Boekverslag : Annie M.g. Schmidt - Minoes
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 755 woorden.

Uitgekozen boek/Titel: Minoes

Auteur: Annie M.G. Schmidt

Illustraties: Carl Hollander

Hoofdpersonen: Minoes, Tibbe en Bibi.

Karakter beschrijving:

Minoes: Was vroeger een kat geweest. Ze is erg aardig, maar heeft nog wel wat ‘katse’ eigenschappen.

Tibbe: Werkt bij de krant, is meestal verlegen, en is een goede dierenvriend.

Bibi: Een klein lief meisje, die vaak bij Tibbe op bezoek komt.

Waar is het gebeurd? : Killendoorn, Nederland.

Wanneer is het gebeurd? : omstreeks 1970 t/m 1980.



Samenvatting: In de stad Killendoorn, leven heleboel katten.Een man, genaamd Tibbe, hield erg veel van deze dieren.Zelf had hij een kat genaamd Fluf. Tibbe woonde op een soort huurzolder en werkte bij de krant. Alleen ging het niet zo goed op zijn werk. Hij schreef namelijk veel artikelen over katten. Op een dag werd hij geroepen door de Hoofdredacteur. Toen Tibbe bij het kantoor van de baas was, zei de baas dat hij erg teleurgesteld was in Tibbe. Want Tibbe schreef te veel artikelen over katten. De baas zei tegen Tibbe: “Over katten schrijven is geen echt nieuws, Tibbe!”.Als Tibbe de volgende dag geen ‘echt’ nieuws had, werd hij onmiddellijk ontslagen. Na zijn werk liep hij naar het park, en daar zag hij een mooie vrouw die achterna werd gezeten door een grote hond. De vrouw maakte rare, kattige bewegingen en sprong in een iep. (Een iep is een boom.) De hond heette Mars en was de hond van meneer Ellemeet. De man riep zijn hond terug en Tibbe hielp de mevrouw uit de boom. “Gaat het?”, vroeg Tibbe. De mevrouw zei dat het goed ging. Ze stelden elkaar voor. De juffrouw heette: Minoes. Later ging ze weg. “O nee!”, dacht Tibbe. Want hij had net zijn kans gemist om een goede artikel in de krant te schrijven. Hij wilde naar Minoes toe lopen om vragen te stellen voor het artikel, maar hij was te verlegen. “Daar gaat mijn kans, morgen word ik vast en zeker ontslagen...”, dacht hij in zichzelf.Later bij Tibbe thuis at Tibbe vis als avondeten. Wat er overbleef, legde hij neer in de keuken. Die avond terwijl Tibbe hopeloos in zijn bed lag, was Minoes in de keuken, en ze at alle vis op. Tibbe hoorde het kabaal en ging vlug naar de keuken. Verbaasd keek hij hoe Minoes de visgraat schoon likte.“Wat doe jij hier?”, vroeg Tibbe. Minoes vroeg of ze bij Tibbe thuis kon overnachten. Dat vond Tibbe goed. Maar Minoes vertelde ook over een feest van een leraar, genaamd mr. Smit, omdat hij 25 jaar lesgaf. De hele stad was het vergeten. Tibbe was blij, want dit was zijn kans om een goede artikel te schrijven. En dat deed hij ook. De volgende dag was zijn baas er erg blij mee, want iedereen herinnerde zich nu het feest ook. “Allemaal dankzij jou, Tibbe…”, zei de baas tegen hem.Een paar dagen later kwam Tibbe achter het geheim van Minoes. Ze was vroeger echt een kat geweest! En ze kon ook communiceren met andere katten! Hierdoor kreeg Tibbe een idee! Als de katten nieuws probeerden te vinden, en het doorvertelden aan Minoes, dan had Tibbe weer een goede krantenartikel! Alle katten van de buurt vonden het een goed idee.Later, praatte mr. Smit met mr. Ellemeet, en hij vroeg hem of Ellemeet hoofd wilde worden van een ‘Dierenvriend’ actie. Mr. Ellemeet vond het een goed idee. Maar zelf was hij niet zo aardig. Hij schopte katten en mishandelde ze altijd. Toen de katten daar achterkwamen en het aan Minoes doorvertelden, en Minoes het weer aan Tibbe vertelde, vond Tibbe het allemaal onzin. Hoe kan het hoofd van het Dierenvrienden nou gemeen doen tegen katten? Maar later zag hij het ook zelf. Dus schreef Tibbe het artikel in de krant. Eerst geloofde de hele stad hem niet. Daardoor werd Tibbe ontslagen, en had een maand de tijd om zijn huis te verlaten. Maar Minoes had een idee. Ze liet een vriendin van hun, Bibi, foto’s maken van Ellemeet terwijl hij katten sloeg. En dat deed Bibi ook.En aan de foto’s zag de hele stad dat Tibbe al die tijd gelijk had. Dus kreeg Tibbe zijn werk en zijn huis terug. En dat was allemaal dankzij Minoes. Minoes was er later achtergekomen hoe zij van kat tot mens was geworden. Omdat ze vroeger, toen ze nog een kat was, uit een vuilnis bak at van ‘Het Instituut van Biochemische Proeven”. Daardoor kreeg ze allemaal rare middelen in haar buik en veranderde ze in een kat. Maar het maakte haar allemaal niet uit.





Einde



Geschreven door Alper Polat.











Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen