Boekverslag : Kristien Hemmerechts - Zonder Grenzen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2308 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2308 woorden.
Primaire gegevens, § 1.3.1
Auteur: Kristien Hemmerechts
Titel: Zonder grenzen
Verschenen in: 1991
Aantal bladzijden: 233
Leestijd: ± 7,5 uur
Uitgelezen op: 18 februari 2000
Verwachtingen vooraf, § 1.3.3
Ik heb dit boek gekozen omdat het me op de een of andere manier aansprak. De korte samenvatting op de achterkant van het boek vertelde me dat het ging over een heel ingewikkelde gezinssituatie en dat leek me wel een leuk onderwerp om over te lezen. Het boek zag er ook lekker leesbaar uit.
Eerste reactie achteraf, § 1.3.4
Ik vond dit boek erg leuk. Het verhaal was erg afwisselend en boeiend en er werd gebruik gemaakt van een taalgebruik van een lekker leesbaar niveau. De schrijfster was niet geheel onbekend bij me, ik had al meer boeken van haar gelezen en die vond ik ook allemaal leuk.
Spannend 2
Meeslepend 2
Ontroerend 2
Grappig 2
Realistisch 3
Fantasierijk 1
Interessant 3
Origineel 3
Goed te begrijpen 3
Korte samenvatting van de inhoud, § 1.3.5
Victor Elbergs en Petra Sanders hebben besloten om te gaan scheiden, want Victor gaat vaak vreemd. Ze doen dit door middel van een EOT, een Echtscheiding met Onderlinge Toestemming. Victor gaat met zijn zoon Simon naar Parijs om bij zijn, dan voormalige, maîtresse Joëlle te gaan wonen. Petra blijft in Brussel wonen, samen met haar dochter Emilia, de tweelingzus van Simon.
Petra kan de echtscheiding niet goed verwerken, ze gaat Victor stalken in Parijs in de hoop dat het nog goed kan komen, ze stort zich op haar bedrijf (ze bezit een modezaak) en even later laat ze haar bedrijf juist weer helemaal in de seek en gaat ze reizen. Victor heeft niet veel moeite met de scheiding. Hij blijft vreemdgaan en vooral Hannah Prat, een zwerfster van enorm goede komaf, heeft een speciaal plekje in zijn hart.
Tijd en ruimte, § 1.4.1
Het boek is verdeeld in 9 hoofdstukken. De verschillende verhaallijnen komen steeds in de volgorde: Petra, Emilia, Hannah Prat aan bod. Alleen bij het laatste hoofdstuk klopt dit niet meer, dat gaat over Victor.
Het verhaal begint in medias res, namelijk wanneer Petra en Victor hun scheiding aan het regelen zijn en eindigt met Victor die besluit echt niet meer vreemd te gaan.
Echtscheiding van Victor en Petra Verwerking van de scheiding door Emilia
Ontmoeting van Hannah en Victor Petra is op reis Emilia gaat werken voor AZG Hannah
Denkt dat ze zwanger is van Victor
Petra denkt na over haar leven Emilia krijgt te horen dat Petra dood Victor besluit nooit meer vreemd te gaan
Je zou dit boek ook best in een andere tijd kunnen laten spelen, maar dan denk ik eerder aan de toekomst dan aan het verleden omdat verschillende gebeurtenissen echt van deze tijd zijn en dus niet in het verleden afgespeeld zouden kunnen hebben. Anderzijds is het verhaal tijdloos, het gaat gewoon over een gezin met problemen en ik denk dat die er altijd al zijn geweest.
De verteller, § 1.4.2 (opdracht 13)
Origineel fragment:
Niet lang nadat ik haar verteld had dat ik naar Mexico op vakantie zou gaan, sloot mijn moeder vriendschap met een vrouw die voor een reisbureau werkte. Chantal was net als zij gescheiden, en woonde samen met haar zoon, die vier jaar ouder was dan ik. Om de een of andere reden sprak ze Frans met hem, maar hij antwoordde haar altijd in het Nederlands. ‘Yves,’ zei ze op een dag toen ze bij ons aan tafel zaten, ‘pourquoi te nu sors pas avec Emilia?’
Chantal had nog nooit een stap in Mexico gezet, maar mijn moeder klampte zich vast aan elke uitspraak die ze over dat land deed. ‘Lieveke, lieveke,’ jammerde ze honderd keer per dag, ‘wat moet je zo ver van mij gaan zoeken?’ Waarom ging ik niet met haar op vakantie? Ik kon een vriend of vriendin uitnodigen, ik zou zo vrij zijn als een vogel. Iedere nacht, zei ze, droomde ze van vliegtuigen die neerstortten of tegen bergen aan vlogen. Ze hoorde me om hulp roepen, maar vond me niet tussen de wrakstukken. Ze zag schoenen, slipjes, afgerukte benen en armen, lege valiezen, soms zelfs een hoofd. Een oog rolde voor haar voeten, de geur van verkoold vlees brandde in haar neus.
Niet lang nadat ze haar moeder verteld had dat ze naar Mexico op vakantie zou gaan, sloot haar moeder vriendschap met een vrouw die voor een reisbureau werkte. Chantal was net als haar moeder gescheiden, en woonde samen met haar zoon, die vier jaar ouder was dan zij. Om de een of andere reden sprak Chantal altijd Frans met hem, maar hij antwoordde haar altijd in het Nederlands. ‘Yves,’ zei Chantal op een toen toen ze bij haar en haar moeder aan tafel zaten, ‘pourquoi tu ne sors pas avec Emilia?’
Chantal had nog nooit een stap in Mexico gezet, maar haar moeder klampte zich vast aan elke uitspraak die ze over dat land deed. ‘Lieveke, lieveke,’ jammerde ze honderd keer per dag, ‘wat moet je zo ver van mij gaan zoeken?’ Waarom ging haar dochter niet met haar op vakantie? Ze kon dan een vriend of vriendin uitnodigen, ze zou zo vrij zijn als een vogel. Iedere nacht droomde haar moeder van vliegtuigen die neerstortten of tegen bergen aan vlogen. Ze hoorde haar dochter om hulp roepen, maar kon haar niet vinden tussen de wrakstukken. Ze zag schoenen, slipjes, afgerukte armen en benen, lege valiezen, soms zelfs een hoofd. Een oog rolde voor haar voeten, de geur van verkoold vlees brandde in haar neus.
Spanning, § 1.4.3
Opdracht 18, zie volgende bladzijde.
Opdracht 21
Dit is een droevige brief. Als je hier was, sloeg ik mijn armen om je heen, wreef zachtjes over je rug en fluisterde het in je oor. Ik zou je troosten, je zeggen: ja, het is afschuwelijk, het is gruwelijk, het kan niet waar zijn en toch is het waar, mama, jouw mama, mijn mama, is verongelukt.
Ze had zich in haar hoofd gehaald dat ze moest en zou leren skiën. Wat haar bezielde zullen we nooit weten, maar ze is gaan oefenen op een helling die niet meer of nog niet als skipiste gebruikt werd. De man die haar heeft leren skiën zei dat ze graag alleen oefende omdat ze het vervelend vond als mensen haar zagen vallen. Het is laat op de dag gebeurd, toen de meeste skiërs hun ski’s hadden weggeborgen voor de nacht. Er hing een kabel laag over de helling. Door het gewicht van de sneeuw, vermoedt men, is die zo laag komen te hangen. De kabel heeft haar gegerepen in haar hals en haar onthoofd. Het klinkt gruwelijk, Emilia, maar zij kan nauwelijks iets hebben gevoeld. Ik denk zelfs dat ze gelukkig moet zijn geweest op het moment dat ze de helling af zoefde.
De spanning verdwijnt:
Dit is een droevige brief. Het is afschuwelijk maar mama is dood. Verongelukt. Ze had zich in haar hoofd gehaald dat ze moest en zou leren skiën. Ik weet niet wat haar bezielde, maar ze is gaan oefenen op een helling die nog niet of niet meer als skipiste gebruikt werd. Haar skileraar zei dat ze het fijn vond alleen te oefenen, omdat ze het vervelend vond als mensen haar zagen vallen. Het is laat op de dag gebeurd, toen er bijna geen skiërs meer waren. Er hing een kabel laag over de helling. Door het gewicht van de sneeuw, vermoedt men, is die zo laag komen te hangen. De kabel heeft haar gegrepen in haar hals en haar onthoofd. Het klinkt gruwelijk, maar waarschijnlijk heeft ze er toch niets van gevoeld. Waarschijnlijk was ze zelfs gelukkig toen ze van de helling af zoefde.
De spanning neemt toe:
Dit is een ontzettend droevige brief. Ik kan het gewoon bijna niet op papier krijgen, zo ontzettend gruwelijk is mijn nieuws. Het liefst zou ik ook hebben dat er iemand bij je is als je dit gaat lezen. Kun je daar alsjeblieft voor zorgen? Als je hier was, sloeg ik mijn armen om je heen en fluisterde het in je oor. Ik zou je troosten, je zeggen: ja, het is afschuwelijk, het is gruwelijk, het kan gewoon niet waar zijn en toch vrees ik dat het echt waar is, mama, jouw mama, mijn mama, is, houd je goed vast, verongelukt.
Ze had zich in haar hoofd gehaald dat ze moest en zou leren skiën. Wat haar bezielde zullen we nooit weten, maar ze is gaan oefenen op een helling die niet meer of nog niet als skipiste gebruikt werd. De man die haar heeft leren skiën zei dat ze graag alleen oefende omdat ze niet wilde dat anderen haar zagen vallen. Het is laat op de dag gebeurd. Het was een grauwe dag, de zon had zich nog niet laten zien. Andere skiërs hadden het al opgegeven. Er hing een kabel laag over de helling. Door het gewicht van de sneeuw, vermoedt men, is die zo laag komen te hangen. De kabel heeft haar gegrepen in de hals en haar onthoofd. Haar hoofd moest gewoon nog gezocht worden. Het klinkt gruwelijk, Emilia, ze moest echt doodsangsten uitgestaan hebben. Ik hoop wel dat ze gelukkig was toen ze van de helling af zoefde.
Thema en motieven, § 1.4.4 (opdracht 23)
Voor Mariëlle Osté van het Utrechts nieuwsblad is Zonder grenzen een roman over amputatie en afgesneden zijn en zij vermoed dat Hemmerechts doelbewust op het technische niveau van haar creatie heeft zitten hakken en snijden. Hele mensen bestaan niet, hele hoofdstukken, een analyseerbare psyche, een samenhangend universum, het bestaat allemaal niet, dus waarom zou je het dan creëren? – Zo vermoed Osté dat Hemmerechts’ gedachtengang is geweest.
Eigen toevoeging:
De gebeurtenissen gaan indirect allemaal over versnippering. Victor is zijn vingers kwijt, Petra een kindje en haar man en Simon zijn tweelingzusje.
Personages, § 1.4.5 (opdracht 29)
(Fragment: Emilia zit in Afrika en ze krijgt de brief van Simon)
Vandaag begon de dag goed. Ik wist Werner te verleiden en in het huis van mijn boelaboela-oom mocht het een keer. Ik mocht zelf vragen of hij me mooi vond, en of hij van me hield, en hij zei het zelfs!
Daarna ging ik mijn post bekijken. Een brief van Simon. Had ik die maar nooit gekregen… In de brief moest ik lezen dat mama verongelukt is. Mama….die ik al zo lang niet meer gezien heb en nu ook nooit meer zal zien. Mama..die altijd zo goed voor me gezorgd heeft, die niet wilde dat ik zo ver weg zou gaan omdat ze altijd bang was dat er iets met me zou gebeuren…
Ze was gaan skiën op een helling die nog niet of niet meer in gebruik was. Er hing een kabel boven de piste die door de sneeuw naar beneden gezakt was en daar is ze dus recht in geskied. De kabel heeft haar onthoofd. Gruwelijk. Ik vertrek dus ook meteen naar Zaventem, ik moet Simon zien…
Titel, ondertitel en motto, §1.4.6 (opdracht 34)
Het motto van dit boek is: Voor Tine Libbrecht. Dit boek is dus waarschijnlijk een opdracht geweest van Tine Libbrecht voor de schrijfster, Kristien Hemmerechts, of het is aan Tine Libbrecht gericht.
Relatie tussen tekst en auteur, §1.4.7 (opdracht 38)
Tijdens haar studie (Germaanse Filosofie) realiseerde Hemmerechts zich dat zij maar weinig werk van vrouwen gelezen had. Ze gaat daar dan verandering in brengen. In de boeken die voor Zonder grenzen komen, komen ook alleen maar vrouwen voor. Zonder grenzen is het eerste boek met een man in de hoofdrol.
Opdracht 39
Sinds 1981 is de schrijfster moeder van een dochter en heeft daarna twee zoontjes van enkele maanden oud verloren. In het boek vind je ook het verliezen van een baby terug, want dat is Victor en Petra ook overkomen.
Relatie tussen verschillende teksten, §1.4.8 (opdracht 44)
In de verhalenbundel Weerberichten kenmerken de vrouwelijke personages zich door een hulpeloze, zelfvernietigende passiviteit, waardoor zij in hun relaties met mannen steevast als slachtoffer uit de bus komen. ‘Het heeft te maken met het feit dat ik niet geloof dat kijven, schreeuwen en wraak nemen veel uithaalt’, zegt zij daarover in een interview met Opzij in 1988.
In Brede Heupen is de hoofdpersoon een raadselachtige vrouw, die verwikkeld is in een klinische verhouding met haar baas, een kind bij een alcoholistische ex-minaar heeft en een zuster in een inrichting.
Eigen conclusie:
In Zonder grenzen overheerst net zoals in ander werk van Hemmerechts de gedachte dat mensen nauwelijks tot niet in staat zijn elkaar te begrijpen en dat misverstanden, leugens en bedrog de onderlinge relaties bepalen. Vooral vrouwen zijn vaak het slachtoffer.
Relatie tussen tekst en context, §1.4.9 (opdracht 48)
Hier kan ik geen informatie over vinden. Ik geloof niet dat het boek echt tot een bepaalde literaire stroming behoort.
Opdracht 49
Zie opdracht 48, ik heb hier geen informatie over weten te vinden.
Soort literaire tekst, §2.1.1 – §2.1.3
Deze roman is fictief. De tekst is episch en er is sprake van proza.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen