Boekverslag : - Leny Mulder
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1186 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1186 woorden.
Aantal blz.
216
Inhoud van het boek
Het verhaal speelt zich grotendeels thuis af. Er komen ook stukken in voor, die zich op school afspelen.
Hoofdpersonen
Leny - paranormaal begaafd, aardig, sociaal
Bijfiguren
vader - rechttoe, rechtaan
moeder - ongerust, wantrouwend
Richard - geïnteresseerd
meneer Galenkamp - meelevend, aardig
oom Harold - bijgelovig
Verhaal
Als Leny van school af komt, loopt ze langs de Koetenplas. Daar ziet ze iets merk-waardigs. Ze ziet een hand met een mes boven de Koetenplas zweven. Ze komt overstuur thuis en verteld wat ze gezien heeft. Ze geloven haar niet en maken er grapjes over. Die avond ziet ze een man in haar kamer. Ze ziet ook steeds een lichtgevende band om iemand heen.
De volgende dag fietst ze met Esther naar school. Ze verteld wat ze gisteren heeft gezien en dat sommige mensen licht uitstralen. Ze moet erom lachen. Als ze thuis komt, is de koe Berta 12 ziek. Leny en haar vader gaan kijken. Ze ziet een lichtgevende band om Berta 12. Ze heeft een spijker in haar maag en zegt dat tegen haar vader. Na een paar dagen is Berta 12 genezen. Haar vader zit te piekeren, want hoe wist ze dat?
Die avond krijgt ze een nachtmerrie, dat Marco van de trekker af viel. Als Leny van school af komt, hoort ze haar vader en moeder praten. Ze moet naar een dokter, vindt haar moeder. Ze zijn allebij bang dat Leny net als haar tante Thea wordt. Die zit namelijk in een inrichting. Op school gaat het ook al niet zo goed. Ze haalt steeds meer onvoldoendes. Meneer Galenkamp heeft het door en praat met haar. Hij wil naar haar ouders, maar dat wil ze niet.
Zodra ze thuis is, hoort ze van Richard dat Marco een ongeluk heeft gehad. Hij is tegen de trekker van Ten Klooster gebotst en ligt nu in het ziekenhuis. Marco is al snel thuis. Hij heeft een scheurtje in zijn elleboog en op zijn knie heeft hij schrammen.
Meneer Galenkamp gaat nog eens met haar praten. Ze vertelt nu alles. Hij weet meer van deze dingen, want hij heeft erover gelezen. Hij wil haar graag helpen.
Als Esther en Leny naar huis fietsen, verteld Esther dat ze het allemaal maar onzin vindt en fietst weg.
Esther en Leny hebben het bijgelegd. Ze heeft een gouden tientje gevonden. Leny houdt het vast. Ze krijgt rare visioenen. Ze ziet dat meneer Geldermans Joden aan de Duitsers heeft geleverd. Ze besluiten naar Galenkamp te gaan. Hij zegt dat ze waar-schijnlijk helderziende is. Leny hoort dat haar ouders een weekendje weg gaan. Oom Harold blijft zolang op hun passen. Esther blijft ook logeren, want haar ouders zijn ook weg. Zodra Leny's ouders terug zijn, krijgen ze een telefoontje. De vader van Esther is niet terug gekomen. Leny pakt zijn foto en krijgt weer visioenen. Ze ziet tenten en caravans en een paaltje met het nummer 128 erop. De vader van Esther is gevonden. Hij is waarschijnlijk uitgegleden en tegen een betonnen weidepaal terechtgekomen.
Haar visioenen kloppen. Oom Harold weet het nu ook. Hij gelooft haar. Ze gaan naar een helderziende, meneer Bijlevelt. Die angstige beelden die ze ziet zijn geesten. Dat licht dat sommige mensen uitstralen, is het teken hoe mensen zich voelen. Dat wordt "aura" ge-noemd. Ze is nu een stuk wijzer geworden.
Die nacht hoort ze een stem in haar hoofd. Ze heet Stella en is er om haar te be-schermen. De volgende dag komt Esther huilend bij Leny. Ze is weggelopen. Ze mag van haar ouders niet meer met Leny omgaan, dat heeft de dominee gezegd. Ze brengen een bezoek aan de dominee, maar hij blijft bij zijn standpunt.
Als ze terugkomen is Marco weg. Ze zien licht bij de Koetenplas en gaan kijken. Er staan politieagenten en proberen iets uit het water te halen. Dan zien ze Marco met een vlot aan komen drijven. Iedereen is blij en lopen gezamenlijk naar huis. Daar praten Leny en Esther nog wat. Esther gelooft haar nu wel, maar het is wel erg raar.
Bouw van het verhaal
Er is een geen climax.
Het boek kent een open-einde, want je weet niet wat er verder met Leny ge-beurt.
Het verhaal wordt door de ogen van Leny gezien. Het wordt dus in de zij-vorm verteld.
Het verhaal is chronologisch opgebouwd.
Er zitten flashforwards in het boek, flashbacks komen er niet in voor.
Flashforwards
- Leny krijgt voorspellende dromen, die meestal uitkomen.
De dialoog en monoloog spelen een belangrijke rol.
Dialoog
Meneer Galenkamp -Leny
Leny -vader
Monoloog
Leny
moeder
Taalgebruik
Er komen lange maar makkelijke zinnen in voor. Het verhaal is in de tegenwoordige tijd geschreven.
Soort literatuur
Het verhaal is een thriller omdat er veel spanning in zit.
Over de schrijver
Evert Hartman werd geboren op 12 juli 1937 in Dedemsvaart en bleef daar tot zijn tiende wonen. Het gezin verhuisde naar Kampen. Daar ging hij studeren aan de HBS.
Na zijn eindexamen moest hij in militaire dienst. Daarna ging hij in Utrecht sociale geografie studeren. Al tijdens zijn studie werd hij leraar aardrijkskunde in Hoog-eveen. De leerlingen waren voor hem aardige proefkonijnen. Hij las stukken in de klas voor om te zien hoe de reacties waren.
Soms stopt hij het karakter van leerlingen of leraren in zijn boek. Zijn eerste drie boeken waren voor volwassenen bestemd. Het vierde boek oorlog zonder vrienden, werd een jeugdboek. Het had zo'n succes, dat hij vanaf dat moment zijn onderwerp en zijn stijl veranderde en alleen nog maar jeugdboeken ging schrijven. Hij kwam onmiddellijk volop in de belangstelling te staan. Dat had vooral te maken met het onderwerp van het boek. Hartman schri-jft namelijk een verhaal over een veertienjarige jongen in de Tweede Wereldoorlog die de zoon is van een NSB'e-r.
Hij wil de lezer boeien. Daarom maakt hij zijn boeken spannend en stop hij er een flinke portie actie in. Een gouden of zilveren griffel heeft Evert Hartman nooit gekregen. Voor oorlog zonder vrienden kreeg hij wel de Europese jeugdboekenprijs voor het meest actuele jeugdboek. Verder kreeg hij een eervolle vermelding bij de toekenning van de prijs van de Nederlandse kinderjury voor het bedreigde land en de droom in de woes-tijn.
Na het verschijnen van zijn laatste boek, de vloek van Polyphemos: de avonturen van Odysseus, overleed Evert Hartman op 7 april 1994.
Enkele werken
Vechten voor overmorgen
Morgen ben ik beter
Niemand houd mij tegen
Oorlog zonder vrienden
Het bedreigde land
Eigen mening
Ik vond het een heel mooi en leuk boek om te lezen. Er gebeuren veel verschillende en spannende dingen. Het is makkelijk te volgen en je blijft het heel snel doorlezen.
Titelverklaring
Het dertien jarige meisje Leny Mulder ziet dingen die een ander gewoon mens niet ziet. Bijvoorbeeld een lichtgevende band om iemand of iets heen. Ook ziet ze beelden van dingen die er niet zijn of die je normaal gesproken nooit zou kunnen waarnemen. Leny is paranormaal begaafd. Ze is telepathisch, heeft voorspellende dromen, krijgt beelden bij het zien of aanraken van voorwerpen en hoort stemmen van overledenen.
Thema
Dat je mensen met een paranormale gave niet moet plagen maar moet respecteren.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen