Boekverslag : Tim Krabbe - Vertraging
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2571 woorden. |
Zakelijke gegevens Auteur: Tim Krabbe Titel: Vertraging Uitgever: Bakker Plaats van uitgave: Amsterdam Jaar van uitgave en druk: 1994- 1e druk Indeling: 143 bladzijden verdeeld over 15 hoofdstukken zonder titel Genre: Het is een thrillerroman, want de misdaad speelt een grote rol in heel het verhaal ook wordt er veel gebruik gemaakt van opbouwende spanningen. Eerste reactie Ik heb dit boek gekozen omdat ik een boek van Tim Krabbe zocht. Een ander boek van Tim Krabbe had ik al gelezen (het gouden ei) en dat vond ik een erg goed boek. Het ging dus meer om de schrijver dan om het onderwerp. Ik had verder niet zoveel aanleidingen om dit boek te gaan lezen, behalve dat een vriend van mij dit boek ook had gelezen en hij vond het ook een goed boek. Ik vond het een boek dat lekker vlot door te lezen met een mooie afwisselende sfeer. De ene keer hatelijk en dan weer liefdevol.. Het boek is ook wel verwarrend, omdat er twee verhaallijnen door elkaar lopen. Er gebeuren dingen in twee tijdperken, namelijk vroeger en nu. Het boek was wel vrij langdradig, omdat er soms diep op de gevoelens van de hoofdpersonen wordt ingegaan. Het onderwerp vond ik ook wel leuk, want het gaat voor het grootste deel over het weer ontmoeten van een oude vakantievriendin, die inmiddels aan de andere kant van de wereld woont. Aan de andere kant is het schrijven over een oude liefde ook niet echt origineel. Het is een echte ontspanning om dit boek te lezen. Samenvatting Op de terugweg van Nieuw- zeeland naar Amsterdam loopt het vliegtuig van Jaques Bekker vertraging op bij een tussenstop in Sydney. Jaques is van plan om in de tussentijd Moniek Ilegems, een oude vakantieliefde uit zijn jeugd, op te zoeken. Hij vindt haar, terwijl ze net bezig is koffers in haar auto te laden. Ze herkent hem en ze vraagt of hij haar wil helpen. Als ze klaar zijn rijdt Jaques met haar mij naar het vliegveld. Ze verteld hem dat ze door de politie gezocht wordt, omdat ze belastingfraude heeft gepleegd. Ze moet ‘verdwijnen’. Als hij even later zijn vliegtuig naar Amsterdam mist, besluit hij in een dwaas moment om met haar mee te vluchten. In de volgende dagen trekken ze steeds maar verder door het lege Australische landschap. Om niet herkent te worden nemen ze andere namen en ze vermommen zich. De verdwijning van de steenrijke en wereldberoemde ‘Madame Twenty’is inmiddels voorpaginanieuws. Jaques en Moniek hebben tickets en valse paspoorten geregeld voor een vlucht naar Londen. Maar dan lezen ze in de krant dat de man met wie Moniek de boel heeft opgelicht is gearresteerd en in zijn cel zelfmoord heeft gepleegd. Nu zijn hun valse paspoorten onbruikbaar, want de man had zijn paspoort langs dezelfde wegen verkregen. Bovendien komen ze erachter dat haar ‘zakenpartner’vlak voor zijn arrestatie de bankrekening met het gefraudeerde geld heeft geplunderd. Dat betekent dat ze geen geld meer hebben, behalve de paar honderdduizend dollar die Moniek cash bij zich heeft. Op een dag houden ze even pauze in een cafeetje. Als ze daar zitten komt er net een reportage over hun op televisie. Ze krijgen het doodsbenauwd en ze zijn bang om herkent te worden. Snel vertrekken ze n rijden verder de woestijn in. Onderweg stoppen ze bij een groot zoutmeer en besluiten daar voorlopig te blijven, maar dan worden ze door twee mannen beroofd van al hun geld. Deze mannen hadden hun in het cafeetje herkent. Ook hun auto wordt onklaar gemaakt, zodat ze midden in de woestijn geen kant op kunnen. Ze besluiten het erop te wagen en lopen de woestijn in. Als de wanhoop nabij is worden ze opgepikt door een auto. De bestuurder herkent hun en brengt hun terug naar de bewoonde wereld. Ze slapen die nacht bij zijn vriendin, maar de zaak loopt compleet uit de hand als Moniek haar in een ruzie doodschiet. Ze worden weer gedwongen om te vluchten. Ze huren een huisje ergens midden in de woestijn en ver van de bewoonde wereld. Hier blijven ze maandenlang wonen. Op een dag krijgen ze een brief waarin staat dat er op die plek een stuwmeer komt en dat het huis moet worden ontruimd. Moniek zegt dat ze wil blijven en Jaques wordt helemaal door haar meegesleurd. Hij heeft net besloten dat hij ook wil blijven, als hij op de televisie zijn vriendin Sonja ziet. Een knop wordt omgedraaid en hij besluit te vluchten. Hij komt een behoorlijk eind, maar Moniek vindt hem terug en ze bedreigt hem. Ze vertelt hem nu voor het eerst waarom ze vroeger met hem omging. Ze deed het alleen maar om een vriendin te pesten door haar vriendje te versieren en dat ze hem na een week niet meer kon gebruiken, hoewel ze na een week toch wel verliefd op hem was geworden. Als Jaques weigert met haar mee terug te gaan, schiet ze niet hem, maar zichzelf door het hoofd. Jaques verstopt het lijk van Moniek en hij probeert nog te vluchten, maar tevergeefs; hij wordt door de politie opgepakt. Onderzoek van de verhaaltechniek Het verhaal is niet echt spannend, maar wel lekker vlot door te lezen. Zoals ik al zei is het boek niet echt spannend, maar toch wordt de ontknoping van het verhaal steeds uitgesteld zodat je door blijft lezen om erachter te komen of ze door de politie opgepakt zullen worden of niet. Het verhaal speelt zich af rond deze tijd in Australië. Waar de twee hoofdpersonen door het landschap, wat uitbundig wordt beschreven, reizen. Het speelt zich ook af in Oostende in de jeugd van de twee hoofdpersonen. Er lopen twee verhaallijnen door elkaar heen en dat is soms best wel ingewikkeld. Je moet er namelijk weer inkomen en weten waar het laatste stukje over ging. Er wordt dus veel gebruik gemaakt van flashbacks. Er worden ook veel belangenruimten gecreëerd, zodat je de stemming goed kunt voelen en dat maakt het tot een goed en realistisch boek. Het verhaal is niet-chronologisch geschreven, want er komen veel flashbacks in voor. Daartegen komen er geen flash-forwards in voor. Die flashbacks nemen ons terug in de tijd naar de jeugd van de twee hoofdpersonen. Er wordt ook gebruik gemaakt van versnellingen en vertragingen. Sommige gebeurtenissen worden zeer lang en gedetailleerd beschreven, maar anderen gaan juist ongemerkt voorbij. In het verhaal komen twee hoofdpersonen duidelijk in beeld, maar er zijn ook een paar bijfiguren die een rol spelen om het verhaal zijn verdere loop te bevorderen. Een korte beschrijving van de hoofdfiguren: * Jaques Bekker Een Nederlandse schrijver en quizmaster die het in Nederland goed heeft gemaakt. Hij heeft een vriendin, Sonja, maar toch is hij na dertig jaar nog een beetje nieuwsgierig naar Moniek. Maar vooral naar de vraag waarom ze het destijds uitmaakte houdt hem nog steeds bezig. Hij durft niet makkelijk ‘nee’te zeggen en is vrij onzeker over zichzelf. Hij is een man van middelbare leeftijd. * Moniek Illegems Moniek was vroeger de vakantievriendin van Jaques. Ze is van Belgische afkomst, maar woont in Australië. Ze weet precies wat ze wil en heeft daardoor een enorm grote cosmetica concern weten op te bouwen, wat haar een enorm vermogen heeft opgeleverd. Ze probeert Jaques in haar avontuur mee te lokken en maakt hier handig gebruik van zijn onzekerheid. Ze is een oplichter want ze heeft voor miljoenen dollars fraude gepleegd. Ze is dus een bijdehante tante van middelbare leeftijd, die voor niets terugdeinst. Echte belangrijke bijfiguren zijn er niet, want het hele verhaal draait om Moniek en Jaques. Er verschijnen soms wel wat mensen in beeld, maar dat kun je beter figuranten noemen want ze hebben een onbelangrijke rol en je komt bijna niets over deze personen te weten. Enkele bijfiguren zijn: * Sonja De vrouw / vriendin van Jaques Bekker en ze woont in Amsterdam. * Alan Wolpe Een vriend van Moniek, die samen met haar de fraude heeft gepleegd. Hij is er echter met het geld vandoor gegaan en is later opgepakt. In zijn cel heeft hij zelfmoord gepleegd. * Rick De man die Jaques en Moniek had opgepikt in de woestijn. * Eileen De vrouw van Rick, bij wie Jaques en Moniek mochten blijven overnachten. Later is ze door Moniek doodgeschoten. De schrijver maakt zoals gewoonlijk gebruik van een aantal situaties. Hij begint de openingsscène met Jaques die in het vliegtuig zit. Het vliegtuig landt en vanaf dan begint het hele verhaal. Vanaf dan komen er allerlei situatie naar voren, die elementen bevatten die een nieuwe wending aan het verhaal geven. Bijvoorbeeld dat ze hun paspoorten niet meer kunnen gebruiken en dus hun hele plan in duigen valt. In de slotscène wordt er antwoord gegeven op de vraag waarom Moniek het had uitgemaakt. Het is geen happy end, want Moniek gaat dood en Jaques wordt opgepakt. Eigenlijk is er sprake van een happy beginning, omdat hier bijna alles perfect naar elkaar toeloopt. Het is een personaal verhaal, want de gebeurtenissen worden gezien door de ogen van de personen. Dit maakt het goed leesbaar en begrijpelijk. De gebeurtenissen zijn allemaal zo geschreven dat je ze allemaal voor je ziet. Op zoek naar de thematiek De thema van het verhaal is dat het vliegtuig van een man vertraging heeft en daardoor tijd heeft om een jeugdliefde in Sydney op te sporen. Maar ook is het voortdurend op de vlucht zijn en een andere identiteit hebben een thema van het verhaal. Motieven en tekstgedeelten die typerend zijn voor het thema: * De vertraging die het vliegtuig oploopt. * Het weerzien van een oude jeugdliefde. * De belastingfraude die Moniek heeft gepleegd en waardoor ze moet vluchten. * Het samen reizen door de woestijn. * Bestolen worden van al hun geld en het onklaar maken van hun auto. * De moord op Evelien. * Het veschuilen in een afgezonderd huisje. * De zelfmoord van Moniek * De arrestatie van Jaques. De titel ‘vertraging’ is goed gekozen bij het verhaal. Het hele avontuur dat Jaques meemaakt zou niet hebben plaatsgevonden als zijn vliegtuig geen vertraging zou hebben opgelopen. De vertraging is dus het belangrijkste motief of gebeurtenis van het hele verhaal. Het is dus van essentieel belang. Plaats in de literatuurgeschiedenis Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in juni 1994. Tim Krabbe werd op 13 april 1943 geboren in Amsterdam. Hij werd eerst journalist bij de Haagse Courant. Hij schreef vooral als sportjournalist. Deze Nederlandse schrijver maakte in 1967 zijn romandebuut met De werkelijke moord op Kitty Duisenberg, waarna hij zijn scenarioachtige stijl voortzette in het later verfilmde Flanagan, het einde van een beest en in Red Dessert Penitentiary, dat zich in de filmwereld afspeelt. Een geestige en gevoelige schrijver toont Krabbe zich in zijn latere werk, waarin de filmische aandacht tot op zekere hoogte gehandhaafd blijft. Dit werk is typerend voor de schrijver omdat het ook met een scenarioachtige stijl is geschreven. Hij schrijft vaak op deze manier en veel van zijn boeken zijn daarom ook verfilmd. Hij schrijft ook heel vaak geestig en gevoelig. Dit is dus kenmerkend voor een boek van Tim Krabbe. Ik heb niet iets kunnen vinden over het tijdsvak en stroming, maar ik denk dat dit boek ook niet een echte boodschap heeft wat tijdsgebonden is. Het heeft natuurlijk wel een boodschap, maar dat staat los van de tijd. Ik denk wel dat fraude in die tijd een veel besproken onderwerp was en dat hij er daarom er iets over heeft geschreven. Het is alleen wel zo dat de fraude niet een grote rol in het verhaal speel, want er wordt niet veel over gesproken. Beoordeling Ik vind dat het boek niet echt spannend is, maar ik vind wel dat het lekker vlot is te lezen. De emoties van de personen in het verhaal werden zorgvuldig verteld zodat je al snel wist hoe de personen in kwestie zich zouden voelen. De gedetailleerde omschreven belangenruimten hielpen hier ook een handje mee, dus in zijn geheel was het een duidelijk boek. Het onderwerp vond ik ook wel aangrijpend, mede omdat er dingen gebeurden die ver buiten mijn belevingswereld gaan. Bijvoorbeeld de fraude, het vluchten en de moord op Eileen. Het boek bracht me eigenlijk aan het denken over hoe het zou zijn helemaal vrij te zijn, zonder enige verplichtingen. De samenloop van sommige dingen vond ik wel een beetje toevallig, maar dat ter zijde. Het slot van het boek vond ik het aangrijpends (dat vind ik bijna altijd). Hierin wordt de ontknoping van het hele verhaal verteld en dat is meestal erg verrassend en dus blijft het ook het langste in je geheugen. Ik vond de afloop eigenlijk flauw en verrassend tegelijk. Ik vond het flauw dat je er niet achter zou komen of Jaques Sonja ooit nog zou zien. Ik vond het verrassend dat de energieke, levendige en positieve Moniek zelfmoord pleegde, omdat ze geen uitweg uit haar problemen zag. Sommige verhaalelementen hebben een negatieve uitwerking. Ik denk hierbij aan al die dialogen. Soms worden die dialogen een beetje vervelend. Ook het plot van het verhaal vind ik iets te fantastisch. Er gebeuren namelijk zo veel dingen die allemaal zo goed op elkaar aansluiten dat het een beetje overdreven wordt. Ook de afloop vond ik jammer, je weet helemaal niet hoe het verder zal gaan, maar dat hoort erbij. Het is namelijk gewoon geschreven met een open einde. Een gesloten einde vind ik leuker, maar dat is puur persoonlijk. Je kunt dit boek met zoveel films vergelijken dat het teveel is om op te noemen. Je kunt het bijvoorbeeld vergelijken met Runaway. In deze film staat het vluchten ook centraal. Maar er zijn nog veel meer films waarin mensen voor de politie op de vlucht zijn of dat ze door de woestijn zwerven. Het thema heeft je wel aan het denken gezet. Je gaat bijvoorbeeld erover denken hoe het is om helemaal vrij te zijn zonder enige verplichtingen. Mij lijkt dat heerlijk. Je ziet ook hoe moeilijk het is om als een opgejaagd hert voor alles en iedereen weg te vluchten en uiteindelijk zul je het toch moeten opgeven. Het taalgebruik in het boek was heel duidelijk. De gebeurtenissen werden op een heldere manier beschreven, zodat ik me een goede voorstelling van de gebeurtenissen kon maken en zo kan ik me nog in de hoofdpersonen inleven. De zinnen waren meestal kort maar krachtig zodat het vlot te lezen was. Mijn eindoordeel over het boek is redelijk positief. Ik ben niet helemaal weg van het boek, maar ik vind het wel een leuk onderwerp. Ik vond dat sommige gebeurtenissen iets te ver gezocht waren. In de eerste paar hoofdstukken komt de schrijver maar moeilijk op gang. Het is dus wat aan de saaie kant en er zit ook heel weinig spanning in, maar naar mate wordt het boek beter en aangrijpender. De de afwisselende tijd zit het boek wel iets verwarrend in elkaar. Steeds moet je er dan weer even inkomen omdat het dan alweer een hoofdstuk geleden is dat je er het laatste stukje over hebt gelezen. Ik zou dit boek wel aan iemand kunnen aanraden, want het is toch wel een leuk boek met een leuk onderwerp. Het is geen moeilijk boek om te begrijpen. Het is ook niet zo’n dikke pil waar je eeuwen mee bezig bent om het uit te krijgen. Ik denk ook dat dit onderwerp iedereen wel aan zal spreken en vooral de mensen die nog niet weten wat ze willen. bron: Internet College |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |