Boekverslag : Onbekend/anoniem - Reynaert Den Vos, Oft Der Dieren Oordeel
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1414 woorden.


Ø Schrijver: van originele boek waarschijnlijk Willem en Aernout.


Ø Schrijver huidige versie: Hubert Slings


Ø Uitgeverij: Amsterdam University Press


Ø Jaar van eerste druk: 1999. Is gebaseerd op de boeken: “Van den os Reynarde” van Wolters Noordhoff in 1983 en “Van den vos Reynarde” uit ca. 1250.


Ø Het boek heeft 104 bladzijden en 10 hoofdstukken


Ø Het genre is een dierenepos. Dit kun je zien aan de hoofdpersonen, dat zijn namelijk dieren.




2 a) Ik heb het boek gekozen, omdat Dhr Van Middelkoop wel eens heeft verteld uit dit boek, en het mij wel leuk leek om het boek in zijn geheel te lezen.





b) Ik vond het een leuk boek. Niet alleen om de valsheid van Reinaert, maar ook om de spannende en komische passages.




3 a) Op een dag moeten alle dieren uit het rijk van koning Nobel bijeen komen op de hofdag. Alle dieren zijn er op één na, Reinaert de vos. Alle dieren zijn het er over eens: Reinaert moet veroordeeld worden voor zijn wandaden. Als eerste stuurt koning Nobel Bruun de beer om Reinaert voor de rechter te dagen. Reinaert voelt de bui al hangen en verzint een list. Hij lokt Bruun mee en zegt dat er in een boom honing zit. Daar heeft Bruun wel oren naar, en hij komt vast te zitten in de boom. Dan komen de dorpelingen en zij slaan Bruun bont en blauw. Zwaar gehavend weet hij bij het hof terug te keren en koning Nobel stuurt een andere gezant: Tibeert de kater. Reinaert ziet hem al komen, en neemt Tibeert mee naar het huis van de pastoor, waar veel muizen zitten. Tibeert komt vast te zitten. Dan komen de pastoor en zijn gezin naar buiten en slaan Tibeert, maar toch weet hij te ontsnappen. Als Tibeert terugkeert bij het hof, willen de dieren Reinaert al zonder proces vermoorden. Dan stapt Grimbeert de das, Reinaerts neef, naar voren en zegt dat Reinaert nog een laatste kans verdient, en gaat Reinaert halen. Dit keer gaat Reinaert wel mee, en onderweg doet hij de biecht bij zijn neef. Bij het hof aangekomen, wordt hij veroordeeld tot de doodstraf. Terwijl Bruun en Tibeert de galg klaarmaken, wil hij zijn zonden nog belijden. Dat mag van koning Nobel. Op een slimme manier weet hij zichzelf in een goed daglicht te zetten en de anderen in een slecht daglicht. Als hij koning Nobel dan ook nog verteld van een schat bij de Kriekepitte, gaat de koning helemaal voor zijn verhaal. Hij moet wel mee naar de Kriekepitte, om te bewijzen dat het waar is. Maar ook daar heeft hij weer een list voor. Hij is door de kerk in de ban gedaan, dus hij kan niet mee. Dan mag hij een bedevaartstocht maken om zijn zonden te vergeven. Hij krijgt een tas van Bruun z’n vel en schoenen van het vel van een ander dier. Dan gaat hij onder geleide van Cuwaert de haas en Belijn de ram weg. In zijn hol eet Reinaert Cuwaert op en geeft hij Belijn z’n bedevaartstas mee, met daarin de kop van Cuwaert. Ondertussen dat Belijn terugloopt naar het hof gaan Reinaert en zijn familie er vandoor. Een luipaard weet op het hof de schone schijn weer te herstellen.












b) De schrijfstijl is een alwetende verteller. Ik citeer: “Toen kwamen alle dieren, groot en klein, naar het hof van de koning, met uitzondering van Reinaert, de vos.”





De ruimte waarin het boek zich afpeelt is steeds anders. Voorbeelden zijn: het hol van Reinaert, het hof van koning Nobel en het huis van de pastoor.





De verhaalfiguren zijn:


Ø De hoofdrol is Reinaert de vos. Hij is sluw en gemeen. Hij weet alle dieren wel een loer te draaien, hoe slim ze ook zijn. Hij heeft aan alle dieren wel leed gedaan, dus moest hij worden berecht. Hij heeft ook een vrouw en een paar kinderen. Als hij de kans krijgt pakt hij wel een lekker kippetje of zoiets.


Ø Een bijrol is voor koning Nobel. Hij wil Reinaert laten veroordelen, en laat zich op het laatste moment toch leiden door machtswellust.


Ø Ook een bijrol is voor Bruun. Hij is de eerste dager. Hij wordt door Reinaerts’ slimme list bijna doodgeslagen.


Ø Nog een bijrol is voor Tibeert. Net zoals Bruun wordt hij door Reinaert verleid door een lekker maaltje. Ook hij gaat bijna dood, maar weet zich op het laatste moment te redden.


Ø Een andere bijrol is voor Grimbeert. Hij zorgt dat Reinaert toch nog op het hof verschijnt, zodat Reinaert veroordeeld kan worden. En ook neemt hij Reinaert de biecht af.








De situaties in het boek houden helemaal niet lang aan. Het is een zeer afwisselend boek.










c) De hoofdgedachte van het boek is dat Reinaert de vos veroordeeld moet worden op de hofdag en dat hij alle dieren een loer draait en zo toch nog weet te ontsnappen. De titel is naar de hoofdpersoon: Reinaert de vos.


d) Informatie over de schrijver.


Middeleeuwse boeken en verhalen zijn meestal anoniem overgeleverd. Als er al een naam vermeld is, dan is er verder niets bekend over wie deze persoon was. Zo is het ook met de schrijver van Van den vos Reynaerde: Willem die Madocke maeckte. In de Middeleeuwen was er inderdaad een boek bekend dat Madoc, Madock of Madocke heette, want ook de schrijver Jacob van Maerlant verwijst hiernaar in een van zijn boeken.


Willem schrijft in zijn proloog dat hij Van den vos Reynaerde niet in zijn eentje geschreven heeft, maar dat Aernout samen met hem auteur was. Het probleem met Aernout is dat deze naam 'op rasuur' staat (dit wil zeggen dat er eigenlijk iets anders stond op het perkament, maar dat iemand dat woord heeft weggekrast en er iets nieuws heeft geschreven). Wat er eerst stond is niet bekend, maar er zijn geleerden die menen dat het een verwijzing moet zijn geweest naar Perrout (in het middeleeuwse gotische lettertype lijken de woorden 'Perrout' en 'Aernout' nogal op elkaar). Hoe de relatie tussen Willem en de andere schrijver was, is niet bekend. Op basis van stijlkenmerken (zie de paragraaf 'Taal en stijl') is het inderdaad mogelijk dat er twee auteurs aan het werk zijn geweest.


Luc Wenseleers beweert in De pels van de vos dat de schrijvers Aernout van Elamre en Willem 'Het Priorkijn' waren: twee medestichters van de Baudelo-abdij in Klein Sinaai, midden in het Land van Waas, het gebied waar Van den vos Reynaerde zich afspeelt.









Het boek is typerend voor de tijd waarin het geschreven is. Toen werden heel veel van dit soort verhalen geschreven, over bedrog en verraad.






4 1 De mooiste passage vind ik dat hij Tibeert in de val lokt, dat is erg leuk.


2 Hetzelfde als vraag 1.


3 Ik vond dat er in dit verhaal geen vervelende passages waren.


4 Ja, andere boeken van Reinaert de vos zoals Van den vos Reynarde van Wolters Noordhoff uit 1983. ook kun je hem met andere dierenepossen vergelijken. Het gaat altijd een beetje hetzelfde: de slimme (slechterik) en de domme (goede).


5 Het thema van het boek is boeiend en leuk. Dat komt door de sluwheid die door de andere dieren steeds aangenomen wordt. Thema’s zijn dieren, klassenverschillen en maatschappijkritiek.


6 Het taalgebruik in het boek is niet moeilijk. Het zijn de hele tijd dood normale zinnen (het huidige Nederlands dan).


7 Mijn eindoordeel over dit werk is dat het een uitstekend boek is en een absolute aanrader voor mensen die van dit soort boeken houden.


8 Ik zou een ander dit boek zeker aanraden, omdat het gewoon een prachtig boek is. Er zitten allerlei aspecten in verwerkt, zoals: sluwheid, haat en machtwellust.


Bronvermelding




· Het boek: “Reinaert de vos”, die is samengesteld door Hubert Slings en is uitgegeven door Amsterdam University Press.


· Uitreksel Cd-rom van uitgeverij Biblion uit de mediatheek op school.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen