Boekverslag : Jan De Zanger - Hadden We Er Maar Wat Van Gezegd
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1931 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1931 woorden.
A Zakelijke gegevens:
Titel: Hadden we er maar wat van gezegd!
Schrijver: Jan de Zanger
B Inhoud:
Boekverslag:
Pieter Vink heeft een reünie van school.
Hij kwam daaraan en keek naar de ontmoetingskamer en ziet geen enkele bekende. Hij was zeker van dat hij vijftien mensen in zijn examenklas had zitten, maar hij wist er nog maar zeven met zijn eigen meegeteld. Toen zag hij Joyce paulussen op hem afkomen. Zij vertelde hem van Elly van Meurssen. Hij kon haar niet meer, maar toen ging Joyce meer over haar vertellen. Toen kon hij haar wel herinneren. Er is een persoon die hij nooit zal vergeten en dat is Sietse Boonstra. Die Sietse was het mikpunt van de klas en soms ook een paar leraren.
Hij ging met Joyce naar de koffiekamer. Ze gingen daar er verder praten.
Op de dag voor het eindexamen twee weken ervoor dan, toen waren Joyce en Pieter verliefd geworden en die avond gebruikte ze Sietse weer als loophondje. Ze hadden een grap bij hem uitgehaald wat niet erg leuk was.
De eerste schooldag had de leraar Stigter al een hekel aan Sietse, want hij dacht dat Sietse zat te kauwen en daar had die leraar dus een hekel aan. Sietse zei dat zijn moeder zei als hij ergens in geconcentreerd was dat hij kauwde. Van dat moment zat hij Sietse steeds belachelijk te maken. Er werd omgeroepen van dat ze mochten gaan eten. Toen ze aankwamen met het eten was heel die eetkamer al vol dus het werd dus staan. Het ging heel onhandig de ene die moest even de beker van een andere vasthouden, maar het lukte wel.
Na het eten ging hij met Marleen naar boven om even rustig te praten. Ze vertelde dat heel veel meisjes op hem verliefd waren, maar dat had hijzelf niet door. Ze vertelde ook dat hij een soort van officiële leider van de klas was alleen Elly dacht dat van haar eigen omdat ze denkt alles zo goed te weten te regelen. Net als vele anderen zegt zij ook dat hij veel eerder had moeten komen op eerdere reünies.
Hij gaat weer naar de kelder en toen vroeg Joyce of hij met haar naar de stad wou. Hij zei ja.
Ze waren dus eenmaal in de stad in een barretje. Hij zat te vertellen van de nachtmerries die hij had en ze gaan allemaal over Sietse dat was het allerangstaanjagende. Hij ziet steeds Sietse een arm jongetje voorde trein staan met zijn fiets. Had ik maar iets gezegd mijn mond maar opengedaan, maar nee ik was te bang dat ikzelf gepest zou worden en dat mocht niet gebeuren. Joyce zei dat ze dat ook dacht maar ze zei ook dat iedereen schuldig is en niet alleen hij, want hij heeft hem niet gepest maar die andere allemaal wel.
Ze vertelde over het kamp dat Ada Sietse als sneeuwpop heeft gemaakt. En dat Marleen bij hem op het kamp naar zijn kamer wou kruipen maar dat Joyce enzo haar tegen hebben gehouden. En dat Tiny zijn schrift had gepikt en dat hij daarvoor op zijn kop kreeg van meneer Stigter. Maar dat zij nog nooit wat met hem heeft uitgehaald en daar is ze heel blij mee. Ze besluiten maar eens om weer terug naar school te gaan en omdat er een Elly naar buiten staat te schreeuwen dat ze naar binnen moeten komen. Ze waren weer in het gebouw.
Hij en Joyce staan nog met Ada, Marleen en Tiny te praten. Hij had heel veel lol met hun. Hij had nooit gedacht dat het zulke leuke vrouwen waren, vroeger zou hij dat nooit gedacht hebben. Ze hadden het weer over Marleen der mooie benen, ze kreeg weer een kleur.
Ze hadden het ook nog over de vroegere klankjes en bewegingen en die wist hij ook nog allemaal.
Nu werd het hem allemaal duidelijk hij voelt zich heel erg schuldig over Sietse en hij heeft het niet kunnen verwerken daarom waren die nachtmerries. Hij belde opeens zijn vrouw en hij vroeg wat roep ik in mijn slaap? Ze zei bedoel je Sietse? Hij zegt ja en wat nog meer? Jij had hier op de stoel van de verdachte moeten zitten en het tweede is dan zijn de gevolgen voor uw rekening. Toen herinnerde hij zich van dat hij bij engels een rechtszaak moesten spelen. Pieter heeft hem een keer verdedigd en dat kwam voor in die rechtszaak. Hij speelde dus ook als verdediging. Hij verdedigt Sietse als een echte advocaat en de andere vinden dat niet zo leuk.
Dan tijdens het eten geeft Pieter toe dat hij weleens een rechtszaak verloren heeft. Hij zei dus dat de verdachte een zwaardere straf heeft gekregen dan eigenlijk de planning was.
Ze zijn klaar met eten en daar kwamen de flessen wijn al aan. Ze namen een borreltje en waren van plan om eens op te stappen. Het was een uur of tienen ze wouden er toch maar een punt achter zetten. Ze vroegen aan Pieter of hij nog weleens terug kwam of dat hij voor altijd weg bleef. Ze maken weer een afspraak, hij zegt het lijkt wel of ik weer vier vriendinnen en een vriend erbij heb gekregen.
Ze wisselden elkaar hun adres uit en hij vertrok, hij is blij dat hij is geweest. Hij kan nu weer eens rustig slapen.
Hoofdpersoon:
-Pieter Vink
Hij is 42 jaar en is advocaat. Hij heeft een mooi huisje samen met zijn vrouw en 2 kinderen in de Achterhoek. Hij werkt in Zuthpen. Het is een goede man die niet snel op zijn teentjes getrapt is. Hij was de natuurlijke leider van de klas. Hij weet bijna niks meer van zijn schooljaren. Als hij met Joyce praat komt hij steeds meer te weten over vroeger. Hij voelde zich schuldig aan de dood van Sietse.
Bijpersonen:
-Sietse Boonstra
Hij was het pispaaltje van de klas. Hij was een ijverige jongen, wist altijd alle antwoorden en was 2 jaar jonger dan zijn klasgenoten. Hij werd echt altijd gepest en daardoor heeft hij zelfmoord gepleegd op de dag voor de eindexamens.
-Elly van Meurs
Ze is een zeer onvrouwelijke vrouw met een harde stem. Ze was een van de ergste pestkoppen van de klas. Ze heeft vieze dingen gedaan bij Sietse en ze pestte hem altijd. Ze was een klasgenoot van Pieter.
-Joyce
Ze was vroeger het vriendinnetje van Pieter. Nu helpt ze hem met herinneringen ophalen van vroeger. Ze is een aardige vrouw waarmee Pieter goed kan praten.
-Marleen
Zij was vroeger verliefd op Pieter. Zij heeft Sietse ook gepest omdat zij de beste van de klas was, totdat hij kwam.
-Rob Sluimer
Vroeger was hij een van de grootste pestkoppen. Vooral tijdens de gymles nam hij Sietse te pakken. Hij voelt zich daar nu schuldig over.
-Marja Vink
Zij is de vrouw van Pieter. Zij had de oplossing voor zijn nachtmerries.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in de school waar Pieter 25 jaar geleden opzat. Sommige terugblikken komen voor het Openluchtmuseum en bij Elly thuis tijdens een klassenfeest.
Tijd:
Het verhaal zou in deze tijd gebeurd kunnen zijn.
Het is eigenlijk 1 dag, maar het heeft veel flashbacks naar 25 jaar terug. Het is een niet-chronologisch verhaal.
Er zijn veel terugblikken. In die terugblikken lees je waarom Sietse gepest is en wat er 25 jaar geleden gebeurd is.
Het verhaal gaat steeds 25 jaar terug en dan weer 25 jaar verder.
C Mening:
Ik vond het spannend, vreemd, langdradig, lachwekkend, droevig.
Ik vond het spannend omdat sommige stukjes moest ik gewoon door blijven lezen zoals met dat stukje over die rechtszaak dat was ook wel spannend. Ik vond het vreemd omdat sommige kon ik het even niet bezig houden dan blader je weer een stukje terug en dan weet je het wel weer. Ik vond te langdradig omdat ze over een klein iets te lang door bleven zeuren en steeds ook hetzelfde. Ik vond het lachwekkend hoe ze de grapjes ze deden en hoe ze erop kwamen, maar het was niet leuk voor Sietse. Ik vond het droevig toen ik las dat hij zelfmoord had gepleegd en ergens kan ik dat ook wel begrijpen en dat hij door iedereen gepest werd was ook droevig.
Leeservaringen beschrijven:
1 Onderwerp:
Het onderwerp spreekt me heel erg aan. Ik heb heel veel voorgesteld hoe het is om zo een leven als Pieter te leiden dat is niks voor mij.
Ik geleerd om geen kinderen te pesten.
Ik ben het eens met de mening over het boek ik vind het goed dat Pieter toch naar die reünie is gegaan.
2 Gebeurtenissen:
Ik vond het wel te langdradig maar er kwamen weer nieuwe dingen in voor dat vond ik wel goed. Ik vond het schokkend dat Sietse zelfmoord had gepleegd. Ik vond het droevig met dat Sietse dat hij gepest werd. De gebeurtenis die het meeste indruk op me gemaakt heeft dat met dat hij zelfmoord had gepleegd.
3 Personages:
De hoofdpersoon zou ik niet willen zijn, anders zou ik mijn hele leven met een rotgevoel blijven lopen. Dat lijkt me niet echt fijn. Ik vind zijn gedrag eigenlijk wel normaal want als jij met een schuld loopt ben je ook helemaal van slag af. Ik vond het heel boeiend toen Pieter en Joyce allemaal dingen over Sietse ging vertellen. Ik denk dat ze allemaal wel echt konden bestaan. Ik kwam het meest te weten over Pieter Vink, want hij zit echt zijn gevoelens te vertellen. Ik vond het goed hoe hij zijn probleem heeft opgelost, ik zou hetzelfde doen.
4 Bouw:
Ik vind dat alles goed samenhangt. Ik vind het soms heel spannend in het verhaal zoals hij dood is gegaan. Soms werd een gebeurtenis te langdradig maar dan kwam er weer wat nieuws en dan was het weer leuk. Ik vond het boek makkelijk, voor mij dan. Sommige stukjes is het verhaal interessanter geworden. Alles wat er in het boek heeft met het onderwerp te maken dus het past bij elkaar. Er zitten heel veel terugblikken in het verhaal, daar werd ik soms een beetje gek van. Ik vind het een heel goed eind, want hij heeft het allemaal kunnen verwerken en nu kunt hij normaal gaan slapen.
5 Taalgebruik:
Ik vond het verhaal soms lastig om te lezen, dat kwam door steeds die terugblikken dan wist je even niet waar het nu weer over ging. Ik vond dat de verhouding overal mee klopte. De taal klopt bij de andere ook en bij Pieter ook. Hun zijn Nederlands dus dan moet het wel en ze spreken die taal ook.
D Informatie over auteur:
Jan de Zanger is geboren in 1932 in Schiedam. Na de tweede Wereldoorlog is hij opgenomen bij twee pleegouders en heeft in Denemarken gewoond.
Na zijn studie is hij twintig jaar leraar Nederlands geweest in Schiedam en daarna in Lochem. Hierna is hij van 1977 tot 1990 gaan schrijven. Jan de Zanger heeft gedichtenbundels, romans en jeugdboeken geschreven. Zijn eerste jeugdboek verscheen in 1981 genaamd "Ben is dood".
Andere jeugdboeken zijn:
In 1983 : Ik ben naar Wladiwostok.
In 1984 : Voor een halve zak drop.
In 1985 : De opschepper.
In 1986 : De knikker.
In 1986 : Desnoods met geweld.
In 1988 : Poepoe.
In 1988 : Dit been is korter.
In 1989 : De mensen kijken altijd zo.
In 1990 : Hadden we er maar wat van gezegd!
Jan de Zanger schreef jeugdboeken voor onder de 15 jaar. De onderwerpen gingen meestal over drugs, drank, pesten en relaties.
Hij overleed op 14 januari 1991 tijdens een bezoek aan Denemarken.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen