Boekverslag : - De Kunstrijder
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1132 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1132 woorden.
Mijn mening over zijn boek(en)
Ik vind het een heel leuk boek vooral omdat het op zo'n leuke manier geschreven is. Het is echt geen moment saai en dat vind ik echt heel belangrijk aan een goed boek. Dit zijn alle boeken die ik al van hem heb gelezen: De Kunstrijder
Gevangenis met een open deur
De kloof
Briefgeheim
Oorlogswinter en Koning van katoren
Ik vond alle boeken leuk om te lezen maar de kunstrijder vond ik het aller leukst
Titel:
De Kunstrijder: Patrick zit in een rolstoel, die rolstoel gebruiken ze om originele gestolen schilderijen weer een museum binnen te smokkelen om ze terug te hangen en daarom noemen ze Patrick "de kunstrijder".
Het genre is een:
een Detective.
Over de schrijver:
Jan Cornelis Terlouw, geboren in Kamperveen op 15 november 1931. Is van beroep politicus in Nederland en schrijver van vooral kinderboeken. Studeerde wis- en natuurkunde in Utrecht. In 1971 werd hij voor de Democraten D66 lid van de Tweede Kamer. In 1973 fractievoorzitter geworden. In het tweede en derde kabinet-Van Agt (1981B1982) was Terlouw minister van Economische Zaken en vice-premier. In 1983 werd hij secretaris-generaal van de Conferentie van Europese Vervoersministers, met als standplaats Parijs. Van 1991 tot eind 1996 was hij Commissaris der Koningin in de provincie Gelderland. In 1997 is hij benoemd tot bijzonder hoogleraar op het terrein van de grootstedelijke problematiek aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn eerste (kinder)boek was Pjotr (1970). Voor Koning van Katoren (1971) en voor Oorlogswinter (1972) ontving hij een Gouden Griffel. In deze boeken weet hij een spannende manier van vertellen te combineren met een politieke boodschap. Hij schreef o.a. De avonturen van oom Willibrord (1970) Briefgeheim (1973); Oosterschelde, windkracht 10 (1976); De Derde Kamer (1978); De kloof (1983). Gevangenis met een open deur (1986).
Personen:
Hoofdpersonen
Patrick, Hij is 15 jaar en zit in een rolstoel, omdat hij spastisch is geboren, vroeger zat hij daar wel mee. Maar daar is hij nu overheen, hij maakt daar nu zelfs grapjes over, zoals " ik ga vandaag maar eens een 5km hardlopen". Daaruit blijkt dat hij zeer stevig in zijn schoenen staat.
Ook moet hij het probleem van de verdwenen schilderijen oplossen. Omdat dit vooral geheim moest blijven. Werd hij zelfstandiger en kreeg meer verantwoordelijkheidsgevoel. Hij vertrouwt op zijn beste vriend Tom. En wordt in de loop van het verhaal verliefd op Victoria, hierdoor wordt hij iets onzekerder. Tom is Patrick's beste vriend en is ook 15 jaar. Hij is doof, maar hij heeft in verloop van tijd leren liplezen met Patrick kan hij via gebarentaal communiceren. Hij en Patrick weten elkaar perfect aan te voelen. Ze weten precies waneer ze wat moeten 'zeggen' en wanneer ze niets moeten zeggen. Doordat hij als dove een beetje geïsoleerd is. Voelt hij zich soms alleen.
Bijpersonen
Victoria, Zij is ook 15 jaar en komt later in het verhaal in aanraking met Tom en Patrick.
Het blijkt dat ze dat ze alles niet voor zichzelf doet, haar broertje betekent veel voor haar, haar vader is sinds het ongeluk niet erg aanspreekbaar. Ze is zeer sociaal later wordt ze ook verliefd op Patrick wat haar ook onzeker maakt.
Lucie, Zij is net 12 jaar en is blind, ze heeft veel mensenkennis en kan heel goed kontakt maken met mensen, daar maken Tom en Patrick ook gebruik van, Als ze wil weten hoe iemand eruit ziet vraagt ze altijd of ze even aan z'n gezicht mag voelen.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in een kleine stad waar het Jan Steen museum staat, ergens in Nederland (in het museum, buiten en bij de kinderen thuis).
Tijd:
Het verhaal speelt zich af in onze tijd, in een periode van 2 à 3 maanden.
Er wordt vaak terug gesprongen in de tijd, eerst wordt er verteld wat 1 persoon beleeft en daarna wat een ander persoon (tegelijkertijd) beleefde. Maar voor de rest wordt alles verteld in de volgorde zoals het gebeurt.
Samenvatting:
Het boek gaat over 2 Jongens Patrick en Tom.
Zij maken op een avond nog even een wandelingetje en als ze dan even gaan zitten in het park voor het Jan Steen museum zien ze een meisje met een pak de kelders van het museum in lopen. Als het meisje weer verdwenen is gaat Tom even een kijkje nemen. Als Tom weer terug is bij Patrick vertelt hij dat het ,het schilderij was wat een paar jaar geleden was gestolen. Daar willen ze natuurlijk meer van weten en ze proberen in contact te komen met het meisje. Daarvoor vragen ze Lucie zij is net als Tom en Patrick lid van de GENGK (de vereniging voor gehandicapte en niet gehandicapte kinderen). Tom is namelijk doof en Patrick zit in een rolstoel en Lucie is blind. Na een tijdje komen ze in contact met het meisje. Zij heet Victoria Roerig. Victoria vertelt hun na veel gedraai het hele verhaal. Dan blijkt dat ze vroeger op de terugweg van vakantie een ongeluk hebben gehad. Waarbij haar moeder om het leven was gekomen en waardoor haar broertje gehandicapt was geworden. Haar vader was daarna helemaal doorgedraaid en had zich helemaal afgesloten van de mensen. Hij werkte alleen nog en deed boodschappen. Z'n zoon was altijd alleen thuis en zat daar maar in een stoel. Toen heeft meneer Roerig schilderijen gestolen zodat z'n zoon ernaar kon kijken. Victoria liet ze allemaal na maken en bracht de echte schilderijen terug naar het museum. Daarmee was nog lang niet alles opgelost, want het schilderij dat Victoria die avond had teruggebracht was gestolen. Ze konden de Politie er natuurlijk niet bij halen dus moesten ze de daders zelf vinden. Toen waren ze erachter gekomen dat de daders steeds door de straat liepen of reden om te kijken of Victoria alweer een nieuw schilderij terug bracht. Ze probeerden toen in contact te komen met de daders doormiddel van Lucie maar die werd toen ontvoerd . Nou zei kwam weer terug maar daar hadden ze het schilderij nog niet mee terug. Na een lange zoekactie kwamen ze erachter dat meneer van Wijngaarden en meneer Oerle erachter zaten. Toen dat schilderij weer terug in het museum hing moesten de andere schilderijen ook nog terug. Meneer Roerig was alweer een beetje zichzelf geworden en zag in dat in dat het zo niet langer ging met zijn zoon. Hij kocht een rolstoel en Tony (zo heet het broertje) mocht ook bij de GENGK.
Spanning in het boek:
Het is spannend omdat je ,je heel goed in de hoofdpersoon in kunt leven doordat de schrijver alle gedachten van de hoofdpersoon heel goed omschrijft en de omgeving.
Je zit ook op het zelfde niveau als de hoofdpersoon daarmee bedoel ik dat je alles op het zelfde moment meemaakt als de hoofdpersoon er is dus geen lezers voor of achterstand. Dat is zo leuk omdat het ook een beetje een detective verhaal is en je dus echt mee gaat denken met de hoofdpersoon.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen