Boekverslag : Ingrid Noll - Die Apothekerin
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1678 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1678 woorden.
Titel
DIE APOTHEKERIN
Auteur
INGRID NOLL
Tekstbeoordeling
Realistische argumenten
Ik vind het verhaal redelijk onrealistisch, maar de manier waarop het boek geschreven is en de karakters van de hoofdpersonen vind ik wel realistisch. Dit klinkt vrij onlogisch, maar daarom zal ik het nader uitleggen.
Ik vind het verhaal zoals gezegd erg onrealistisch. Dat is omdat ik denk dat een mens nooit zoveel ellende kan meemaken als de hoofdpersoon Hella in het boek meemaakt. Natuurlijk is het wel mogelijk om enige vervelende dingen in je leven mee te maken maar ik denk dat dat in dit boek erg overdreven wordt.
Wat ik wel realistisch vind is de gedachte achter het vertellen van het levensverhaal om de lange nachten in het ziekenhuis door te komen. Deze kunnen erg saai zijn (althans, dat zou ik me zo voor kunnen stellen) en het idee om het vertellen van je levensverhaal als een soort therapie te beschouwen kan ook vrij realistisch zijn, zeker in het geval van de hoofdpersoon.
Structurele argumenten
Ik vind de manier waarop het boek geschreven is vrij helder. De tijdsstructuur was in het begin van het boek toch wel even moeilijk om te ontdekken maar na enkele hoofdstukken (de hoofdstukken zijn trouwens wel erg lang) had ik dat ook in de gaten.
Het laatste hoofdstuk vond ik wel moeilijk om te begrijpen, hoe dat komt weet ik niet precies, volgens mij is het taalgebruik het hele boek door hetzelfde geweest en ik vind het dan wel raar dat ik het einde niet goed begrijp.
Vernieuwingsargumenten
Ik vind het vertellen van een levensverhaal in een boek niet echt origineel. Eigenlijk vrijwel alle boeken vertellen een levensverhaal (of een klein deel daarvan) in het verhaal. Ik denk dat ook mijn vorig gelezen boek ("Wie kommt das Salz im Meer" van Brigitte Schwaiger) een soort levensverhaal was. Ik vind het boek dus niet erg origineel.
Morele argumenten
Ik vind het boek matig moreel aanvaardbaar. Deels dus wel en deels dus niet. Wel omdat ik denk dat een relatie aangaan met een verkeerd persoon (Levin is toch niet de ideale partner te noemen) toch een belangrijke (ook realistische) gebeurtenis kan zijn. Dat de hoofdpersoon daar flink onder lijdt in het boek moge duidelijk zijn en ik denk dus dat het goed is om bij zo'n gebeurtenis stil te staan en er eigenlijk een beetje voor te waarschuwen.
Waarom ik het boek niet moreel aanvaardbaar vind, is omdat ik vind dat er wel erg veel misdadige praktijken in het boek voorkomen. Ik vind dat wel leuk om te lezen maar een goed voorbeeld is het natuurlijk niet.
Emotivistische argumenten
Het boek heeft op mij geen bijzondere indruk achtergelaten. Wel had ik voor het eerst bij dit boek echt zin om er in te lezen omdat er een goed verhaal in verteld wordt dat eigenlijk best wel boeit. Natuurlijk is dit oorspronkelijk ook de bedoeling van het lezen van boeken, maar voor dit boek beleefde ik absoluut geen plezier aan het lezen van Duitstalige boeken. Dit boek heeft daar verandering in gebracht en ik moet zeggen dat ik nu al een beetje uitkijk naar het volgende boek wat ik van deze schrijfster van plan ben om te gaan lezen (namelijk "Der Hahn ist Tot")
Tekstbestudering
Korte inhoud
Hella Moormann is het belangrijkste personage in het boek. Ze ligt in het ziekenhuis en vertelt daar haar levensverhaal aan de vrouw met wie ze de kamer deelt. Ze vertelt haar niet zo maar oppervlakkig, nee alle details uit haar leven vertelt ze haar. De buurvrouw is Rosemarie Hirte, de hoofdpersoon uit "Der Hahn ist Tot", zie daarvoor mijn volgende leesdossier.
Hella was altijd een zeer voorbeeldig kind en studeerde hard; te hard volgens sommigen. Op een dag komt ze de klas binnenstormen en krijgt een jongen die achter de deur staat de deurkruk met een rotklap tegen zijn hoofd en overlijdt daaraan. Hella wordt uitgemaakt voor moordenares en moet met haar gezin verhuizen.
Ze heeft een passie voor de 'verkeerde' mannen. Op een dag ontmoet ze Levin Graber, een tandartsstudent die het op sommige vlakken niet al te nauw neemt met de wet. Hij helpt haar bij de aankoop van een auto die ze eigenlijk helemaal niet wil. Hij weet haar goed te verwennen en is erg benieuwd naar de dingen die Hella geërfd heeft. Ze laat hem minuscule gifpillen zien die van haar opa geweest zijn. De opa van Levin vindt hem nogal losbollig en wil hem het liefste zo min mogelijk laten erven. Daarom maakt hij een testament met Hella als begunstigde op één voorwaarde, namelijk dat ze trouwen. Op een zeker moment belt Margot, de huishoudster van opa, op dat opa een hartaanval gehad heeft. Opa herstelt tot grote ergernis van Levin. Intussen heeft Hella een grote hekel gekregen aan Margot (eigenlijk heeft ze die altijd al gehad) en naar een idee van Levin vermoorden ze opa. Inmiddels zijn ze getrouwd en krijgen ze dus een grote erfenis. Ze gaan in het huis van opa wonen, Margot blijft er ook wonen en later komt zelfs Dieter er bij wonen (Dieter is de man van Margot). Hella is inmiddels ook erg boos op Levin en Margot als ze ontdekt dat ze een relatie hebben, in ieder geval een seksuele relatie, wat er verder precies speelt weet ze niet goed. Misschien als een soort wraak, maar het kan ook te maken hebben met de soms duistere praktijken van Dieter, Levin en Margot begint Hella een relatie met Dieter. Bij een grote schoonmaak wil Margot de luiken afmonteren. Bij dit klusje (Hella zou haar vast houden, maar laat haar los) verongelukt ze en komt om het leven. Hella verklaart tegenover de politie dat het echt een ongeluk was.
Levin komt nu via Dieter met het bericht dat hij in Marokko iemand heeft aangereden en dat hij uitgekocht moet worden. Hella geeft Dieter geld mee; hij zal het regelen. Op een dag vindt ze echter een gedeelte van haar geld terug. Ze vertrouwt de boel niet meer en laat een testament opstellen waarin staat dat na haar dood al haar geld gaat naar het Rode Kruis. Ze laat dit testament express 'per ongeluk' op de tafel liggen zodat de beide heren het zien.
Hella blijkt zwanger te zijn, van wie het is weet ze niet. Levin moet nu weer weg: zijn moeder ligt in Wenen op sterven.
Rond Kerst proberen ze het allemaal erg gezellig te maken. Tijdens een diner dringt Dieter er op aan dat ze eindelijk tegen Levin zegt dat het kind van Dieter is. Als Levin en Hella steeds maar praten over hun kind slaan bij Dieter de stoppen door en slaat hij het huis kort en klein. Hella leert via haar werk als apothekeres Pawel kennen, een man met twee kinderen wiens vrouw grote psychische problemen heeft, zij heet Alma. Ze beginnen een goede relatie.
Bij weer een ruzie tijdens het eten slaat Dieter Levin knock-out en vervolgens krijgen Dieter en Hella ruzie omdat Hella niet weet van wie het kind is. Dieter probeert haar te wurgen maar gelukkig is daar held Pawel die Dieter vervolgens het ziekenhuis in mept.
Pawel en de kinderen trekken bij Hella in, ze geeft Levin en Dieter wat geld om een zaak te starten ergens ver weg in Noord-Duitsland. Af en toe komt Alma over. Zij steekt op een dag het huis van Hella in brand.
Inmiddels na alle moorden en wurgpogingen wordt de geest van Hirte ook weer wakker en vraagt of bij de brand ook het gif verdwenen is. Hella vertelt dat dat niet zo is en daarna ontvouwt Hirte een mysterieus plan voor de moord op Alma. Hella is verbijsterd, dit had ze absoluut niet verwacht.
Analyse
Spanning en climax
Het boek bevat flink wat kritische spanning. Steeds weer vraag je je af hoe het allemaal gaat aflopen met het levensverhaal van Hella Moormann. De lezer is trouwens ook niet de enige die dit ervaart, maar ook de vrouw (Rosemarie Hirte) aan wie het verhaal verteld wordt vraagt iedere keer hoe het in een bepaalde situatie gaat aflopen.
In het boek zit naar mening een gigantische anti-climax. Door onder andere verhalen van Wouter, die nu "Der Hahn ist Tot" gelezen heeft blijkt dat Rosemarie Hirte (dit boek is een soort vervolg, in het andere boek van Noll speelt Hirte de hoofdrol) een flink serpent is en ik verwachtte daarom op het eind toch wel een moord op Hella. Toen bleek dat niet Hella vermoord wordt maar dat Hirte wel moordplannen heeft voor Alma was dat voor mij een grote teleurstelling.
Perspectief
Het verhaal is geschreven in een ik-perspectief. De hoofdpersoon, Hella, verteld alles vanuit haar eigen ogen en ook de 'scènes' in het ziekenhuis worden beschreven vanuit de ogen van Hella.
Tijd, plaats en ruimte
Het verhaal speelt zich rond 1994 af. In die tijd is ook het boek geschreven en uit eigenlijk niks blijkt dat het eigenlijke verhaal zich in een andere tijd zou afspelen. Met het eigenlijke verhaal bedoel ik het verhaal waarin het levensverhaal in het ziekenhuis wordt verteld aan Hirte, het levensverhaal speelt zich uiteraard in eerdere jaren af (ik denk in de 70-er en 80-er jaren)
De belangrijkste plaatsen van het levensverhaal zijn Heidelberg en Viernheim. Waar het ziekenhuis zich bevindt heb ik niet uit het verhaal kunnen opmaken.
Motieven en thema's
Een zeer belangrijk thema van het boek vind ik een slecht leven. Het leven van Hella wordt beschreven en ik vind het duidelijk een slecht leven. Een duidelijk motief voor het schrijven van het boek heb ik absoluut niet kunnen ontdekken.
Verklaring van de titel
De titel is zeer gemakkelijk te verklaren. De hoofdpersoon van het boek is Hella Moormann die als beroep apothekeres heeft.
Achtergrondinformatie
korte biografie van de auteur
Ingrid Noll werd in 1935 in Shanghai geboren. Ze studeerde in Bonn Germanistiek en Kunstgeschiedenis. Haar eerste roman ("Der Hahn ist Tot") werd in binnen- en buitenland bewonderd. De hoofdpersoon was haast onvergetelijk. Waarschijnlijk daarom komt zij terug in "Die Apothekerin", zoals op de kaft van het boek gezegd wordt: 'Die Apothekerin ist das geniale Comeback der Rosemarie Hirte…'
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen