Inleiding:

Dit boek ben ik gaan lezen toen ik hoorde van de verfilming van het boek. Het leek mij een leuk onderwerp, maar ook een apart boek. Dit laatste bleek zeker zo te zijn. In dit boekverslag wil ik duidelijker proberen te begrijpen hoe dit boek in elkaar zit. En hoe de verschillende dingen weer met elkaar in verband staan. Misschien ook wat de overeenkomst is tussen de schrijver en het verhaal. Nadat ik nu het boek gelezen heb, wil ik antwoordt gaan geven op de verschillende punten van het boekverslag. Ik hoop dat ik hierdoor een duidelijker beeld krijg van hoe het boek in elkaar zit. Ik heb nadat ik het boek had gelezen ook de film gezien. In de verwerkingsopdracht zal ik hier verder op in gaan.

Over de Schrijver:

Kees van Beijnum is geboren en opgegroeid in Amsterdam. Als telg van een horecageslacht bracht hij het grootste deel van zijn jeugd door in cafés van zijn familie, in de omgeving van de Zeedijk. Na het gymnasium volgde een niet kinderachtig aantal baantjes, tot hij in 1991 besloot zich fulltime aan het schrijven te wijden. Dit heeft inmiddels diverse romans en filmscripts opgeleverd. In 1991 verscheen zijn eerste boek, Over het IJ, de reconstructie van een moord, dat in brede kring bewondering oogstte. 'Eindelijk een eigen equivalent van Truman Capotes In Cold Blood,' schreef René Zwaap in De Groene Amsterdammer.

Na Over het IJ verscheen begin 1994 Hier zijn leeuwen, waarmee de auteur als romancier debuteerde. Dit boek werd genomineerd voor de Debutantenprijs en geselecteerd voor de longlist van de Libris Literatuur Prijs.

Begin 1995 verscheen Dichter op de Zeedijk, een semi-autobiografische roman die door de lezers en critici in de armen werd gesloten. Dichter op de Zeedijk werd genomineerd voor de AKO-literatuurprijs. 'Een groot en groots boek,'aldus het jury rapport.

In De ordening (1998) bespeelt Van Beijnum weer een ander register dan in zijn voorgaande boeken. Het is een prikkelend en onderhoudend boek met een subtiele intrige, een roman waarin de auteur de vraagstukken van zijn tijd geenszins uit de weg gaat.

En begin 2000 heeft Van Beijnum de problemen van de grote stad tot onderwerp gemaakt in zijn nieuwe roman. De oesters van Nam Kee is een geestige, met grote vaart en scherpte geschreven roman over hunkering. Hunkering naar waarheid, naar liefde en vooral naar 'echtheid'. De oesters van Nam Kee is bekroond met de Bordewijk-prijs 2001. De filmeditie is verschenen in mei 2002 .

Behalve romancier is van Beijnum ook actief als scenario schrijver. Hij schreef onder andere De langste reis, een door Pieter Verhoeff geregisseerde en door de VPRO uitgezonden televisiefilm, gebaseerd op de ontvoering van Gerrit-Jan Heijn. Deze film werd genomineerd voor het Gouden Kalf voor het beste tv-drama van 1996. Verder is Van Beijnum scenarist van Maten alsook van de speelfilm De zwarte Meteoor.

10.2 Kees van Beijnum heeft onder anderen geschreven: Over het IJ,de reconstructie van een

Moord, Hier zijn leeuwen, Dichter op de Zeedijk en De ordening.



De enige overeenkomst tussen de schrijver en de hoofdpersoon in het verhaal is dat beide een gymnasium opleiding hebben gevolgd. Alleen heeft Berry (de hoofdpersoon) zijn opleiding niet afgemaakt.

Samenvatting van het boek:

Het boek begint met dat de hoofdpersoon Berry Kooijmans wordt opgepakt door de gendarmerie in het oude vakantiehuisje van zijn ouders in het franse plaatsje Bretteville-sur-Laize. Eenmaal opgepakt en in de gevangenis gaat hij nog meer nadenken over zijn leven dan hij al deed. Helemaal vanaf het begin dat hij geboren werd tot aan nu. Er volgt een flash-back.



Je komt erachter dat Berry een niet al te braaf jongetje is. Hij liegt tegen iedereen en nog het meest tegen zijn moeder. Dat vindt hij eigenlijk helemaal niet leuk om te doen aangezien zijn moeder dit helemaal niet verdient (vindt hij zelf ook) en dat zij ondanks alles van haar zoon blijft houden.

Hij liegt bijvoorbeeld over het feit dat hij is geslaagd voor zijn VWO-examen. Berry zat namelijk op het gymnasium maar zag het 6e leerjaar echt niet meer zitten en is van school vertrokken. Hij vervalste een handtekening van zijn moeder voor een brief aan school met plotseling vertrek naar het buitenland. Vervolgens ging hij thuis de post onderscheppen en verbranden zodat zijn moeder niks in de gaten kon hebben.



In de tijd dat hij zogenaamd op school zit of aan het leren is, zit hij tekenfilms te kijken in de hoop zijn vaders stem te horen. Zijn vader is namelijk overleden en deed vroeger stemmetjes voor tekenfilms. Als hij geen tekenfilms kijkt zit hij bij zijn vrienden Otman en De Laatste Mode. Zijn vrienden zijn van het type veel drugs, alcohol en meisjes versieren en dan is alles best. Ze zitten vaak in de friettent van Fast Eddie, waar ze ook veel omgaan met Jamal en Gerrie Grolsch (zelfde soort types).

Ook tegen zijn vrienden liegt hij veel. Bijvoorbeeld over zijn vader.

Tegen hen heeft hij gezegd dat zijn vader is opgepakt in Lyon wegens een grote cokedeal en nu in de gevangenis zit, terwijl hij dus eigenlijk gewoon dood is.



Het echte verhaal begint pas op het moment dat Berry, Thera op straat tegen komt, terwijl hij knipperende horentjes verkoopt. Later komt hij haar opnieuw tegen in een restaurant. Ze denkt dat hij de fotograaf is met wie ze had afgesproken omdat hij zijn fototoestel op de rand van zijn tafel heeft liggen. Op deze manier komt Berry met Thera in gesprek.Thera is een stripdanseres en een softporno model. Berry is de fotograaf die ze zocht helemaal niet maar hij maakt graag foto’s van wolken en was bij toeval naderhand in dat restaurant gaan zitten. Thera gaat niet verder op zoek naar de fotograaf met wie ze dan wel afgesproken had maar gaat winkelen met Berry en naderhand neemt ze hem mee naar het restaurant Nam Kee en trakteert ze hem op oesters.

Uiteindelijk worden ze verliefd en trekt Berry min of meer bij haar in. Na een tijdje hebben ze allebei geen zin meer in Amsterdam. Bij allebei is het thuis saai en ook kunnen ze met elkaars familie niet goed opschieten. Ze besluiten om met zijn tweeën te gaan reizen. Na een aantal dagen hard nadenken hoe ze aan genoeg geld kunnen komen voor een reis naar Bali en Arizona, komt Thera met een geweldig idee. Ze verhuren Thera’s gehuurde appartement en 15 verschillende personen en verdienen hiermee veel geld (rond de 20000). Hiermee kopen ze tickets. Ze hebben de tickets en gaan eerst nog naar het Hilton hotel. Daar krijgt Thera weer last van epilepsie-aanvallen die ze als kind veel heeft gehad en ze moet naar het ziekenhuis. Naderhand gaat ze uitzieken bij haar moeder. Thera’s moeder moet niets van Berry weten, want hij heeft volgens haar slecht voor Thera gezorgd. Hij mag Thera niet zien. Thera wil hem opeens ook niet meer kennen, want er is van alles veranderd zegt ze. Berry wordt boos en wil weten wat er dan veranderd is. Het werkt alleen maar slecht en het gaat ‘uit’ met Thera.



‘Wat goed is, mag niet te lang duren, Diablo,’ zei Thera tijdens een van de nachten dat we van de zeepbellenkelder naar haar huis liepen.

‘Waarom niet?’ vroeg ik.

‘Voor je het weet ga je er nog in geloven. Je moet het net zo aanpakken als bij een feestje: laat komen en op tijd weer weg. Dat is het geheim, begrijp je?’

‘Nee,’ zei ik.

‘Komt wel,’ zei ze. ‘Geloof me, dat komt nog wel.



Berry kan dat niet geloven. Hij wil zijn Thera niet kwijt en blijft proberen. Niets helpt.

Tot overmaat van ramp trekt Thera ook weer in bij haar ex, Ben, die een vreselijke man is. Ook daar kan hij nauwelijks contact met haar krijgen. Op een dag belt hij aan bij Thera met een pistool achter zijn broekband. Thera doet open, Ben komt er ook bij en door wat geduw en getrek valt het pistool op de grond. Alledrie kijken ze er verbaasd naar. Uiteindelijk loopt Thera weg met Berry, maar maakt hem duidelijk dat hij haar los moet laten.

Berry is totaal in de war. Hij gaat terug naar zijn criminele vrienden. Dan is er een feest ter ere van de opening van een nieuw jeugdcentrum in de Bijlmer. Berry gaat erheen, omdat zijn vrienden er ook zijn met een baantje als security-medewerker wat hij nogal dom vindt. Dan ziet hij op het feest een mooie steen liggen en hij raapt hem op. Uit pure wanhoop om al zijn verwarringen over Thera en de rest van zijn leven gooit hij de steen in de richting van de burgemeester. De steen raakt met een enorme klap de slaap van de burgemeester. Deze raakt daardoor in coma. Vervolgens vlucht Berry naar het park om weg te komen uit de hysterische mensenmassa. Een agent vindt hem in het park en herkent hem van de signalering van de dader. Als de agent hem wil arresteren schiet Berry de agent in zijn been met het pistool dat hij (echt) toevallig bij zich had.



Na deze gebeurtenissen rent hij naar huis en pakt de eerste trein richting Bretteville-sur-Laize. Daar wordt hij dus uiteindelijk opgepakt. Eerst vanwege inbraak in het vakantiehuisje en dan blijkt al gauw dat hij aan nog meer zaken schuldig is.

Berry belandt in de gevangenis. In de Bijlmerbajes, krijgt hij bezoek van zijn moeder en Rein. De laatste verteld hem dat hun vader vreemd is gegaan. Berry gelooft het niet, maar ziet later in dat het verhaal toch wel klopt. De psychiater die hem uithoort, wil alles terug brengen op zijn vader, maar hij blijft liegen. Berry wordt schuldig bevonden en krijgt 4 jaar voor poging tot doodslag. In de gevangenis blikt terug op zijn leven……

Thema:

Het thema is liefde. De relatie tussen Thera en Berry is het belangrijkste motief en speelt een grote rol in het verhaal. Later verandert de liefde in een onmogelijke liefde voor Berry, omdat hij haar terug wil en zij is nu met Ben.

Dit komt terug in het oesters eten in Nam Kee. Thera houdt daarvan, Berry vindt het vies, maar eet ze toch omdat hij van Thera houdt.

Wat ook met liefde te maken heeft, is de liefde voor zijn vader. Berry heeft zijn dood niet goed verwerkt en idealiseert zijn vader, terwijl, volgens Rein, zijn vader te veel dronk en vreemdging.

Een ander thema is criminaliteit. Jongeren die tot criminaliteit overgaan en een maatschappelijk werker die deze jongeren probeert te helpen. Ook lichten Thera en Berry 15 mensen op door het huis dat Thera huurt aan al deze mensen te verhuren. En natuurlijk het feit dat Berry in het laatste deel een steen gooit naar de burgemeester en inbreekt in een vakantie huisje in Frankrijk.

Motieven:

Een van de belangrijkste motieven is leugen en waarheid, dat komt namelijk steeds en in alles, en met iedereen terug.

Berry liegt tegen zijn moeder dat hij nog op school zit en dat hij zijn eindexamen heeft gehaald.

Tegenover zijn vrienden doet hij alsof hij net zoals hen is, een keiharde straatjongen met een grote bek, maar eigenlijk is dat dus niet zo. Berry is in het echt dus heel verlegen. Tegen Thera liegt hij dat hij de Raymond de fotograaf is.

Thera liegt ook tegen Berry, ze zegt dat ze het allemaal even niet meer aan kan, maar trekt toch weer bij Ben in.

Berry liegt ook tegen zichzelf, hij wil niet herinnerd worden aan hoe diep hij in de problemen zit en zoekt zijn toevlucht in drank en drugs. Ook wil hij niet geloven dat Thera bij hem weg is. Hij dacht dat hij de grote liefde van zijn leven had gevonden, maar dit blijkt ook een grote leugen te zijn.

Als Berry in de gevangenis zit, komt hij er ook achter dat zijn vader tegen hem gelogen heeft. De mooiste herinnering die hij altijd van zijn vader had, was het toen ze samen verdrietig waren omdat hun paard dood was gegaan. Eigenlijk was zijn vader niet hierom verdrietig, maar hij moest Berry vertellen dat hij een andere vrouw had en dus bij hen wegging.

Ook de dood van zijn paard komt vaak terug, het beeld dat hij van het kadaver heeft.

Een ander motief is de foto’s die hij steeds maakt. Hij fotografeert altijd de lucht, nooit mensen. Ik denk dat dit is omdat hij niemand echt vertrouwd.

Hij heeft ook met zijn broer een haat- liefde relatie.

De enige die hij over zijn dubbelleven in vertrouwen neemt, is Thera, de ‘wiebeldanseres’ die op straat twee knipperende duivelse horentjes van hem koopt. Ze krijgen een heel intense liefdesrelatie die daar door ook complicaties veroorzaken.

Goed en Kwaad:

Berry:

Goede eigenschappen:

- Hij is zeer trouw, en als hij voor iemand gaat is dat voor de volle 100%. Dit blijkt uit het feit dat hij bijna alles voor Thera over heeft en hij zelfs de neiging heeft om zijn vrienden in de steek te laten voor haar. Het enige waar zijn wereld omdraait is Thera.

- Hij wil niemand kwetsen, hij krijgt dan ook last van een schuldgevoel nadat hij zijn moeders auto heeft gestolen



Slechte eigenschappen:

- Hij liegt tegen iedereen, tegen iedereen verteld hij wel leugens tegen zijn vrienden zegt hij niet dat hij uit de villawijk van de stad komt, maar dat hij ook bij hen in de buurt woont. Ook doet hij zich veel stoerder voor dan hij in werkelijkheid is. Tegen zijn moeder verteld hij niet dat hij met het Gymnasium is gestopt en ook niet dat hij haar auto in de prak heeft gereden.

- Hij kan agressief zijn.





Thera:

Goede eigenschappen:

- Ze geeft Berry wel liefde in het begin en luistert naar hem.



Slechte eigenschappen:

- Ze is soms egoïstisch, doordat ze zelf niet lekker in haar vel zit, waardoor ze vooral aan haarzelf denkt en er geen rekening mee houd hoe andere mensen zich onder haar gedrag kunnen voelen. Bijvoorbeeld wanneer ze Berry laat zitten zonder een duidelijke verklaring, hij blijft met veel vraagtekens zitten waardoor hij het niet goed kan afsluiten. Ook gaat ze ieder contact met hem uit de weg zodat hij zich rot blijft voelen en niet weet waar hij aan toe is.

- Ze legt niet goed aan Berry uit hoe ze zich voelt waardoor hij niet weet waar hij aan toe is.

Personages:

Berry: 18 jaar oud, voormalig gymnasiast. Zijn leven bestaat uit leugens en bedriegerijen en zijn obsessie voor zijn ex-vriendin Thera. Hij raakt op het verkeerde pad en belandt uiteindelijk in de gevangenis.

Thera: Berry's eerste echte vriendin waar hij verliefd op is. Ze hebben een leuke tijd samen, maar uiteindelijk maakt Thera er een einde aan. Thera is een stripper en model. Ze krijgt later in het verhaal ook last van epilepsieaanvallen.

Berry's moeder, Ellen: werkt bij de reclassering. Schaamt zich dan ook voor het feit dat haar zoon uiteindelijk inde gevangenis zit, want haar collega's zullen dan over haar roddelen.

Berry's vader, Peter: overlijdt aan een hartstilstand. Was Berry's grote voorbeeld. Na zijn overlijden gaat het dan ook bergafwaarts met Berry.

Rein: Berry's oudere broer, die volgens Berry de wijsheid in pacht heeft op een burgerlijke manier. Net als zijn moeder.

Perspectief:

Het verhaal word verteld in de ik-vertel situatie, je ziet het door de ogen van Berry, hij verteld hoe zijn leven was. En haalt de herinneringen aan zn vrienden, zn ex-vriendin Thera en de vakanties met zijn familie in Frankrijk, en de gesprekken met de psychiater op. Door die flashbacks kun je, je goed inleven in zijn persoon. En wordt het verhaal levendiger en niet saai.

Vertelwijze:

De schrijver gebruikt simpele, begrijpbare zinnen waarin geen moeilijke woorden voorkomen. Het is

meer de schrijfstijl waarin jongeren praten. Wel met veel met veel schelwoorden. Naast schelwoorden , worden er ook vaak titels van film en zinnen uit liedjes genoemd. Ook haalt de schrijver een grapje uit met Ben. Ben is de man waar Thera eerst een hekel aan had, maar toch bij hem intrekt. Berry komt als hij op straat loopt, op tv, in de tram steeds de spotjes tegen van Ben, een telefoonmaatschappij die reclame maakt met Ik ben Ben, Jan & Ben enz.

Titelverklaring:

Er is een restaurantje, Nam Kee, waar Berry en Thera, de twee hoofdpersonen, vaak oesters eten. Ze eten die ook de eerste dag dat ze elkaar leren kennen. Berry lust ze eigenlijk niet echt, maar hij eet ze omdat het Thera's lievelingseten is. Oesters staan op zich natuurlijk voor liefde. In films bijvoorbeeld worden ze heel vaak gegeten door (rijke) koppels die uitgaan. Dus de oesters van Nam Kee staan voor de liefde tussen Berry en Thera.

Plaats:

Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Amsterdam, op verschillende plekken: snackbar Fast Eddie, het huis waar Berry met zijn broer en moeder woont, het appartement dat Thera van een oudere vrouw huurde, het Hilton hotel.

Voor een deel speelt het verhaal zich ook af in Bretteville-sur-Laize, een plaatsje in Frankrijk waar zijn ouders een vakantiehuisje hadden.

En natuurlijk nog een klein deel in de gevangenis.

Identificatie:

Ik vind het moeilijk om me met iemand te identificeren, omdat beide hoofdpersonen een hele aparte manier van leven en karakter hebben. Maar dan denk ik nog het meest met Berry omdat hij toch nog heel duidelijk sommige gevoelens kan tonen. Alleen zal ik minder snel tot zulke daden komen wanneer ik in de put zit. Ik vind het dus heel erg moeilijk om met een van de hoofdpersonen te identificeren.

Mijn mening:

Ik vond het een goed boek alleen wel wat vaag, waardoor ik sommige stukjes opnieuw moest lezen. Ik vond het een boek dat goed in deze tijd past, namelijk over jongeren met een probleem ed.. De film vond ik wat minder maar wel leuk om een keer gezien te hebben. Waarschijnlijk zal ik het boek nog een keer lezen om sommige dingen nog duidelijker te begrijpen.