Boekverslag : Benjamin Lebert - Crazy
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1488 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1488 woorden.
Primaire gegevens van het gelezen werk:
Auteur: Benjamin Lebert
Titel: Crazy
Ondertitel:
Opdracht:
Motto:
Verschenen in:
Uitgever:
Verwachtingen vooraf:
Informatie over de auteur:
Benjamin Lebert werd in 1982 in het Zuid-Duitse Freiburg in Breisgau geboren en woonde sinds 1990 in München. Toen hij 17 was, ging hij zonder diploma van school af. Hij liep stage bij de jeugdbijlage “Jetzt” van de Süddeutsche Zeitung, een grote, landelijke krant in Duitsland. Daarna schreef hij regelmatig bijdragen voor deze bijlage. In 1999 verscheen bij uitgeverij Kiepenheuer & Witsch zijn autobiografische roman Crazy, die hem op slag beroemd maakte in Duitsland. Meer dan 170.000 exemplaren werden van het boek verkocht. In 2000 werd deze internaatsroman verfilmd door Hans-Christina Schmid en ook de film werd een succes. Tevens verscheen de roman als luister-cd. In hetzelfde jaar verscheen ook Leberts tweede boek, 'Die geschichte vom kleinen Hund, der nicht bellen konnte', een kinderboek voor kinderen vanaf drie jaar dat hij samen met zijn grootmoeder Ursula Lebert en illustrator Hildegard Müller schreef. Lebert leeft sinds 2003 in Berlijn en in dat jaar verscheen zijn derde boek 'Der Vogel ist ein Rabe'.
Samenvatting van de inhoud:
Benjamin is 16 jaar en wordt door zijn ouders naar het internaat Neuseelen gebracht. Zijn ouders zien in dit instituut de laatste redding voor Benjamin, die op vijf andere scholen is mislukt. Vooral wiskunde is een groot probleem voor hem. Een ander probleem voor Benjamin is zijn halfzijdige verlamming.
In het internaat sluit Benjamin al snel vriendschap met Janosch, de beide Felixen, Florian en Troy. Met hen ontdekt Benjamin, die ook wel Benni wordt genoemd, waar het volgens hen in het leven om draait: meisjes, seks, vriendschap, volwassen worden, hoe gek de wereld is en hoe ‘crazy’ je zelf bent. Samen besluiten ze het internaat te ontvluchten en belanden in München. Na een nacht vol belevenissen keren ze terug naar het internaat waar Benjamin echter niet kan blijven.
Titelverklaring:
Benjamin Lebert is Crazy, hij zit in een internaat. Samen met vrienden probeert hij het internaat te ontvluchten en na een nacht vol belevenissen keren ze terug nar het internaat waar Benjamin niet kan blijven.
Opbouw:
Als je het verhaal zou moeten onderverdelen in inleiding-kern-slot dan zou het eerste hoofdstuk de inleiding zijn. Dit is het aanloopje van het verhaal. Je leert de hoofdpersoon kennen en hij gaat nog naar het internaat toe. Hoofdstuk twee t/m vijftien vormt de kern. Hierin vinden de belangrijkste gebeurtenissen plaats en speelt “het verhaal” zich af. Het laatste hoofdstuk is dan het slot. Een korte terugblik op het internaat en Benjamin gaat naar huis.
Taalgebruik:
Het boek bestaat uit vrij lange zinnen, met uitgebreide dialogen. Het boek is in spreektaal geschreven met populair taalgebruik. Dit komt waarschijnlijk ook doordat het in de ikvorm geschreven is en doordat de hoofdpersoon nog jong is.
Vertelperspectief:
Het perspectief in dit verhaal is een ik-perspectief. Je beleefd namelijk alles vanuit wat de ikfiguur verteld en ziet het gebeuren door zijn ogen.
Personages:
Benjamin Lebert: een 16-jarige jongen die halfzijdig verlamd is. Hierdoor is hij lichamelijk beperkt en dit is mogelijk ook de oorzaak van zijn moeilijkheden met school en vooral met wiskunde.
Andere belangrijke personages zijn:
Het vriendenclubje van Benjamin, bestaande uit: Janosch, Benjamins kamergenoot en zijn steun en toeverlaat.
Dikke Felix, bijgenaamd ‘Kugli’
Dunne Felix
Troy, een stille teruggetrokken jongen, halverwege ontdenkt Benjamin de reden van het teruggetrokken bestaan van Troy.
Florian, gedurende het hele boek wordt iedere keer als de naam Florian genoemd wordt, hier in één ruk achteraan gezegd: ‘Den alle nur Mädchen nennen.’
Anna, Malen en Marie. De meisjes waar de jongens regelmatig een nacht heengaan. Janosch is smoorverliefd op Malen en Benjamin zelf heeft de tweede nacht een vrijpartij met Marie.
Sambraus, de oudere man die de jongens meeneemt naar München.
De ouders van Benjamin komen zelf niet erg veel voor in het verhaal. Wel heeft Benjamin het zelf over ze. Hij beschrijft zijn moeder als een bezorgde vrouw die het beste voor haar zoon wil. Zijn vader beschrijft hij als een rustige sympathieke man. Zijn ouders hebben veel ruzie en aan het eind van het boek zijn ze ook uit elkaar. Ook heeft Benjamin een zus, hij vertelt over haar dat ze lesbienne is.
Thema en motieven:
Motieven:
1.) Seks: een van de motieven die tijdens de puberteit de voornaamste rol speelt is seks. Benjamin is hier heel erg mee bezig, wat weer terug valt te leiden naar het thema.
Blz 67.: “Marie reitet weiter. Schweiß bildet sich auf ihrer Haut. Ich lecke ihn ab. (…) Sie spricht kein Wort. Die ganze zeit nicht. Sie stöhnt nur.”
2.) School: school speelt ook een belangrijke rol voor de ontwikkeling van Benjamin. Doordat er strenge regels zijn krijgt hij niet echt de kans zich te ontwikkelen. Tevens draagt her eraan bij dat hij al 5 maal van school heeft moeten wisselen, wat natuurlijk ook niet erg positief werkt.
Blz 14.: “Ich bleibe hier. Wenn möglich bis zum Arbitur. Meine Eltern gehen. Wir verabschieden uns. Ich sehe sie den Gang zurücklaufen. Höre das Knarzen der Türe. Die Schritte auf dem Holsbelag. Die Treppe. Herr richter begleitet sie. Er hat versprochen, bald wieder zu kommen. (…) Ich nehme eine Tasche und beginne aus zu packen. Unterwäsche, Sweatshirts, Pullover, Jeans. Wo zum Kuckuck is mein kariertes Hemd?”
3.) Vriendschap: de vriendschap met Janosch en de rest van de groep is zeer belangrijk voor Benjamin omdat hij zowaar door hen geaccepteerd wordt en wegwijs gemaakt wordt op verschillende gebieden, waaronder dat van seks.
4.) Handicap: door de verlammingsziekte aan de linkerkant van Benjamins lichaam wordt hij belemmerd in zijn ontwikkeling, omdat hij de gewoonste dingen als veters strikken e.d. niet kan doen.
Blz 34.: “Kannst du mir mal was sagen, Janosch?” frage ich. (…) “Wie fühlt es sich an, nicht behindert zu sein? Nicht swach? Nicht leer? Wie fühlt es sich an, mit der Linken Hand Über einen Tisch zu streichen? Fühlt man das Leben?”
Thema:
Het thema van deze roman is de ontwikkeling gedurende de puberteit van jongen naar man.
“Crazy” slaat terug op het leven van Benjamin en zijn vrienden, die alles crazy vinden. Het verband met de titel is dus dat de ontwikkeling van Benjamin kan worden beschreven als “crazy”.
Aansprekend fragment:
Müde richte ich mich auf. Eine anstrengende Nacht liegt hinter mir. Wenig Schlaf. Ewiges Sitzen und Warten. Drauβen dämmert es. Vielleicht ein Zeichen. Vielleicht aber auch nicht. Wer Weiβ das schon. Der Wecker läutet. Es ist ein widerlicher Klang. Es klingt nach erster Schultag. Und es klingt nach Mathematik. Voraussichtlich klingt es auch nach Note 6. Aber davon höre ich jetzt noch nichts. Ich schalte den Wecker aus. Die schwarze Jeans und das weiβe Pink Floyd – The wall T-Shirt sind bereit. Schon gestern habe ich sie auf meine Seite des Schreibtisches gelegt. Meine Mutter hat mir beides eingepackt. Ganz oben, gleich neben den Schulbüchern. Ist das nich ein Zufall! Ich ziehe mich an. Bis zun Frühstück habe ich noch Zeit. Den Weg kenne ich schon. Janosch hat ihn mit gezeigt. Er schläft noch. Vielleicht sollte ich ihn wecken. Für Verschlafen setzt es böse Strafen, habe ich gehört. Aber ich glaube, das weiβ er selbst. In meiner Hosentasche finde ich einen Zettel. Ich erkenne die geschnörkelten Buchstaben meines Vaters:
Lieber Benni,
ich weiβ, Du machst eine schwierige Zeit durch. Und ich weiβ auch, daβ Du nun in vielen Dingen auf Dich allein gestellt sein wirst. Aber denk bitte daarn, es ist das beste für Dich, und bleib tapfer!
Papa
Bleib tapfer. Es ist das beste für dich. Schön gesprochen. Wirklich schön. Man kann nicht klagen. Ich werde den Brief aufheben. Vielleicht kann ich ihn mal meinen kindern zeigen. Damit sie sehen können, was ihr Vater Für ein groβer Macker war. Was für ein ganz groβer Macker er war. Ich stecke den Zettel in meine Hosentasche zurück. Dann mache ich mich auf den Weg zum Früstück. Der Speisesaal liegt an anderen Ende des Schlosses. Ich durchquere den Hurenflügel, steige die ewig erscheinenden Treppen zum Hauptkorridor hinab und gelange schlieβlich zum Büro des internatsleiters. Dann laufe ich den Begrüβungsgang entlang, komme an Frau Lerchs Zimmer vorbei und steige die Treppe zum Westbau hinab, die direkt in den Speisesaal führt. Die Westbautreppe is alt, bei jedem Schritt äuhzt und knarzt das Holz, als bitte es um eine sofortige Gewichtsentlastung. Der Speisesaal is ein Mächtiger Raum. Gut siebzhn Tische haben hier Platz. Und an jedem können mindestens acht Schüler sitzen. An den mit feinstem olz verkleideten Wänden hängen richtige Gemälde. Sie zeigen Kriege, Frieden, Liebe und, wie könnte es anders sein, Adler, die einen Schulranen tragen.
Ich setze mich an einen Tisch, der ein wenig in die Ecke gedrängt ist, nur ein Fünftklässler teilt ihn mit mir. Das Brötchen schmeckt trocken. Jeglicher Versuch, ein wenig Butter darauf zu schmieren, scheitert an meiner Unfähigkeit, es mit der linken Hand festzuhalten. Auch nach mehreren Versuchen gelingt es mir nicht. Das Brötchen saust quer über den Tisch. Ein paar Mädchen, die an einem der gegenüberliegenden Tische sitzen und die Aktion verfolgt haben, kickern. Ich schäme mich. Schnell fange ich das Brötchen eider ein. Ich bitte den Fünftkläβler darum., es mir zu schmieren. >> Wie alt bist’n du?<< fragt er.>>Sechzehn<<, antworte ich. >>Mit sechzehn sollte man eigentlich schon gelernt haben, ein Brötchen zu schmieren<<, stellt er fest. Er gibt es mir ungeschmiert zurück. Die Mädchen kickern. Ich trinke Tee.
Aanbevelen:
Het boek zou ik een ander zeker aanbevelen. Ik vind het knap hoe de schrijver herinneringen zo in de tegenwoordige tijd neer kan zetten, dat het op een verhaal lijkt wat hij gewoon heeft verzonnen. Hij moet af en toe wel diep over zichzelf hebben nagedacht denk ik. Het is heel erg zelfbewust. Het verhaal zelf was niet spannend of uitermate interessant, maar het las gewoon goed weg.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen