair tijdschriftje dat hij het verzoek krijgt een boek te schrijven. Dat wordt “Ik ook van jou” (1992), dat hij vooral heeft geschreven tijdens de stille uren als nachtportier bij Ziekenhuis Overvecht. “Ik ook van jou” is bekroond met het Gouden Ezelsoor als het best verkochte debuut van 1992.
Zijn tweede roman was “Giph” (1993), die net als zijn debuut in briefvorm geschreven is. In “Giph” zitten twee thema’s: literatuur en sex (net als in ‘Ik ook van jou’). Zo kent en bedrijft hoofdpersoon Giph de lichamelijke liefde in vele variaties. Hij weet dat vaak keurig te combineren met zijn liefde voor de literatuur.
In “Het feest der liefde” (1995) zijn in vier afdelingen vijftien verhalen gebundeld die eerder al waren verschenen. Een aantal daarvan speelt tegen het vertrouwde decor van studenten die op zoek zijn naar de Grote Wereld, andere bieden geestige verslagen van reizen naar bestemmingen als Spanje, Amerika en Duitsland en in weer andere nemen de personages een duik in diepte van het feest van liefde en sex.
De nadrukkelijkheid waarmee Giphart laat merken dat schrijven heel leuk is, maakt een groot deel uit van de charme van zijn boeken. En ook van de inmiddels hoge populariteit van zijn boeken onder de scholieren.
Ook schreef hij samen met Bert Natter de roman ‘De beste schrijver van Nederland’ (1995). Het is een herziene en uitgebreide versie van een 21-delig feuilleton dat oorspronkelijk deel uitmaakte van het in 1993 gepubliceerde “Kwadraats Groot Literair Lees Kijk Knutsel en Doe Vakantieboek.” Op een landgoed bij een kasteel in Groningen treft een groot aantal Nederlandse en Vlaamse schrijvers elkaar om in een onderlinge competitie uit te maken wie zich de beste Nederlandstalige schrijver mag noemen en de aan deze eer verbonden gouden appel (ter waarde van ruim vijf miljoen gulden) in ontvangst mag nemen.
Sinds 1994 is Giphart fulltime schrijver. In dat jaar heeft hij ook samen met Rob van Erkelens en Joris Moens het tijdschrift “Zoetermeer” opgericht, waarvan hij redacteur is. Hij is daarmee een van de vaandeldragers geworden van de generatie 'Nix'. De generatie ‘Nix’ is er vanaf eind jaren 80. De generatie bestaat uit een aantal jonge schrijvers, die zichzelf niet als een groep beschouwen, maar die door de buitenstaanders als een groep wordt beschouwd. De boeken van hen gaan over dingen waar jongeren zich mee bezighouden. Ze zijn antikunst. In hun verhalen spelen antihelden een grote rol in plaats van helden, de schrijvers volgen niet meer het normale literaire patroon. De boeken bevatten geen diepere betekenis. Sommigen vinden de boeken niet- maatschappelijk geëngageerd en dus ook geen literatuur.
(Uit LiTTerair, http://www.nblc.nl/biblioweb/auteurs/giphart.htm)
Essay
Het boek bevat twee thema’s: Ronalds liefde voor Reza en de relatie tussen Ronald en Fräser.
Ronalds liefde voor Reza is een belangrijk thema. Hun verhouding is hevig geweest en duurde ook enige tijd, maar is nu beëindigd. Ronald heeft het uitgemaakt, vlak voor zijn vakantie. Door een boek te schrijven over zijn verhouding met haar, probeert hij het te verwerken. De liefde voor Reza komt vaak terug in het boek, ook als hij Silke ontmoet. Hij probeert letterlijk afstand te nemen van Reza tijdens de vakantie. Symbolisch voor dit gegeven is het feit dat Ronald met een vriend in Nederland wil bellen (Dani). Het mislukt steeds. Aan het eind van het verhaal lukt het wel (blz. 166) en hoort Ronald dat er iets is met Reza. Op dat moment kiest hij definitief voor Silke en sluit hij de periode met Reza af.
Het tweede thema is de relatie tussen Ronald en Fräser. Ze gaan met elkaar om als echte vrienden. Ze praten samen over alles, maar vooral over seksuele problemen en over literatuur. Ze willen allebei schrijver worden. Bij Fräser gaat het schrijven moeilijker dan bij Ronald, Ronald heeft al veel geschreven over Reza.
In de relatie tussen Ronald en Fräser zijn de gevoelens van Ronald voor Fräser belangrijk. Ronald bewondert hem, is jaloers maar ergert zich aan het opschepperige gedrag van Fräser. Enkele voorbeelden: Fräser "mijn vriend" (blz. 63), maar ook "grote vuurmaker" (blz. 31), en hij vindt Fräser te dik.
De belangrijkste motieven uit dit boek zijn: sex en literatuur.
De algemene achterliggende ideeën van Ronald Giphart zijn goed terug te vinden in het boek. Zijn achterliggende gedachten zijn dat schrijven leuk is en dat hij schrijft over dingen waar jongeren zich mee bezighouden. Ten eerste: ze gaan op vakantie, jongeren gaan ook erg graag op vakantie. Ten tweede: ze denken veel aan relaties en sex, en dat is bij jongeren ook zo, omdat de relaties en de sex nieuwe aandachtspunten in hun leven zijn. Hij schrijft ook gewoon een verhaal dat hem aantrekt, omdat hij vindt dat schrijven leuk moet zijn, en dat komt ook duidelijk naar voren in dit verhaal.
Ik vind de idee dat het een boek moet zijn met een onderwerp dat jongeren aantrekt zeer de moeite waard, maar dat zal wel komen, omdat ik zelf tot de groep van jongeren behoor. De onderwerpen spreken mij dan ook wel aan. Het zijn ook onderwerpen uit deze tijd en ze zijn niet zo vaag als sommige andere onderwerpen uit literaire boeken (er bestaat dan ook wel een discussie of dit boek wel literair is of niet). In dit boek ligt de nadruk ook veel op gebeurtenissen en dat spreekt mij ook wel aan.
Ook het idee dat schrijven leuk moet zijn, vind ik de moeite waard, want het moet wel leuk zijn voor de schrijver om een boek te schrijven.
Wat naar mijn mening het sterkste stuk van het boek is, is het laatste stukje. Dit geeft naar mijn mening goed weer hoe de verhouding tussen liefde en rationeel denken ligt. Je ziet dit in het boek als ze op het einde toch besluiten samen sex te hebben ondanks dat ze allebei niet weten of ze met het HIV-virus zijn besmet. Als ze dit dan toch doen, geeft dit voor mij aan dat liefde inderdaad blind maakt.
De literatuur waar in het boek ook veel over wordt gesproken, sprak me niet erg aan omdat dit niet echt mijn aandacht trekt. Ik vind de stijl van het boek wel erg bijzonder. Ronald Giphart speelt met de taal: hij breekt soms zinnen af, mengt woorden uit andere talen en beschrijft soms een stroom van gedachten (o.a. op blz. 179-180).
Minder van het boek vind ik dat er steeds flash-backs tussen het verhaal door komen. Dan zit je net een beetje in het verhaal en dan komt er zo’n flash-back van de relatie van Ronald en Reza, dat haalt bij mij de concentratie weg, hoewel de flash-backs ook wel een betekenis hebben.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen