Boekverslag : Georges Simenon - Maigret Et Le Clochard
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1415 woorden. |
Zakelijke gegevens Auteur: Georges Simenon Titel: Maigret et le Clochard Maigret et le clochard, Wolters/Noordhof, Groningen, 1970, 94 bladzijden. Genre: Psychologische roman Eerste reactie Ik heb dit boek niet zelf gekozen. We hebben dit boek met de hele klas gelezen, en dus had je zelf geen keuze. Toen ik het werk net gelezen had vond ik het op zich best wel leuk. Het onderwerp spreekt mij wel aan (het boek gaat over een moord die opgelost moet worden). Maar ik vond het verhaal in dit boek niet zo leuk, het is niet zo leuk verteld. Ik vond het een beetje langdradig, er werd heel lang over hetzelfde doorgepraat, gedacht en geschreven. Maar het onderzoek op zich vond ik wel leuk. Het zat heel logisch in elkaar, alles klopte. Er is goed over nagedacht door de schrijver. Verdieping Samenvatting: Francois Keller woont samen met zijn vrouw in het stadje Mullhouse. Zijn vrouw erft heel veel geld van een verongelukt familielid. Francois is bang dat zijn vrouw door al dat geld verwaand wordt en uit de hoogte gaat doen, en daarom gaat hij bij haar weg. Hij vertrekt naar Gabon om daar als dokter mensen te helpen. Als hij terugkomt gaat hij zwerven in Parijs, want hij wil niet terug naar zijn vrouw. Hij leeft onder de ‘Pont du Marie’, dit is een brug. Op een nacht als hij ligt te slapen wordt hij met een fles op zijn hoofd geslagen. Hij raakt bewusteloos en wordt in het water gegooid. Even later wordt hij gered en naar het ziekenhuis gebracht. Inspecteur Maigret gaat deze zaak onderzoeken. Hij gaat heel veel mensen ondervragen, o.a. mevrouw Keller. Hij ondervraagt ook de mensen in de boten in de buurt van de ‘Pont du Marie’, waaronder Jef van Houte. Hij en nog iemand anders zeggen allebei dat ze een rode Peugot hebben gezien. Maigret trekt dit na, en de 2 mannen die in die auto zaten blijken er niks mee te maken te hebben. Als Maigret de zwerver gaat ondervragen lijkt hij in de ogen van de zwerver te zien dat Jef van Houte de dader is, door de blik als hij het over hem heeft. Hij pakt Jef op en verteld hem waarom hij denkt dat hij de dader is: de zwerver is een aantal jaren geleden getuige geweest van de moord op Jefs schoonvader. Jef had zijn schoonvader laten verdrinken. Jef is bang dat de zwerver alsnog zijn mond open trekt omdat hij terug gekomen is. Daarom slaat hij de man met een fles op zijn hoofd en gooit hem in het water. Een man op de boot ziet de zwerver liggen, en omdat Jef bang is dat hij alles gezien heeft, springt hij ook in het water en hij redt hem. Waarschijnlijk heeft Maigret met dit verhaal wel gelijk, maar wegens gebrek aan bewijs kon Jef niet opgepakt worden. Het verhaal is met korte zinnen geschreven en er komen heel veel dialogen in voor, als Maigret aan het ondervragen is bijvoorbeeld. Het verhaal speelt zich af in enkele weken in het voorjaar, ik denk in de jaren ’60. Het verhaal speelt zich af in Parijs, vooral aan de rivier de Seine (waar de ‘Pont du Marie’ is en waar dus ook die boten liggen). Soms was Maigret ook thuis of in het ziekenhuis. De hoofdpersoon in dit verhaal is inspecteur Maigret, want hij onderzoekt alles en je komt zijn gedachten en gevoelens te weten. Een ander belangrijk persoon is natuurlijk Jef van Houte, de waarschijnlijke dader, en de zwerver, op wie de aanslag gepleegd werd. In het verhaal spelen onder andere de volgende situaties: de aanslag op de zwerver alle situaties waarin Maigret de verdachten ondervroeg (bijvoorbeeld op de boot en op het politiebureau) Het verhaal is verteld in de hij-vorm. De schrijver vertelt het dus, maar je komt alle gedachten en gevoelens van Maigret te weten. Thema: het oplossen van de moord op een zwerver Er zijn heel veel tekstgedeelten typerend voor dat thema, eigenlijk heel het boek wel. Het boek gaat over de moord op de zwerver en Maigret die deze moord op gaat lossen, en dat is tegelijkertijd ook het thema. Het verband tussen de titel en het thema is heel logisch. De titel betekent: Maigret en de zwerver. Het verhaal gaat ook over inspecteur Maigret die de moord op een zwerver op moet lossen. Het werk is voor het eerst in 1970 geplubiceerd. De schrijver is Georges Simenon. Hij is in 1903 in BelgiĆ« geboren en hij is daar ook opgegroeid. Veel van zijn werken zijn in vrij veel talen vertaald, daarom is hij ook in veel landen heel veel bekend. Ik weet niet of hij nu nog leeft, maar als hij nog leeft is hij al wel heel oud. Het werk is in 1970 geschreven. Van die tijd weet ik dat de aandacht voor de dagelijkse werkelijkheid steeds groter werd en de realistische en de psycholische roman werden in die tijd het meest voorkomende genre. Dit boek is dus wel heel typerend voor de tijd waarin het geschreven werd. Het boek heeft echt met de werkelijkheid te maken, er gebeuren geen onlogische dingen. Het boek is ook een psychologische roman en die werden in die tijd ook steeds populairder. Dit werk is ook best wel typerend voor de schrijver. In de jaren ’30 en ’40 schreef hij bijna alleen maar psychologische romans en dit is ook zo’n roman, alleen wat later geschreven. Beoordeling De meest aangrijpende gebeurtenis in dit verhaal vind ik dat Maigret naar het ziekenhuis gaat om die zwerver te ondervragen. Die zwerver ligt daar dan echt zo zielig in z’n bed en hij zegt niks, al hoort hij Maigret wel. En de blik in zijn ogen ziet Maigret dan wat de man voelt. Dat vind ik echt een heel mooi stukje, vooral ook omdat het zo mooi verteld is. Ik vind het ook wel mooi dat Maigret zo met die zaak bezig is. Hij heeft het er thuis heel uitvoerig over en hij zit steeds met die knikker van die zwerver te spelen. Volgens mij zat hij er echt dag en nacht aan te denken. Ik vond dit verhaal best wel langdradig, er werd zo lang over alles verteld, dat het soms een beetje saai wordt. Als sommige dingen een beetje simpeler en korter verteld zouden worden zou het al een stuk leuker zijn. Ik kan dit boek wel met een televisieserie vergelijken, wel met meerdere. Dit is echt zo’n detectiveboek, en zo zijn er heel veel series op tv, vooral Duitse, zoals Wolf, Commissaris Rex en Baantjer. Er zijn ook wel veel dit soort boeken geschreven, maar daar zou ik zo snel geen voorbeeld van kunnen noemen. Ik vind dit wel een herkenbaar thema, heel veel boeken zijn erover geschreven. En het komt bijna in alle boeken en films wel een beetje terug. Het thema spreekt mij ook wel aan, dat soort boeken vind ik altijd wel leuk. Het taalgebruik vind ik best wel moeilijk, maar dat zal ook wel komen omdat het Frans is, en dat ken ik nooit zo goed. Ik snapte van dit boek niet echt veel, het is dat we het klassikaal gedaan hebben, anders had ik dit verslag niet kunnen maken. Ik vond dit werk niet zo heel erg goed. Het onderwerp was wel leuk, maar het was in dit werk niet leuk verteld. Het was best wel moeilijk en best wel langdradig, maar dat heb ik in dit verslag allemaal al uitgelegd. Als het verhaal minder langdradig zou zijn en als er meer spanning in zou zitten, zou het al een stuk leuker zijn geweest. Dat zou het ook al leuker zijn om te lezen. Aan de ene kant zou ik iemand anders dit boek wel aan willen raden, omdat het toch best wel een interessant onderwerp is. Je kan er ook best wel wat van leren, bijvoorbeeld dat je goed over de dingen na moet denken om iets te ontdekken en dat sommige dingen je meer aangrijpen dan je zou verwachten. Aan de andere kant zou ik dit boek ook weer niet aan willen raden, omdat het nogal langdradig is en omdat het moeilijk te lezen is, vind ik. Het valt volgens mij ook tegen. Als je het thema hoort denk je dat het een heel spannend boek is, maar dat valt dan weer tegen, zo spannend vind ik het helemaal niet. Maar dat is allemaal mijn mening, misschien vind iemand anders dit wel een heel erg mooi boek en kan die zich helemaal inleven. Dat weet je nooit. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |