Boekverslag : - In De Greep Van Het Glas
Ingezonden Door: Bertje
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 639 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 639 woorden.
Auteur:
Terrence Moan
Titel:
In de greep van het gas. Oorspronkelijke titel: “The deadly frost”
Deze titel verwijst naar het gas, nl. LNG, dat in het schip de Prometheus. Dit gas is kleur- en geurloos, maar ook uiterst brandbaar.
Kader:
Het verhaal speelt zich af in de hedendaagse tijd, in New York. Het verhaal speelt
zich over een tijd van ongeveer twintig uur.
Hoofdpersonage:
Het hoofdpersonage heet Cybil Yale. Ze heeft een diploma van chemisch specialist. Ze werkt als inspecteur op schepen die chemische stoffen vervoeren. Ze heeft het karakter van een vrouw die haar mannetje weet te staan in het wereldje van ruige scheepsmannen.
Synopsis:
Cybil moet een schip inspecteren dat verschillende gallons LNG vervoert. LNG is vloeibaar gemaakt aardgas. Het wordt vervoerd van Griekenland naar New York. Tijdens de inspectiebeurt van Cybil, als het schip de New Yorkse haven invaart, vaart het schip ergens tegenaan. Het is een bovenwater uitstekende meerpaal die enkele dagen eerder door vandalen in het water werd gegooid. Hierdoor begint het schip te lekken, maar vanaf het moment dat het LNG aan water wordt blootgesteld, wordt het een gas. Dit gas is uiterst dodelijk, maar ook reuk- en kleurloos. Het gas begint in de richting van New York te drijven, dit vormt een bedreiging voor de miljoenen New Yorkers. Deze laatst genoemden worden tijdig geëvacueerd. Men probeert het schip terug de open zee in te varen. Dit lukt en gelukkig voor de bevolking draait de wind. Dus het eindigt allemaal goed.
Persoonlijke leeservaring:
De gebeurtenis die mij het meest geraakt heeft is:
In New York is er een strand. Op het moment dat het schip schipbreuk lijdt, zijn er ongeveer een miljoen mensen die van niets weten. Evenals twee oude vrouwtjes die er elke dag heengaan en zich elke dag op hetzelfde bankje zetten. En zoals al de andere mensen op het strand, weten zij ook van niets. Ze doen, zoals elke dag, hun middagdutje op die bank. Op het moment dat de burgemeester zijn bewoners inlicht over de situatie en dat de giftige wolk in de richting van het strand komt. Op deze moment beginnen alle strandgangers in te pakken en te vertrekken. Nu is het toevallig dat één van de oude vrouwtjes een hart infarct krijgt en dat er niemand stopt om te helpen. Hetgeen mij raakte is juist het feit dat er niemand stopte om te helpen.
Wat ik hier nu zo speciaal aan vind is dat er niemand nog maar aanstalten maakte om die oude mensjes te helpen. Dit kan ik niet begrijpen, stel nu dat dit je eigen grootmoeder zou overkomen. Dan zou je toch zelf ook helpen. Al is het maar gewoon die vrouwen helpen weg te komen van het giftige gas dat er aankomt. Dat is toch het minste dat je kan doen.
En van dat miljoen mensen dat er op het strand lag, zal er toch wel één iemand dokter geweest zijn. Als ik dokter zou zijn, en ik had dit gezien, zou ik er niet aan twijfelen die vrouwen te helpen. Dat is toch de job van een dokter zieke mensen te helpen. Dit zou ik me als dokter nooit vergeven. Ik zou wel eerst mijn eigen familie helpen, dat is waar, maar ik zou daarna de zieken helpen.
Om af te sluiten wil ik nog zeggen dat ik het een goed boek vind. En het is zeker aan te raden voor mensen die zich eens willen ontspannen. Maar ook voor mensen die zich eens willen laten verrassen. Mijn moeder had het boek al gelezen en ze vond het ook een goed boek. Eigenlijk heeft zij het aan geraden omdat ze weet dat ik wel houd van boeken die tot op het einde spannend zijn. Dat is hier duidelijk het geval, want de reddende wind die het gas wegblaast, komt helemaal op het einde.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen