Inhoud



Het verhaal begint bij de terugkeer van Caitlin uit het ziekenhuis waarbij Lucas merkt dat haar linkervoet ontbreekt. (hij had haar zien aankomen door zijn zolderraam, waar hij bij kan door zijn schrijftafel eronder te schuiven). Het is zomer en Lucas verblijft met zijn moeder in het ouderlijk huis van zijn grootvader, die de afgelopen winter overleden is. En hier begint eigenlijk het verhaal dat Lucas vertelt.



Soeur had Lucas’ overleden grootvader in de sneeuw gevonden en opgebaard. Lucas wist dat Soeur en grootvader ooit ruzie hebben gehad, maar hij had geen idee waarover, tot Caitlin de komende zomer zijn ogen ging openen.

(begin mei besloot zijn moeder om de zomer door te brengen in het ouderlijk huis van grootvader.)

Het landhuis lag er maar triestig bij, Lucas installeerde zich in de slaapkamer van zijn grootvader, waar hij ooit zijn grootvader op de schrijftafel door het zolderraam had zien staan kijken.

De volgende dag ging Lucas in Montourin zijn haar knippen bij Nadine, zij vertelde dat Caitlin en Ruth terug uit New York waren en dat ze bij Soeur Béate logeerden. (Nadine zei dat ze hem vanalles zouden wijsmaken maar dat hij er zich niets moest van aantrekken, zijn grootvader was een goed mens!)

Daarna ging hij naar de kloostertuin van Saint-Antoine, hij moest voorbij de ganzen die wild begonnen te snateren; daarna ging hij naar de vijver; al drogend op het gras hoorde hij dat iemand naderde, Caitlin. Als ze weer verder weg bleek te zijn, naderde Lucas en ontdekte dat Caitlin aan het dansen was in de vroegere eetzaal.( wat opviel was dat ze zich op bepaalde momenten gewoon op de grond liet vallen, alsof ze de grond tegen haar aandrukte)

Lucas bracht de middag door in de smidse en testte de kettingzaag van zijn grootvader uit; hoorde zijn moeder uit over het ‘geheim’ van grootvader maar kreeg niets los; keek naar een geluidloos programma en luisterde tenslotte het telefoongesprek van zijn moeder met Nadine af.

Lucas was van plan om de den te rooien met zijn kettingzaag, maar de ketting brak en ontmoette voor het eerst terug Caitlin, die gekomen was om te kunnen trainen om daarna aan een dansauditie te kunnen meedoen in Amerika.

Lucas keerde terug en de Arabieren hadden ingebroken, de frituurpan, broodrooster, Lucas’ televisie, en de kettingzaag waren verdwenen.

Terwijl Lucas de den omhakte vertelde Caitlin dat Soeur geen houtvoorraad meer had, ze kreeg het vroeger van grootvader; die legde het steeds aan het muurtje. Lucas’ moeder gaat in Montourin schilderijen verkopen van grootvader, ze had ze allemaal weten te verkopen maar oh wee als de Arabieren wisten dat er geld te pikken viel. Die nacht speelde Lucas even voor Arabier, maar zijn moeder kon er niet mee lachen. Er kwam een gesprek op gang over grootvader en Soeur, maar Lucas wist niets los te krijgen, Lucas kon niet slapen en besloot via het dak naar de logeerkamer te gaan, daar zag hij zijn moeder documenten, foto’s en krantenknipsels schikken en uit kartonnen dozen halen;die nacht had Lucas een droom : hij droomde dat hij Caitlin en zijn moeder wit van de kou op de halfvergane sofa vond, ze vielen hem om de hals niet in staat iets te zeggen.

Daardoor nam Lucas 2 beslissingen

1) zijn moeder had een alarmpistool nodig

2) dat hij een nieuwe kettingzaag moest zien te vinden

Die morgen ging hij naar Montourin met een schilderij. In een wapenwinkel leert hij Alex en Benoît kennen(p61), toen hij zei dat hij de kleinzoon was van Felix Stockx waren hun reacties onverwacht.

Het schilderij kreeg hij niet verkocht, Caitlin beloofde hem de kelders van het klooster te tonen. Die avond was Caitlin weer aan het dansen.In de kelders toonde Caitlin hem een duif die verstrikt zat met haar poten in een keukenhanddoek ...

Lucas ontdekte dat Caitlin met de auto reed. Hij belde Arno, Frederic, Moumouche maar geen van zijn vrienden kon of wou echt komen. Nadat Lucas een bad had genomen zag hij een rookzuil opstijgen uit de tuin, het was zijn moeder die een vuurtje stookte met zogezegde ‘oude rommel’. Uiteindelijk rende hij dan naar beneden waar hij eindelijk het schilderij verkocht kreeg, daarna liep hij nog even het politiebureau binnen waar een stadsplan op het bureau lag met een duidelijke aanduiding waar zich het depot met gestolen goederen bevond.

Lucas ging terug naar de wapenwinkel, kocht het alarmpistool. Alex vroeg hem in de club van Benoît te komen. Benoît noemde Lucas: tintin omwille van zijn haarsnit. Daarna wandelde hij alleen verder tot bij het kapsalon van Nadine waar hij zijn haar nog korter liet knippen, daar probeerde hij opnieuw iets te weten te komen over Felix maar eigenlijk bleef het gesprek heel vaag zodat hij eigenlijk niets nieuws wist. Lucas vertrok uit het kapsalon en raakte verdwaald, maar als snel vond hij het depot met de gestolen goederen, hij mocht niet binnen alleen als hij eerst een beschrijving van zijn gestolen goederen kon geven dan pas zouden ze vergelijken met wat op hun lijst stond en de goederen terug bezorgen aan de eigenaar. De agenten verdwenen en Lucas werd aangerand door 5 Arabieren, hij had een gekloven bovenlip en zijn bewustzijn was in een andere wereld.

De agenten vonden hem en brachten hem naar Benoît, het pistool van Lucas was kapot, Benoît gaf zijn pistool in leen aan Lucas maar deze keer was het geen alarmpistool het was een echt en geladen. Lucas belde zijn moeder om te zeggen dat hij later thuis zou zijn. Bij Benoît komt Lucas meer te weten: zijn grootvader had de joden aangegeven, en dat de kinderen in het schooltje niet genoeg eten hadden omdat het naar de (illegale) joden ging, zijn eigen dochtertje was bij deze kinderen( een oudere zus van Lucas’ moeder die gestorven is aan een longontsteking). Benoît ging ook met Lucas naar de kelder waar een geschoten hinde hing. Benoît vertelde dat doden is om zuiverheid te bewaren, je doodt de zwakken opdat de sterken overblijven... (p114)

Alex bracht Lucas naar huis en zei: je slaapt nooit meer in zonder dat je aan Benoît gedacht hebt. Hij zal je eeuwig dankbaar zijn. Lucas begreep het niet goed en vroeg wat Alex bedoelde: als je de boom gerooid hebt, wat anders? Wat bedoelde hij daar nu weer mee? Binnen lagen tientallen oude foto’s op de keukentafel uitgespreid. Zijn moeder probeerden een chronologische volgorde in ze te vinden en verbood Lucas te worden net zoals zijn grootvader, maar hoe was die dan?? Lucas merkte een foto op van een zevenjarig meisje met een kleuter op schoot, de kleuter was zijn moeder en het meisje was haar zus. Ze was op 6.5 jaar overleden aan een longontsteking, normaal sterf je niet aan zoiets maar het was oorlog en ze was ondervoed, maar wat had Soeur hiermee te maken?? De nonnen deelden de rantsoenen uit, het eten werd van hieruit naar het schooltje gebracht, maar ze hielden een deel achter, grootvader wist dat, hij had het gezien door zijn dakraam in zijn slaapkamer. Je grootvader heeft dan de Duitsers een tip gegeven want hij was ziek van verdriet. De rantsoenen gingen naar de joden(15), daardoor was er eten tekort. Ze hebben 5 verantwoordelijken aangewezen en tegen de muur gezet en Soeur heeft het je grootvader dus nooit vergeven.(p119) Maar door de houtblokken kon Lucas’ moeder er niet meer aan uit, ook niet toen ze een foto onderaan grootvaders dozen vond met erop: van Paula voor Feix . Lucas ging slapen en zijn gedachten dwaalden af naar de gebeurtenissen van de laatste dagen, zijn laatste gedachte dwaalde af naar Benoît.

Lucas zette zijn pet op en ging naar Caitlin die opnieuw met hem naar de kelders ging, daar doodde Lucas de verstrikte duif. De bierkelder was een van de weinige ruimten zonder ramen, daar hadden de hele tijd de 15 joden gezeten, daarna zijn ze naar een concentratiekamp gestuurd; de dood in gejaagd. 15 naar Polen en 5 tegen de muur, 20 in totaal tegen 1 kind dat misschien ondervoed was. Grootvader schilderde voor de Duitsers en tot aan zijn dood ontkende hij het bestaan van concentratiekampen.

Lucas kreeg een kaartje van Arno en Moumouche maar hij vond niet de energie om terug te schrijven.

De politie kwam vandaag zeggen dat ze in het depot een televisie en een kettingzaag(van het merk Stihl, rood met zwart handvat, goed onderhouden maar zonder ketting) gevonden hadden die aan Lucas’ beschrijvingen voldeden. Terwijl Lucas in de smidse aan het werken was werd zijn aandacht getrokken naar het programma op de radio: RADIO CONVULSION, de bedoeling was dat luisteraars belden en hun mening gaven over gelijk wat; het was een mevrouw die haar beklag deed over de Cercle. Later probeerde hij weer klank te krijgen op zijn tv maar hij miste een moertje en nam er een van de oude stencilmachine van grootvader, daarop ontdekte hij volgend woorden: Auschwitz fel overdreven de tekst eronder was gedeeltelijk onleesbaar omdat hij zijn vingers erop hield, voor zover hij kon zien stond er iets over de terugkeer van een groep joodse kinderen uit een concentratiekamp. Er stond ook nog het woord: Saint-Antoine en 1945. Lucas toonde de rol aan Caitlin.

Benoît belde Lucas of hij zijn kettingzaag mocht lenen, maar de ketting was eraf, Benoît wist een oplossing. Alex zou ze komen halen met de motorfiets. Benoît woonde in een appartement en had dus geen tuin maar waar ging hij dan die zogezegde boom omzagen?Later belde Benoît om te zeggen dat ze gerepareerd was en Lucas ze kon komen halen.Dit was niet zo gemakkelijke dus moest Alex ze brengen maar deze zijn banden van zijn motorfiets waren kapot gestoken... Lucas vroeg aan Caitlin of zij hem wou voeren met haar wagen. In deze auto hoorde Lucas hetzelfde radioprogramma waar hij deze keer duidelijk de stem van Benoît herkende.(p146) Lucas stelde Benoît aan Caitlin voor... Lucas’ kettingzaag lag in de kelder, Benoît wou natuurlijk wel een wederdienst voor de reparatie van zijn kettingzaag, Lucas zou een oud linde moeten rooien of toch bijna omdat hij het uitzicht van het gebouw belemmerde.Ondertussen was Caitlin al naar huis gebracht, we mochten haar auto gebruiken, alleen wist zij niet waarvoor.

Die avond zaten Benoît, Alex en Lucas in de auto te wachten tot het donker werd, en hun tactiek aan het bespreken.(Benoît had ook achter een muurtje een hele boel autobanden gezien) Lucas moest namelijk de boom zo diep insnijden dat hij onherstelbaar was en dus moest gerooid worden maar hij mocht niet omvallen. Hij moest zijn kettingzaag afleggen en terug aan en dit zou het teken zijn voor Benoît en Alex om hem met de wagen op te pikken.Zo verliep alles op rolletjes, ze dumpten het bewijsmateriaal (stofbril, werkpak, kettingzaag,...) in een struik en ze keerden terug naar de Cercle waar ze op een bank in een bushalte bleven zitten. Toen Lucas plots in de verte de Arabieren herkende die hem in elkaar hadden geslagen. Plots waren ze verdwenen, Benoît, Alex en Lucas verspreidden zich maar kwamen uiteindelijk weer tezamen, Alex had een jongen van rond 14 opgemerkt. Hij bedreigde hem min of meer en schopte hem in de ribben en lenden, de jongen kronkelde op de grond en riep een Arabisch woord dat moeder betekende(p168)

De volgende morgen stond in de krant dat de boom om veiligheidsredenen zou gerooid worden. Lucas begon terug met zijn kettingzaag te werken, Caitlin kwam langs, daarna kwamen Benoît en Alex vragen of ze benzine konden lenen voor molotovs. Benoît ging op bezoek bij Caitlin. Vanaf dan deed hij dit bijna iedere dag. Lucas ging samen met Caitlin om benzine. Ze gebruikten de auto om de houtblokken te vervoeren, Lucas praatte met haar over Benoît. Lucas kwam te weten dat Caitlin joodse is.

De volgende morgen bezocht Benoît Lucas om te zeggen dat de gemeente besliste om de pastorie te gebruiken voor asielzoekers. Hij kwam ook om benzine die hij in een vijftal lege perrier flesjes deed daar moesten ook nog lonten in en kurken op.Lucas gaf hem zijn pistool terug. Benoît vroeg Caitlin of ze de ‘cocktails’ naar beneden wou dragen, dit weigerde ze.Die avond ontstond brand in de Cercle en Lucas wist dat het de plaats was waar Benoît de autobanden gezien had, er ontstond een enorme rookzuil, Benoît noemde het een opwarmertje. Alex zei dat het was omdat hij nu wist dat Caitlin joodse is.

Een paar dagen later kwamen Benoît en Alex om te vragen of Lucas meeging betogen tegen asielzoekers die in de pastorie zouden geplaatst worden. Lucas wist zeker dat hij het niet ging doen tot zijn houtblokken gestolen waren, hierdoor besloot hij toch te gaan betogen.

Lucas ging betogen(10 mei), de groep telde meer dan 1000 man. Het duurde niet lang of uit de rue tivole kwamen de tegenbetogers, ze waren minder talrijk, onder hen bevonden zich de Arabieren. Benoît vroeg Lucas met hem mee te gaan voor een speciale missie(vroeger op het plein zijn dan de andere betogers). Dat moment begon men te gooien met eieren. Onverwacht zag Lucas Caitlin bij de tegenbetogers staan. Lucas liep een zijstraat in, Benoît, Alex en een drietal andere jongens volgden tot aan de pastorie, Alex en Lucas stapten in een bestelwagen waar de kartonnen doos stond met cocktails. Benoît beval hen een cocktail door het raam te gooien en zijn pet(van Lucas) af te zetten(die hij in de bestelwagen gooide) Daarna vluchtten ze in de tegengestelde richting en gingen uit elkaar, Benoît zei nog tegen Lucas: Caitlin heeft me bedrogen ik moet iets vinden om haar dat betaald te zetten(p203)... jij weet waar haar kwetsbaarheid ligt. Lucas ging naar huis achteraf viel het hem in dat hij zijn baseballpet vergeten was.

Nadat Lucas geslapen had ging hij naar de smidse om de sporen van de cocktails uit te wissen, Caitlin kwam binnen,ze droeg zwarte espadrilles om haar enkels en vertelde dat deze winter het klooster waarschijnlijk eivol zou zitten maar het was nog top secret, het toppunt was dat de verdwenen houtblokken (die Lucas aangezet hadden te bedtogen) door Caitlin’s moeder waren meegenomen. Caitlin vertelde ook dat haar moeder 1 van de 15 joodse kinderen was waar vroeger het eten naar toe ging, en Soeur zou dit opnieuw willen doen voor de asielzoekers dus het klooster openstellen. Uiteindelijk vroeg Lucas Caitlin om niet meer met Benoît om te gaan.

Het begon te regenen en Caitlin nam de auto om het hout nog binnen te hebben, Lucas ging de sporen van de cocktails verbranden maar hij liet nonchalant de lucifer op de grond vallen, ogenblikkelijk vatte alles vuur. Maar er zou nog iets vreselijker gebeuren zodat dit een fait divers leek, iets dat de moeite van het onthouden niet waard was. Lucas zag Caitlins auto de heuvel afrijden, zag dat ze slipte. Was het de bocht? De kapotte rem? De hevige regenval? De auto viel verder in de afgrond en plantte zich met zijn neus in de bodem vervolgens vloog hij ook nog in brand. Lucas liep naar het wrak(die nu al terug op zijn achterste wielen stond). Hij probeerde Caitlin uit het wrak te bevrijden, maar ze zat muurvast. Lucas liep terug naar de smidse en ging zijn kettingzaag halen. Hij sneed de gordel door zodat ze makkelijker los zou komen, ook dit hielp niet. Lucas bukte zich om te kijken waar het probleem was en zag dat haar linkervoet gekneld zat onder een stang. Doordat hij de stang niet kon doorzagen, zaagde hij haar linkervoet door, nu kon hij haar bevrijden uit het brandende voertuig. Hij herinnerde zich nog dat hij tegen de ambulanciers geroepen had om de voet mee te nemen. Lucas moest enkele technische vragen beantwoordden, daarna brachten ze hem ook naar het ziekenhuis.

Later toen hij thuis was installeerde zijn moeder hem in de zetel met kussens, daarna belde Benoît om hem proficiat te wensen met zijn werk! Hij dacht natuurlijk dat Lucas de voet had afgezaagd om hem een dienst te bewijzen.

Die nacht kon Lucas moeilijk slapen, hij belde zijn 3 vrienden op. De volgende morgen kwam Ruth op bezoek om nog eens het verhaal te horen. In de vooravond belde de hoofdbrigadier hij zei dat ze het wrak nogmaals hadden onderzocht en dat ze Lucas waarschijnlijk een ereteken zouden geven. Lucas vroeg ook hoe ze de voet losgekregen hadden en wat bleek ze konden de staaf gewoon terugschuiven omdat de stang aan de andere kant afgebroken was.

De volgende dagen bleef Lucas binnen en journalisten probeerden steeds hem te benaderen. De volgende dag gaf Lucas’ moeder hem een doos chocolaatjes mee om aan Caitlin te geven. Aan de rots van Challon ging hij zitten en liet de chocolaatjes in de afgrond vallen en keerde naar huis terug. Benoît zocht de hele tijd contact met Lucas maar die weigerde iedere toenadering van Benoît.

Lucas ging op bezoek bij Soeur die hem wist te vertellen dat Benoît Caitlin had gebeld om te zeggen dat het ongeval met de kettingzaag geen ongeval was, maar beweerde dat het een afrekening was. Ruth vertelde ook dat Soeur niet tegen de muur gezet was door de Duitsers omdat Felix dat zogezegd geregeld had dat zij op een controle moest in Montourin.

De volgende dag kwam Benoît en dit keer kwam Lucas voor zichzelf en zei wat hij eigenlijk al lang wilde zeggen. Lucas werd ondervraagt door de politie en Benoît schoof alles in Lucas’ schoenen.

Enkele dagen later kwam een vrouw van de v.o.a. vragen of Lucas wou helpen om aardappelen naar het klooster te dragen, daarna begon hij terug hout te hakken.

Twee Dagen geleden heeft hij dan eindelijk terug Caitlin bezocht in het klooster en verteld haar eerlijk het hele verhaal. Verder helpt hij ook nog met de laatste klusjes voor dat de families komen. Voordat Lucas terug naar de hoofdstad vertrekt belt hij nog naar Caitlin, die het heel moeilijk heeft om hem te zien als zijn redder.





Auteur

Anne Provoost werd op 26 juli 1964 in Poperinge geboren. Ze studeerde Germaanse filologie. Ze heeft een aantal jaren in Minneapolis, Amerika, gewoond. Daar begon ze met het schrijven van kinderverhalen voor Amerikaanse en Belgische tijdschriften.

Nu werkt ze bij een internationale uitwisselingsorganisatie voor jongeren die een jaar in het buitenland willen studeren Ze is hertrouwd met Manu Claeys, redacteur bij uitgeverij Kritak en heeft 2 kinderen: Corneel en Martha. Anne houdt al heel haar leven een dagboek bij. Hierdoor leerde ze hoe ze moest schrijven. In haar dagboek probeerde ze ook nieuwe taalvormen uit.

Ze fantaseerde er op los. Zo schreef ze in haar dagboek een prachtig verhaal over een jongen. Op het einde schreef ze doodleuk dat ze die jongen nog maar één keer gezien had. Nu haalt ze haar inspiratie uit kranten en tijdschriften. Haar verhalen zijn nooit echt gebeurd, omdat deze zaken haar niet inspireren. Haar verhalen bezitten ook steeds een boodschap. Dikwijls schrijft ze verhalen die ze niet goed genoeg vindt. Ze laat deze verhalen dan liggen en later werkt ze ze toch uit, ook Vallen was zo'n boek. Anne heeft ook al enkele boeken geschreven voor beginnende lezers: "Niet uitlachen", "De wekker en het mes", en "Kauwgum voor de held".

Met haar boeken won Anne Provoost al verschillende prijzen. "Mijn tante is een grindewal" kreeg in 1991 de Boekenleeuw en in 1992 de Internationale Prijs. Het werd vertaald in verschillende talen. "Vallen" kreeg in 1995 de Woutertje Pieterse Prijs, de Boekenleeuw en de Gouden Uil voor de jeugdliteratuur.

Gevoelens indruk

Ik vond het moment dat Lucas Caitlin’s voet afzaagde heel erg eng.

Ik zat vol ongeloof. Lucas wist dat het caitlin haar droom was om

danseres te worden en dan doet hij toch zoiets.

Op het moment dat Alex de Arabische jongen schopt was ik heel erg boos. Ik vond het zo onrechtvaardig. En als dan blijkt dat de Arabische jongen om z’n moeder riep, voelde ik echt mee met hem.

Maar in de rest van het boek kon ik niet echt meeleven met de personages.

De gevoelens zijn wel redelijk goed beschreven, maar je ziet alles door de ogen van Lucas en dat maakt het moeilijk om mee te leven met de andere personages.

Onderwerp

Er zijn in dit boek meerdere onderwerpen aanwezig.

Het gaat over schuld, schaamte, racisme en extreem rechts activiteiten.

De thema’s zijn niet erg origineel, maar het geheel maakt dit boek toch speciaal.

Er gebeuren veel onalledaagse dingen, maar het boek blijft geloofwaardig.

Niet alle thema’s zijn even goed uitgewerkt, maar dit lijkt mij moeilijk, omdat er zoveel in het boek aanbod komt.

Personages en karakters

Lucas Beigne: hoofdpersonage

We komen alle gedachten gevoelens, en dingen die hij doet of zegt te weten. Hij is verliefd op Caitlin en heeft weinig zelfvertrouwen. Hij is op zoek naar de waarheid over zijn grootvader.

We weten verspreid over het verhaal de gedachten van Lucas.

In het begin doet hij alles wat Benoît hem oplegt, naar het einde toe ziet hij in dat die verkeert is en leert voor zijn eigen mening op te komen.

Hij is ook zeer kwetsbaar en beïnvloedbaar.





Caitlin Rose Meadows: De Joodse vriendin van Lucas. Ze heeft donkere wenkbrauwen een zuinige mond en een opvallend kleine kin. Ze is pezig en als ze beweegt kan je haar spieren en botten zien.

Zij is het niet absoluut niet eens met Benoît. Ze probeert Lucas dan ook te overtuigen niet met Benoît om te gaan.

We komen veel te weten van hoe Caitlin iets zegt, doet, of denkt. Zij is heel zelfverzekerd en komt altijd uit voor haar mening. Ze zegt vb tegen Lucas dat iedereen een mening heeft en als je die niet hebt je die dan moet vormen.



Benoît:Hij is ongeveer tien jaar ouder dan Lucas. Hij is blond, heeft zachte trekken en blauwe ogen. De eerste keer dat Lucas hem ontmoet draagt hij een hoogblauw Armani-jasje met omgeslagen revers en een goed gestreken hemd in een lichtere tint eronder.

Hij probeert er alles aan te doen om buitenlanders weg te krijgen samen met Alex en betrekt Lucas hier bij. In het begin blijft het bij hem bij woorden, maar dan gaat dit over in daden en uiteindelijk trekt hij zichzelf uit de slag en schuift de schuld in Lucas’ schoenen van allerlei dingen die hij tegen buitenlanders heeft gedaan. Hij zegt ook tegen Caitlin dat Lucas haar voet heeft afgezaagd, omdat hij hem dat had gevraagd.



Lucas’ Moeder:Er wordt geen beschrijving van haar gegeven. Omdat ze beschaamd is voor wat er in het verleden is gebeurd probeert ze zo lang mogelijk het verleden van Lucas’ grootvader voor zich te houden. Door dit te verzwijgen is ze min of meer medeverantwoordelijk voor wat er later gebeurt.



Alex: Ook hij wordt door Benoît gebruikt voor de acties tegen vreemdelingen. Hij is onrustiger, kleiner en donkerder dan Benoît. Hij draagt ook kleren die er minder nieuw uit zien.

Voor de rest wordt er van Alex geen duidelijke omschrijving gegeven.



Soeur Béate(Paula): Er wordt geen duidelijke beschrijving van haar gegegeven. We kunnen in het verhaal wel afleiden dat zij de enige non is die niet werd geëxecuteerd. En dat ze enige wrok koestert t.o.v. Lucas omdat zijn grootvader de Joodse kinderen had uitgeleverd.

Op het einde van het boek vindt ze het niet meer zo erg dat Lucas komt helpen in het klooster zodat de asielzoekers er in kunnen trekken.



Ruth: De moeder van Caitlin. Ook van haar wordt geen duidelijke omschrijving gegeven. Ze neemt het zichzelf kwalijk dat ze er niet bij was toen Caitlin het ongeval had; Een moeder moet er immers altijd zijn voor haar kind. Uiteindelijk blijkt ook dat Ruth een van de Joodse kinderen was die in het klooster waren ondergedoken. (Dus Caitlin is ook een Joodse)



zus van Lucas’ moeder: Zij wordt aanzien als het ‘goede’ omdat het door haar overlijden is dat Felix de Duitsers een tip gegeven heeft. Eigenlijk wordt er alleen over haar verteld ze speelt eigenlijk zelf niet mee in het verhaal

de Arabieren: We komen niet veel over hen te weten juist dat ze de stad aan het overheersen zijn en overal inbreken en schade berokkenen.



Felix Stockx: Hij is de grootvader van Lucas. Over hem gaat eigenlijk het geheim dat Lucas wil te weten komen. Hij is overleden aan het begin van het verhaal.



Nadine: Zij is de kapster van Lucas en hij gebruikt haar eigenlijk alleen om iets meer te weten te komen over zijn grootvader.



Frederic (Fred), Arno, Moumouche, Sabrina: Dit zijn de vrienden van Lucas in de hoofdstad waar hij soms steun bij zoekt en die eigenlijk niet vind.

Anderen:

René Dumaret : eigenaar van de wapenwinkel

agenten (fred Astaire)

jonge arabier: Hij wordt heel erg hard geschopt door Alex

Tascha: de blauwe Dobermanpinscher van Benoît

Copernique: kat van Felix

Geloofwaardigheid

Het boek is gewoon, het is niet heel erg geloofwaardig, maar aan de andere kant zit er ook niks in dat echt niet kan gebeuren.

De mening van Alex en Benoît lijkt mijn nog redelijk geloofwaardig, want

er is heel veel onverdraagzaamheid en racisme.

Wel vind ik het raar dat alles op zo een korte tijd gebeurt.

Compositie (opbouw en structuur)

Er wordt wel een redelijke spanning gecreëerd. Doordat het verhaal begint

met het feit dat Caitlin terug thuis komt met maar één voet.

Je weet niet wat er gebeurt is tot veel verder in het boek.

Ook het geheim over de grootvader van Lucas zorgt er voor dat je moet blijven lezenn anders

kom je niet te weten wat het geheim precies is.

Doordat vele dingen maar tegen het einde van het boek ontrafeld worden, wordt er een

spanning gevormd. Je komt alles heel langzaam te weten.

Taalgebruik

Er is in het boek echt heel veel afwisseling in taalgebruik.

Vele dingen staan goed beschreven, maar nooit met woorden die je veel hoort.

Het verbaasde me soms dat de schrijfster zoveel afwisseling in haar woorden heeft kunnen steken.

Alle situaties zijn ook zo beschreven alsof de schrijfster alles voor haar zag afspelen.

Zowel de situaties, gebeurtenissen als de gevoelens zijn heel erg gedetailleerd beschreven.

Af en toe zijn er ook mooie woordspelingen.

Originaliteit en verbeeldingskracht

Heel erg origineel zijn de onderwerpen niet, maar zoals ik eerder al geschreven heb is het

geheel heel erg opmerkelijk en origineel.

Alle onderwerpen worden in een ander daglicht gesteld.

Heel veel verbeeldingskracht heb je niet nodig om dit boek goed te kunnen volgen.

Alle situaties zijn zo goed beschreven dat je alles voor je neus ziet afspelen.

Alleen het uiterlijk van de personages moet je natuurlijk wel een beetje

verzinnen.

Overeenkomt met mijn wereld (gedachten, opvattingen, gevoelens)

Mijn menig over buitenlanders, asielzoekers, immigranten,… verschilt zeker van die

van Benoît. Ik ben het helemaal niet eens met wat hij zegt en laat doen.

Dus ik denk dat mijn menig wel een beetje gelijkloopt met die van Caitlin.

Ik vind de gevoelens die beschreven zijn in het boek een beetje tegenstrijdig met elkaar.

In die zin dat Caitlin wel verliefd is op Lucas, maar daar merk je nooit iets van. Ze zegt het alleen op het einde van het boek, maar dan is ze al terug van menig verandert.

Ik vind dat Caitlin heel erg wisselvallig is en zo ben ik niet echt, mijn menig verandert natuurlijk soms wel, maar niet zo vaak. En als een menig heb over iemand of iets laat ik dat ook merken.

Ik vind dus niet erg veel gelijkenissen.

Beoordeling

Ik vind dit een heel mooi boek en het leest heel erg vlot.

Ik las het in ongeveer twee dagen. Het is een boek waarvan, eens je het gelezen hebt, het einde echt moet weten.

Ik vind dit echt een prachtig boek. Ik vind dat de schrijfster heel trots mag zijn op dit boek.

De inhoud is goed, er is weinig herhaling en het is heel goed opgebouwd naar het einde toe.

• Mijn Tante Is Een Grindewal
• De Roos En Het Zwijn
• De Arkvaarders
• In De Zon Kijken