Boekverslag : Floortje Peneder - Het Dagboek Van Floortje Peneder
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 696 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 696 woorden.
Titelverklaring : Het boek heet zo omdat het allemaal stukjes zijn uit Floortjes dagboek.
Ondertitel : geen ondertitel.
Thema : Een dagboek, leukemiepatiënten.
Genre : Probleemboek
Tijd : A. verleden/ heden
B. van 1989 tot 1993
Plaats : Thuis, ziekenhuis het AMC in Amsterdam.
Personen : Hoofdpersoon. Floortje Peneder is op vijftienjarige leeftijd overleden aan leukemie.
Bijfiguren. Floortje heeft een zus
Geertje ze is op het moment dat Floortje doodgaat 18 jaar.
Floortje heeft beide ouders nog als ze overlijd. Hans en Hennie ze zijn dan 44 en 42.
Samenvatting :
Het dagboek van Floortje Peneder
Floortje is 12 als zij te horen krijgt dat zij leukemie heeft.
Zij wordt behandeld van augustus 1989 t/m januari 1991. Deze behandelingen zorgen ervoor dat Floortje zich ziek voelt en ook haar haren verliest. Ze krijgt veel kaarten maar bezoek van haar ouders en haar zus geertje is toch het belangrijkste. De behandeling slaat aan en Floortje en haar familie hebben weer vertrouwen in de toekomst.
Op 28 augustus 1991 is de leukemie teruggekomen. Weer volgt behandeling en Floortje heeft het erg moeilijk. Ze kan nauwelijks eten en voelt zich zwaar klote. Floortje is depressief, zij volet zich erg eenzaam en denkt over de dood. Floortje knapt daarna een beetje op. Even is Floortje weer een gewoon meisje, ze gaat uit, is verliefd en gelukkig.
In oktober 1992 krijgt ze een longontsteking en voor kerstmis vermoedde ze dat de leukemie is teruggekomen en dat klopt ook.
Floortje begint aan de laatste maanden van haar leven. Zij schrijft gedichten waarin zij al haar gevoelens van angst , verdriet, eenzaamheid en pijn opschrijft.
Op 2 maart 1993 overlijdt Floortje op vijftienjarige leeftijd.
Een leegte blijft over
Een afscheid, veel pijn
Maar herinneringen blijven
En dat is heel fijn.
Aantal woorden : 198
Beoordeling :
Ik vond het boek in een woord fantastisch maar ik moet het er uitgebreider over hebben.
Geweldig hoe dat het meisje met haar gevoelens om gaat.
En dat ze ondanks alles toch een heel normaal meisje probeert te zijn. Wat natuurlijk erg moeilijk is. Het meisje moet iedere keer weer een strijd leveren wat erg veel van haar vraagt. En iedere keer als ze weer te horen krijgt dat ze leukemie heeft dat het net lijkt of dat haar wereld in elkaar stort. En dat ze na haar herstel weer moet zien op te bouwen, wat in feite ook gebeurt. Ze moet haar vrienden missen, haar ouders, haar zus, haar schoolwerk en nog veel meer. Wat natuurlijk niet mee valt.
Het gevoel te moeten hebben dat ze zich geen zorgen meer hoeft te maken over de beenmergpunctie de pijn hoeveel trombo’s ze heeft of hoeveel hb of leuco’s. Iedere keer dat Floortje niet in de spiegel durft te kijken vanwege de prednison en de vincristine.
Deze medicijnen zorgen er voor dat Floortje haar haar kwijtraakt en dat ze heel wat aankomt. Het gevoel te hebben dat je je armen wil rondzwaaien maar het gewoon niet kan.
Het boek was ook totaal niet saai. Zo’n soort boek kan ik gewoon in een zucht uit lezen. Dat je gewoon erg nieuwsgierig bent wat er op iedere bladzijde staat en gebeurt. Dat zo’n meisje te horen krijgt of dat ze het weer heeft of dat het meisje het niet meer heeft.
Het is net alsof dat je gewoon in die persoon wordt gezogen en dat je alles gewoon meemaakt. Het gevoel hebben dat jij die persoon bent in het verhaal.
Dat jij te horen krijgt dat de leukemie terugkomt en dat jij degene bent die zich er tegen verzet. Dat je als het ware een strijd levert tegen je eigen lichaam.
De nieuwsgierigheid maakt het boek gelijk ook een stuk interessanter om te lezen. Van wat zo’n persoon die leukemie heeft nou precies meemaakt. Wat er allemaal gebeurt en wat er in die persoon allemaal omgaat.
Het boek was daarom ook gewoon om te huilen in de zin van dat de tranen in je ogen staan. Of het waar gebeurt kan zijn ?
Ja absoluut, alleen (denk ik ) loopt iedereen met de gedachte dat niemand die wij kennen het ooit zal krijgen en daarom doen wij allemaal alsof het niet bestaat en dat zo’n boek gewoon flauwekul is. Dat iemand dit gewoon uit zijn duim zuigt. Maar ik geloof er heilig in dat dit een kopie is van Floortje Peneders dagboek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen