Boekverslag : Marga Minco - De Val
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1569 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1569 woorden.
Samenvatting
Frieda Borgstein is de hoofdpersoon en woont in een bejaardencentrum. Ze denkt nog vaak aan haar man Jacob en haar kinderen Olga en Leo. Op 21 april 1942 zijn zij opgepakt door de Duitsers. Frieda heeft hen nooit meer gezien. Het was de bedoeling dat ze die dag, samen met verzetsman Hein Kessels, naar Zwitserland zouden vluchten. Toen hij iets te vroeg kwam, en Frieda boven nog snel even een extra vest aan het halen was, werden Hein, Frieda's man en de twee kinderen opgepakt door waarschijnlijk toevallig voorbij rijdende SD'ers. Hein Kessels had ze verraden. Door het toeval was Frieda nog boven, zodat zij niet meegenomen is. Haar gezin kwam om tijdens de oorlog en Frieda bleef alleen achter. In het bejaardenhuis heeft Frieda vooral contact met Ben Abels, die vroeger op het kantoor van haar man gewerkt heeft. De volgende dag wordt ze 85 en wil ze voor het eerst sinds veertig haar verjaardag vieren. Dan moet ze naar de bakker om gebak te halen. Buiten zijn twee mannen, Baltus en Verstrijen, bezig in een stadsverwarmingsput op straat, maar voor het gemak hebben ze geen hekje rond de put gezet. Door de harde storm valt Frieda in de put. Ben Abels rent naar buiten en als Frieda uit de put wordt gehaald door Verstrijen leeft ze nog, maar later overlijdt ze aan haar verwondingen. Ook Verstrijen heeft ernstige brandwonden. Dan gaat het verhaal verder met Ben Abels. Hij had vlak na het ongeluk iemand gezien die hij kende. Het bleek Hein Kessels te zijn. Ze maakten een afspraak om met elkaar te praten in een café op het Gouverneursplein. Daar vertelde Kessels zijn verhaal. Hij vertelde dat hij Jacob erg mocht, hij kende hem via z'n vader. In de oorlog zat hij (toen 22) in een verzetsgroepje en toen hij hoorde dat er groepen waren die mensen naar Zwitserland brachten dacht hij meteen aan Jacob Borgstein. Hij had het heel goed voorbereid en op 21 april 1942 fietste hij naar de Zuidkade om ze op te halen. Hij stond voor het huis, stapte af en hoorde een auto achter zich stoppen, het waren SD'ers. Hij sprong weer op z'n fiets alsof hij op het verkeerde adres was, maar Jacob had de deur al open gedaan. Jacob, Olga en Leo werden opgepakt en Kessels werd zelf ook meegenomen. Het bleek dat hij in drie kampen heeft gezeten en in Oraniënburg werd hij bevrijd. Hij wilde niet met Frieda praten en voelde zich erg schuldig. Hij durfde die confrontatie niet aan. En tevergeefs probeerde hij alles te vergeten. Maar nu Frieda was gestorven bleef hij met een schuldgevoel lopen en had hij nooit geprobeerd het aan Frieda uit te leggen.
Titelverklaring
Tijdens de Tweede Wereldoorlog is Frieda Borgstein gevallen van de trap. Op dat moment waren haar man en kinderen samen met Hein Kessels net gevangen genomen. Door deze val miste ze toevallig de vluchtauto, die zonder haar wegging. Haar hele leven veranderde toen, omdat ze haar man en kinderen nooit meer zou zien. De tweede val betekent het einde van haar leven. Het was een val in een put.
Genre
De Val is een oorlogsroman.
Motieven
Toeval - De samenloop van omstandigheden. Door toeval zijn de dingen zo gegaan als ze zijn gegaan, als Hein niet zo snel gefietst had, hadden de duitsers misschien geen argwaan gekregen bijvoorbeeld.
Oorlogservaringen - Frieda's man en kinderen zijn overleden tijdens de oorlog. Ze zijn vermoord. De oorlog laat diepe geestelijke wonden na, zij beïnvloed de mensen heel veel, ook nog zovele jaren later.
Thema
Oorlogsevaringen
Visie
Toeval, dat Frieda niet is meegenomen
Personages
Frieda Borgstein:
Zij is een 84-jarige vrouw die in een bejaardentehuis woont. Zij is de enige van haar gezin die de Tweede Wereldoorlog overleefd heeft. Voor Frieda's gevoel is die oorlog nog niet voorbij, want ze weet nog steeds niet waarom de Duitsers haar niet meegenomen hebben en de rest van haar gezin wel. Daar komt ze in de rest van het boek ook niet achter.
Ben Abels:
Een oud werker bij Frieda haar man. Nu werkt hij in het tehuis en kent Frieda goed.
Jacob, Olga en Leo:
Dit zijn de man, dochter en zoon van Frieda die allemaal zijn omgekomen in de oorlog.
Baltus en Verstrijen:
Ze zijn monteurs die reparatiewerkzaamheden verrichten aan de stadsverwarming. Ze zetten voor het gemak geen hekjes om de put waarin ze werken,
Rena van Straten:
Zij is de directrice van het bejaardentehuis waar Frieda woont.
Bien Hijmans:
Zij is het hoofd van de huishouding in het bejaardentehuis.
Hein Kessels:
Hij is de man die het gezin Borgstein naar Zwitserland zou brengen. Hier kwamen de Duitsers achter en de Borgsteins werden opgepakt.
Tijd
Het verhaal speelt zich af in het jaar 1983. Alles vindt ongeveer in één dag plaats. Het verhaal is niet chronologisch. Een voorbeeld van een flash-back staat op bladzijde 28/29. Dit gaat over het eerste jaar van haar huwelijk en over haar cijferfanatisme. Ze vond voldoening in de moeilijkste calculaties.
Aantal blz.=93
Perspectief
Het is verteld door de alwetende verteller.
Ruimte:
De belangrijkste ruimtes zijn het bejaardentehuis waar Frieda Borgstein woont en de straat voor het bejaardentehuis. In die straat zit ook de put waar Frieda in valt.
Leeservaring
Het onderwerp
Het onderwerp was duidelijk. Ik vond het niet echt interessant, maar de uitwerking weer wel, dat vond ik leuk gedaan.
Het onderwerp ligt buiten mijn belevingswereld, ik denk er niet vaak aan.
Het onderwerp heeft me wel aan het denken gezet, het is raar dat mensen ergens nog zo erg mee kunnen zitten na zo’n tijd. Ik had over het onderwerp nog niet eerder nagedacht en ik ben er ook niet echt door van mening veranderd, het heeft me meer aan denken gezet.
Ik vind het onderwerp diepgaand, dat merk je ook aan de korte tijd die in het boek verstrijkt en dat ze toch heel veel aan dingen van vroeger weer denkt.
De gebeurtenissen
Het verhaal heeft geen strakke of heldere verhaallijn. Het is een wisselende verhaallijn en dat moest ik in het begin van het boek eerst even door krijgen.
In het begin vond ik de gebeurtenissen moeilijk met elkaaar in verband te brengen, je komt er pas op het einde van het boek achter. Ik had wel het idee dat het iets met elkaar te maken had.
De gebeurtenissen vind ik droog het wordt gewoon verteld en daarmee uit. Het is zeker niet spannend. Het is een net echt lijkend leventje van iemand, dus realistisch.
De gebeurtenissen hebben me zeker aan het denken gezet, maar pas meer aan het eind van het verhaal. Op het einde weet je pas hoe het allemaal zit en dan ga je er dieper over nadenken.
De gebeurtenissen hebben niet echt gevoelens bij me opgewekt.
Het einde is niet echt bevredigend omdat Frieda geen antwoord heeft gekegen en jij dus ook niet weet wat het nou was.
De gebeurtenissen maken niet echt indruk op me, ik kon het me wel goed voor me krijgen.
De gebeurtenissen beschrijven iets possitiefs in de zin dat ze haar verjaardag weer viert, maar de rest van de flashbacks zijn niet allemaal zo possitief.
Het verhaal is eigenlijk helemaal niet boeiend, alleen het einde maakt het boeiend.
De Bouw
In het verhaal zit eigenlijk meteen wel vaart, maar het begint wel een beetje raar,
De twee verhaallijnen hangen totaal niet samen alleen op het einde wat meer. Er stonden toch soms vond ik overbodige conversaties of flashbacks in het boek.
Ik vond het moeilijk de verhaallijnen in verband met elkaar te brengen. Ik moest er eerst achter komen wie, wie nou was. Op het eind is het natuurlijk niet moeilijk meer omdat je het dan weet. Er bestond dus eigenlijk het hele verhaal geen verband.
Het verhaal bestaat uit korte en dan weer wisselende scènes. Het effect daarvan is dat je goed op moet blijven letten en het liefst het boek in één keer uit te lezen.
Er wordt niet met de tijd gespeeld, behalfe de flashbacks dan. Er zitten dus veel terugblikken en herinnerignen in het verhaal.
De Personages
Ik vond ze niet voor het leven gaan, maar sommige personages waren wel herkenbaar qua karakter zoals Baltus, ik vind hem op mijn overbuurman lijken.
Ik raakte wel betrokken bij de problemen van de personages. Natuurlijk het meest bij Frieda, want daar gaat het hele verhaal om.
Met Frieda was dan ook het meeste mee te leven, omdat zij die problemen in het verleden en zo heeft gehad.
Ik vind de meeste zich wel zo gedragen als het hoort, alleen die gemeentewerkers zijn zo droog en rustig en ik heb het idee dat ze zich nergens zorgen om maken. Ik vind ze een beetje lui en sloom overkomen.
Ik ben niet beinvloed door gedrag of ideeën van personages.
Ik vond ook niet dat er beslissingen of uitspraken waren die onaanvaardbaar waren, maar daar heb ik ook niet echt op gelet, omdat ik veel gesprekken nutteloos vond.
De personages reageren in het begin van het boek niet echt voorspelbaar, later wel als je hun karakter door krijgt. Er zitten niet uitschieters tussen.
Frieda is duidelijk de meest sympathieke persoon uit het verhaal. Ze gaat ineens weer haar verjaardag vieren en ik had het idee dat ze weer zin had om te leven zeg maar. Van Frieda kom je ook het meest te weten omdat zij de hoofdperssoon is. Hierbij bedoel ik herinneringen en hoe ze met dingen omgaat.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen