Boekverslag : Terlouw, Jan - De Kunstrijder
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 414 woorden.

Het boek gaat over 2 jongens Patrick en Tom.


Zij maken op een avond nog even een wandelingetje en als ze dan even gaan zitten in het park voor het Jan Steen-Museum zien ze een meisje met een pak de kelders van het museum in lopen. Als het meisje weer verdwenen is, gaat Tom even een kijkje nemen. Als Tom weer terug is bij Patrick vertelt hij dat het, het schilderij was dat een paar jaar geleden was gestolen. Daar willen ze natuurlijk meer van weten en ze proberen in contact te komen met het meisje. Daarvoor vragen ze Lucie, zij is net als Tom en Patrick lid van het GENGK (de vereniging voor gehandicapte en niet gehandicapte kinderen). Tom is namelijk doof en Patrick zit in een rolstoel en Lucie is blind.


Na een tijdje komen ze in contact met het meisje. Zij heet Victoria Roerig. Victoria vertelt hun na veel gedraai het hele verhaal. Dan blijkt dat ze vroeger op de terugweg van vakantie een ongeluk hebben gehad, waarbij haar moeder om het leven was gekomen en waardoor haar broertje gehandicapt was geworden. Haar vader was daarna helemaal doorgedraaid en had zich helemaal afgesloten van de mensen. Hij werkte alleen nog en deed boodschappen. Z'n zoon was altijd alleen thuis en zat daar maar in een stoel. Toen heeft meneer Roerig schilderijen gestolen zodat z'n zoon ernaar kon kijken. Victoria liet ze allemaal na maken en bracht de echte schilderijen terug naar het museum. Daarmee was nog lang niet alles opgelost, want het schilderij dat Victoria die avond had teruggebracht, was gestolen. Ze konden de Politie er natuurlijk niet bijhalen dus moesten ze de daders zelf vinden. Toen waren ze erachter gekomen dat de daders steeds door de straat liepen of reden om te kijken of Victoria alweer een nieuw schilderij terug bracht. Ze probeerden toen in contact te komen met de daders doormiddel van Lucie, maar die werd toen ontvoerd . Na wat gespeur kwam Lucie weer terug, maar daar hadden ze het schilderij nog niet mee terug. Na een lange zoekactie kwamen ze erachter dat meneer van Wijngaarden en meneer Oerle erachter zaten. Toen dat schilderij weer terug in het museum hing, moesten de andere schilderijen ook nog terug. Meneer Roerig was alweer een beetje zichzelf geworden en zag in dat in dat het zo niet langer ging met zijn zoon. Hij kocht een rolstoel voor Tony (zo heette het broertje) en die werd ook toe gelaten bij het GENGK.
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen