Boekverslag : J. Bernlef - Hersenschimmen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1197 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1197 woorden.
Hersenschimmen
J. Bernlef
Auteur:
Hendrik Jan Marsman werd op 14 januari 1937 in Sint Pancras geboren. Hij groeit op in Amsterdam. In 1955 ,na zijn eindexamen op de HBS studeerde hij zes maanden aan de faculteit voor politieke en sociale wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam en werkte vervolgens bij een boekhandel en een uitgeverij. In het najaar van 1956, vlak voor de Hongaarse opstand, moest hij in dienst. In 1957 verbleef hij drie maanden in het militair hospitaal Austerlitz.
In deze periode kwam hij met zijn eerste ,onder zijn eigen naam geschreven ,verhaal Mijn zusje Olga ,dat later in het blad ‘Hoos' verscheen. Naar aanleiding van die publicatie maakte de recensent Hans van Straten een vergelijking met de dichter Marsman. Dat was voor Henk Marsman de reden om na te gaan denken over een pseudoniem. Op een boekhandelscursus had hij net gehoord over de middeleeuwse Friese Bernlef, van wie geen werk bewaard was gebleven. Die naam, voorafgegaan door de beginletter van zijn tweede voornaam, werd zijn pseudoniem.
In 1958 , na diensttijd ging hij naar Zweden. Na twee jaar tussen Nederland en Zweden gependeld te hebben blijft hij vanaf 1960 in Nederland. In 1960 trouwt hij met Eva Hoornik ,
familie van de schrijver Ed Hoornik .Ze krijgen twee kinderen. In dat jaar komt ook zijn eerste dichtbundel Kokkels uit en voor Stenen spoelen ontvangt hij de Reina Prinsen Geerlingsprijs.
In 1965 besluit hij om alleen maar te gaan schrijven.
In de jaren zeventig schrijft hij ook de toneelstukken Sterf de moord, ofwel val dood en In verwachting .
Met Stigter en Brands richtte hij het 'tijdschrift voor teksten' 'Barbarber' op dat tot 1971 bestond. In 1977 was hij betrokken bij de her-oprichting van 'Raster', een blad waarvan hij geruime tijd redacteur was. Als criticus schreef hij daarnaast voor uiteenlopende kranten en tijdschriften, zoals 'De Groene Amsterdammer', 'De Gids' en de 'Haagse Post'.
Een specifieke belangstelling heeft Bernlef altijd gehad voor de jazz, een onderwerp waar hij dan ook het nodige over geschreven heeft. Hij vervulde een bestuursfunctie bij de Stichting Jazz in
Nederland.
In 1984 ontvangt hij de Constantijn Huygenprijs ,in 1987 de AKO literatuurprijs voor Publiek geheim en in 1994 de P.C. Hooftprijs . Zijn oeuvre bestaat uit gedichtenbundels ,romans ,
verhalen en essays .
(internet en uittreksel cd-rom)
Hersenschimmen eerste druk in 1984 .
Titelverklaring :
Omdat de hoofdpersoon ,Maarten Klein , dement is wordt zijn verleden steeds vager .Zijn herinneringen van vroeger worden hersenschimmen .
Genre :
Het is een psychologische roman .Je kijkt mee vanuit de ogen van de hoofdpersoon.
Motto :
A touching dream to which we all are lulled
But wake from separately
PHILIP LARKIN
Men wil hier duidelijk maken dat het leven een mooie droom is waar iedereen gezamenlijk
‘ in wordt gewiegd' ,maar apart uit wakker wordt. Oftewel we worden samen geboren maar gaan apart dood .
Hoofdpersonen :
Maarten Klein , de hoofdpersoon is een man van eenenzeventig jaar oud. Hij heeft rechten gestudeerd en woont sinds vijftien jaar met zijn vrouw Vera in de Verenigde Staten . Vera en hij hebben twee kinderen : Kitty en Fred .Ze hebben ook een hond ,Robert.
Voordat Maarten met pensioen ging werkt hij als secretaris bij de Ingovermental Maritmime Consulataive Organisation (IMCO) in Boston .
Maarten is erg verlegen en dementerend . Hij gaat erg snel achteruit . Hij heeft zijn hele leven hard gewerkt en is nu eigenlijk niks meer . Hij heeft alleen nog maar flarden van herinneringen en is volledig afhankelijk van anderen.
Het weinige dat je over Vera Klein te weten komt is dat ze de vrouw van Maarten is en de moeder van Fred en Kitty. Vroeger deed ze veel vrijwilligerswerk in de bibliotheek.
Ze doet er alles aan om haar ‘zieke' man te helpen en neemt uiteindelijk de moeilijke beslissing om op te laten nemen in een inrichting .
Samenvatting :
Het is zondagochtend en Maarten kijkt uit het raam naar buiten. Hij vraagt zich af waar de kinderen blijven , die moeten toch naar school? Hij vraagt het aan zijn vrouw Vera die hem vertelt dat het zondag is en dat ze morgen weer naar school gaan. Vanaf die dag merkt Maarten dat hij steeds vergeetachtiger wordt. Hij staat ineens in het washok ,verscheurt de krant en kan de kruiswoordpuzzel niet meer oplossen.
De volgende dag geeft hij Vera suiker bij koffie terwijl ze dat al tien jaar niet meer doet. Als hij met Robert gaat wandelen verdwaalt hij. Na een halve dag zoeken vindt Vera hem eindelijk een neemt hem mee naar huis . Die avond beweert Maarten zich dingen te herinneren die volgens Vera nooit gebeurd zijn. Hij wil zich ook gaan scheren terwijl dat al vijf jaar niet meer doet.
Na een stevig ontbijt (rauwe kip) vertrekt Robert naar zijn werk (hij werkt al vier jaar niet meer).
Onderweg vindt hij een kaart van Kitty en vraagt zich af wie dat is. Op ‘zijn werk' aangekomen forceert hij de deur en spreekt de denkbeeldige mensen toe. Als hij er achter komt waar hij is vlucht hij naar huis.
De huisarts komt langs en Maarten heeft moeite met zijn Engelse uitspraak. De dokter adviseert Vera om regelmatig foto's met hem te kijken ,maar alleen oude foto's roepen vage herinneringen op.
De vergissingen worden steeds groter .Vera spreekt hij aan met moeder en om de hond binnen te laten gooit hij een raam in.
Als Vera een verzorgster inschakelt en ze hem op bed vastbinden scheldt hij Vera en de verzorgster uit .Hij wordt incontinent en als ze bezig zijn om zijn bed te verschonen loopt hij weg.
Hij verdwaalt en na uren brengt de vuurtorenwachter hem weer terug.
De laatste dag dat hij thuis is verscheurt hij het fotoboek en gooit het in de open haard. Die middag wordt hij met een ziekenwagen naar een inrichting gebracht.
Structuur:
Het boek heeft geen hoofdstukken ,als het over iets anders begint staat er een alinea tussen . Het boek speelt zich maar een week af, maar omdat Maarten ook vaak aan vroeger denkt is de vertelde tijd ongeveer zestig jaar.
Het verhaal speelt zich af in Gloucester in de Verenigde Staten en af en toe in Nederland, Maarten denkt dan aan vroeger.
Thema:
Dementie. Het proces van dementie wordt beschreven .Maarten is erg in de war en voelt zich erg onzeker. Hij verliest greep op de werkelijkheid en lijdt aan geheugenverlies.
Mening:
Omdat het erg dun is en het taalgebruik erg simpel zou ik dit boek nooit uit een kast pakken. Ik wist dat het over een man ging die dement wordt en daarom wilde ik het graag lezen ,ik werk namelijk in een verpleeghuis met dementen. Ondanks de dikte en het taalgebruik vond ik het een goed boek. Als ik er even in gelezen had was ik soms zelf helemaal in de war ,zo goed is het dus geschreven. Ik vind het wel jammer dat het een open einde is ,maar op zich past het duistere einde wel goed bij het verhaal. Ik zou wel graag willen weten hoe lang hij nog geleefd heeft en of zijn kinderen zijn overgekomen om hem nog een laatste keer te zien ........
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen