Boekverslag : Jan Wolkers - Een Roos Van Vlees
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 904 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 904 woorden.
Titelverklaring
Er wordt bij een patiënt een opening in de buik gemaakt, waardoor de darm naar buiten wordt getrokken. "Het is rood en een beetje fluwelig. Het is net een bloem, een roos. Een roos van vlees" (pag. 156).
Over de auteur
Jan Wolkers wordt op 26 oktober 1925 in Oegstgeest geboren. Hij groeit op in een streng gereformeerd gezin, als derde van elf kinderen. Hij wordt vanwege slechte resultaten van de MULO gestuurd. Hij helpt eerst zijn vader in de winkel en heeft daarna een aantal verschillende baantjes: bijv. dierenverzorger, tuinman en lampenkappenschilder.
In de oorlog duikt hij onder. In 1944 sterft onverwacht zijn oudste broer. Dit grijpt hem erg aan, omdat hij zijn broer bewonderde vanwege diens protesten tegen hun vader. Na de oorlog studeert hij beeldhouwkunst in Den Haag, Amsterdam en Salzburg. In 1957 krijgt hij een beurs voor een stage bij Ossip Zadkine in Parijs. Hij debuteert in 1961 als schrijver met de verhalenbundel Serpentina's petticoat. Kort Amerikaans (1962) is zijn eerste roman. Jan Wolkers roept met de ongeremde beschrijvingen van thema's als sexualiteit, dood en geloof veel weerstanden op. In 1963 ontvangt hij de Novelleprijs van de stad Amsterdam, maar drie jaar later geeft hij het geld terug uit protest tegen het politieoptreden tegen de provo's. Vervolgens weigert hij in 1982 de Constantijn Huygensprijs en in 1989 de P.C. Hooftprijs. Het Auschwitzmonument in Amsterdam is zijn bekendste sculptuur.
Literaire stroming
Moderne Nederlandse literaruur.
Genre
Een roos van vlees is een psychologische roman.
Samenvatting
Daniel, de hoofdpersoon, is getrouwd met Sonja geweest. Ze hebben twee kinderen. Een van hun kinderen is tragisch om het leven gekomen. Daniel en Sonja zien elkaar nog wel af en toe, maar zijn vreemden van elkaar geworden. De hoofdpersoon lijkt gedoemd om in een isolement te leven, zelfs tijdens zijn huwelijk met Sonja en zijn relatie met Emmy. Daniel is in zijn gedachten voortdurend met zijn verleden bezig en het meest met zijn schuldgevoelens over de dood van zijn tweejarige dochtertje. Telkens wordt de hoofdpersoon met de dood geconfronteerd: op een kerkhof, in een cafe, bij de kapper. Als zijn ouders op bezoek komen, wordt er alleen maar over het geloof en de scheiding van Daniel gepraat. Desondanks houdt hij wel van hen.
Emmy gaat met hem mee naar een toneelstuk, omdat Ans, met wie hij de afspraak heeft gemaakt, niet kan. Omdat Daniel erg veel last heeft van astma, gaan hij en Emmy 's avonds toch niet naar de schouwburg. Omdat Emmy teveel gedronken heeft, blijft ze bij Daniel slapen. Daniel vindt haar erg onaantrekkelijk. Ze praten samen over hun dromen en hun verleden. Emmy vertelt over haar abortus en haar schuldgevoelens hierover. Daniel vertelt dat hij zijn kind vermoord heeft. Als Emmy wakker wordt, bakt Daniel een paar muisjes in hete slaolie ("neemt, eet, dit is mijn lichaam", denkt hij). Als Emmy 's ochtends weer weggaat, is Daniel niet in staat om Emmy nog iets te zeggen. Emmy wilde iets op papier zetten, maar is hier ook niet toe in staat. Als Daniel het weer erg benauwd krijgt, belt hij (per ongeluk) Sonja. Zij belooft een dokter voor hem te zullen bellen. Als Daniel de deur opendoet, ziet hij dat er een ondoordringbare mist hangt.
Tijd en tijdvolgorde
Het verhaal speelt zich af op een koude winterdag in 1963. Alles wat er gebeurd is, wordt verteld door middel van flash-backs (in herinneringen en in alleenspraken). Het verhaal wordt niet chronologisch verteld. De vertelde tijd is een etmaal.
Plaats/ruimte
Voor het grootste gedeelte speelt het verhaal zich af in het huis van Daniel. Hij komt in de loop van de dag slechts twee keer buiten. Beide keren wordt hij met de dood geconfronteerd.
In de beschrijving van de ruimte wordt het isolement van Daniel benadrukt. Zelfs het weer maakt Daniels wereld kleiner: de ondoordringbare mist, kou en de zware sneeuwbuien.
Karakterbeschrijving en -ontwikkeling
De hoofdpersoon Daniel is ongeveer 35 jaar oud. Hij leeft in een isolement. Na de confrontatie met de dood van zijn dochtertje wordt hij geobsedeerd door de dood. Daniel is niet in staat om een wezenlijk contact te leggen en liefde te geven. Hij zoekt het daarom in de liefde voor dieren. Maar zelfs deze liefde blijkt een illusie te zijn. Ondanks Daniels zorg voor dieren, sterven er toch verschillende. Daniel is een rond karakter.
Emmy is een lelijke, maar spontane vrouw. Ze is verpleegster en heeft een leven vol problemen en obstakels achter de rug. Haar moeder stierf vroeg, haar vader was handtastelijk, een vriend werd doodgeschoten. Ze woonde een tijdje met een Canadees samen, die haar in seksfilms wilde laten spelen. Ze probeerde in die tijd zelfmoord te plegen. Emmy is ook een rond karakter.
De overige personages zijn vlakke karakters; van hen wordt slechts een beknopte beschrijving gegeven (Daniels vader en moeder, en Sonja).
Onderlinge relaties
Sonja:
Zij is met de hoofdpersoon getrouwd geweest.
Ans:
Zij is een collega van Emmy.
Basje:
Hij is het zoontje van Daniel.
Geloofwaardigheid van het verhaal
...
Thematiek
Alle gebeurtenissen in dit boek hebben betrekking op de dood en verrotting.
De dood van zijn dochtertje staat centraal. Het leven van de hoofdpersoon is een kwelling. Hij neemt de andere personen met hem mee.
Motto
Geen.
Taalgebruik
Het taalgebruik van de schrijver is zeer beeldend. Vooral de dialogen zijn erg goed; ze zijn erg levendig, boeiend en soms aangrijpend.
Opdracht
Geen.
Vertelsituatie
Het lijkt wel alsof het verhaal zichzelf vertelt, maar soms kruip je als lezer als het ware in de huid van Daniel . Dit wordt ook wel een 'innerlijke monoloog' genoemd.
Perspectief
Hij-perspectief.
Verhaalopbouw
Het boek is in scènes ingedeeld; niet in hoofdstukken. Deze scenes zijn van elkaar gescheiden door middel van lege regels.
Eigen mening
...
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen