Boekverslag : Zang/gitaar - Metallica
Ingezonden Door: Geert Devleesschouwer
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1996 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1996 woorden.
SCRIPTIE ESTHETICA
van
I. COMPONIST:
Biografie
Begin 1982 is Metallica opgericht in Los Angeles. De band bestaat uit 4 leden waaronder James Hetfield (zang/gitaar), Kirk Hammett (leadgitaar),
Jason Newsted (basgitaar) en Lars Ulrich (drums). De basgitarist verliet onlangs de groep.
Metallica is een heavy metal band die over de hele wereld bekend en succesvol is. Ze zijn naast Guns N’ Roses de grootste heavy band ter wereld.
Het resultaat van hun muziek is een rond sterk percussieve akkoordenschema’s gevlochten gitaarstijl, afgewerkt met een Amerikaans gevoel voor perfectie en compositorische ‘hooklines’, die door Ulrichs gevarieerde drumpatronen van de juiste dynamiek worden voorzien. Ondanks hun supersnelle en energieke ritmes, weet de groep toch nog rustige passages en gitaarharmonieën in hun muziek te stoppen zónder het energieniveau aanzienlijk naar beneden te halen.
Hun eerste album (KILL ‘EM ALL) is uitgebracht in het jaar 1983. Sindsdien bracht de groep bijna elk jaar een nieuw album, maar nooit met overweldigend succes. Pas in 1991, wanneer ze het album METALLICA uitbrachten, kreeg Metallica haar verdiende grote publiek. Los van de gigantische verkopen in de rest van de wereld, scoorde Metallica binnen één jaar alleen in Nederland al drie Top 40-hits. Ook de concerten in het Feyenoord-stadion en op beide dagen van het Torhout/Werchter-festival waren volledig uitverkocht. Door dit succes kwamen hun oude albums ook terug naar boven en zelfs zo goed dat het nooit op single uitgebrachte nummer One een hoge notering wist te bereiken in de Top 100 Aller Tijden.
De groep kon het zich nu zelfs veroorloven om vijf jaar te wachten met nieuw plaatmateriaal. Pas in 1996 kwam hun nieuw album LOAD uit, halverwege 1997 RELOAD en in 1998 hun voorlaatste tot hiertoe (GARAGE INC.).
Opnieuw liet de groep niet meer van zich horen tot halverwege vorig jaar (2000). Metallica bracht een schitterend symfonisch concert waar al hun hits van vroeger terug gespeeld werden en opnieuw live werden opgenomen. Het album S&M was dan ook een schot in de roos voor Metallica.
Sindsdien is het weer stil rond Metallica, uitgezonderd dat ze voor de film MI:2 een soundtrack hebben gemaakt en dat Jason Newsted (tot mijn grote spijt) de groep heeft verlaten.
Andere werken
Metallica heeft dus al verschillende hits gescoord over heel de wereld en heeft in totaal al 10 albums uitgebracht:
- KILL ‘EM ALL (1983)
- RIDE THE LIGHTNING (1984)
- MASTER OF PUPPETS (1986)
- GARAGE DAYS RE-REVISITED (1987)
- ...AND JUSTICE FOR ALL (1988), waaronder de hit One.
- METALLICA (1991), waaronder de hits Enter Sandman, The Unforgiven, Nothing Else Matters, Wherever I May Roam en Sad But True (2x zelfs).
- LOAD (1996), waaronder de hits Until It Sleeps en Hero Of The Day.
- RELOAD (1997), waaronder de hits The Memory Remains en
The Unforgiven II
- GARAGE INC. (1998)
- S&M (2000)
Het genre op deze albums is bijna allemaal heavy metal/metal. Zoals je ook kunt zien beginnen de echte hits van Metallica pas vanaf het jaar 1991.
Historische betekenis
Metallica is een mijlpaal in de heavy metal en de hardrockhistorie. Zonder hen waren groepen zoals Korn, Slipknot e.a. er volgens mij nooit geweest of toch in kleiner aantal. Metallica is zo goed dat zelfs de meest fanatieke heavy metal-hater moet toegeven dat ze niet te onderschatten kwaliteiten bezit.
Boven van links naar rechts: James Hetfield en Jason Newsted.
Onder van links naar rechts: Lars Ulrich en Kirk Hammett.
II. MUZIEKWERK
Algemene gegevens
- Volledige titel: One (afkomstig van de CD …And Justice For All)
- Genre en bezetting: Heavy Metal/Metal, met een bezetting van twee elektrische gitaren, een basgitaar en de drums.
- Tekst en muziekauteurs: James Hetfield en Lars Ulrich
- Totale duur: 7min. 24sec.
Creatie van de tekst
De idee om van de buitenwereld gescheiden te worden, was het motief voor Hetfield en Ulrich om dit nummer te schrijven.
Het nummer One is gebaseerd op het boek Jonnie get your gun, waar Jonnie op een landmijn stapt, zo zijn armen en benen verliest en niet kan horen of spreken.
James Hetfield zingt dus over hoe het moet voelen om niet in staat te zijn te communiceren met de buitenwereld.
Andere versies
- Er is een andere versie gespeeld samen met het San Francisco Symphony Orchestra olv Michael Kamen. Deze is te beluisteren op de CD S&M (Symphony and Metallica).
- De bekende groep APOCALYPTICA, bestaande uit 4 groepsleden die heavy metal spelen op hun cello ‘s, heeft een aantal covers van Metallica waaronder ook het nummer One.
Stijl
Het ritme is bij dit soort muziek één van de belangrijkste elementen denk ik. Het is meestal zeer snel en kent verschillende variaties. Dit komt vooral door de geweldige drumtechnieken van Lars Ulrich. Wat ook knap is, zijn de momenten wanneer de gitaar, bas en drums zich op de beste manier in elkaar weten te haken.
Een minpuntje is wel dat de stem van Hetfield er niet zo geweldig doorkomt.
Op zijn stem is een effect gezet zodat zijn niet fantastische stemgeluid een beetje verdoezeld wordt en dus niet zo slecht klinkt.
Structuur / vorm
(Zie ook de bijgevoegde partituren van de twee gitaren. Ik heb de letters erop aangeduid)
- In het begin is er een intro waarbij de instrumenten één voor één erbij komen. Het eerste stuk van de intro, waar de eerste gitaar nog alleen speelt, is een melodie (M) die tot aan B’ herhaaldelijk blijft doorspelen. Wel af en toe met een variatie erin.
- Op het einde van de intro is er een stuk waar alle instrumenten samen een melodie spelen die telkens terugkomt na de twee strofes (C).
- De eerste strofe (A) en een refrein (B), met op het einde C.
- De tweede strofe, eigenlijk idem als de eerste alleen andere tekst, ook met op het einde C alleen hier met een kleine solo erbij.
- Het refrein met een deel andere tekst (B’).
- Een stuk instrumentaal (D) waarbij het laatste deel (D’) wordt gebruikt voor de volgende strofes (niet dezelfde klank als de eerste twee).
- D’ met tekst erbij.
- D’ met andere tekst erbij, maar wel op hetzelfde ritme.
- Het lange eindstuk (outro) met een grote solo, waarbij D’ eigenlijk zo goed als altijd blijft doorspelen.
Kort schematisch overzicht:
- Intro + C
- A B C
- A B C + kleine solo
- B’
- D + D’
- D’ met tekst
- D’ met tekst
- Outro met grote solo en D’ als ondertoon
III. BELUISTERING EN BESPREKING
Wanneer ik dit nummer voor de eerste keer hoorde, kan ik me eigenlijk niet meer goed herinneren. Dat is al even geleden. Wat ik wel denk, is dat ik het in het begin waarschijnlijk niet goed vond.
Nu denk ik daar helemaal anders over. Ik speel zelf elektrische gitaar en kijk wel op naar Metallica.
Het nummer is fantastisch opgebouwd. Het begint vrij rustig en naar het einde toe gaat het altijd sneller en sneller. En ook harder.
Ik heb het nummer ondertussen al zo vaak gehoord dat ik de verschillende partijen zo goed als helemaal vanbuiten ken en toch: het blijft mij boeien. Vooral de solo van Kirk Hammett op het einde vind ik geweldig. Hij speelt zo snel en toch zo zuiver.
De opname is zeer goed. Hiermee wil ik niet zeggen dat het allemaal even nauwkeurig en zuiver is. Maar dat is helemaal niet erg, want dat geeft wel een ‘cool’ effect. Zo blijf je wat in de stijl van de heavy metal.
Bij het album METALLICA bijvoorbeeld is dan weer wel gewerkt aan de nauwkeurigheid en de zuiverheid, maar iets te veel naar mijn zin. Als ik deze versie zou vergelijken met de symfonische versie, dan vind ik de originele versie toch beter. Bij de versie met het orkest gaat de grote solo op het einde van het nummer verloren door de te luide klanken van de trompetten.
Wat mij het meest getroffen heeft, heeft eigenlijk niets te maken met het nummer zelf. OK, het nummer zelf vind ik wel verbazingwekkend, maar wat ik nog verbazingwekkender vind, is dat het nummer nog altijd zo hoog genoteerd staat in de Top 100 Aller Tijden. Dit jaar stond het op de 6e notering in de lijst en dat vind ik toch wel knap voor ten eerste een nummer dat al vrij oud is en tweede een nummer dat pas succes kende 4 jaar nadat het was uitgebracht.
Ik heb al veel van Metallica beluisterd, en zal er zeker nog veel meer van beluisteren.
Vergelijking met een kunstwerk
Vergelijkingsvoorwerp: mijn elektrische gitaar.
Als ik One beluister voel ik dikwijls dezelfde soort emoties als op de momenten dat ik zelf mijn elektrische gitaar bespeel. Zachtheid, schoonheid, uitbundigheid, hardheid, boosheid, agressie, ontlading, stemmingen, ervaringen, ritme, energie.
Als ik naar One luister dan laat ik mij meevoeren door de muziek. Het spel van Metallica brengt me in een zekere sfeer die zich vermengt met mijn gevoelens en stemmingen van dat moment. Dat is ook zo als ik zelf gitaar speel. Ik creëer zelf muziek door noten en akkoorden, zachte en harde slagen of vriendelijk en lief getokkel. Ik uit mijn gevoelens door de manier van spelen en dat is elke keer anders.
Zo hoor ik nummer One ook dikwijls verschillend. Soms luister ik naar het nummer als troost of om me af te reageren. Andere keren wil ik hun manier van spelen doorgronden en ervan leren. Hun techniek, hun effecten, hun interpretaties wil ik evenaren (hoewel ik wel weet dat dit mij nooit zal lukken).
Het nummer One zet mij aan tot creatie van muziek. Ik ga er in op. Ik voel de drang om het nummer dat ik mooi vind ook te kunnen spelen.
Natuurlijk ben ik realist. Ik speel niet in een band, ik speel (nog) niet op een reusachtig podium voor een groot publiek en ik heb niet die installaties waar Metallica gebruik van maakt. Dat is het verschil. Maar tussen mijn gitaarspel en hun uitvoering van nummers is er een zekere band. Ik geniet van beide.
IV. BESLUIT
Ondanks het misschien niet bepaald indrukwekkende stemgeluid van James Hetfield, blijft dit toch een geweldig nummer. Het knappe soleerwerk van Kirk Hammett en het zéér creatief gedrum van Lars Ulrich maken dit nummer tot één van de beste oudste nummers van Metallica. Ook de bassist, Jason Newsted, geeft er schitterende lage tonen bij.
Het is een fantastische goede groep en ze maken hels knappe muziek. Voor mij is Metallica de beste metal-groep ooit.
V. BRONVERMELDING
- VANDER LINDEN, Frank, Metallica: “Metallica”, uit: Humo, 5 september 1991, humo 2661.
- De POP-ENCYCLOPEDIE (cd-rom) uitgeven door De Morgen.
- http://joroprod.com/, John, ...And Justice For All, 2 april 2001.
- http://www.metallica.com, Metallica, 2 april 2001.
- Onbekende bronnen.
Tekst van het nummer ONE
I Can't Remember Anything
Can't Tell If this Is True or Dream
Deep down Inside I Feel to Scream
this Terrible Silence Stops Me
Now That the War Is Through with Me
I'm Waking up I Can Not See
That There Is Not Much Left of Me
Nothing Is Real but Pain Now
Hold My Breath as I Wish for Death
Oh Please God, wake Me
Back in the Womb it’s Much Too Real
in Pumps Life That I must Feel
but Can't Look Forward to Reveal
Look to the Time When I'll Live
Fed Through the Tube That Sticks in Me
Just like a Wartime Novelty
Tied to Machines That Make Me Be
Cut this Life off from Me
Hold My Breath as I Wish for Death
Oh Please God, wake Me
Now the World Is Gone I'm Just One
Oh God, help Me
Hold My Breath as I Wish for Death
Oh Please God Help Me
Darkness Imprisoning Me
All That I See
Absolute Horror
I Cannot Live
I Cannot Die
Trapped in Myself
Body My Holding Cell
Landmine Has Taken My Sight
Taken My Speech
Taken My Hearing
Taken My Arms
Taken My Legs
Taken My Soul
Left Me with Life in Hell
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen