Boekverslag : Louis Couperus - Extaze
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1318 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1318 woorden.
Titel
Extaze, een boek van geluk. Het boek gaat over een man en een vrouw die als ze bij elkaar zijn een vorm van Extase beleven, en de momenten die ze samen hebben heel gelukkig zijn.
De ondertitel, een boek van geluk, is zo gekozen omdat Cecile een periode van geluk beleefd, nadat zij Quaerts heeft ontmoet.
Auteur
Louis Marie Anne Couperus is geboren op 10 juni 1863 in Den Haag. Hij is gedeeltelijk opgegroeid in Nederlands-Indië van 1872 tot 1877. Hij heeft MO-Nederlands gestudeerd. Van 1893 tot 1914 verbleef hij grotendeels in het buitenland. Hij is zijn carrière begonnen als journalist bij Het Vaderland en de Haagsche Post. Hij is voor korte tijd redacteur van De Gids geweest en hij was mede-oprichter van het literaire tijdschrift Groot Nederland in 1903.
Hij heeft talrijke reizen gemaakt naar o.a. Japan. Couperus wordt gerekend tot de tachtigers, hoewel hij buiten de groep van Kloos en De Nieuwe Gids stond. Evenals Van Deysel is Couperus een dandy.
Zijn prozadebuut is Eline Vere, geschreven in 1889. Hij heeft o.a. ook geschreven: Noodlot (1890), Extase (1892), Psyche (1898), Fidessa (1899) en Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan.
Uitgeverij + jaartal
Veen, uitgevers 1990
Aantal bladzijden
127 bladzijden
Eerste reactie
Ik vind dat het boek maar traag op gang komt. Op het eerste zicht lijkt het vrij saai, er is niet zoveel afwisseling en het lijkt wel alsof de schrijver al de hele tijd hetzelfde aan het vertellen is, maar dan met hier en daar een detail aangepast. Ik hoop dat het boek snel draait want anders zal het weer een worsteling zijn om het uit te krijgen...
Samenvatting
Cecile van Even, een dertigjarige weduwe en moeder van de twee kinderen Dolf en Cristie, wordt door haar zwager Dolf van Attema, die lid is van de Tweede Kamer, op een bezoek uitgenodigd, daar zij zich na de dood van haar man, minister Van Even, heel weinig buitenshuis vertoont. Bij het bezoek aan haar zuster Amélie de volgende avond ontmoet ze Dolfs oud-tante mevrouw Hoze en een vriend van Dolf, Taco Quaerts. De zoon van Amélie en Dolf, Jules, is dol op deze Taco. Cecile vindt hem bij deze eerste ontmoeting niet sympathiek. Quaerts tracht met Cecile een gesprek te beginnen, maar het verloopt enigszins stroef, doordat Cecile zeer op afstand blijft. De volgende dagen denkt ze een enkele maal aan Quaerts.
Ze voelt zich opeens treurig en eenzaam: straks als haar jongens zijn opgegroeid, zal ze alleen achterblijven. Het visitekaartje: T. H. Quaerts ligt op het lage tafeltje.
Op een zaterdagmiddag, terwijl Cecile op de Van Attema's zit te wachten, verschijnt onverwachts en onuitgenodigd Taco Quaerts. Cecile ontvangt hem beleefd, maar niet hartelijk.
Dan komen de Van Attema's en ontstaat er een gesprek, even later neemt Taco afscheid. Amélie en Cecile praten samen over hem, ook de kinderen van Amélie mengen zich in het gesprek, waarbij Jules zeer heftig tegen Cecile uitvaart.
Cecile denkt na over het leven dat haar zo vreemd voorkomt. Onder de uiterlijkheid voelt ze een dieper leven, alles schijnt zich te vertonen met een masker, daaronder ligt de waarheid. Weer ziet ze Quaerts in haar gedachten.
Tijdens een feest van Mevrouw Hoze ontmoet ze hem, gedurende het diner zit hij aan haar rechterzijde. Het gesprek dat ze voeren breekt af als de naam van de jonge mevrouw Hijdrecht, zijn maîtresse, valt. Als Cecile weer thuis is, weet zij heel duidelijk dat ze van Quaerts houdt. Haar extaze heeft aanvang genomen.
Taco Quaerts brengt haar verschillende bezoeken. In Taco heersen twee machten: een goede, goddelijke macht en de kwade, beestachtige.
Als Taco bij Cecile is, overheerst de goddelijke macht. Samen beleven zij in elkaars nabijheid een gelukssfeer. Quaerts bezoekt haar soms lange tijd niet. Cecile strijdt met haar vrouwelijke gevoelens voor Taco, zij aanvaardt geen platonische liefde, maar zijn zinnelijke liefde vragen, weigert ze nog. Aan Jules bekent Cecile iets van haar geheim verlangen.
. In Taco is echter het besef gerijpt dat Cecile geen madonna is, maar een vrouw die liefheeft, die in hem het beest kan wakker roepen; een stille weemoed overvalt hem. Lange tijd komt Taco niet, Cecile ervaart haar eenzaamheid. Dan ontvangt ze zijn brief. Taco vraagt haar elkaar niet meer te ontmoeten. Hij is bang de extase te vernielen. Cecile is bedroefd, maar dit moest zich Noodlottig voltrekken.
Jules boodschapt haar dat Taco gaat reizen en van Cecile afscheid wil nemen.
Deze laatste ontmoeting geeft de strijd tussen ziel en beest. Zij overwint zichzelf voor de derde maal: het geluk blijft voortbestaan, ondanks hun gescheidenheid. Zij is God dankbaar voor het hoogste van zijn leven, dat hij door haar kent: het geluk!
Personages
Cecile van Erven, men leert gaande weg het boek haar gevoelens en belevenissen kennen. Ze is een vrouw die erg op zichzelf is, ze heeft eerst ook totaal geen behoefte om bij haar broer op bezoek te gaan. Ze heeft eerst antipathie voor Taco, langzamerhand komt ze erachter dat ze van hem houdt. De belangrijkste gebeurtenis in het boek die betrekking heeft op Cecile, is het moment dat ze Taco haar gevoelens opbiecht, hierdoor beseft Taco dat Cecile geen Madonna is en dreigen zijn dierlijke driften tot uiting te komen.
Selectie van een interessante passage
"Zij ontroerde zeer om de klank zijner stem, die, zacht gebroken, haar als in bekoring omwikkelde; zij ontroerde van hem daar te zien zitten, vullende met hemzelve, met zijn lichaam, zijn wezen, zijn bestaan, een ruimte in haar kamer, vlak in haar nabijheid."
Hier is te lezen, dat Cecile echt verliefd is op Taco Quaerts, ze vindt het geweldig dat hij er is. Ze raakt helemaal in extase van hem...
Evaluatie
Ik vond dit boek echt verschrikkelijk saai, mijn eerste indruk is dus gebleven, de beschrijvingen waren te lang en te langdradig. De gebeurtenissen zijn niet boeiend verteld, ze lijken allemaal op elkaar en alles is ontzettend gedramatiseerd.
Ik vond de personages veel te zweverig, ze deden overal ontzettend verheven en moeilijk over, waar ik me ontzettend aan heb geërgerd. Zoals Cecile zij deed zo ontzettend betuttelend en was echt wel veel te beleefd..
Na een tijdje kon ik ook de gebeurtenissen en het soort dialoog die zou volgen voorspellen, wat een boek heel saai maakt.
Het taalgebruik vond ik ook niet echt prettig, het was heel hoogdravend geschreven. (maar dat komt door het oude Nederlands en niet door de schrijver)
Ik geef het boek dus een 5/10 omdat je zo een schrijver gewoon geen onvoldoende "kunt" geven.
Woordenschat + 5 nieuwe woorden
De woordenschat is veel hoogdravender dan die van tegenwoordig. Dit is ook wel logisch, want het boek is in 1891 geschreven. Moeilijk was het niet om de taal te begrijpen.
Conventie: internationale overeenkomst, verdrag (hier: regel voor maatschappelijke omgang)
onyxen: stuk agaat of chalcedoom met licht en donkere strepen
boudoirtje: klein, sierlijk ingericht damesvertrek
profaneren: ontheiligen
timbre: het typerende van een bepaalde klank
Thema
Het thema van het boek is de liefde tussen twee personen die van karakter compleet verschillen.
Toon
De toon in het boek is ongelooflijk verheven en hoogdravend. Dit komt waarschijnlijk doordat het in het oud Nederlands geschreven is. Ik vond de toon op vele momenten ook ongelooflijk saai, het is echt veel te deftig en passief geschreven. Door de eentonigheid was het ook niet makkelijk om het boek uit te lezen.
Genre
Extase is een psychologische roman uit de tijd van het naturalisme
Milieu
De hoofdpersonages komen beiden uit een heel welgesteld Haags milieu. Men zou het, het best kunnen vergelijken met bourgeoisvolk.
Plaats
De gebeurtenissen spelen zich af in Scheveningen, Nederland.
Tijd
De tijd is het einde van de 19de eeuw. Het boek komen geen flash-backs of flash-forwards voor. De gebeurtenissen in het boek spelen zich in chronologische volgorde af. De gebeurtenissen volgen elkaar zo op dat het gemakkelijk te volgen is voor de lezer.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen