Boekverslag : Isabel Allende - Eva Luna
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3485 woorden.

Verwachting en eerste reactie.



Ik hoorde op school dat er weer een leesverslag gemaakt moest worden en dus dat er ook een boek gelezen moest worden.

Eerst had ik als boek gekozen: Het verrotte leven van Floortje bloem. Ik had dit boek gekozen omdat ik het al eens eerder had gelezen en het verschrikkelijk mooi vond heel reëel geschreven, alsof het echt was gebeurd. Ik vroeg aan mijn docent Nederlands of dit boek mocht maar jammer genoeg vond hij dat ik `s moest proberen om iets volwasseners te lezen. Ik ben heel blij dat hij dit tegen mij heeft gezegd want anders had ik nooit Eva Luna gelezen.

Toen ik thuis kwam vroeg ik aan mijn moeder of ze nog een mooi boek had voor op mijn Nederlandse lijst. Ze zei meteen dat ik Eva Luna maar `s moest lezen.

Het was namelijk een mooi goed boek en het was echte literatuur.

Ik las de achterkant en had al meteen zo`n vermoeden dat ik het wel een mooi boek zou vinden, alhoewel ik normaal gesproken een ander boek zou pakken omdat de titel en de kaft mij niet aanspreken.

Ik vond het vanaf de eerste bladzijde af al mooi en het houd je vanaf de eerste bladzijde meteen al bezig. Op een gegeven moment kon ik het boek niet eens wegleggen en moest ik gewoon doorlezen om te weten te komen wat er zou gebeuren. Het boek is mij niet tegengevallen integendeel zelfs ik vind het zo`n mooi boek dat ik iedereen aanraad om het te lezen.

Mijn eerste reactie is dus eigenlijk wel uitgekomen.



Beknopte samenvatting en analyse.



Het boek gaat over Eva Luna.

In dit boek vertelt ze haar levensverhaal en wat ze mee heeft gemaakt.

Het begint dat ze zich voorstelt.

Consuelo wordt geboren in het jaar van de komeet in een dicht begroeid oerwoud in Zuid-Amerika toen ze twaalf jaar was werd ze naar de stad gestuurd om daar maar werk te vinden.

Ze werd naar het klooster gebracht na drie jaar werd ze naar het huis van professor Jones gebracht waar ze ging werken als dienstmeid.

Professor Jones was een geleerde man die met een bepaalde zalf ervoor zorgde dat doden intact bleven. De jaren verstreken en Consuelo werd de rechterhand van de professor ze hielp hem met de doden en met het conserveren ervan.

Op een werd de tuinman (een indiaan met gele ogen) gebeten door een giftige slang en hij kwam onder de hoede van Consuelo. Zij verzorgde hem, maakte de wond schoon en zoog het gif eruit. Ze had nog nooit liefde gekend en toen hij haar smachtend aankeek zwichtte ze en bedreven samen de liefde.

De tuinman vertrok en Consuelo werd zwanger eerst had ze het niet eens door en later moest het geheim blijven omdat er een kans bestond dat ze onslagen zou worden. Negen maande later kreeg ze weeën en de kokkin hielp haar met de bevalling. Ze noemde het kindje Eva Luna. Consuelo was niet Christelijk maar op aanraden van de kokkin werd ik toch gedoopt en werd de kokkin mijn peettante. De professor had volgens mij niet eens door dat er een extra persoon in het huis woonde terwijl hij me toch vaak zat zag. Mijn moeder ging dood toen ik nog heel jong was en mijn peettante had nu de zorg over mij op zich genomen op den duur ging ik de plaats van mijn moeder invullen.

Op een dag werd de professor ernstig ziek en ik ging hem maar verzorgen omdat de rest van het personeel niet zoveel aandacht aan hem besteedde ik vertelde hem oom verhalen die ik had verzonnen. Toen ontdekte ik eigenlijk dat ik het geweldig vond om verhalen te verzinnen en ze te vertellen en ik ging mijn verhalen ook aan mijn peettante vertellen, die vond het maar niks en zei dat ik bij de werkelijkheid moest blijven en hard moest werken toch bleef ik mijn fantasie wereld houden en voegde ik er nog meer verhalen en elementen aan toe zodat ik meer “verzinselen”had. Uiteindelijk stierf de professor en hij liet mij z`n geld na, maar de dominee liet zijn testament ongeldig verklaren en als goedmakertje mocht ik toch iets uit het huis uitkiezen. Ik koos voor de opgezette poema omdat ik daar goede herinneringen aanhad zoals dat ik als klein meisje daarop reed en met hem door bossen en oerwouden reed.

Acht jaar voordat ik geboren werd, werd er in Oostenrijk een jongen geboren genaamd Rolf Carle. Hij was de zoon van Lukas Carle, een gevreesd leraar.

Hij had een oudere broer Jochem en een kleiner zusje Katharina. Het kleine zusje was geestelijk gehandicapt. De vader mishandelde de kinderen en vrouw vaak en op een dag had Jochem er genoeg van en liep weg.

Een paar jaar later werd Lukas opgehangen aan een boom gevonden en Rolf wist niet of hij opgelucht moest zijn of verdrietig. Iedereen uit het dorp had het idee dat Rolf het had gedaan en daarom stuurde zijn moeder hem naar zijn tante en oom in Zuid-Amerika om daar te gaan wonen en gelukkig te worden.

Het huis van de professor werd gesloten en mij peettante zocht voor een nieuw huis voor mij om te gaan werken ik ging een maand op proef in het huis van een broer en zus die samenwoonde. Er was nog een hulp in huis een dikke negerin die niet erg aardig leek te zijn ze heette Elvira. Naarmate ik er langer werkte werd ze steeds aardiger en op den duur hadden we een goede band met elkaar en noemde ze mij vogeltje en ik haar grootje. Op een dag liep ik weg omdat ik ruzie met de vrouw des huize kreeg en haar pruik aftrok. Ik liep op straat rond te zwerven toen ik Huberto Naranjo ontmoette. Hij was ongeveer even oud als ik en hij leefde van kruimeldiefstalletjes en onbeduidende handeltjes. Zo zwierf ik een paar dagen met hem over de straten van de hoofdstad.



De derde dag was ik het zat om vies en alleen (eigenlijk ook met Huberto)rond te zwerven en we gingen mijn peettante zoeken. Toen ik haar huis had gevonden ben ik op de drempel gaan zitten huilen wachtend op haar.

Ze had gehoord dat ik was weggelopen en de bazin had geslagen en voor ik het wist slingerde ik door het huis heen en werd door de buren bijgebracht met vlugzout en zo kwam het dat ik terug werd gebracht naar het huis en werd herenigt met Elvira. Ik werkte er gewoon weer en over het incident werd niet meer gesproken. Jaren vergingen en in ons land verscheen een nieuwe dictator.

Ik ontgroeide mijn kindertijd en las ik in de tijdschriften die Elvira voor mij had gekocht, dat mijn peettante een kind had gekregen. Het bleek een monster te zijn: het had een lichaam maar twee hoofden, het ene hoofd was blank en het andere van een ander ras. Het kind ging dood doordat mijn peettante het in een vuilstortkoker gooide en ze werd weken vast gehouden op het politiebureau en beschuldigt van moord toch werd ze vrijgesteld. Ik werd ontslagen omdat mijn inmiddels gekke peettante elke week aan de deur van het huis stond voor meer geld van mijn bazin omdat ze anders rond zou gaan vertellen dat haar broer mij betaste. De scheiding met Elvira viel mij zwaar en haar ook gelukkig spraken we af en toe af en zagen we elkaar dus nog wel. Op een gegeven moment zijn we elkaar uit het oog verloren. Ik ging van huis naar huis en elke keer werd ik ontslagen omdat mijn peettante om meer loon vroeg. Op een gegeven moment kwam ik terecht bij een Joegoslavische vrouw die gebrekkig Spaans sprak.

Ze maakte beesten en dieren van een bepaalde kneedt massa Universele Materie genaamd als je er iets van maakte, bijvoorbeeld een beest, en het liet drogen werd de Materie heel hard. De Joegoslavische besloot het land uit te vluchten en zat ik dus weer zonder werk. Mijn peettante had me nu weer werk bezorgd bij een minister. Ik vond het een onbenullig ventje en ik moest ook verschrikkelijke klussen opknappen zoals, de po legen die onder een fluwelen stoel met een gat erin stond. Na de vijfde dag had ik het gehad toen ik werd gevraagd om de po te gaan legen ben ik naar boven gegaan en heb de po boven zijn kop omgekeerd en ben weggegaan. Ik liep over straat te zwerven en ging maar op zoek naar Huberto die mij vervolgens weer naar Madame bracht die in de Republiekstraat woonde(waar eigenlijk alle hoeren en bordelen waren). Huberto betaalde Madame en ik mocht bij haar wonen, Madame was een dikke vrouw die meisjes bezorgde aan mannen in ruil voor geld. Madame had ook een vriend, Melicio genaamd hij was overdag een man maar `s avonds veranderde hij in een vrouw en zong zij in een nachtclub, ze was geen travestiet, zei ze, maar een vrouw die perongelijk in een mannenlichaam was geboren als hij optrad heette zij Mimi. Madame verdiende erg veel geld en spaarde het allemaal op niet dat ze krenterig was in tegendeel maar toch wel oplettend. Madame had verschillende seksboeken thuis staan en daaruit leerde ik. Op een dag werd heel de Republiekstraat overhoop gehaald en moest iedereen vluchtten en Madame stuurde me weg om ook te vluchten. Dagenlang zwierf ik over straat en toen leerde ik Riad Halabi kennen. Ik was uitgedroogd en Riad nam me mee in de auto naar zijn huis, heel de reis heb ik liggen slapen. Ik woonde velen jaren bij hem en werkte in zijn winkel waar hij alles verkocht wat maar bedenkbaar was.

Hij had ook een vrouw, Zulema genaamd, beide kwamen ze uit Turkije en waren hier naar toe gekomen om gelukkig te worden en veel geld te verdienen. Ik had een hele goede band met Riad en hij behandelde mij als z`n dochter, beter zelfs. Misschien kwam dat doordat ik niet schrok van zijn uiterlijk, hij had een misvormde bovenlip met een grote spleet erin en die verborg hij door altijd een witte zakdoek voor zijn mond te houden, Zulema verafschuwde hem en wilde eigenlijk niks met hem te maken hebben. Ik verzorgde Zulema en deed eigenlijk alles in het huishouden. Om Zulema bij hem te houden en een beetje blij te maken kocht Riad vaak mooie en grote sieraden voor haar zoals diamanten en robijnen, Zulema droeg ze niet maar deed ze in een doosje en begroef ze onder een boom op de patio(open binnenplaats midden in het huis). Een keer in de zoveel tijd haalde ze de sieraden naar boven en poetste ze om ze daarna op een andere plaats te begraven. Jaren was ik gelukkig samen met Riad totdat Kamal kwam, Zulema werd verliefd op hem en toen Riad op een reis was ging ze met hem naar bed, dezelfde ochtend vertrok Kamal en na een tijdje pleegde Zulema zelfmoord van verdriet. Toen ik die ochtend binnenkwam om d`r wakker te maken zag ik d`r liggen met het pistool in d`r handen en de lakens besmeurt met bloed, ik verschoonde de lakens waste Zulema en zette haar schoon en fris in bed op dat moment kwamen er mensen de kamer binnenlopen zagen mij onder het bloed en Zulema dood en trokken een eigen conclusie. Voor ik het wist zat ik op het politiebureau en werd verhoord. Toen Riad het hoorde kwam hij direct terug van zijn reis en ik werd vrijgelaten en hij stuurde mij naar de stad. Toen ik in de hoofdstad aan kwam ben ik Mimi tegen het lijf gelopen en daar ben ik bij in gaan wonen, ze had zich inmiddels laten operen en was een prachtige vrouw geworden. Rolf Carle was inmiddels een bekend cameraman geworden en filmde allerlei documentaires zo ook het leven van de guerrilla in de bergen en de bevrijding van de gevangen genomen guerrillamannen door onderandere Huberto die nu aanvoerder was van de beweging en ikzelf die attributen maakte zoals nep granaten. Rolf en ik moesten na deze actie even onder duiken en werden verliefd op elkaar, Elvira had ik ook weer gevonden en Mimi had wat gekregen met een televisie producent waar Rolf ook voor werkte, mijn peettante ging naar een gesticht aan de kust en rolf en ik tja we waren verliefd en deelde de liefde.



Motieven: Fantasie, Eva`s fantasie speelt een hele grote rol in haar leven en dus ook in het boek, met haar fantasie sleept ze zich door de moeilijke jaren heen.

Een ander motief is: ontdekken, in dit boek ontdekt Eva alle dingen van het leven en wil ze ook graag ontdekken, door die wilskracht maakt ze zoveel mee en wordt het dus uiteindelijk ook haar levensverhaal.





Personages:

* Eva is de hoofdpersoon in het verhaal en haar personage is duidelijk een karakter, je ziet hoe ze zich door de jaren heen ontwikkelt en ze niet voorspelbaar. Eva speelt een meisje wat opgroeit in Zuid-Amerika en daar speelt haar leven en het boek zich dan ook af. Eva vertelt niet veel over haar uiterlijk maar ik kon toch wel aflijden dat ze niet uitsprekend knap is maar gewoon een normaal meisje niet zo heel groot en best dun. Haar innerlijk is goed en ze heeft veel fantasie, ze helpt graag mensen en heeft meestal het beste met ze voor. Eva betekent leven en Luna is Spaans voor de maan.

*Rolf Carle is eigenlijk ook wel hoofdpersoon zijn personage is ook duidelijk karakter dat kun je bijvoorbeeld zien aan hoe hij zich ontwikkeld in de loop der jaren. Bijv. toen Rolf klein was werd zijn vader opgehangen ook werd hij mishandeld door zijn vader later als hij veel ouder is en zelfs in een ander land woont wordt hij nog badend in het zweet wakker en laat het hem niet met rust.

Hij ontwikkelt zich in de jaren ook door alles wat hij meemaakt. Over zijn uiterlijk valt niet zoveel te vertellen, ook hij is een normale jongen geboren in Zwitserland, niet uitgesproken knap. Hij komt op mij over als een lieve jongen die toch wel wat hard is geworden door wat hij meeheeft gemaakt(vader, guerrillabeweging) toch blijkt het een goede jongen te zijn die de wereld niet voor de gek wil houden en het volk wil laten zien wat er echt in het land gebeurt zonder het eerst te censuren(hij maakt documentaires)

*Huberto Naranjo( later commandant Rogelio) is eigenlijk ook een hoofdpersoon, dat komt omdat hij zoveel invloed heeft op Eva. Het is een op de straat opgegroeide zwerver met een aantrekkelijk gezicht, wat later in de guerrillabeweging verhard. Hij is wat geniepig en eigenlijk ook wel een oplichtertje maar ook hij heeft het beste met de mensen voor en dat laat hij ook zien in het verhaal.

*Mimi is een bijpersoon, ze komt later eigenlijk pas echt voor in het verhaal.

Eerst is ze een man die zich verkleed als vrouw, maar dan laat ze zich operen en wordt ze een prachtige vrouw. Ze heeft een goede band met Eva en ze wonen ook samen. Ze heeft een goed hart en ook zij wil allen het goede voor de mens. Haar uiterlijk is werkelijk onbeschrijfbaar, ze is ontzettend mooi en brengt alle mannen het hoofd op hol. Ze zegt zelf: ,, Ik ben een vrouw, maar God heeft me het verkeerde lichaam gegeven”.

Perspectief en verteller: het verhaal is in het ik-perspectief geschreven.

Ruimte: Het verhaal speelt zich af in Zuid-Amerika, in de hoofdstad en in Auga-Santa. Ik heb in de Atlas gekeken welk land het dan zou moeten zijn maar Auga-Santa staat er niet in. Ik gok chili omdat daar Isabel zelf ook vandaan komt maar ik weet het niet zeker. Er is niets bijzonders aan de hoofdstad, het is gewoon typisch een hoofdstad. Waar je af en toe wel de druk van de onderdrukking en de dictatuur voelt, dit komt voornamelijk doordat Eva dat beschrijft. Ik vind dat Isabel niet zo heel erg duidelijk en uitgebreid de ruimte beschrijft.

Stijl: Isabel heeft niet echt een karakteriserende stijl met schrijven, zo gebruikt ze geen abnormaal lange zinnen en niet overdreven veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt. Ik kan ook niet zeggen of ze verandert van schrijfstijl, want ik heb nog nooit een ander boek van haar gelezen.

Thema: een thema voor dit boek is lust en liefde. Eva ontdekt al op vroege leeftijd het verliefd en het verlangen naar, door die lust gebeuren en veranderen er dingen in haar leven.

Tijd: het verhaal is chronologisch verteld en heeft af en toe wel een flashback bijvoorbeeld als ze aan d`r moeder denkt of een droom heeft van wat er vroeger gebeurde. Ook is er sprake van tijdverdichting, bijv. als ze zeven jaar bij Riad woont worden er wel delen overgeslagen en ben je ineenkeer bijv. drie jaar verder. Ik weet niet precies hoelang de vertelde tijd is, want ze zegt niet hoe oud ze is aan het einde van het boek. De verteltijd is 305 pagina.

Titelverklaring: er is geen uitgebreide titelverklaring voor Eva Luna. Eva betekent leven en Luna betekent maan. En Eva Luna is natuurlijk ook de naam van de hoofdpersoon van het boek.



Verwerkingsopdracht(persoonlijk).



Ik heb voor opdracht acht gekozen omdat ik me goed in kan leven in Eva.

Ik ga een stukje uit haar dagboek schrijven in de periode dat Huberto bij de guerrilla zit en ze elkaar in het geheim ontmoeten terwijl ze ook gevoelens heeft voor Rolf.



Lief dagboek,

Vandaag had ik weer met Huberto afgesproken. Het was geweldig alleen weet ik niet hoelang ik dit nog vol kan houden, die onrust en de verwarring, ik houd dit vast niet lang vol. Ik ben zo bang dat hij op een dag niet meer komt en dat hij dan dood in de bergen ligt. Ik weet niet hoe ik dit hem moet vertellen, ik heb het al een keer geprobeerd te vertellen maar dan wordt hij kwaad en dan komt er van ons liefdesspel ook niet meer zoveel. Ik kan het ook niet uitstaan dat zijn bezoeken zo onregelmatig zijn, soms dan zie ik hem elke week en dan hoor ik weer maanden niets van hem, begrijp je dat ik dan hartstikke ongerust ben?

Mijn gevoelens voor Rolf kan ik maar niet gecoördineerd krijgen, ik ken hem niet en dring maar niet tot hem door maar op een of andere manier voel ik me aangetrokken tot hem, komt dit misschien omdat Rolf dichterbij Huberto staat dan ik en dat hij Huberto vaker ziet?

Op al deze vragen zou ik zo graag antwoord willen hebben en als ik mijn moeder oproep om me te helpen zoeken naar deze antwoorden dan komt ze niet, ze had me toch beloofd dat ze nog niet dood was zolang ik haar in mijn herinnering hield?

Over een ding ben ik wel zeker, dat niemand mij zo kan bevredigen dan Riad.

Ik weet wel dat het maar een keer was maar hij weet gewoon de goede plekken bij een vrouw en Huberto niet. Ik zeg hier maar niets van want dat is zo zielig, hij loopt maanden door de bergen te vechten en op te komen voor de democratie van dit land en als hij dan eindelijk weer een vrouw ziet gaat die ook nog `s zeuren dat hij het anders moet doen, nee.

Ik voel me door dit alles verward. Ik schrijf morgen weer verder misschien heb ik dan een antwoord op een van mij vragen gevonden.

Liefs, Eva Luna.



Eindoordeel en evaluatie.



Ik vind het een fantastisch boek, een van de mooiste die ik ooit heb gelezen.

Ik vind het zo`n mooi boek omdat het ten eerste goed is geschreven, niet onduidelijk of niet begrijpbaar, en het boek is heel aangrijpend en spannend ik kon het niet wegleggen. Volgens mij spreekt het boek mij zo aan omdat ik het zou kunnen zijn. Wat ik wat minder vind is dat het allemaal iets te veel van het goede is een normaal mens kan in mijn ogen echt niet zoveel meemaken in een leven. Misschien is het in andere culturen en landen wel anders. Het boek heeft me ook wel aan het denken gezet, wat hebben wij het hier toch goed.

Ik vond het taalgebruik niet moeilijk. Ik vond ook dat het boek een goede opbouw had en dat is natuurlijk ook een pluspunt voor het boek. Ook las het boek lekker weg en dat kwam natuurlijk doordat het me zo aangreep.



Het werken aan het verslag vond ik eigenlijk best leuk om te doen, dit heeft natuurlijk voor een groot deel te maken met het feit dat ik het boek zeer mooi vond. Ik ben het boek niet meer gaan waarderen. Ik vond het wel interessant om aan dit verslag te werken omdat je dan wat dieper ingaat op het boek.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen