Boekverslag : Louis Couperus - Zieltje
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 947 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 947 woorden.
INHOUDSOPGAVE
Korte Inhoud van "Zieltje".
Informatie over de schrijver.
Eigen Mening.
Motieven:
Thema:
Sfeer:
Korte Inhoud van "Zieltje".
Kareltje was een zeven jarig jongetje dat woonde bij zijn ouders en oudere broers en zussen, maar hij was voornamelijk bij Lina (de meid) in de kinderkamer.
Kareltje was een stil en verlegen jongetje, dat nooit aandacht kreeg van zijn ouders of van zijn broers of zussen. Ze hadden het altijd te druk met school, werk of met elkaar, waardoor ze Kareltje niet zagen staan. Hij bracht dan ook de meeste tijd spelend in de kinderkamer door en hij fantaseerde dat zijn kamer de hele wereld was. Zoals al eerder is gezegd, was Kareltje een erg verlegen jongetje. Dit veranderde drastisch toen de broer van zijn moeder, oom Frank, een tijdje kwam logeren. Omdat oom Frank Kareltje wel aandacht schonk (weliswaar uit medelijden), werd Kareltje zelfs een beetje brutaal tegen zijn broers, zussen en ouders. Toen vertrok oom Frank weer en Kareltje werd weer even stil en verlegen als altijd. Wat zou hij toch graag bij oom Frank gaan wonen, maar dat was een droom die nooit uit zou komen.
Kareltje ging op vakantie en daar aangekomen kwam hij op het idee dat hij een vondeling zou kunnen zijn. Waarom zouden ze hem anders altijd zo buiten sluiten? Hij vroeg het aan zijn moeder, maar zij vond het maar een rare vraag en ontkende het. Kareltje geloofde haar niet. Toen, jaren later, kwam oom Frank weer langs. Alles was anders. Kareltje kreeg niet meer de aandacht van oom Frank zoals vroeger, immers hij was nu niet klein meer, wel was hij nog stil en verlegen. Maar door dit gebrek aan aandacht, verdween zijn enige goede herinnering aan zijn jeugd als sneeuw voor de zon. Enkele dagen daarna begaf hij zich naar de tuin en liep de sloot in…
Informatie over de schrijver.
Louis Marie Anne Couperus (Den Haag 10-6-1863, De Steeg 16-7-1923) was een Nederlandse schrijver, afkomstig uit een familie van Nederlands-Indische ambtenaren en bracht een deel van zijn jeugd op Java door.
Hij maakte de Haagse HBS niet af en ging op advies van Ten Brink Nederlands studeren. Hij maakte zijn debuut als dichter in "De Nieuwe Gids" en schreef ook voor "De Nederlandse Spectator". Nieuwe Gids-lezers vonden zijn poëzie onaanvaardbaar en Couperus kreeg pas succes toen hij proza ging schrijven, waar hij een bijzondere aanleg voor bleek te hebben. Zijn totale oevre is even verscheiden als omvangrijk en is te verdelen in drie groepen:
Psychologisch-realistische romans; vanaf "Eline Vere" (1889) tot "Van oude menschen, de dingen dievoorbijgaan" (1906). In zijn romans werd een breed panorama van weelde, decadentie, standswaan, levensmoeheid en levensaanvaarding beschreven.
Intussen was Couperus getrouwd met zijn nicht Elisabeth Baud en had hij zich in Zuid-Frankrijk en Italië gevestigd.
II. Historische romans; deze vinden bijna allemaal plaats in het Middellandse Zeegebied. Van "De Berg van Licht" (1905-1906) tot "Iskander" (1920) duurt deze periode van grote fantasieën en verbeeldingen, gekenmerkt door decadentie en pessimisme.
III. Intussen was Couperus gaan schrijven voor het Haagse dagblad "Het Vaderland". Voor dit dagblad schreef hij lange reeksen van vertellingen, causerieën, brieven, impressies, essays en sprookjes, waarin hij inspeelde op de ironische geest van de toeschouwer, die geniet van het leven, maar weet hoe vluchtig het is.
In deze laatste groep openbaart hij zijn gehele persoonlijkheid moeiteloos.
Eigenlijk is Louis Couperus in Nederland zijn leven lang onderschat, want geen één prozaïst van zijn generatie evenaart hem in veelzijdigheid, vakmanschap, levenswijsheid en psychologisch begrip.
Eigen Mening.
In dit verhaal wordt net zoals in "De Kleine Johannes" heel erg diep ingegaan op de gedachtengang van het kind. Af en toe zelfs zo diep, dat je de gevoelens van het kind haast kunt beleven. Ik vindt overigens dat dat bij de overige karakters niet zo goed is uitgediept.
Door het precies beschrijven van Kareltje’s karakter, kan ik me goed inleven in zijn persoonlijkheid, wat ik niet kan zeggen van de andere personen. Wat ik zo goed vindt aan het verhaal is het stuk dat overgaat van het stille, verlegen Kareltje in een Kareltje dat helemaal opleeft. Dat is dus het stuk waarin oom Frank erbij komt. Het opleven van Kareltje kun je bijna voelen, het komt allemaal heel ècht over.
Ik vond dat het verhaal, qua zinsopbouw, raar was geschreven: de zinnen waren lang en er zaten redelijk wat moeilijke en verouderde woorden in. Dus wat ik zo goed vond aan de inhoud, het precies beschrijven van de gevoelens van Kareltje (zodat je je er ook goed in kunt inleven), vond ik minder goed bij de verwoording ervan: De gevoelens worden wel goed beschreven, maar niet zoals een kind dat zou doen. Daarbij komt ook dat wat ik eerder zei over de gevoelens, dat ze zo ècht leken, weer wat minder waarschijnlijk doet voorkomen als je het einde leest, waarin de jongen zelfmoord pleegt. Aangezien het nog maar een kind is, vind ik het een beetje onwaarschijnlijk dat8 hij zelfmoord pleegt, hij is immers nog een kind en ik denk dat er maar heel weinig kinderen van die leeftijd zullen zijn die zelfmoord plegen. Daar denken ze volgens mij nog niet eens over na.
Motieven:
De eenzaamheid en het trieste gevoel van Kareltje komen steeds terug in het verhaal. Ook oom Frank komt veel voor in het verhaal; eerst als iemand die Kareltje opvrolijkt en later als de oorzaak van de zelfmoord van Kareltje.
Thema:
De schrijver wil met het verhaal duidelijk maken dat niemand tegen eenzaamheid kan. Een mens kan ook eenzaam zijn als hij veel mensen om zich heen heeft.
Ook wil de schrijver laten zien dat een kind niet altijd alleen maar vrolijk is, maar dat het ook ongelukkig kan zijn en zelfs zo ongelukkig dat het zelfmoord zou kunnen plegen, hoewel ik bij het laatste mijn vraagtekens zet.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen