Boekverslag : Margaret Willey - Saving Lenny / Om Eric
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2166 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2166 woorden.
Titel
Om Eric
Titelverklaring
De titel van het boek is "Om Eric".
Margaret Willey is de auteur van het boek. Zij heeft deze titel gekozen, omdat Jessie, de hoofdpersoon, stapel verliefd is op haar nieuwe vriendje Eric. Hij heeft last van depressies en Jessie denkt dat het beter gaat als ze ergens met z'n tweeën zijn waar niemand hun kan storen of uit elkaar drijven. Ze besluiten om in het huisje van de overleden opa van Eric te gaan wonen. Ze vertelt het aan niemand, ze laat dus iedereen in de steek voor Eric. Ook is de titel wel pakkend, als je het boek ziet staan wil je toch weten wat die Eric voor een rol heeft in het verhaal. Vandaar de titel "Om Erik".
Soort boek
Het genre van het boek is liefdesverhaal. Het komt uit de serie Octopus, dat zijn romans voor de jeugd.
Het boek is voornamelijk geschreven vanuit het ik-perspectief. De twee vriendinnen Jessie en Kim zijn ombeurten aan het woord. Je krijgt dus steeds twee kanten van het verhaal te horen. Het verhaal is opgebouwd uit drie delen. Die geven telkens in een paar woorden aan wat er in dat deel gaat gebeuren.
Opbouw
Het verhaal begint er mee dat Jessie aan het woord is en verteld over hoe ze in contact is gekomen met Eric, haar huidige vriendje.
Citaat: Ik kan nog steeds niet geloven dat ik het gedurfd heb. Toen ik naar Eric Stevens toeliep in de gang en hem dat briefje gaf, dat gekrabbelde briefje waarin ik schreef dat ik hem wilde ontmoeten, probeerde ik niet alleen een maar een afspraakje met iemand te maken. Ik probeerde maan hele leven te veranderen. Want voor de eerste keer in mijn leven was ik helemaal van slag.
Dit is het begin van het verhaal. Je valt dus midden in het verhaal, maar wel op zo'n manier dat je meteen begrijpt waar ze het over hebben.
Het probleem waar Jessie, de hoofdpersoon voor komt te staan, is als ze eenmaal samen met Eric samen woont, ver weg van de bewoonde wereld, krijgt hij last van depressies. Hij verliest zijn baan en doet de hele dag niets anders dan in bed liggen. Jessie is op dat moment de enige van hun twee die werkt, het huis opknapt, en iets aan huishouden doet. Als ze 's nachts thuis komt van haar werk in het restaurant maakt Eric haar allemaal verwijten. Ze wordt dan de hele nacht door hem wakker gehouden en hij praat op haar in. Ze mag geen contact meer met Kim, haar beste vriendin en ze moet haar baan in het restaurant op zeggen, omdat Eric beweert dat een uitvlucht zoekt om niet langer bij hem te hoeven zijn. Hij raakt van die ruzies zo overstuur dat Jessie hem moet kalmeren en troosten. Op een dag als ze weer eens ruzie hebben knapt er van binnen iets bij haar, ze is gebroken, eenzaam en mist haar vader, moeder en vriendin. Ze neemt stiekem contact op met Kim en verteld haar over de situatie. Kim laat zich negatief uit over Eric en Jessie probeert dat goed te praten, dat loop fout af en ze gaan met ruzie uit elkaar. Kim heeft wel gezien hoe slecht haar vriendin er aan toe was en besluit de moeder van Eric over de situatie in te lichten. De moeder van Eric herkent de depressies van Eric en weet door wat voor een hel Jessie gaat. Ze besluit Eric uit het huisje in de duinen weg te halen en zo is Jessie ook gered uit de crisis. Jessie neemt meteen contact op met Kim als ze thuis is en ze maken het weer goed. Zo loopt het verhaal af.
De belangrijkste gebeurtenis in het verhaal is als Jessie besluit om met Eric samen te gaan wonen en haar school, vrienden en familie in de steek te laten. Daarbij komt ook nog eens het feit dat alleen Kim weet dat ze met Eric gaat samen wonen, haar ouders denken dat ze alleen gaat wonen om tot rust te komen van de relatie met Eric. Ze heeft hen verteld dat het uit is met Eric. Die gebeurtenis is zo belangrijk, omdat ze door die beslissing in een crisis komt. En doordat ze haar ouders heeft buiten gesloten, kan ze alleen met Kim over haar problemen praten. Citaat: Eric:" Laten we nu eens doen wat wij willen en die studie even vergeten."
" Maar Eric, waar moeten we…"
" Wij hebben een huisje in Lakeside. Het was van mijn grootvader, over wie ik je verteld heb. Niemand gebruikt het huis, het staal al jaren leeg. Daar kunnen we gratis wonen, wij tweeën, samen. Hoe vind je dat idee?"
Het hoogtepunt van het verhaal ligt aan het einde van het verhaal. Kim heeft gezien dat Jessie in de problemen zit en heeft de moeder van Eric gebeld om hem op te komen halen. Zo komt Jessie uit de crisis. Dat is een soort oplossing van de belangrijkste gebeurtenis in het boek.
Citaat: Mevrouw Stevens: "Gisteren heeft Kim me gebeld. Maar ze zei niet dat jij hier ook woonde. Ze zei dat ze alleen maar wist dat Eric problemen had in Lakeside. Ze zei dat ze dacht dat hij hulp nodig had. Ze zei dat hij weer… weer depressief was."
Personages
De hoofdpersoon in het boek is Jessie, de bijfiguren zijn Kim en Eric. Die personages zijn allemaal karakters. Je leest dingen die zij denken en over hoe ze tegen andere personen aankijken. Als het types waren geweest kon je niets zeggen over hun karakter.
De hoofdpersoon, Jessie is ongeveer 18 jaar oud. Precies kun je het niet uit het verhaal opmaken. Wel weet je dat ze in haar eindexamenjaar zit en volgend jaar zou gaan studeren. Ze is koppig en heeft een eigen willetje. Vroeger wou ze altijd aardig gevonden worden door iedereen, maar nu ze een vriendje heeft wil ze gewoon doen waar ze zin in heeft. Later in het verhaal is ze zelfs een beetje onverschillig en wil ze eigenlijk niet toe geven dat ze in de problemen zit. Tegen Eric doet ze een beetje softie vind ik, ze wil hem niet kwaad maken en neemt daarom de schuld maar op zich.
Citaat: Ze had een goede naam op school. Spijbelen was iets wat niet van haar werd verwacht. "Je moet het zo bekijken, Kim." Zei Jessie, "ik haal nu al die jaren in waarin ik bang was ook maar één enkele repetitie te missen, al die jaren waarin ik elke avond keurig netjes achter mijn bureau ging zitten, om keurig netjes mijn huiswerk te maken." "Ik begrijp het wel," zei ik. " Ik snap het echt. Maar misschien moet je niet proberen al die jaren binnen een paar maanden in te halen. Misschien is dat het niet waard." "Dat is het absoluut waard." Zei ze. En daarmee was het gesprek afgesloten.
Jessie is een knap meisje, ze heeft ook al veel vriendjes gehad. Later als ze met Eric alleen woont gaat ze er steeds slechter uit zien, door de vermoeidheid. Zo erg zelfs dat Kim, die haar komt opzoeken haar haast niet herkent.
Citaat: Ik was er behoorlijk van geschrokken hoe ze eruit zag. Ze zag zo wit als een doek en als ze in een Halloween-outfit had gelopen, had ze er niet vreemder uit gezien dan in die zwarte jurk. Ze leek wel een geest. Ze had donkere kringen onder haar ogen en een mager gezicht. Ik weet dat een baan als serveerster je volledig kan vloeren, maar zij zag eruit alsof ze elk ogenblik neer kon storten.
Meer wordt er niet over haar uiterlijk gezegd.
Jessie gedraagt zich nogal opstandig tegen over haar ouders. Ze wil helemaal niets meer aan school doen en alleen nog maar bij Eric zijn. Als ze met Eric samen woont moet ze zich wel als een volwassene gedragen, ze heeft een huishouden te runnen.
Citaat: Mijn vader haalde diep adem en zei: "Nu je er toch over begint, wil ik het inderdaad hebben over alle tijd die je met Eric doorbrengt." Ik had het liefst mijn vingers in mijn oren gestopt. "Sinds april," begon hij, "hebben we je op zondagavond precies twee keer aan tafel mogen begroeten. Bovendien ben je door de week ook praktisch elke avond nog weggegaan." "Om mijn huiswerk te maken," viel ik hem in de rede.
Ze trekt zich niet zoveel van anderen aan, alleen van Eric haar vriend. Later is ze toch wel heel dankbaar dat Kim de moeder van Eric heeft gestuurd om hem op te halen.
Jessie komt uit een rijk milieu, haar vader verdient erg veel. Ze heeft een mooie kamer. Haar moeder heeft geen baan en is er daarom dus altijd voor haar. Ze heeft geen broertjes of zusjes.
Citaat: Ik weet niet of ik blijer was met het geld of met het feit dat Jessie en ik nu inderdaad naar dezelfde universiteit konden gaan. Jessie kreeg geen studiebeurs, omdat meneer Davis teveel verdiende, maar ze kreeg wel een prijs voor haar goede prestaties.
Ze denkt dat het geweldig is om helemaal alleen te zijn met diegene van wie je houd. Ze denkt niet goed na over het feit dat je samen ook ruzie kan krijgen en het dan fijn is als er iemand anders is om je te troosten. Ook denkt ze veel te makkelijk over geld verdienen en het huishouden.
Citaat: Het leek nu al alsof iedereen die we ooit gekend hadden van de aardbodem verdwenen was. We zagen geen vrienden meer, geen ouders. We hadden iets ontzettend definitiefs gedaan voor elkaar - we hadden alle anderen in de steek gelaten en onze toekomst op de lange baan geschoven.
Kim, de vriendin van Jessie is één van de twee bijfiguren in het boek. Typerend voor haar is dat ze goed te vertrouwen is, dat is natuurlijk erg belangrijk. Wat heb je aan een vriendin die niet te vertrouwen is? Ze zegt niet tegen de ouders van Jessie, dat Jessie Eric in het geheim ontmoet. Ook later zegt ze tegen niemand dat ze samen wonen. Behalve op het laatst, tegen de moeder van Eric. Maar ze heeft haar belofte gehouden, Kim heeft niets tegen de ouders van Jessie gezegd.
Citaat: O, Kim, dacht ik. Ze had haar belofte gehouden. Ze had niets tegen mijn ouders gezegd. "Vroeg u zich niet af hoe Kim dat wist over Eric?" Vroeg ik aan Erics moeder. "Ja natuurlijk," zei mevrouw Stevens. "Maar ze gaf geen verdere uitleg, ze klonk alleen heel bezorgd. Ik denk dat dat genoeg voor me was. En daarom ben ik hier."
Kims rol in het verhaal is dat ze eigenlijk het probleem oplost. Zij zet de stap om de moeder van Eric op te bellen. Ook is zij voor Jessie de enige waarmee ze over haar problemen kan praten tijdens haar verblijf in Lakeside.
Eric, de vriend van Jessie is de tweede bijfiguur. Heel typerend voor hem is dat hij manisch depressief is. Op het ene moment gaat het heel goed en dan is het weer fout. Hij is dan lusteloos en wordt boos op iedereen.
Citaat: Heel zachtjes zei ze: "Ik denk dat hij ziek is, zij geest, bedoel ik." "Mijn god, waarom zeg je dat?" "Het is al eens eerder gebeurd. Voor hij naar St. Martin kwam." Opeens begon ze weer te huilen. "Hij hangt alleen maar een beetje rond, of hij slaapt," snikte ze. "En hij raakt over zijn toeren van de gekste dingen. Ik weet niet waardoor dat komt. Hij zegt dat hij zich door mij zo rot voelt. Hij wordt woedend over niet. Hij geeft mij de schuld. Maar het is niet mijn schuld, Kim. Het is niet mijn schuld!"
Zijn rol in het verhaal is dus niet zo positief. Hij is geestelijk ziek en daar heeft Jessie erg onder te leiden. Hij is bang om haar te verliezen en loopt haar dus de hele tijd te controleren. Als ze een brief schrijft wil hij die ook lezen enz.
Hij vindt Kim iemand die Jessie op het verkeerde pad brengt. Kim heeft een slechte invloed op Jessie, vindt hij. Ze is jaloers en wil daarom Jessie bij hem weg halen.
Mening
Ik vind het stuk dat ze besluiten te gaan samen wonen heel herkenbaar. Als je verliefd bent wil je alleen met die persoon zijn en zelf je zaakjes kunnen regelen. Alleen dat ze niemand wat vertellen lijkt me nogal onwaarschijnlijk, zoiets krijg je nooit voor elkaar. Volgens mij komt er altijd wel iemand achter.
De indeling van het boek vind ik erg leuk, het is afwisselend met twee vertellers. Soms wordt zoiets ingewikkeld, maar doordat ze maar weinig personen in het boek gebruikt blijft het verhaal helder.
Ik vind de personages boeiend, het zijn allemaal mensen die in het echt ook zouden kunnen bestaan. Het is sowieso leuk om te lezen wat leeftijdsgenoten voelen en denken. Vooral Eric vind ik interessant, hij heeft een vreemde persoonlijkheid. Ik snap niet hoe iemand zo wisselvallig kan zijn.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen