Boekverslag : James Baldwin - If Beale Street Could Talk
De taal ervan is Engels en het aantal woorden bedraagt 727 woorden.
De taal ervan is Engels en het aantal woorden bedraagt 727 woorden.
Leesverslag Engels Boek 3
James Baldwin
“If Beale Street could talk”, Wolters-Noordhoff, Amsterdam, 1995, 143 blz. (1e druk 1986)
Genre: Roman
Ik heb dit boek gekozen omdat een bekende het al een keer gelezen was, en hier erg enthousiast over was. Ook omdat ik het boek al een hele tijd geleden een keer heb gelezen, en het nog positief in mijn geheugen zat, leek me dit een goede keus.
Wat me eigenlijk al tijdens het lezen opviel, maar waar ik tijd voor kreeg om over na te denken na het lezen, was de discriminatie. Het is opvallend hoe veel verwoest en verpest kan worden alleen door iemands huidskleur. Het boek maakte me hiervoor bewust.
De hoofdpersoon is Tish (echte naam: Clementine Rivers) verteld het verhaal. Zij is dan ook de hoofdpersoon. Daarnaast komen ook nog Fonny (echte naam: Alonzo Hunt), Fonny’s vader (Frank) en moeder ( Alice Hunt) in het verhaal voor. Fonny’s vader is een aardig persoon, terwijl zijn moeder meer een kreng is. Dit met name tegenover haar enigste zoon Fonny.
Het verhaal begint enkele tientallen jaren terug. Tish (19 jr.) woont in Harlem, New York. Een wijk waar veel negers wonen. Ze heeft een vriend; Fonny (22 jr.), die zij al kent van toen ze allebei op school zaten. Op een gegeven moment wordt Fonny aangeklaagd wegens verkrachting. Hij is onschuldig, maar wordt door het slachtoffer tussen een aantal anderen uitgekozen als de dader. De officier van Justitie die deze zaak behandelt, Mr Bell, staat bekend om zijn discrimineerde gedachtegang. Ook hier (met het feit dat Fonny toch wordt vastgehouden) wordt weer de link gelegd met racisme. Tish, haar familie, en Frank besluiten een advocaat (Mr. Hayward) in te huren. Het blijkt behoorlijk lastig te zijn om Fonny uit de gevangenis te krijgen. Tot overmaat van ramp verdwijnt ook nog eens het slachtoffer (Mrs Rogers). Om de zaak toch tot een goed einde te brengen, moet het slachtoffer gevonden worden. Uiteindelijk wordt de vrouw in Puerto Rico gevonden. Ze wilt niet meer getuigen, en uiteindelijk blijkt ze erg in de war te zijn en kan haar keuze van de line-up (waar Fonny eruit werd gepikt) niet meer als betrouwbaar worden geacht. Fonny wordt na het betalen van een grote borgsom vrijgelaten.
Er wordt veel vanuit het oogpunt van gediscrimineerde zwarten geschreven. Tish, degene die aan het woord is valt het telkens weer op dat haar ras gediscrimineerd wordt, en vertelt dit ook telkens.
Het verhaal speelt zich voor het overgrote deel af in Harlem, New York.
Er wordt vaak de moeilijke situaties genoemd waarin ze belanden als gevolg van discriminatie. Het feit dat ze gediscrimineerd worden zorgt ook voor veel problemen. Het hele boek gaat eigenlijk over discriminatie.
Ik kan met alle zekerheid zeggen dat het thema van het boek “discriminatie” is. Er wordt hier continu over gesproken. Het speelt zich ook in een tijd en plaats af waar dit onderwerp nadrukkelijk aanwezig was.
Het boek is voor het eerst in de jaren ’80 gepubliceerd. Het is ook nog eens door iemand die in Harlem, een buurt waar veel negers woonden, woonde geschreven. Vooral in deze tijd was er veel spraken van discriminatie. James Baldwin’s werken worden ook hierdoor gekenmerkt. Hij staat bekend voor het schrijven van boeken over discriminatie, en vooral het bewust onder de aandacht brengen van de ‘fouten’ van de maatschappij tegenover, voornamelijk, zwarten.
Wanneer ik echt realiseerde hoe erg en vervelend discriminatie is, was toen Fonny door het slachtoffer werd uitgekozen als de dader. Hij was in het rijtje de enigste zwarte persoon, en hij was nog onschuldig ook. De schrijver heeft het feit dat hij werd uitgekozen vanwege zijn kleur goed naar voren gebracht.
Over het algemeen vond ik het hele boek wel aardig. Ik heb geen favoriete, of minst favoriete passage. Ik vond het idee dat vanuit het oogpunt van een gediscrimineerde negerin werd geschreven wel interessant. Op deze manier ben ik meer te weten gekomen over discriminatie in het algemeen, en hoe de gediscrimineerden het zelf ervaren. Dit vind ik dus een pluspunt van het boek.
Ik zou zeker iemand anders aanraden dit boek te lezen. Niet alleen omdat het verhaal leuk en boeiend is maar ook om als het ware kennis te maken met de cultuur en de situatie in die tijd, in die plaats. Je kan er denk ik altijd wel iets van leren.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen