Boekverslag : Herman Brusselmans - Zijn Er Kanalen In Aalst?
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 956 woorden.

Samenvatting

Deel 1: Eduard Kronenburg werkt op het ministerie van A&T in Brussel. Daar rijdt hij elke morgen samen met zijn vrouw Gloria naartoe. Gloria rijdt nadien verder naar haar eigen werk. Zo gaat het nu al bijna een jaar, want Eduard heeft een enorme hekel aan treinen. In de trein krijgt hij meestal angstaanvallen. Op zijn werk is het ook alle dagen dezelfde sleur: hij moet werklozen ouder dan 50 jaar opbellen om te zien of ze nog leven (en dat uit een lijst van 50.000 mensen). Veel werkt hij echter niet: hij spot liever met de mensen die hij opbelt of leest gewoon de krant terwijl hij Jupiler drinkt. Heel wat collega’s komen bijna dagelijks hun praatje maken: zo zijn er o.a. Kamiel (die dagelijks langskomt met het laatste nieuwtje), Valium (een ex-vriendinnetje), Splendide, Dolf (zijn beste vriend) en Mabiche (de vriendin van Dolf). Wanneer Eduard op een middag uitgenodigd wordt bij Splendide beseft hij wat hij al een tijdje voelde maar niet wou toegeven: hij is verliefd op Mabiche, de vriendin van zijn beste vriend! Wanneer Mabiche hem vertelt dat ze over hem gedroomd heeft loopt hij helemaal op wolkjes. De dagen erna komt Mabiche dagelijks eens bij hem langs om hem gezelschap te houden op kantoor.

Deel 2: twee maanden later verhuist Eduard van Iddergem naar Gent. Veel verandert die verhuis eigenlijk niet. Gloria voelt zich gelukkig in de nieuwe flat, maar Eduard beseft dat hijzelf helemaal niet zo gelukkig is. De liefde voor Mabiche heeft zijn hele bestaan overhoop gegooid. Gloria is van die liefde op de hoogte gebracht, ze moet er nu en dan eens om huilen, maar ze blijft van Eduard houden. Aan Dolf durft hij niets te vertellen: hij is bang zijn beste vriend te verliezen en beseft dat hij een grote stommiteit begaat. Zelfs wanneer Dolf te weten komt dat Mabiche hem bedriegt met een andere man en Eduard dus op zijn beurt ook bedrogen wordt blijft hij stapelverliefd op haar en slikt de excuses. Toch vertrekt ze voor 3 weken op vakantie om alles eens op een rijtje te zetten. Dan wordt Eduard ziek en moe hij van de dokter een paar weken thuisblijven. Hij voelt zich moe, gestoord, angstig, zwak, ijlend, … Kortom, hij beseft dat het zo niet langer kan blijven duren, dat er iets moet veranderen.

Deel 3: in november heeft hij dan eindelijk een besluit genomen: hij gaat weg uit Brussel, weg uit België. Zijn collega’s denken eerst dat het om een grap gaat, zeker wanneer ze horen dat hij schrijver wil worden. Maar het wordt al snel duidelijk dat Eduard het meent, hij zegt hen dat een terugkeer uitgesloten is. Hij wil zijn collega’s enkel nog terugzien in andere tijden, op andere plaatsen. Op 30 december is er het afscheid van Splendide en Dolf. De dag erna is het heel wat moeilijker: dan neemt hij definitief afscheid van Mabiche. Haar zal hij nooit terugzien. Hij houdt te veel van Gloria en heeft spijt van wat hij gedaan heeft. Hij wil in Amsterdam eindelijk eens orde kunnen scheppen in zijn leven: hij is de dagelijkse sleur meer dan beu. Hij wordt langzaam gek: alles is hem boven het hoofd gegroeid.



Plaatsbespreking

Dit verhaal speelt zich grotendeels af op het ministerie van A&T in Brussel. Soms speelt het zich af bij Eduard thuis, in Gent. Er is niet zo veel aandacht besteed aan plaatsbeschrijvingen, de klemtoon wordt vooral gelegd op kenmerken van een bepaalde plaats. Gent wordt bijvoorbeeld de stad van de dwaze herinneringen en het vlugge vergeten genoemd. In Brussel wordt de Grote Markt heel duidelijk vermeld wanneer het Belgische Nationale Voetbalelftal vierde eindigt in Mexico en er daar duizenden mensen feest vieren. Maar, de Grote Markt zelf wordt niet uitgebreider omschreven.

De plaats heeft een grote invloed op de gebeurtenissen! De combinatie van tijd, plaats en personen bepaalt zelfs het hele verhaal. Het is namelijk die combinatie die Eduard volledig boven het hoofd groeit in de loop van het verhaal. Hij begint hoe langer hoe cmeer compleet zot te worden in Brussel en is de alledaagse sleur meer dan beu. Hij wil zijn vrienden zien in andere tijden, op andere plaatsen en in andere omstandigheden. Op een andere plaats gaan wonen (Amsterdam) en van beroep veranderen (schrijver) is volgens Eduard de uiteindelijke oplossing. Op de andere personages heeft de plaats enkel onrechtstreeks (door Eduard) invloed gehad, zij voelden zich gewoon goed waar ze woonden en wilden dat graag zo houden.



Persoonlijk oordeel

Ik vond dit een licht, speels boek waar je je goed bij voelt. Fascinerend is het echter niet: daarvoor zijn er veel te weinig boeiende gebeurtenissen. Het thema sprak me in het begin niet aan: ik heb een hekel aan mensen die hele dagen niets anders doen dan zuipen, roken, kletsen, … en geen doel hebben in hun leven. Toch heeft het mij iets geleerd over zulke mensen, ik kan ze iets beter begrijpen. De opbouw van het verhaal is heel eenvoudig, te eenvoudig. Het gaat niet naar een hoogtepunt toe, alles duurt te lang en het einde stelt teleur. Gelukkig zorgt de humoristische noot ervoor dat je toch nog verder blijft lezen. De taal is heel vlot, je moet niet voortdurend zinnen opnieuw lezen. Het woordgebruik komt meestal heel irritant over. Woorden zoals wijf, bakkes, gezeik, bullshit, klootzak, godverdomme, enz. lees je om de haverklap. De meestal geslaagde grappen en de gedurfde manier waarop Brusselmans schrijft over dit thema maken het boek origineel.

Voor wie graag gewaagde, ruwe boeken leest is dit een aanrader. Wie op zoek is naar een kwalitatief hoogstaand boek zou zich bij het lezen van dit verhaal wel eens verschrikkelijk kunnen ergeren aan het taalgebruik. Ikzelf zit daar zo ergens tussenin.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen