Boekverslag : Rascha Peper - Rico’s Vleugels
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1329 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1329 woorden.
1.
Schrijver: Rascha Peper
Titel: Rico’s vleugels
Uitgeverij: Wolters Noordhoff
Oorspronkelijk jaar van uitgave: 1993
2.
a.
Het jaartal van de eerste druk is 1993, aan de hand hiervan kan worden bepaald dat het boek in de Moderne Tijd III (1945 - heden) verscheen.
b.
Het boek verteld over een taboe op een bepaalde seksuele geaardheid, namelijk pedofilie. Eduard Rochèl is namelijk geobsedeerd door minderjarige jongens.
c.
Het verhaal begint op een dinsdag en eindigt 8 dagen later op een woensdagavond.
Begin verhaal: “Dus vetrok ze overmorgen, donderdag, naar Menton.” Blz. 12
Eind verhaal: “’t Is woensdag.
d.
Het verhaal is chronologische verteld er komen alleen in de loop van het verhaal gebeurtenissen uit het verleden naar voren. Bijvoorbeeld het verleden van meneer Rochèl dat hij vroeg zich heeft vergrepen aan een 13 jarig jongetje.
3.
Het verhaal speelt zich af in en om de afgelegen villa van de Rochèls, die door Bol is gehuurd. De villa staat aan de kust. Ook speelt het verhaal zich voor een klein deel op het strand af naast de villa en in een café in het dorp. Het is lente en al redelijk warm, want op een gegeven moment doet Rico zijn T-shirt uit.
4. De fabel is:
Wat vooraf ging:
-de ontmoeting tussen Sarah ( zus Cecile) en Eduard Rochèl
-de trouwerij van Cecile en Eduard Rochèl
-Eduard vergrijpt zich aan een jongen
Wat verteld wordt:
-Cecile en Eduard komen naar Nederland met schelpencollectie
-Cecile gaat naar haar zieke zus Titia
-Rico komt in huis
-Eduard en Rico krijgen een ‘verhouding’
-Rico vermoordt Eduard
5.
a.
Het boek bestaat uit 12 hoofdstukken die allemaal getiteld zijn met Romeinse cijfers.
b.
Eigenlijk begint het verhaal pas echt wanneer Bol, Rico en Eduard Rochèl aan elkaar voorstellen. Er ontstaat een aparte verhouding tussen de oude Eduard en de 14 jarige Rico. Bol komt erachter dat Rochèl als een eerder een verhouding heeft gehad met een jonge jongen, en dat Cecile komt erachter dat het hulpje van haar man een jonge jongen is. Hier wordt Eduard dan een beetje nerveus van. Het hoogtepunt is wanneer Rochèl en Rico samen op het strand zitten. Rochèl is aan het doodgaan aan de verwondingen die Rico op zijn geweten heeft. Daarna sterft Rochèl, maar de laatste dagen van zijn leven waren mooie dagen voor hem. Het einde is dat Rochèl overlijdt aan de verwondingen die Rico hem heeft aangedaan.
6.
De belangrijkste motieven in dit verhaal zijn:
-Schelpen, de schelpen zijn als het ware de ‘kinderen’ voor Eduard en voornamelijk Cecile. Wanneer ze de schelpen voor het laatst door hun handen laten gaan, zien ze hun leven in korte stukjes aan zich voorbij gaan. Ze geven de schelpen waarvoor ze geleefde hebben weg aan het Seba-instituut en zullen nu zelf weer de draad moeten oppakken, nadat ze vanwege de schelpen van de Filippijnen zijn gevlucht.
·Blz. 15. ‘Opeens met de hele collectie in een villa aan de Hollandse Noordzeekust, schelp na schelp door hun handen gaand, als of ze ze allemaal persoonlijk gedag wilden zeggen…wat eigenlijk ook zo was. Deze vreemde, zelfverkozen retraite met schelpen in een afgelegen villa aan zee was een wending in hun bestaan, een afscheid en een luchtledig tegelijk.’
·Blz. 8. ‘Maar rijk, man!’ging hij verder. ‘Onwijs rijk! Het hele huis staat vol kisten en dozen. Allemaal schelpen! Miljoenen!’
·Blz. 78. Rochèl kwam binnen, bekeek de schelpen die hij had neergelegd, en ging weer aan de grote tafel zitten.
-Verzamelen, Cecile is zo ongelooflijk gedreven in het verzamelen van schelpen, dat ze haar man tekort doet. Hun seksleven is waardeloos. Eduard valt op jonge jongens en heeft in Tunesië al eens een relatie met een jongetje gehad. Cecile is zich ervan bewust dat haarman niet aan zijn trekken komt, maar probeert hem bezig te houden door met hem samen alleen maar bezig te zijn met het uitbreiden van de collectie.
·Blz. 16. ‘Ach, ze gingen gewoon verder met verzamelen en zouden de collectie nog jarenlang uitbreiden, maar hetzelfde werd het nooit meer.’
·Blz. 19. Nee geen van hen had in Cecile Rochèl de passie herkend, de gedrevenheid – groter dan al hun wetenschappelijke gedrevenheid bij elkaar – die tot de mooiste en veelzijdigste collectie ter wereld had geleid.
·Blz. 58. Landslakken maakte alleen pro forma deel van de collectie uit, voor de volledigheid.
-Pedofilie, de liefde van Eduard voor jonge jongetjes. En als Rico bij hem komt werken, voor Rico..
·‘Maar was deze oude man met z’n honderdduizend schelpen een flikker? Dat was idioot! (…) En bovendien was ie getrouwd!’
·‘“ Lastig valt?” hijgde Rico. “Nou wordt ie helemaal mooi! Ik hém lastigvallen?! Laat ‘em zelf zijn poten thuis houwen!”
·'De geur van Rico T-shirt maakte zijn hoofd licht en leeg, maar zijn schoot zwaar en viriel kloppend.'
·'dat had niets met het plakken van een pleister te maken! Dat was strelen, aaien, opvrijen!
7.
Het thema in dit boek is de ( onmogelijke en noodlottige) liefde. Allereerst natuurlijk de liefde voor de schelpen van Cecile ( en ook een beetje van Eduard). Door de liefde van Cecile voor de schelpen krijgt Eduard te weinig liefde van haar. Ze hebben bijna nooit seks en Cecile heeft voornamelijk aandacht voor de schelpen. Eduard heeft zich vroeger vergrepen aan een jongetje van 13 en de pedofiele gevoelens komen weer boven als Rico bij hem in huis komt werken als Cecile naar haar zieke zus is. Eduard voelt zich dus aangetrokken tot Rico, wat hem dus later fataal wordt.
8.
Het vertelperspectief dat wordt gebruikt in het boek is het meervoudig personaal perspectief. Je ziet om de beurt gebeurtenissen door iedereen z’n ogen. Doordat de figuren een verschillend karakter hebben zie je alles van verschillende kanten, en weet je dingen die de andere hoofdpersonen in het verhaal niet weten.
9.
-Rico Gabrieli: hij is 14 jaar en zit op de LTS, maar spijbelt de meeste dagen van de week. Ook is hij erg opstandig. Rico’s moeder verdient bij als prostituee in een bouwkeet en zijn vader komt uit Venezuela, was zeeman, maar werkt nu op de visafslag en is voortdurend dronken.. Rico heeft een brommer met verschillende Harley Davidson onderdelen.
-Eduard Rochèl: een zachte aardige en rustige man. Hij kan hele mooie verhalen vertellen. Hij is getrouwd met Cecile, die hij als een soort grote zus ziet. Zijn vrouw speelt een beetje de baas over hem, maar hij gaat daar verder niet tegen in. Hij houdt wel van zijn vrouw maar anders dan andere getrouwde stellen van elkaar houden. ‘Hij leefde verder naast Cecile, als een broertje naast een grote zus. En als hij, op het strand op het strand gezeten, toekeek hoe haar zwemvliezen tegen elkaar klapten bij het duiken naar een schelp, dan wist hij dat hij van haar hield. Maar het werd niet meer zoals het geweest was.’ Cecile en Eduard hadden vrijwel geen seks, hij heeft daarom een affaire gehad met een minderjarige jongetje genaamd Anouar, waar hij verliefd op is geworden. Hierdoor spoorde Cecile hem aan tot schelpen verzamelen hopende dat de pedofiele gevoelens zouden verdwijnen. Maar doordat Rico bij hem komt werken komen al zijn gevoelens weer boven en wordt hij verliefd op hem.
-Cecile Rochèl is een lelijke maar schatrijke vrouwe die heel erg veel van schelpen verzamelen houdt. Dit blijkt vooral uit dat toen haar doodzieke zus op sterven lag ze eigenlijk de schelpen toch wel belangrijker vond, maar uiteindelijk toch maar naar haar zus is gegaan. Ze houdt wel erg veel van haar man en wil hem behoeden voor de schandalen die op de loer liggen door zijn seksuele geaardheid ( pedofiel). Ze geeft niet graag en snel geld uit maar als het ten goede komt van de schelpen wil ze er alles voor uitgeven.
-Ernst Bol: directeur van het Seba-instituut waar de beroemde schelpencollectie zou worden ondergebracht. Hij is erg naïef en maakt zich voornamelijk druk om zijn eigen hachje. Hij voelt zich erg belangrijk omdat hij als directeur de schelpencollectie krijgt. Hij is een schelpendeskundige.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen