Boekverslag : Boudewijn Buch - De Kleine Blonde Dood
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2278 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2278 woorden.
Bibliografie
Derde druk, Bert Bakker, Amsterdam, sept. 1984, eerste druk: juni 1984
Genre: De kleinde blonde dood is een novelle. Dit, omdat er allereerst niet zo heel veel personen in voorkomen. Daarnaast maakt de hoofdpersoon geen karakterontwikkeling mee, in ieder geval, dat gedeelte wordt overgeslagen. En de personen zijn niet gedetaileerd beschreven. Dit alles maakt het duidelijk dat het een novelle is.
Samenvatting
Boudewijn gaat op schoolreisje naar een speeltuin in de buurt van Nijmegen. Ze zitten er aan de Duitse grens en de leerlingen krijgen daar de kans eens op Duits grondgebied te staan. Bijna alle leerlingen, want Boudewijns vader heeft hem verboden ook maar een voet in Duitsland te zetten. Boudewijn zit zijn boterhammen te eten terwijl de andere kinderen zich vermaken in Duitsland. Boudewijns vader die altijd al een bijzondere kennis en interesse had in vlinders verzamelde deze ook. Boudewijn zag een zogenaamd landkaartje vliegen en dacht dat z'n vader heel trots op z'n zoon zou zijn als hij deze vlinder bij z'n collectie kreeg. Boudewijn rende de vlinder achterna en kreeg deze na een tijd te pakken. Boudewijn belandt in verboden gebied en wordt aangehouden door twee grenswachten en deze brengen hem terug naar de bus. Als z'n vader dit hoort krijgt hij een woede-uitbarsting en trapt de vlinder kapot. Hij wilt geen Duitse vlinders.
Boudewijn gaat met zijn zoontje naar de dierentuin. Mickey krijgt veel te eten en te drinken, en in het café komt alles er weer uit. Boudewijn belt zijn 'vriendin' Fleurette op die ze komt ophalen en waar ze alles schoon maken.
Rainer Büch is van Joodse afkomst en is voor de Tweede Wereldoorlog naar Nederland gevlucht. Tijdens de oorlog heeft Büch een heldendaad begaan en is hierom zeer bekend geworden in zijn omgeving. Welke heldendaad dit was wordt niet duidelijk in het verhaal. Boudewijns vader is aan de ene kant anti-Duits, maar aan de andere kant is hij zeer militaristisch opgesteld. Boudewijns moeder heeft het moeilijk, want haar echtgenoot kan soms zeer gewelddadig worden. Een paar dagen voor Kerstmis verbiedt hij het vieren van het Kerstfeest. Als hij een toefje slagroom ziet op het nagerecht, slaat hij de huiskamer kort en klein en wordt agressief tegen zijn vrouw en kinderen. Toch heeft Boudewijn veel bewondering voor zijn vader. Soms ging zijn vader weg zonder te zeggen waarheen en dan kwam hij een tijd later weer terug. Als blijkt dat er iemand in zijn geheime kastje is geweest, slaat hij Boudewijns broer in elkaar. Zijn zoon had foto's van Joden in concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog gezien. Boudewijns vader is hoofd van de Reservepolitie, waar na een tijd iedereen wegloopt vanwege het iedere avond verplicht marcheren. Als Büch de koets van de Koningin aanvalt, wordt deze opgepakt en hij vindt dit de aanleiding zijn verdiende onderscheidingen terug te sturen naar de Burgemeester.
Ook in het oorlogsmuseum krijgt de vader van Boudewijn een aanval omdat hij zegt dat de uniformen niet kloppen. Hij maakt zichzelf belachelijk.
Boudewijn krijgt zenuwtoevallen door de toestand thuis. Hierdoor wordt hij naar een inrichting in Brabant gestuurd. Hier heeft Boudewijn een vreselijke tijd. Het ergste van alles vindt hij het leesverbod. Als hij thuiskomt wordt hij ernstig ziek: een buikvliesontsteking. Boudewijn raakt in een coma en een paar weken later geraakt hij hier weer uit. Zijn vader geeft hem een bulldozer, boeken (die zijn vader hem zal voorlezen), en de mooiste medaille. Na een jaar wordt Boudewijn uit het ziekenhuis ontslagen. Thuis zingen al de kinderen uit zijn klas voor hem en krijgt hij een fiets van zijn ouders.
Onkel Jobab is een slachtoffer van de Duitse experimenten op de Joden. Boudewijn en zijn broers noemen Onkel Jobab gek in zijn hoofd. Als Jobab komt logeren, moet Boudewijn met hem gaan wandelen. Ze lopen naar Noordwijkerhout. Daar kopen ze patatten. Onkel Jobab betaalt met een waardeloze Mark en moet samen met Boudewijn rennen, om niet gepakt te worden door de frietboer. Omdat Boudewijn en Onkel Jobab te laat thuis zijn moet Boudewijn voor straf zonder eten naar bed.
Een tijd nadat zijn ouders gescheiden zijn gaat Boudewijn op bezoek bij zijn vader. Hij is nu voor de vijfde maal getrouwd. Zijn echtgenote is de achttienjarige Deense Astrid Nisgren. Hoewel Boudewijn homoseksueel is heeft hij nu toch een kind gekregen van zijn vroegere lerares Mieke. Als hij dit verteld aan zijn vader trekt hij wit weg en Astrid slaat hem. Als Boudewijn vertrekt geeft zijn vader hem nog vijfentwintig gulden.
Een periode na het bezoek aan zijn vader krijgt Boudewijn een brief van zijn moeder met daarbij een rouwkaart: zijn vader is gestorven. Het overlijden van zijn vader valt hem zwaar. Twee weken na zijn vaders dood krijgt hij een brief van zijn vader: De grootste kwelling die zijn vader hem ooit heeft aangedaan. De brief werd een obsessie voor hem. De laatste zinnen van de brief schrijft Boudewijn over, de rest verbrandt hij.
Later vertelt de dokter hem dat zijn vader zelfmoord gepleegd had. De zoon van Boudewijn en Mieke heet Micky. Mieke is veertien jaar ouder dan Boudewijn. Aangezien Mieke aan de drank is, zorgt Boudewijn voor zijn zoon. Samen wonen zij met Fleurette en haar dochter in een huis. Als Fleurette en haar dochter het huis verlaten, gaat Boudewijn voor een tijdje met vrienden naar Parijs. Micky zal bij Gerda, de beste vriendin van Mieke, logeren. Boudewijn heeft Gerda nadrukkelijk gezegd Micky niet aan Mieke mee te geven. Uiteindelijk heeft Mieke haar zoon toch meegenomen. Micky vraagt nog of zijn vader nog een kadootje voor hem meeneemt, maar het zal niet nodig zijn, want bij thuiskomst krijgt Boudewijn te horen dat zijn zoon in het ziekenhuis is opgenomen. Micky ligt in een coma. Hij is bij Mieke van een portiektrap gevallen.
Na eerst bij Mieke geweest te zijn, gaat Boudewijn naar het ziekenhuis. Hier vertelt de dokter hem dat Micky klinisch dood is. De val was een gevolg van een gezwel in de hersenen, dat plotseling geknapt is. Uiteindelijk besluit Boudewijn dat de behandelingen gestopt moeten worden.
Micky was altijd al een fan van de Rolling Stones. Als zijn lichaam gecremeerd wordt, wordt er het nummer 'Out of time' gedraaid. Boudewijn is de enige aanwezige bij de crematie. Boudewijn heeft hier bewust voor gekozen: er mag beslist geen spoor van Micky op de aarde over blijven. Hiermee wil hij zichzelf straffen. Hij zegt dat hij een slechte vader was.
Zes jaar na de crematie bezoekt Boudewijn voor de krant een open dag van het crematorium. Nadat de reportage in de krant heeft gestaan, krijgt Boudewijn een boze brief van de Direkteur van het crematorium. Als Boudewijn iemand hoort zeggen 'Rouw verjaart niet', weet hij dat hij het boek kan schrijven: De kleine blonde dood.
Motto
You're out of touch, my baby
My poor discarbed baby, Mick Jagger
Too young to really be in love, Jerry Lee/Lippman-Dee
Der Tod ist ein sehr mittelmassiger Portratmaler, Goethe/Eckermann
Die Geschichte ruckwarts erzahlt. Novalis
Melancholy, turn thine eyes away !
Music, Music, breathe despondingly. Keats
Comme vous le savez, notre societe ets entierement liguidee... Rimbaud
Wie zich voorstelt dat iets wat hij liefheeft, te niet gaat, zal zich bedroeven:
daarentegen zal hij zich verheugen bij de gedachte dat het behouden blijft, Spinoza
Liefde (of geen liefde ),en ouder worden en dan de dood. Gerard Reve
Een naam van iemand die niet meer bestaat
blijft soms nog lang onder de mensen. Achterberg
Ik ben geen vader, en ik heb geen zoon
Niets dan een sage is zijn zacht bestaan. Willem de Merode
Tete sacree! enfant aux chevaux blonds! bel!
A l'aurecole d'or! Victor Hugo
Al deze spreuken van bekende mensen slaan volgens mij op Mickey, de 'kleine blonde'. Mickey is degeen die dood gaat. Ook de schuld die de ik-persoon zichzelf oplegt, wordt hierin aangegeven. Eigenlijk zijn het een heleboel motto's, maar ik ga deze niet allemaal uitleggen.
Tijd & Ruimte
TIJD
Het verhaal dat de ik-persoon nog jong is speelt zich een paar jaar na de Tweede Wereldoorlog af. Er is veel haat tegen Duitsers en Boudewijns vader heeft de oorlog nog niet goed verwerkt.
Het gedeelte dat de ik-persoon al ouder is en een kind heeft speelt zich zo af rond 1970, 1980. Veel eerder kan het niet zijn, aangezien Boudewijn geen jonge vader blijkt te zijn. Veel later ook niet, want hij is ook geen oude vader.
Het verhaal is niet-chronologisch verteld, het is net of de schrijver alle hoofdstukken door elkaar gehusseld heeft. Het springt steeds naar een andere tijd. Dit creeërt een zeer bijzonder effect. Je zou kunnen zeggen dat de helft van het boek bestaat uit flash-backs.
De vertelde tijd is de verleden tijd, de schrijver vertelt over wat hij heeft meegemaakt.
RUIMTE
Boudewijn groeit op in Wassenaar. Hier bevindt hij zich in huis of in de straat. Ook gaat hij op excursie naar de grens van Duitsland, waar zijn vader erg tegen was. Ook bevindt hij zich een tijdje in een gekkenhuis. Later, als Boudewijn groter is, speelt het verhaal zich vooral af in de grote stad, in het het huis van Boudewijn en Mieke, in de trein enzovoort. Ook een belangrijke plaats is het ziekenhuis, waar Mickey in ligt.
Ik heb geen subjectieve ruimte kunnen vinden. Dit waarschijnlijk omdat het verhaal in de ik-persoon is verteld. Hierdoor worden er geen ruimtes omschreven.
Personages
Boudewijn Büch is de hoofdpersoon. Hij vertelt het verhaal over zijn eigen jeugd, maar ook over de tijd dat hij zelf vader is. Zijn vader zelf had een oorlogstrauma, hierdoor kon hij erg raar reageren op zijn kinderen en zijn vrouw. Dit heeft Boudewijns leven totaal beïnvloedt. Boudewijns moeder had veel problemen met zijn vader, en is uiteindelijk gescheiden. Ze heeft altijd een schuldgevoel gehad dat ze haar kinderen aan haar man had 'blootgesteld'. Boudewijn zal later een kind krijgen van Mieke, hoewel hij homo is. Ook krijgt hij een relatie met Fleurette.
Boudewijn is een gevoelig mens. Ook al was zijn vader vaak erg vervelend tegen hem, als hij sterft voelt hij zich erg verdrietig. Ook van de dood van zijn zoon is hij totaal ondersteboven.
De vader van Boudewijn heeft vreselijke dingen meegemaakt in de oorlog. Deze heeft hij nooit kunnen verwerken. Hij is er altijd mee bezig. Hij heeft een kamer met daarin allerlei spullen over de oorlog. Zijn broer, Onkel Jabob, was slachtoffer van experimenten van de nazi's tijdens de oorlog en is daardoor geestelijk niet helemaal meer in orde.
De vader van Boudewijn (Rainer) reageert soms heel raar op bepaalde dingen, hij kan ineens heel erg woedend worden, of gaan huilen. In de Tweede Wereldoorlog heeft hij een heldendaad begaan waardoor hij respect heeft van anderen. Hij slaat zijn vrouw en kinderen. Ook weet hij erg veel van de natuur, vooral van vlinders, hij heeft een enorme vlinderverzameling. Op een gegeven moment gaat hij scheiden van zijn vrouw en gaat met een jonger meisje samenwonen. Hij had al verscheidene zelfmoordpogingen ondernomen, die allemaal mislukten, maar nu lukt het toch wel.
De moeder van Boudewijn is van Italiaanse afkomst. Het gedrag van haar man drukt als een zware last op haar schouders. Ze zal altijd een schuldgevoel overhouden. Nadat ze is gescheiden wil ze niets meer weten van haar man.
Mickey is de zoon van Boudewijn en Mieke. Hij is de 'kleine blonde'. Boudewijn is erg gelukkig met hem. Het is een erg nieuwsgierig jochie, dat alles wil weten. Er wordt ook veel verteld van Mickey allemaal vraagt, en wat Boudewijn dan antwoordt. Op een gegeven moment valt Mickey van een trappetje en komt niet meer bij. Dit komt vooral door een hersentumor.
Mieke is de moeder van Mickey. Zij was een vroegere lerares van Boudewijn. Ze wil met Boudewijn trouwen, maar dat wil hij niet aangezien hij homo is. Hierdoor gaat ze drinken en raakt ze verslaafd. Boudewijn neemt Mickey in huis, omdat Mieke bijna constant dronken is.
Astrid Nisgren is de achttienjarige vijfde vrouw van Boudewijns vader. Boudewijn ontmoet haar als hij een keer bij zijn vader op bezoek gaat. Zij is erg vervelend tegen hem.
Fleurette is een huisgenoot van Boudewijn en ook een soort vriendin, maar op een gegeven moment wil ze niets meer van hem weten.
Thematiek
Het thema is het verhaal van een jongen/man die te maken krijgt met een geestelijk onstabiele vader, een aan de drank verslaafde vrouw en een kind wat doodgaat.
Dit thema is zeer duidelijk, een groot deel van het boek gaat over de relatie die de ik-persoon heeft met zijn vader. Hoe zijn vader reageertop bepaalde zaken en dergelijke. Maar ook als de ik-persoon al ouder is en een kind heeft. Hoe hij daarmee omgaat, en met de moeder van zijn zoon. En hoe de ik-persoon omgaat met de dood van zijn zoontje. Ik weet niet of de schrijver dit thema in meerdere boeken heeft uitgewerkt, maar ik denk wel dat dit het geval is, aangezien dit thema klaarblijkelijk de schrijver erg aan het hart gelegen is.
De schrijver heeft dit thema zeer goed verwerkt, vooral de dood van Mickey is zeer aangrijpend.
Boekbeschrijving & Titel
De kleine blonde dood slaat op het zoontje van de ik-persoon. Deze jongen, Mickey, gaat op zeer jonge leeftijd dood aan een hersentumor. Ik weet niet waarom Büch deze titel heeft gekozen, aangezien Mickey volgens mij niet een persoon is waar alles om draait. Wel is hij heel belangrijk voor de ik-persoon. In het boek komt de titel voor als de ik-persoon uitvalt tegen Mickey's moeder als deze weer eens dronken is. Hij zegt dan dat ze nog eens een auto-ongeluk krijgt en dat de kleine blonde dan dood is. Mickey is blond.
Er is geen ondertitel.
Stijl
Het verhaal is in normaal Nederlands vertelt. Maar aangezien de vader van de hoofdpersoon uit Duitsland komt, komen er ook aardig wat Duitse woorden in voor. Dit maakt het verhaal verder niet moeilijker om te lezen, want de gebruikte Duitse woorden zijn niet moeilijk. Verder is het verhaal helemaal verteld. Er wordt dus precies verteld wat de personages zeggen, ook als ze op elkaar schelden.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen