Boekverslag : Herman Koch - Eindelijk Oorlog
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 979 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 979 woorden.
Titel: Eindelijk Oorlog
Schrijver: Herman Koch
Uitgever: Meulenhoff, Amsterdam
Jaar van uitgave: 1996
1. Mijn persoonlijke reactie op het boek:
Het onderwerp van het boek is zeer onduidelijk, pas op de laatste paar pagina's komt naar voren wat het onderwerp nou eigenlijk is. Je moet echter wel het gehele boek lezen wil je het onderwerp snappen. Het onderwerp is wel interessant, het is alleen jammer dat het onderwerp van dit boek pas op het einde onthult word. Als je het boek dan aan het lezen bent vraag je jezelf af waarom je nou eigenlijk doorleest omdat het niet duidelijk is waarom de schrijver je dit allemaal vertelt.
Ik heb zelf wel eens over het onderwerp nagedacht, want misschien wil ik later wel schrijver worden. Het onderwerp word met enorm veel diepgang behandeld, er zijn namelijk 185 bladzijden voor nodig om te beschrijven hoe de schrijver van het boek aan het schrijven gegaan is.
Na nadruk in dit boek ligt op de gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon, er word uitgebreid vertelt wat hij voelt voor bepaalde personen, zoals zijn vriendin A (haar echte naam komt niet in het boek voor). Ook beschrijft hij uitgebreid wat hij
van de mensen vind als hij bijvoorbeeld in de trein zit of door het park loopt. Ook kan hij bladzijden vullen met zijn afkeer tegen Arnhem.
Er gebeurt eigenlijk niet al te veel in het boek, het is eigenlijk een verhaal dat in één stuk voortloopt. Er gebeuren slechts kleine dingen in combinatie met één of twee grote gebeurtenissen.
Het boek heeft mij bijna tot het eind weten te boeien, alleen 60 bladzijden voor het eind vroeg ik mezelf af waarom ik dit aan het lezen was en waarom ik na 120 bladzijden er nog steeds niet uit was over wat het onderwerp nou eigenlijk is.
Het verhaal is zeer ingewikkeld opgebouwd, het ene moment is de hoofdpersoon in de periode waarin hij 50 jaar oud is, het andere moment is hij opeens 7 jaar oud. Het is wel begrijpelijk waarom hij dit doet, hij doet dit om sommige gebeurtenissen meer begrijpelijk te maken voor de lezer. Ook verloopt het in chronologische volgorde als je de eerder genoemde flash-backs niet meetelt.
Echt leven gingen de personages niet voor mij, dit komt waarschijnlijk doordat het boek zeer oppervlakkig vertelt over personages, de schrijver verteld meer zijn eigen mening in plaats van hoe bijvoorbeeld de personages er uit zien, of hoe ze zich gedragen. De personages zijn ook totaal niet herkenbaar voor mij, ik heb de problemen niet de zij wel hebben, maar ik leef ook op een geheel andere manier dan de personages. Echt gedragen zoals het hoort doen ze evenmin, ze gedragen zich allemaal "vreemd".
Het boek is geschreven in gemakkelijke taal, al moet je soms even nadenken over wat de schrijver nou eigenlijk bedoeld. Het boek bevat bijna geen omschrijvingen van personages, maar de beschrijvingen gaan meestal over gebouwen, steden, wijken etc. Ook komt er zeer weinig dialoog in voor, de reden hiervoor is dat de schrijver Herman Koch daar een hekel aan heeft, tenminste dat vertelde hij toen hij in Gigant een lezing gaf over dit boek.
2.a. Samenvatting:
Het verhaal gaat over een man die in Engeland woont, en hij verteld zijn verhaal wat er voor nodig was voor hem om een boek te gaan schrijven. Hij verlaat op een gegeven moment Londen om naar Amsterdam te verhuizen, waar hij terugblikt op zijn jeugd, onder andere naar zijn grootouders die in de Oranjestraat woonden. Hier kon altijd vanalles; grote hopen zand op het tapijt, grote heipalen in de tuin en ga zo maar door. Nadat hij terugblikt op zijn grootouders gaat hij in het boek verder met zijn tante, zijn enige overgebleven familielid. Zij woont in Arnhem, en omdat Herman Koch een enorme hekel heeft aan Arnhem (tenminste wel in het verhaal) komt hij daar zo weinig mogelijk. Pas nadat zijn tante overleden is besluit hij om een boek te gaan schrijven, omdat hij dan geen enkel familielid meer over heeft voelt hij zich ook niet meer genoodzaakt om met iemand of iets rekening te houden.
2.b. Analyse en interpretatie
1. De titel van het boek valt nergens uit het boek te halen, er word wel een paar keer over de oorlog gesproken, maar nooit gebruikt hij deze term. Ook valt er nergens aan af te leiden wat hij nou eigenlijk met die titel bedoeld.
2. Het boek valt onder het genre levensbeschouwingen, verhalen over iemands leven, omdat hij er in beschrijft wat er moest gebeuren om hem aan het schrijven te krijgen. Ook verteld hij allerlei gebeurtenissen over zijn jeugd.
3. Het thema van het boek is het rare leven van de schrijver zelf, deze word nader bekeken en bestudeerd door de schrijver zelf, zodat hij kon gaan schrijven.
6. De hoofdpersoon van het boek is Frans Pointl, een man van ongeveer 50 jaar die niet helemaal goed bij z'n hoofd is, mensen kunnen het ook niet al te lang bij hem uithouden. Hij heeft niet lang gewerkt, mede door de smoes dat hij schrijver zou worden. Zijn vrouw onderhield hem.
3. Achtergrondinformatie
Herman Koch, geboren in 1953, schreef zijn eerste succes in 1989, genaamd "Red ons, Maria Montanelli". Hierna volgden "Hansaplast voor een opstandige" (1991) en het verzamel album "De dierenwinkel" in 1995.
Herman Koch heeft een behoorlijke poos in het buitenland gewoon, van Frankrijk tot Polen en Engeland. Vraag je hem "waarom" hij in het buitenland gewoon heeft, dan geeft hij als antwoord "weet ik eigenlijk niet".
Herman Koch is vooral bekend geworden als één van de drie "lullo's" in het humoristische tv programma Jiskefet. Deze stopt trouwens met het uitzenden en maken van de sketches van de drie studenten.
Dit boek was zeer moeilijk te beschrijven, mede veroorzaakt door de steeds wisselende onderwerpen en thema's, maar ook omdat het centrale onderwerp pas aan het eind van het boek gegeven werd.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen