Boekverslag : Willem Of Arnout - Van Den Vos Reinaerde
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 601 woorden. |
Inleiding Willem -de vermaarde auteur- opent het gedicht met er zijn spijt over uit te drukken, dat de avonturen van Reinaert tot nu toe in het Diets ongeschreven zijn gebleven. Hij is, zegt hij, na Franse boeken te hebben geraadpleegd, aan het werk gegaan om dit tekort goed te maken De Hofdag Koning Nobel (leeuw) houdt met Pinksteren een hofdag. Alle dieren komen, behalve Reynaert. Die heeft vrijwel ieder dier tot vijand gemaakt door zijn gedrag, alleen zijn neef Grimbeert, de das, is hem nog gunstig gezind. Allerlei dieren beklagen zich over Reynaerts' gedrag. Isengrijn dringt erop aan om Reynaert ter dood te veroordelen. Grimbeert houdt daarop een betoog waarin hij zijn oom verdedigd. Dan worden de stoffelijke resten van Coppe binnengedragen: Vermoord door Reynaert. Nobel besluit de vos te dagvaarden en stuurt Bruun met de boodschap naar Reynaert toe. Bruun en Reynaert Bruun meldt de vos wat er van hem wordt verwacht. Reynaert antwoordt dat hij graag mee zou gaan, ware het niet dat hij buikpijn heeft van het eten van te veel honing. Hij maakt de beer wijs dat er honing zit in een eik die door Lamfroit, de timmerman, gespleten is. Zodra Bruun zijn kop ertussen steekt trekt de vos de wiggen weg en verdwijnt lachend. De dorpelingen, met Lamfroit en de pastoor voorop, houden zich met het toetakelen van Bruun bezig. Die weet uiteindelijk tocht te ontsnappen en brengt verslag aan de koning. Tibeert (ont)komt ook De volgende om Reynaert te halen is Tibeert de kat, vanwege zijn intellect uitgekozen. De vos maakt hem echter wijs dat er vette muizen zitten in de schuur van de geestelijke, waar hij weet dat er een strik is gezet. Tibeert tuint erin en raakt ernstig gewond maar ontkomt door de Pape half te ontmannen. Grimbeert tenslotte Uiteindelijk moet de das zijn oom maar naar het hof halen. Na een roerend afscheid van vrouw en kinderen gaat de vos mee. Onderweg veinst hij berouw en biecht hij zijn misdaden op. Maar als ze langs een klooster komen kost het hem grote moeite niet even een kippetje te "scoren". Aan het hof Aan Nobel verzekert Reynaert dat er geen trouwer onderdaan bestaat dan hijzelf, toch wordt hij tot de strop veroordeeld. De bloedverwanten vertrekken, zijn doodsvijanden (Isengrijn, Bruun, Tibeert) gaan de galg vast opstellen. Op dat moment grijpt de vos zijn laatste kans: Hij speelt in op het wantrouwen en de hebzucht van de koning, en verzint een verhaal over een staatsgreep door Bruun, Isengrijn en Tibeert. Dit plan zou worden betaald met een schat, die door Reynaerts vader, ook een samenzweerder, zou zijn gevonden. Nobel slikt het alles voor zoete koek en scheldt de vos zijn schulden vrij en sluit de vermeende staatsvijanden op. Op boetereis Reynaert maakt de koning wijs dat hij, om van een pauselijke ban af te komen, op boetetocht moet, naar Rome en het heilige land. Hij krijgt hem zo ver dat de huiden van Bruun en de wolf en wolvin tot schoenen en reistas worden verwerkt. Hij gaat op weg, en regelt dat Belijn, de ram en Cuwaert, de haas, hem vergezellen tot Maupertuus -het kasteel van Reynaert. Hij lokt de haas mee naar binnen, waar hij en zijn familie zich aan hem te goed doen, en geeft vervolgens de afgekloven kop mee aan Belijn, als een expressebestelling voor de koning. Als deze merkt dat hij bedrogen is, schreeuwt hij het uit van woede. Hij laat zijn gevangenen weer los, belooft de beren en wolven de familie van Belijn, en verklaart Reynaert en zijn hele familie vogelvrij. Maar die is inmiddels al naar veiligere oorden afgereisd |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |