Boekverslag : Dorrestein Renate - Buitenstaanders
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 683 woorden.

Onder felle aanmoedigingen van zijn twee zoontjes scheurt Max over de dijk. Zijn vrouw Laurie durft niet te kijken en is als de dood dat het fout zou gaan. Op een gegeven moment verliest Max de macht over het stuur en ze vliegen de sloot in. Max raakt hierdoor in een shocktoestand. Dan zien ze een meisje langskomen en ze besluiten haar te volgen. Ze komen aan in een huis met zeer bijzondere bewoners. Een vrouw die bloed drinkt, twee identieke meisjes, een man die liefdesbrieven schrijft, een mongoliede meisje en een onnozele knecht. Ze besluiten in het huis te blijven totdat de auto uit de sloot getrokken is. Ze horen dat er geen telefoon is en onder druk van haar kinderen besluit Laurie dat ze een tijdje zullen blijven zodat Max kan opknappen. De kinderen gaan met het meisje dat ze naar het huis heeft geleid met een roeiboot naar een eilandje. Daar laten ze haar dingen doen die een normaal mens niet zou doen. Maar ze is zo blij dat ze aandacht krijgt en zegt er niks van. In het huis waar ze aan zijn gekomen vieren ze die dag een feest. Het feest ter nagedachtenis van Sterre, de zus van de twee identieke meisjes, die eerst een eeneiige drieling vormden. Iedereen is bezig, op zijn eigen manier, met voorbereidingen voor het feest. De tweeling is bloemen aan het plukken. Lupo, de dichter, schiet een gans en Agrippina, de bloedzuiger, loopt onder zware invloed van een hersentumor door het bos en denkt dat er de vreemdste dingen gebeuren. Max gaat een stukje lopen met Wibbe, de onnozele knecht, en komt er achter wat er echt aan de hand is. Webbe is niet gestoord, hij is een arts en hij wil dit project van dichtbij meemaken. Ook hoort hij dat dit een soort dependance van een gesticht is. Het is een soort proef, ze willen weten wat er gebeurt als ze de patiƫnten meer vrijheid geven. Max komt er achter dat Agripina bloed drinkt en hij wordt opgesloten in de kelder. Hij komt terecht in het geheime medicijn van Agrippina, een kolonie muizen. Ondertussen loopt Laurie met Lupo door het bos. Hij is van plan om Evertje Polder, de stokoude hond van Agripina, neer te schieten. Hij denkt dat Agripina dat wil maar hij heeft haar verkeerd begrepen. Als Lupo weer terug is en verteld wat hij gedaan heeft gaat Agrippina helemaal over de rooie. Laurie en Max krijgen te horen hoe het nu eigenlijk zit met Sterre. Ze is van het dak gesprongen omdat ze zichzelf was gaan haten. Om haar herinnering levend te houden vieren ze elk jaar een feest met een aantal rituelen. Eerst gaan ze heel veel eten, waarbij ze voortdurend met elkaar van bord wisselen. Dan houden een aantal van hen een toespraak en dan gaan ze naar het dak om een ingewikkeld ritueel uit te voeren om Sterre te eren. Deze keer gaat het feest anders dan anders.


Er zijn nu vier mensen meer, die bovendien iedereen uit hun doen brengen en lopen te zeuren. Als Ebbe en Biba op het dak zitten om Sterre te eren begint Max te schreeuwen dat ze van het dak gaan springen. Webbe schrikt zich kapot en stormt naar boven. Als hij merkt dat er niks aan de hand is gaat hij helemaal flippen en hij wordt opgesloten op de zolder. Agripina is nu helemaal ver weg en loopt door het bos en denkt dat ze gek wordt. De kinderen zitten met Mar, het mongooltje, op de zolder. Zodat Laurie ze niet kan vinden en omdat ze niet meer weet wat te doen door het bos gaat dwalen op zoek naar haar kinderen. Ze kot een psychiatrische inrichting tegen. Daar denken ze eerst dat zij ook gestoord is, maar ze weet ze te overtuigen dat dat niet zo is. Ze krijgt te horen dat het huis waar ze vandaan komt een dependance van de inrichting is en dat Wibbe eigenlijk een dokter is. Hij wordt opgepiept en hij komt haar ophalen. Agrippina wordt naar het ziekenhuis gebracht vanwege haar hersentumor.
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen