Boekverslag : Wim De Bie - Meneer Foppe Over De Rooie
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1552 woorden.

VERKLARING VAN DE TITEL

De titel heeft eigenlijk twee betekenissen. Ten eerste krijgt meneer Foppe flinke problemen met z'n kachel en krijgt hij brandwonden. Hij is in alle staten. Ten tweede loopt hij over hete kolen. Met het gevolg dat hij brandwonden oploopt.



DE VOORKANT VAN HET BOEK

Op de voorkant zie je meneer Foppe zitten met z'n hoed en oorkleppen op, want de kachel is uitgevallen en nu is het ijzig koud in huis. Hij zit met z'n voeten in een teiltje, want z'n voeten zijn verbrand.



PLAATSEN EN TIJDEN WAARIN HET VERHAAL SPEELT

Het verhaal speelt in de winter op verschillende locaties. Voor het merendeel bij meneer Foppe thuis, in de Hortensiastraat 8, maar het speelt zich ook af in de supermarkt, in Echteld en in Wisp.



MENEER FOPPE ZELF

Meneer Foppe is een werkeloos man van 56 jaar. Hij heeft een rode baard, een bril en bijna altijd een pet op. Hij is een ongelofelijke lul, dit zal blijken uit de volgende dingen. Hij heeft tot zijn veertigste jaar bij zijn ouders gewoond en in al die veertig jaar een keer een schoolvriend gehad. Dat was op z'n zevende. Toen was hij ongeveer tien dagen met Tom bevriend, maar toen meneer Foppe niet met Tom het ijs op durfde, was de vriendschap over. Nu woont hij iets meer dan tien jaar alleen en is werkeloos. Maar hij heeft wel gewerkt, maar toen de muren in zijn kantoortje gesloopt zouden worden, zodat hij tussen de andere mensen kwam te zitten is hij gestopt met werken. Dit komt omdat meneer Foppe bang is voor mensen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het volgende : op een gegeven moment is de kachel uitgevallen, en meneer Foppe denkt van :' ach,de buren zullen wel bellen naar de woningbouwvereniging.' Na 2 dagen is het nog niet opgelost en meneer Foppe denkt, dat hij toch maar moet gaan bellen. Van tevoren repeteert hij een gesprek altijd even. Zo nu dus ook en dan draait het er weer op uit bij zo'n repetitie, dat hij de schuldige is en dan belt hij dus maar niet.



BIJFIGUUR

De bijfiguur is René Grotebol. Dat is een man ongeveer als Emile Ratelband. Dus ook iemand die erg goed is in pep-talk. Meneer Foppe gaat hier naartoe, op het moment, dat hij in de nesten zit. Maar daar later meer over.



HET ONDERWERP VAN HET BOEK

Meneer Foppe, die twee grote problemen krijgt, die een normaal mens makkelijk kan oplossen, maar hij niet. Hij durft maar niet te bellen, want bij het repeteren van zo'n telefoongesprek, draait het er op uit, dat hij weer alle schuld krijgt.



HET THEMA VAN HET BOEK

Dit boek is geschreven voor de humor. Er zitten zoveel domme dingen in. Dat zou een normaal mens nooit meemaken. In dit boek komt ook naar voren, de strijd die meneer Foppe met zichzelf voert en de confrontatie met zichzelf en de eenvoudige zaken die hij maar niet op een goed manier kan oplossen.



DE BELANGRIJKSTE GEBEURTENISSEN

Meneer Foppe gaat naar de supermarkt om z'n wekelijkse boodschappen te halen en koopt een krant om te kunnen wegdromen bij de contact advertenties. Op een dag valt z'n kachel uit, maar hij durft eigenlijk niet te bellen, daar is hij te schijterig voor. Ten einde raad gaat hij naar een seminar van René Grotebol. Dat is een soort bijeenkomst, waarbij mensen opgepept worden. Als hij daar is, moet hij over hete kolen lopen en voor een avond voelt hij zich hartstikke tof. Maar de volgende dag blijkt dat hij brandwonden heeft van het over de hete kolen lopen. Je raadt het al, hij is weer te schijterig om de dokter te bellen en gaat ten einde raad naar Javinda (een soort Jomanda). Dit levert echter niks op.



SAMENVATTING

Het begint op zaterdagochtend, wanneer meneer Foppe volgens het reglement (=familietraditie) alle dingen doet, die hij dagelijks doet. 's Middags gaat hij naar de supermarkt om zijn wekelijkse boodschappen te doen. Hij koopt een krant om weg te dromen bij de contact-advertenties. De volgende dag wordt hij wakker en merkt, dat het vrij koud is in huis. Hij draait de kachel wat hoger. Maar na tijden is het nog even koud en hij merkt, dat de kachel het niet meer doet. Hij denkt, dat de buren hetzelfde probleem hebben en dat zij wel zullen bellen. Na een dag is het nog even koud en als hij stiekem bij de buren naar binnen kijkt, ziet hij, dat het daar heerlijk warm is. Hij denkt, dat hij dan toch maar de woningbouwvereniging moet bellen, maar als hij het gesprek dan repeteert, dan leidt het er toe, dat hij alle schuld krijgt en dat hij, doordat hij het niet gezegd heeft alle opgelopen schade moet betalen. Op een gegeven moment ziet hij op de t.v. een reclame voor het boek 'Hoppaa' van René Grotebol. Hij besluit het boek te kopen en hij leest het helemaal. Het boek interesseert hem zo, dat hij besluit naar een seminar van Rene Grotebol te gaan om van zijn problemen af te komen. Hij belt naar een speciaal nummer (nadat hij het gesprek eerst een paar keer heeft gerepeteerd) en vraagt wanneer er een seminar bij hem in de buurt is. Er blijkt woensdag om 20.00 uur een seminar te zijn in Echteld. Dat kost F500,-. 'Wel veel,' denkt meneer Foppe,' maar dat heb ik wel voor dit probleem over.' Op woensdag gaat hij om 14.30 uur weg om in ieder geval op tijd te zijn. Hij komt om 16.45 uur aan en hangt dan een paar uur rond in de stad en gaat dan naar de seminar. In het begin is hij nog schijterig, maar opeens gaat hij echt uit z'n dak en durft zelfs over hete kolen te lopen. Daarna gaat hij naar huis. Hij heeft zich nog nooit zo tof gevoeld. De volgende dag wordt hij wakker, met z'n kleren nog aan, want hij was die dag ervoor zo laat thuis gekomen. Hij merkt bij het uittrekken van zijn sokken, dat hij brandwonden heeft. In een klap is zijn toffe gevoel verdwenen. Hij is ook te schijterig om de dokter te bellen. Ten einde raad doet hij margarine onder z'n voeten. Hij zit ook veel met z'n voeten in een teil met warm water. Hij doet er die zaterdag dus ook vier uur over om zijn boodschappen te doen. Hij besluit naar Javinda te gaan in de veilinghal in Wisp. Hij informeert niet, wanneer er een bijeenkomst is en gaat op de gok met de trein er naar toe. Toevallig is er op dat moment een bijeenkomst. Deze kost maar F30,- in plaats van F500,-. Eerst gaat Javinda zich concentreren op iedereen op de bijeenkomst en dan op de mensen afzonderlijk. Nadat ze zich op meneer Foppe heeft geconcentreerd, denkt meneer Foppe, dat hij weer normaal kan lopen. Hij staat op om even een paar passen te maken. Hij valt neer. De brandwonden blijken helemaal niet genezen te zijn. Helaas heeft dit dus ook niet geholpen. Als meneer Foppe thuis komt vindt hij een brief van een mevrouw, die hij van gezicht kent, omdat zij elke ochtend de bus van 8.30 uur neemt. Hij kent haar niet, omdat hij ook elke ochtend die bus neemt, maar omdat hij elke ochtend die mensen van achter zijn gordijn bespiedt, als zij de bus nemen. Deze vrouw heeft het gemerkt. In de brief biedt zij hem hulp aan als hij ooit eens problemen heeft. Hij besluit haar te bellen, maar dan zal hij toch nog wel even het gesprek moeten repeteren.



MIJN MENING

Dit is het eerste boek wat ik echt met plezier heb gelezen. Ik lees erg weinig en vind dus niet zoveel boeken leuk. Overigens zijn er in deze 'serie' nog meer boeken. Ik denk, dat ik die ook ga lezen. Maar wat vond ik eigenlijk van meneer Foppe. Ik vond het een ongelofelijke maffe vent en ik kan me dus nauwelijks voorstellen,dat er ook maar een iemand op de hele wereld is zoals hij. Ik denk dat dit boek zeker niet gebaseerd is op de werkelijkheid, maar voor een heel klein deel wel. Bijvoorbeeld dat hij 40 jaar bij zijn ouders heeft gewoond en dat hij slecht durft op te bellen. Ik heb verteld, dat hij zo'n gesprek altijd eerst repeteert en dan toch maar weer van het gesprek afziet, omdat het slecht met hem afloopt. Als verduidelijking zal ik zo'n repetitie even citeren. Woningenbouw-medewerker : 'Met Van Zalingen.' Foppe : 'Goedemiddag, met Foppe, ik wilde even melden, dat mijn kachel het al een paar dagen niet doet.' W : 'Al een paar dagen niet, maar dat betekent dat binnen 24 uur de hele flat zonder verwarming zit. Nou daar zijn dan mooi klaar mee.' Na zo'n repetitie ziet hij er dan toch maar weer vanaf om te gaan bellen. Om weer verder te gaan over het boek in z'n algemeenheid vind ik het een heel goed boek en ik vind het boek een vette 9 waard. Er was ook geen moeilijk taalgebruik en het boek was ook niet moeilijk te volgen. Alleen 'in het boek komen' was even wat lastig. Kortom : het boek vond ik zeer humoristisch en makkelijk te begrijpen, ik ben dus ook heel zeker van plan de andere boeken in deze 'reeks' te lezen.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen