Boekverslag : Remco Campert - Liefdes Schijnbewegingen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2020 woorden. |
Persoonlijke reactie Ik heb dit boek uitgekozen om te lezen omdat ik ten eerste Remco Campert een erg leuke schrijver vind. Ten tweede, omdat ik nog nooit van dit boek had gehoord en ik wilde nu echt een boek lezen waar ik nog helemaal niets over wist. Het leek me eerst een leuk boek, maar na het eerste hoofdstuk te hebben gelezen wist ik niet helemaal zeker of het wel echt zo leuk was. Het begon allemaal een beetje saai. Meteen werd al wel de titel duidelijk, want je merkt al heel snel dat er tussen Bronzo en Trix geen echte liefde is. Het is wel een realistisch onderwerp, ik denk dat er toch nog wel veel mensen zijn die een relatie hebben waar ze niet echt blij mee zijn. Maar omdat ze de stap nog niet durven zetten om het nou echt uit te maken en blijven ze maar bij elkaar, dan hebben ze tenminste zekerheid. De gevoelens van de belangrijkste personen worden vrij duidelijk weer gegeven. Dat gebeurt dan meestal door een telkens verschillend ik-verteller, waarbij je dan zijn of haar gedachten leest. De gebeurtenissen zijn echter ook wel belangrijk, vooral als ze telkens op zoek gaan naar Gerard Beka. Alles wat zich afspeelt in de dancing New York is toch wel de belangrijkste gebeurtenis. Daar besluit Bronzo eindelijk Trix te verlaten en Sander en Ria ontmoeten elkaar daar. Ook ontmoet Trix daar Gerard weer. Verder bevat het verhaal niet echt veel grote gebeurtenissen. Wel een paar kleine dingetjes, maar die kunnen niet echt spannend genoemd worden. Het eind is naar mijn mening het spannendst geschreven, het feit dat Gerard ineens Trix wil wurgen kwam voor mij totaal onverwacht. Het is ook wel weer vrij dramatisch, ook omdat Lex hem daarna slaat met een fles en denkt dat hij hem nu vermoord heeft. De sfeer bij de meeste gebeurtenissen is vrij zwaarmoedig, vooral bij die waar Gerard in voorkomt. Gerard kwam een beetje onwerkelijk op me over kwamen wel een beetje onwerkelijk op me over, hij leek te verzonnen. Hij leek me niet een persoon die je zomaar ergens tegen zou komen. Dat hij na een klap op zijn hoofd ineens zijn geheugen weer terug heeft is ook echt een cliché. Aan de ander kant is het ook wel weer een leuke afsluiting van het boek. Het boek boeide me wel van begin tot eind, misschien omdat het zo makkelijk leesbaar was. Ook al zijn niet alle gebeurtenissen even spannend, ze zijn toch wel op een leuke manier geschreven. Het eind vond ik toch nog wel leuk. Het loopt goed af met Ria, want zij en Sander zijn verliefd op elkaar. Bronzo vermaakt zich met Stella en schijnt het erg naar zijn zin te hebben. Als Gerard zijn geheugen terug heeft gaat hij snel naar Trix en het is wel jammer dat je niet meer hoort hoe dat afloopt. Toch loopt het in feite allemaal vrij goed af, wat ik wel leuk vind want ik hou niet van een slecht einde. Dat verpest het hele boek. De aanwezigheid van enkele terugblikken verklaren wie bepaalde personen zijn, die zomaar terloops worden genoemd in het verhaal, zoals Marcel. Ook wordt het verhaal verteld van Lex en Sander, hoe zij in de gevangenis zijn geraakt. De meest sympathieke persoon vond ik Sander. Hij was ook de enige die echt verliefd was op iemand - Ria - en hij kwam gewoon wel aardig over. De anderen waren allemaal niet echt in hun gevoelens. Ze deden soms erg overdreven en kwamen niet helemaal realistisch over. Ik vond het wel moeilijk om me het gedrag van Trix voor te stellen. Zij blijft maar steeds weer achter Gerard aan lopen, ook al herkent hij haar niet meer en is hij niet helemaal in orde. Maar aan de andere kant, liefde maakt blind zeggen ze. De reacties van de personen zijn over het algemeen niet echt voorspelbaar, vooral Gerard is erg onvoorspelbaar. Triz en Bronzo zijn op bepaalde punten wel erg voorspelbaar, maar op andere ook weer niet. Het geval dat Sander en Ria bij elkaar zouden komen is wel weer vrij voorspelbaar. Het boek is erg makkelijk leesbaar, wat komt door de korte dialogen en het makkelijke taalgebruik. Er staan vrij veel dialogen in, maar die zijn niet lang en vaak met vrij korte zinnen. De voetnoten die erin staan zijn wel lastig leesbaar. Het zijn kleine lettertjes en vaak zijn ze verspreid over meerdere pagina's, wat lastig leesbaar is. Wat ik wel erg leuk vond zijn de humoristische dingetjes, zoals: "Vind je?" zei Trix, in alle talen zwijgend, behalve in het Nederlands." Ook de vergissingen van Gerard zijn soms erg grappig. Mijn conclusie is dat dit een vrij leuk boek is, makkelijk leesbaar, een goed einde en humoristisch geschreven. Wel leuk om zomaar eens te lezen, maar zonder erg veel diepgang. Remco Campert, Liefdes Schijnbewegingen. Een leesboek. Amsterdam 1963 (11e druk) TITEL, ONDERTITEL EN MOTTO De titel is ontleend aan een gedachte van hoofdpersoon Trix Trumbauer: "Liefde! Bestaat zoiets? Liefde is altijd ergens anders, een watervlugge bokser met prachtig voetenwerk en oogverblindende schijnbewegingen die nooit toeslaat en niet te slaan is." De relatie tussen Trix en Bronzo is hier het duidelijkste voorbeeld van. Hun hele relatie is één grote schijnbeweging, van echte liefde is geen sprake. De ondertitel is ironisch bedoeld, alle romans zijn immers leesboeken. Het boek heeft geen motto. GENRE (Ironische) Liefdesroman THEMA, MOTIEF Het thema is 'liefde en schijnliefde', kritiek op de oppervlakkige relaties in onze tijd. De motieven: Driehoeksverhoudingen ( Trix/Bronzo/Gerard ; Bronzo/Trix/Stella ) Geheugenverlies (Gerard) Abortus (Trix) Criminaliteit (Lex, Sander) SPANNING EN OPBOUW Veel spanning zit er niet in dit boek. Vooral het begin is niet erg spannend, maar toch is het niet saai. Je merkt wel een duidelijke opbouw naar een nog onbekend hoogtepunt. Trix wordt steeds wanhopiger als Gerard haar nog steeds niet herkent. De climax is het punt waarop Gerard Trix probeert te wurgen en door Lex neergeslagen wordt. Dat is ook wel het stuk waar de meeste spanning in zit. PERSPECTIEF Het perspectief verandert vaak. Het meeste wordt verteld door een alwetende verteller. Sommige hoofdstukken wordt verteld vanuit de ik-verteller. Meestal zijn dit gedachten van een persoon die dan beschreven worden. TIJD Het verhaal speelt zich af in de zomer, ergens in de jaren '60. De gebeurtenissen vinden plaats van een doordeweekse avond tot en met de zaterdagavond. De vertelde tijd is daarmee ongeveer 5 dagen. Het verhaal is chronologisch en in de verleden tijd. Af en toe wordt het afgewisseld met de tegenwoordige tijd. Er zijn enkele terugblikken, die in de vorm van voetnoten gegeven worden. RUIMTE Het verhaal speelt zich af in en rond een grote stad, waarschijnlijk Amsterdam. De gebeurtenissen spelen zich af in het huis van Bronzo en Trix, de zolderkamer van Gerard, de dancing New York en de hotelkamer van Lex en Ria. Samenvatting Beatrix Alice Trumbauer - Trix - is een vrouw van 25 jaar. Haar broer is Lex, die zojuist is ontslagen uit de gevangenis, waar hij een straf heeft uitgezeten voor verkrachting. Lex belt Trix op en vertelt haar dat hij Gerard Beka heeft gezien. Trix heeft met Gerard ooit een relatie gehad en heeft haar zwangerschap destijds af laten breken. Gerard leek daarna van de aardbodem verdwenen. Na een tijdje kwamen ze er achter dat hij een heel weekend opgesloten heeft gezeten in de koelcel van een slager. Als gevolg daarvan lijdt hij aan geheugenverlies en lichamelijke problemen. Hij heeft moeite met het goed uitspreken van woorden. Bijvoorbeeld; van 'goedemorgen' maakt hij 'gommelmorgen' of 'grotemorgen'. Inmiddels werkt hij als verpakker op een jamfabriek en kan hij zich van Trix niets meer herinneren. Trix' minnaar Bronzo Kamerheer is eigenaar van verschillende lampenwinkels. Hij stoort zich aan de vele telefoongesprekken van Lex met haar broer en wil eigenlijk zijn relatie met haar beëindigen. De relatie is nu gebaseerd op wederzijdse afhankelijkheid en niet op echte liefde. Nadat Lex heeft verteld over Gerard wil Trix hem graag weer zien. Bronzo leent zijn auto aan Trix en Lex, zodat zij op zoek kunnen gaan naar Gerard. Sander Kolm heeft eveneens zijn gevangenisstraf - voor een overval op een pompbediende - uitgezeten. Hij ontmoet in een café ene Beiderbekke, de eigenaar van een benzinestation. Deze man is nog op zoek naar een pompbediende en Sander kan wel een baan gebruiken. Sander biecht deze man zijn verleden op, maar wordt alsnog aangenomen. Intussen rijden Trix en Lex rond in de auto van Bronzo. Ze zien Gerard lopen, maar raken hem uiteindelijk toch weer kwijt. In de auto vertelt Trix aan Lex dat ze een boetiek wil opzetten met haar homosexuele vriend Marcel, waar overigens later niets meer over vermeldt wordt. Lex kan niet goed opschieten met Marcel, omdat hij er niet van houdt dat Marcel een relatie heeft met de veertienjarige Klaas. Vrijdags ontmoet Lex bij toeval zijn vroegere celgenoot Sander. Samen gaan ze naar de dancing New York, waar de Miss Maagd verkiezing gehouden wordt. Sander wordt voorgesteld aan de Ria Wegebree, waarvan nu al zeker is dat ze winnares wordt. Lex is jurylid en zorgt er bovendien voor dat Bronzo ook in de jury plaats mag nemen. Bronzo heeft het daar wel naar zijn zin, zonder Trix. Hij danst met Stella Vollender, 'bekend van radio, televisie en showpagina'. Trix, die inmiddels ook naar de dancing is gekomen ontmoet Gerard weer. Ze vertelt hem over het waarom van haar abortus en eindigt met het verklaren van haar liefde voor hem. Als blijkt dat Gerard haar niet herkent begint ze te huilen. Lex brengt haar daarop, met Bronzo's auto, weer naar huis. Winnares van de verkiezing - deelname vanaf achttien jaar - is de zestienjarige Ria Wegebree. Sander is direct verliefd op haar, maar Lex neemt haar mee naar zijn hotelkamer met de bedoeling haar te ontmaagden. Ria gaat hier echter niet op in, omdat ze inmiddels ook verliefd is geworden op Sander. Tot haar grote vreugde merkt ze 's morgens dat hij de hele nacht bij het hotel op haar gewacht heeft. De volgende dag belt Lex naar zijn zus, met de mededeling dat hij Gerards adres heeft achterhaald. Ze zoeken hem op, maar het enige waar Gerard over kan praten is jam. Plotseling valt hij Trix aan en probeert haar te wurgen. Lex verdedigt haar door met een fles whisky op Gerards hoofd te slaan. Gerard raakt bewusteloos en Lex en Trix vluchten snel het huis uit. Na enkele uren komt Gerard weer bij. Hij blijkt zijn geheugen weer terug te hebben, maar denkt dat hij gewoon een kater heeft. Hij trekt zijn kleren aan en haast zich naar Trix, die waarschijnlijk wel woedend zal zijn over zijn afwezigheid Over de auteur Remco Wouter Campert werd op 28 juli 1929 in Den Haag geboren, als zoon van de dichter Jan Campert en actrice Joekie Broedelet. Hij doorloopt het lyceum in Amsterdam en debuteert in 1951 met de gedichtenbundel Vogels vliegen toch. Zijn gedichten hebben een verhalend element en zijn luchtig en ironisch. Onder deze ironie gaat veel weemoed en cynisme schuil. Bernlef noemt Campert "een mompelaar van steeds somberder levensberichten." Ook is hij redacteur (geweest) van diverse bladen: o.a. Braak, Podium en Tirade. Campert maakte zijn prozadebuut met Eendjes voeren (1953). Zijn proza is luchtig en vaak humoristisch. Naast romans en novellen schrijft hij cursiefjes, filmscenario's en columns, waaronder zijn column in De Volkskrant. Liefdes schijnbewegingen (1963) en Het leven is vurrukkulluk (1961) zijn populaire romans onder middelbare scholieren. In 1979 ontvangt hij de P.C. Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre. Zijn meest recente werk bevat zowel poëzie als proza: Rechterschoenen (1992), Dichter (verzamelde gedichten, 1995), Ohi, hoho, bang, bang (1995). Andere werken zijn: o.a. Met man en muis (1955), Alle dagen feest (1955), Nacht op de kale dwerg (1965), Tjeempie, of Liesje in luiletterland (1968), Op reis (1974), Scènes in Hotel Morandi (1983) en Somberman's actie (1985). Campert behoort tot de Vijftigers. De Vijftigers experimenteren met vrije poëzie. Ze zetten zich af tegen hun voorgangers van Forum en zetten het expressionisme en surrealisme in de poëzie voort. Hun gedichten bevatten veel woordspelingen en klankspellen. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |