Boekverslag : Vonne Van Der Meer - De Reis Naar Het Kind
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 894 woorden. |
TitelverklaringEen letterlijke verklaring van de titel is de reis van Julia en Max naar Peru, om daar een kind te adopteren. Figuurlijk verwijst de titel naar Julia's wens om een kind te krijgen en haar zwangerschap aan het einde van het verhaal. De transitie tussen de wens en de zwangerschap kan omschreven worden als 'de weg naar het kind'. Over de auteurYvonne van der Meer wordt geboren op 15 december 1952 in Eindhoven. Yvonne schrijft niet alleen romans en verhalen, maar regisseert en schrijft ook toneelstukken. Zij werkt onder andere voor Toneelgroep Theater en Baal en schrijft ook voor de televisie. In 1976 debuteert zij als toneelschrijfster met het toneelstuk De Behandeling. In 1981 verschijnt haar eerste verhaal Afscheid van Phoebe in Hollands Maandblad en in 1985 verschijnt de verhalenbundel Het limonadegevoel en andere verhalen. Voor Het limonadegevoel en andere verhalen ontvangt Yvonne de Geertjan Lubberhuizenprijs. In al haar werk speelt het verlangen en de verbeelding een belangrijke rol. Literaire stromingModerne Nederlandse literatuur. GenrePsychologische roman. SamenvattingJulia en haar man Max zijn met vakantie op een eiland. Als Julia langs het strand loopt en een garnalenvisser ziet, denkt ze Alain te herkennen. Julia is drie zomers hevig verliefd geweest op Alain. Als ze dichterbij komt, ziet ze dat de garnalenvisser een vrouw is. Na zeven jaar huwelijk wil Max graag een kind. Julia denkt erover na en besluit het te gaan proberen. Hoewel ze allebei vruchtbaar zijn, lukt het niet. Na drie jaar besluiten ze een kind uit de derde wereld te adopteren. De leeftijd van Max vormt hierbij het grootste probleem. Over een jaar wordt hij veertig, waarna het adopteren van een kind wettelijk verboden is. Op een bijeenkomst met aanstaande adoptieouders ontmoet Julia Roland Mafait. Hij biedt aan om op illegale wijze voor een kind te zorgen. In eerste instantie verzet Max zich tegen het aanbod, omdat hij achtduizend gulden wel erg veel geld vindt. Julia zet door, ze gaat op Spaanse cursus en tenslotte lukt het haar om Max mee naar Peru te krijgen. Aangekomen in Lima zit alles tegen. Mafait is niet op het vliegveld, om hen af te halen. In het hotel ontmoeten ze zijn plaatsvervanger, de advocaat Manuel. Van hem horen ze dat het kind nog geboren moet worden. De geboorte laat nog twee weken op zich wachten. Tijdens een rondreis houdt Julia een dagboek voor haar toekomstige kind bij. Terug in Lima krijgen ze slecht nieuws: hun baby is te zwak. Een andere vrouw verwacht echter een tweeling, waarvan de ouders maar een kindje willen houden. Max gaat voor zijn werk terug naar Nederland. Julia blijft in haar eentje wachten tot de tweeling geboren wordt. Weer een teleurstelling: er is geen tweeling. De vrouw krijgt slechts één kind. Manuel zorgt dan weer voor een nieuwe schakel. Met een taxi rijden ze erheen. Bij het venster ziet Julia haar kindje in een rieten stoel. Het blijkt een man van tachtig jaar te zijn. Voor ze het bedrog doorheeft, verdwijnt de tussenpersoon al. Ze neemt haar kind, de oude man in de stoel, mee naar het hotel. Uiteindelijk neemt ze hem zelfs mee naar Nederland. In Nederland komt Max haar van het vliegveld ophalen. Verbijsterd door de hoge leeftijd van de baby verlaat hij haar nog dezelfde dag. In het laatste hoofdstuk is Julia weer terug op het eiland. Ze is er gekomen om na te denken. Het is inmiddels januari en de oude man, Pablo, is op 27 december overleden. Twee weken na haar thuiskomst komt Max weer terug, toevallig tegelijk met zijn vader. Max komt wat papieren regelen, maar de laagdunkende en koude opmerkingen van zijn vader over de beslissing van Julia doen hem besluiten om te blijven. Hij is lief en zorgzaam voor de oude man geweest en Julia begeert hem meer dan ooit. Julia's gedachten dwalen over twee onderwerpen: de tekst op Pablo's grafsteen en de toekomst van het kind dat ze verwacht. Tijd en tijdvolgordeHet verhaal speelt zich af in 1987. Het verhaal wordt chronologisch verteld. Sommige gebeurtenissen die genoemd worden, worden pas later in het verhaal verder uitgewerkt. Plaats/ruimtePeru, waar Julia en Max naar toe gaan om een kind te adopteren, speelt een belangrijke rol in het verhaal. Het belangrijkste deel van het verhaal speelt zich tegen deze achtergrond af. Het eiland waar Julia en Max elke zomer naartoe gaan, speelt ook een rol in het verhaal. Karakterbeschrijving en -ontwikkelingJulia: Julia is 33 jaar en lerares klassieke talen. Ze is al zo'n tien jaar gelukkig getrouwd met Max. Na zeven jaar samenzijn besluiten ze samen een kind te nemen. Na drie jaar proberen, besluiten ze een kindje uit de derde wereld te adopteren. Aan het einde van het verhaal wordt ze toch zwanger. Max: Max is 39 jaar en is architect. Hij wil graag een kind met Julia, maar wil aanvankelijk geen kind adopteren. Op aandringen van Julia verandert hij die mening. Onderlinge relatiesRonald Mafait: Ronald Mafait biedt zich aan als tussenpersoon, om een kind te adopteren. Voor zijn illegale praktijken vraagt hij 8000 gulden. Pablo: Pablo is het 'kindje' dat Max en Julia adopteren. Het 'kindje' is wel al 80 jaar oud. Hij sterft in december van hetzelfde jaar nog, in Nederland. Geloofwaardigheid van het verhaal... ThematiekHet boek draait om het thema moederschap, waarbij het huwelijk een kleine rol speelt. MottoGeen. Taalgebruik... OpdrachtGeen. VertelsituatieAuctoriale vertelinstantie. PerspectiefHet perspectief ligt bij Julia. Alle gebeurtenissen worden vanuit haar gezichtspunt belicht en haar gedachten worden beschreven (hij-perspectief). VerhaalopbouwHet verhaal is opgebouwd uit een inleidend hoofdstuk, drie genummerde hoofdstukken en een epiloog. Eigen mening... |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |